- Nasza grupa
- Wydarzenia
- Informacje dla rodziców
- Podziękowania dla rodziców
- Jarzębinki - Rok szkolny 2017/2018
- Jarzębinki - Rok szkolny 2016/2017
- Jarzębinki - Rok szkolny 2015/2016
- Jarzębinki - Rok szkolny 2014/2015
- Jarzębinki - Rok szkolny 2013/2014
- Jarzębinki - Rok szkolny 2012/2013
- Jarzębinki - Rok szkolny 2018/2019
- Jarzębinki - Rok szkolny 2019/2020
Jarzębinki - Rok szkolny 2019/2020
INFORMACJA
Od 24.03. możecie się Państwo kontaktować z wychowawcą za pomocą noweg maila:janina.p6cl@wp.pl
Zachęcam też do przesyłania zdjęć dzieci. Pozdrawiam
Żegnaj, przedszkole kochane!
Kochane moje starszaki, dziś po raz ostatni tak się do was zwracam! Dzisiaj przecież ostatni raz w charakterze przedszkolaków przychodzicie do Przedszkola nr 6 "Pod Jarzębiną" . Zaśpiewajmy więc hymn naszego przedszkola:
Hymn Przedszkola "Pod Jarzębiną"
Każdy przedszkolak dobrze wie o tym,
co to zmartwienia, co to kłopoty,
gdy nagle trzeba opuścić mamę,
samemu się ubrać i zjeść śniadanie.
Lecz w naszym przedszkolu te wszystkie zmartwienia
szybko znikają: "pstryk!" i ich nie ma!
Tu nikt nie chodzi ze smutną miną,
bo to przedszkole "Pod Jarzębiną!".
Każdy szczęśliwy, oraz wesoły
chce zostać w przedszkolu i nie iść do szkoły.
Nasze przedszkole jest super ! I wiecie?
Nie ma takiego drugiego na świecie!
Tu nikt nie chodzi ze smutną miną,
bo to przedszkole "Pod Jarzębiną!".
Dziecięce lata szczęśliwie płyną
w naszym przedszkolu "Pod Jarzębiną!"
Szczęśliwe były wasze przedszkolne lata, prawda? Nawet te ostatnie miesiące, w czasie których nie mogliśmy się spotykać osobiście, nie zniszczą waszych dobrych wspomnień o przedszkolu!
A więc wspominajcie! Dziś jeszcze po raz ostatni razem się pobawmy i popracujmy, bo.......... Od jutra czekają na was ....... /co takiego czeka, okaże się za chwilę/
* "Ile głosek?"- zabawa doskonaląca umiejętność analizy głoskowej.
* "Znamy te litery"- ćwiczenia graficzne.
* "Wakacyjna krzyżówka"- rysujemy krzyżówkę, której rozwiązaniem będzie słowo "wakacje" . Odczytujemy kolejne hasła, a dziecko po odgadnięciu wpisuje je w kratki.
* "Umiemy dobrze liczyć!"
https://wordwall.net/play/3114/929/619
* " Podsumowanie roku"- dziecko opowiada o tym, co mu się najbardziej podobało w przedszkolu, za czym będzie tęsknić, o czym chciałoby pamiętać, czego nie lubiło, jak wyobraża sobie szkołę, jakie miłe wspomnienia z przedszkola zabierze ze sobą do szkoły.
* W przedszkolu było super! Na 122, powtórzyć chciałbym tamte dni jeszcze jeden raz!
* Przypomnijmy sobie teraz cały przedszkolny rok, dzięki tej piosence:
Gorąco wam dziękuję, moje kochane przedszkolaki, że mogliśmy ten przedszkolny czas spędzić razem! Pamiętać będziemy po jakimś czasie tylko to, co piękne i dobre!
A więc miłych wspomnień! 
Przed nami wakacje! Niech będą udane, szczęśliwe i BEZPIECZNE! Uważajcie na siebie na każdym kroku! Trzeba mieć "oczy dookoła głowy" - jak mawiają mądrzy ludzie.
Po szczęśliwych wakacjach, czeka na was szkoła! Nowe, jakże ważne wyzwanie!
Powodzenia!
https://youtu.be/4ba9aVhV88M
Jak zatęsknicie za przedszkolem , odwiedzajcie nas! 
Do zobaczenia!26.06.2020
Wakacyjna matematyka
Marzenia o podróżach – utrwalanie piosenki.
Wakacyjne opowieści – zabawa rozwijająca logiczne myślenie, łączenie wyrazów na podstawie skojarzeń, układanie opowiadań.
Rośnie – maleje – zabawa matematyczna doskonaląca umiejętność dodawania.
Matematyka z obręczami – zabawa dydaktyczna doskonaląca umiejętność liczenia, rozwiązywanie zadań w „Kartach pracy”.
Odcienie morza – mieszanie kolorów i rozcieranie plasteliny, zabawa doskonaląca siłę i sprawność dłoni, utrwalanie prawidłowego kierunku pisania.
Klasy – zabawa ruchowa z elementem skoku.
(Źródło: Wydawnictwo MAC Edukacja)
25.04.2020
JUŻ LATO WOŁA NAS
1. Latający balonik – zabawa zręcznościowa, wdrażanie do współpracy w grupie
Po ponownym odsłuchaniu piosenki dzieci rysują do niej ilustrację.
https://www.youtube.com/watch?v=2nacbp-U-6A
2. Moje wakacyjne plany – swobodne wypowiedzi dzieci.
Fale – zabawa ruchowo-rytmiczna.
Dzień dobry, witam was – nauka rymowanki na pamięć, zadania z „Kart pracy”.
Ułóż zdanie – zabawa dydaktyczna doskonaląca umiejętność czytania.
3.Praca plastyczna Kartka z wakacji – projektowanie pocztówki.
Teksty: Pozdrowienia znad morza, Pozdrowienia z gór, Pozdrowienia z krainy jezior, Pozdrowienia z leśnego zakątka, Pozdrowienia z pięknego miasta.
Fale – zabawa ruchowa z elementem równoważnym.
4.Zobacz film i opowiedz jego treśc rodzicom
https://www.youtube.com/watch?v=0iidgRGFl60
https://www.youtube.com/watch?v=Y0sBekIWkL4
https://www.youtube.com/watch?v=BXoI0ovO9ZY
Zapamiętaj, że wakacje to nie tylko wspaniała zabawa ale przede wszystkim bezpieczna zabawa i wypoczynek.
24.06.2020
Dzień Ojca
Wakacji nadszedł czasDziś jest święto naszych kochanych Tatusiów! Życzymy Im wszystkiego, co najlepsze, najmilsze i najpiękniejsze! Życzymy zdrowia, miłości w rodzinie, dobrej pracy, spokoju i dużo radości z codzienności!
Aby każdy Tatuś czuł się doceniany i bardzo kochany przez swoje pociechy, dla których jest przecież najwspanialszym wzorem! Śpiewamy dziś od rana "Sto lat!" naszym kochanym Tatusiom! https://www.youtube.com/watch?v=-VDZDUQYWDc
http://https://www.youtube.com/watch?v=mt0sB30wsh8Tata jest zawsze potrzebny! A na wakacjach? Przecież to właśnie On potrafi nam zorganizować najwspanialej wakacyjny czas!
Jeśli już dzieci złożyły Tatusiom życzenia, zaśpiewały piosenkę i wręczyły własnoręcznie wykonany upominek /mam nadzieję, że przydały się wam pomysły, które wczoraj otrzymaliście - poślijcie , proszę zdjęcia!/, zapraszamy teraz w wir wakacyjnych przygotowań!* Na początek "Wakacyjna gimnastyka"- zestaw wczorajszych ćwiczeń porannych.
* "Przesyłka specjalna"-
* "Światełko w tunelu"- zabawa ruchowa przy zasłoniętych oknach.Na wakacje czas! - opowiadanie.
• Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania .
*Gdzie możemy spędzać wakacje?"- rozmowa kierowana.
* "Tak czy nie - zasady bezpiecznych wakacji"- pogadanka na temat zasad bezpieczeństwa, rozwijanie myślenia. Propozycje zdań:
Skórę smarujemy kremem z filtrem. Tak czy nie?
Na górskie szlaki wybieramy się w klapkach. Tak czy nie?
Na wycieczkę łodzią lub kajakiem zakładamy kapok. Tak czy nie?
Możemy zostawić bagaż bez opieki w dowolnym miejscu. Tak czy nie?
W czasie burzy chronimy się pod drzewem. Tak czy nie?
Kąpiemy się tylko na wydzielonych, strzeżonych kąpieliskach? Tak czy nie?
Odmawiamy, gdy nieznajoma osoba chce nas czymś poczęstować. Tak czy nie?
Gdy jest bardzo gorąco, wchodzimy szybko do zimnej wody? Tak czy nie?
W górach chodzimy tylko po wyznaczonych szlakach. Tak czy nie?
W słoneczny dzień nosimy nakrycie głowy. Tak czy nie?
Do jazdy na rowerze zakładamy kask. Tak czy nie?
W upalne dni pijemy dużo wody. Tak czy nie?
Po pikniku w lesie zostawiamy śmieci na trawie. Tak czy nie?
* "Latarnia"- rozmowa na podstawie tekstu opowiadania W.Widłaka. wdrażanie do uważnego słuchania.
lnformacje dotyczące latarni morskich i ich funkcji.
Latarnie morskie to znaki nawigacyjne, wskazujące drogę. Wyglądają jak wysokie wieże z małymi okienkami. Budowane są na brzegach mórz i bardzo dużych jezior. Wysyłają sygnały świetlne, a w czasie gęstej mgły, gdy światło jest mało widoczne – również sygnały dźwiękowe. Obecnie większość latarni jest zautomatyzowana, ale dawniej mieszkali w nich latarnicy, którzy o zmroku zapalali lampy latarni. W odległych czasach, kiedy nie było jeszcze latarni, na skalnych brzegach mórz rozpalano wielkie ogniska. Najwyższa polska latarnia znajduje się w Świnoujściu. Jest zbudowana z cegły. Na jej szczyt prowadzi aż 308 schodków.
Po wysłuchaniu piosenek, proponuję, abyście nauczyli się tej, która się wam najbardziej podoba. Jak już będziecie ją umieć, to śpiewając, poruszajcie się przy tej piosence - będzie to już przedsmak wakacji!
Może wakacje na rowerze?
* " Znajdź obrazek"- ćwiczenia w zakresie analizy sylabowej.
* Zadania w Kartach pracy - KP -4, str. 76-77
* "Latarnia morska"- konstruowanie latarni z papierowych kubeczków i małych pudełek.
Taką latarnię morską możemy wręczyć Tatusiowi w dodatkowym prezencie, bo to przecież On jest naszym "latarnikiem".
Życzę wam pięknego, rodzinnego świętowania! 23.06.2020
Lato zaprasza nas do zabawy
Zestaw „Wakacyjna gimnastyka”
Na plaży – zabawa naśladowcza.
Plażowa piłka – zabawa z elementem rzutu.
Plażowe turlanie – zabawa wzmacniająca mięśnie tułowia.
Po piasku – zabawa ćwicząca współpracę i wzajemne zaufanie.
Hop do przodu – zabawa ćwicząca mięśnie nóg.
Letni spokój – zabawa relaksująca.
Ja chcę! – zabawa ruchowa o charakterze dydaktycznym.
Jak spędzamy wakacje – pogadanka, wdrażanie dzieci do wypowiadania się całym zdaniem i tworzenia dłuższych wypowiedzi na zadany temat.
Pakujemy plecak – zabawa dydaktyczna.
Zadania w KP, s.74-75:
Hop do wody – zabawa ruchowa z elementem równoważnym.
Oczami wyobraźni – zabawa dydaktyczna rozwijająca twórczą wyobraźnię.
Mapa mojej podróży – aktywność plastyczna.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; Dzieciaki w akcji)
Na pewno pamiętacie, że jutro jest bardzo ważne święto - czyli Dzień Taty
Zachęcam Was aby już dziś wykonać laurkę i prezent dla swojego tatusia. Poniżej znajdziecie kilka pomysłów na prezent dla taty:https://mojedziecikreatywnie.pl/2020/06/prezenty-na-dzien-ojca-diy-od-dzieci/
A może zrobicie medal dla taty?
A może miniaturowe narzędzia?
Wybierzcie coś, co najbardziej Wam się podoba i do dzieła!
Posłuchajcie piosenki, może którejś się nauczycie?
https://www.youtube.com/watch?v=-VDZDUQYWDc
http://https://www.youtube.com/watch?v=mt0sB30wsh8To wszystko na dziś. Do zobaczenia do jutra. Uważajcie na siebie
22.06.2020
OPIEKUJEMY SIĘ OGRODEM
1. Poranne ćwiczenia
Mała orkiestra – ćwiczenia usprawniające pracę narządów mowy.
2. Bawmy się razem w matematykę
Mniej – więcej – zabawa dydaktyczna, liczenie i porównywanie liczebności zbiorów.
Matematyka z ogródka – rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem liczmanów, karta pracy.
3. Jak robić zakupy – omówienie podstawowych zasad zachowywania się w sklepie.
Nasz mały stragan – zabawa dydaktyczna, doskonalenie umiejętności dodawania, określanie wartości zakupów, karta pracy.
4.Praca plastyczna -zobacz filmik , który pomoże ci przy malowaniu
https://www.youtube.com/watch?v=6s7EdG-4qzc
https://www.youtube.com/watch?v=ujeftud9oMw
Martwa natura z warzywami i owocami – malowanie farbami.
Krąży piłeczka – zabawa relaksacyjna.
Prawda czy fałsz? – zabawa rozwijająca myślenie i kompetencje językowe. Rodzic zadaje pytania dotyczące wiedzy zdobytej przez dziecko podczas całego tygodnia. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie, czy zdanie wypowiedziane przez rodzica jest prawdziwe czy fałszywe. Propozycje zdań:
Ogórek jest czerwony.
Jabłko jest owocem.
Pszczoły mieszkają pod ziemią.
Motyle zapylają kwiaty.
Jajecznicę robi się z pomidorów.
Trzeba jeść pięć posiłków w ciągu dnia.
Ostatnim posiłkiem w ciągu dnia jest śniadanie.
Piramida żywieniowa to skałka wspinaczkowa.
Bez owadów nie byłoby owoców.
Pasieka to teren, na którym stoją ule.
Trzmiele to owady.
Fasola to roślina.
Zakupy należy pakować w plastikowe torby.
Owady to pożyteczne zwierzęta.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; Dzieciaki w akcji)
5.Na zakończenie zobacz film dla dzieci
https://www.youtube.com/watch?v=slzfuHdgFQk
Do poniedziałku.Pozdrawiam Was, pracujcie i oczekuję na zdjęcia.
19.06.2020
Zdrowo się odżywiamy
Pięknie recytuję – recytowanie wiersza. Dziecko recytuje wczorajszy wiersz Laury Łącz pt. „W letnim ogródku”. Rodzic zachęca dziecko do występowania, pokonywania tremy Dziecko dba o staranną artykulację wszystkich głosek. Może recytować szeptem, zmieniać głos i ton.
Zaczarowany ogród – zestaw ćwiczeń porannych.
Co jest zdrowe, a co nie? – pogadanka z wykorzystaniem obrazków warzyw, wykonanie kukiełek, odgrywanie scenek.
Zwierzęta i rośliny – zabawa językowa doskonaląca umiejętność czytania oraz myślenie logiczne. Zwierzeta_i_rosliny_18.doc
Owady w letnim ogrodzie – zabawa dydaktyczna rozwijająca kompetencje językowe.
Informacje dla rodzica:
Pszczoły – to bardzo pożyteczne owady, zapylają kwiaty, dzięki czemu powstają owoce. Mieszkają w ulach. Teren, na którym stoją ule, wraz z ulami i wszystkimi narzędziami potrzebnymi pszczelarzowi do pracy, nazywamy pasieką.
Osy – to owady, które można u nas spotkać od kwietnia do października. Giną, gdy nadchodzą mrozy. Nie mieszkają tak jak pszczoły w ulach, ale budują swoje gniazda w ziemi (wykorzystując nory drobnych zwierzątek) albo w dziuplach lub na strychach. Żywią się nektarem z kwiatów i oczywiście, tak jak pszczoły, zapylają kwiaty. Jadają też mięso.
Motyle – to owady, które żywią się nektarem z kwiatów. Przelatując z jednego kwiatka na drugi, przenoszą pyłek i w ten sposób zapylają kwiaty. Są również prawdziwą ozdobą ogrodu, ze względu na piękne, kolorowe skrzydła. Niestety ich larwy podgryzają i niszczą liście roślin.
Trzmiele – to owady, które zakładają gniazda pod ziemią. Zamieszkują nory gryzoni i krecie korytarze. Czasem niepoprawnie nazywa się je bąkami. Są bardzo dobrymi zapylaczami. Ogrodnicy wykorzystują je do zapylania pomidorów i papryki pod osłonami. Pszczoły nie mogłyby tego zrobić, bo nie lubią być w zamkniętej przestrzeni.
Chrząszcze – tak jak trzmiele mieszkają pod ziemią, w budynkach lub pod korą drzew. Są bardzo pożyteczne. Po pierwsze dlatego, ze zjadają mniejsze owady, które niszczą rośliny, po drugie, dlatego, że zapylają kwiaty. Do najbardziej popularnych chrząszczy należy biedronka.
Owady_w_letnim_ogrodzie_18.docx
https://www.youtube.com/watch?v=eOOfjYBIyak
Zadania w KP, s. 62-63:
Kiść winogron – projekt plastyczno-techniczny.
Warzywny teatrzyk – zabawa w teatr z wykorzystaniem kukiełek, ćwiczenia ekspresji językowej.
Mój ulubiony posiłek – rysowanie na kartce z bloku.
Rzut do celu – zabawa ruchowa.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; Dzieciaki w akcji)
A teraz możecie rysować wierszyki wraz z piosenką:
https://www.youtube.com/watch?v=kZ9yZ72-3vw
Kto chciałby potańczyć wraz z Pszczółką Mają?
https://www.youtube.com/watch?v=UG-WU0ZbgK8
To wszystko na dziś. Do zobaczenienia - do jutra.
18.06.2020
Lato, lato wszędzie
* "Owocowe wyliczanki"- zabawa językowa zachęcająca do eksperymentowania słowem.
Można tą rymowankę wykorzystać w dalszej zabawie do ćwiczenia głosek szumiących.
* "Zaczarowany ogród"- ćwiczenia poranne.
° "Truskawka - czereśnia"- ćwiczenia rozciągające.
° "Zmiana kierunku"- ćwiczenia równoważne z podskokiem.
° "Jak najszybciej!"- ćwiczenie wzmacniające mięśnie brzucha.
° "Taniec w zaczarowanym gaju"- swobodna interpretacja ruchowa dowolnego utworu muzycznego.
* "W letnim ogródku"- zabawa językowa, nauka wiersza na pamięć, wyróżnianie rymów.
Prezentujemy dziecku wiersz Laury Łącz pt. "W letnim ogródku".
* "Kolorowe owoce i warzywa"- zabawa plastyczna.
* " Do koszyczka"- zabawa ruchowa.
* "Owocowe rymy"- zabawa językowa.
- Zadania w Kartach pracy- KP-4, str. 60 i 61.
* Teraz czas na trochę gimnastyki. W ćwiczeniach z pewnością pomogą wam te filmiki:
* "Cebula, marchewka" - powtarzamy wczorajszą zabawę słowno- ruchową.
* No, i jeszcze "Jarzynowa gimnastyka":
* "Zaczarowane stworki"- kreatywne rysowanie na bazie konturów owoców i warzyw.
* "Poznajemy literę <ę>"
° - "Poproszę gruszkę"- zabawa językowa, zapoznanie z literą "ę".
* " Widzę "ę", słyszę "ę" - zabawa językowa.
- Zadania w Kartach pracy- KP-4, str.89.
* Kolorowe "ę"- zabawa usprawniająca funkcje manualne.
* Pora powtórzyć naszą piosenkę o lecie.
Mimo pochmurnej pogody, bawcie się dobrze!
Niech to będzie udany dzień! (Źródło: Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
17.06.2020
Domowe przedszkole
LATO DAJE NAM ZDROWIE
1. Rozwiązując zagadki dowiesz się jakie owoce i warzywa zbieramy latem
Czarne usta, czarne brody, gdy w dzbanuszku są ...(JAGODY)
Czerwone, pachnące, słonkiem malowane, przyniosę ich z lasu w lecie pełny dzbanek. (MALINY)
Dobra gotowana, dobra i surowa. Choć nie pomarańcza a pomarańczowa. Kiedy za zielony pochwycisz warkoczyk i pociągniesz mocno, wnet z ziemi wyskoczy. (MARCHEWKA)
Każdy z was odgadnie łatwo tę zagadkę, ma bielutki korzeń i zieloną natkę. (PIETRUSZKA)
Czerwone, pyzate, smakowite latem. a na długą zimę będą koncentratem. (POMIDORY)
Czerwone, pachnące, dojrzewają w lesie. Pójdziesz po nie w czerwcu, pełen dzban przyniesiesz. (POZIOMKI)
. Smaczny jest surowy, posypany solą. Lecz niektórzy zakwaszony wolą. (OGÓREK)
Dwie litery „radia” oraz „bar” – dwa słowa, a z całości można kompot ugotować. (RABARBAR)
Z wierzchu czerwona, a w środku biała. Kiedy ją jadłeś , w język cię szczypała. (RZODKIEWKA)
Różne na świecie istnieją „łaty”: żółte, czerwone lub łaty w kraty. Lecz nie ma na pewno smaczniejszej „łaty”, niźli zielony listek .......... (SAŁATA
2.Zabawy ruchowe- poćwiczmy razem
Cebula marchewka – zabawa słowno-ruchowa.
Dzieci ustawiają się w parach i idą po obwodzie koła, trzymając się za ręce i wypowiadając krótką rymowankę:
Cebula, marchewka, pietruszka, czosnek
zbudowali sobie mostek,
a pod mostem była dziurka,
zamieszkała w niej przepiórka.
Po słowie „przepiórka” dzieci podnoszą ręce, tworząc most, pod którym pierwsza para przechodzi na koniec. Podczas przechodzenia dzieci pod mostem wszyscy głośno liczą. Jeśli para przejdzie bardzo szybko, dostaje brawa.
Kostka z kodem – zabawa ruchowa z wykorzystaniem kostki do gry.
Wybrane dziecko staje w środku kręgu i rzuca dużą kostką tak, aby każdy widział wynik. Pozostałe dzieci wykonują ćwiczenia. Dzieci muszą zapamiętać, co oznacza każda liczba oczek na kostce: 1 – dzieci stają na jednej nodze; 2 – dzieci robią duży rozkrok, pochylają się do przodu i pogłębiają skłon; 3 – maszerują; 4 – idą na czworakach; 5 – skaczą obunóż w miejscu pięć razy; 6 – kładą się na plecach i odpoczywają. Po trzech rzutach kostką następuje zmiana rzucającego.
Sałatka owocowa – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci siedzą w kręgu i odliczają do czterech. Nauczyciel każdej liczbie przypisuje owoc. 1 – jabłko, 2 – truskawka, 3 – banan, 4 – jagoda. Dzieci zakładają szarfy w kolorach swoich owoców, odpowiednio: zielone, czerwone, żółte i niebieskie. Wymieniamy nazwę owocu, dzieci z odpowiednim kolorem szarfy zamieniają się szybko miejscami. Gdy podajemy hasło: Sałatka owocowa! – miejscami zamieniają się wszyscy. Każde dziecko musi wtedy zmienić swoje miejsce.
3.Rozmowa kierowana Moja ulubiona potrawa
Moja ulubiona potrawa – rundka, rozwijanie umiejętności wypowiadania się o własnych upodobaniach.
Opowiadamy o swoich ulubionych smakach i potrawach, jakie produkty lubi wykorzystywać w kuchni, jak je przyrządza, jakie stosuje przyprawy, czy lubi gotować, piec czy smażyć. Wyjaśniamy też dzieciom różnice między tymi sposobami przygotowywania potraw. Następnie prosimy , aby dzieci opowiedziały o tym, co lubią jeść, jak nazywają się ich ulubione potrawy i z jakich produktów się składają, jakie lubią smaki, czy pomagały kiedyś rodzicom w kuchni podczas gotowania. Dzieci opowiadają o swoich doświadczeniach kulinarnych i wyrażają opinię, czy gotowanie jest trudne czy nie. Przypominamy, że dzieci mogą przygotowywać posiłki tylko pod opieką osoby dorosłej.
4. Warzywa i owoce – zabawa językowa, dopasowywanie podpisów do obrazków.
Rozkładamy obrazki warzyw i owoców oraz karteczek z ich nazwami. Zadaniem dziecka, które zgłosi się do wykonania zadania, jest dopasowanie obrazka do podpisu. Na koniec dzieci jeszcze raz chórem odczytują wszystkie podpisy i dzielą nazwy warzyw na sylaby i głoski.
Wycieczka po zdrowie – wycieczka na stragan lub targ.
Rodzic zabiera dziecko na wycieczkę na pobliski targ, stragan lub do sklepu spożywczego. Podczas wycieczki dzieci oglądają i nazywają warzywa i owoce, opisują ich wielkość, kolor i kształt oraz wybierają te, z których zrobią sałatkę owocową. Wspólnie ustalają, co jest potrzebne i dokonują zakupów .Przypominamy o zasadach bezpieczeństwa podczas spaceru oraz o kulturalnym zachowaniu wobec sprzedawców i przechodniów.
Sałatka owocowa – zdobywanie doświadczeń kulinarnych.
Po powrocie ze spaceru dzieci przygotowują sałatkę z sezonowych owoców , zwracamy uwagę na konieczność umycia rąk i owoców przed rozpoczęciem pracy. Dzieci samodzielnie obierają, kroją owoce, wrzucają do miski i mieszają. Przed rozpoczęciem krojenia omawiamy zasady posługiwania się nożykiem. Praca kończy się degustacją. Dzieci samodzielnie nakrywają do stołu, nakładają sałatkę do miseczek i sprzątają po spożyciu posiłku.
Piramida zdrowia – zabawa językowa, prezentacja zasad budowy piramidy żywieniowej.
Prosimy dzieci o wyjaśnienie znaczenia –piramida zdrowia-. Rozkładamy obrazki warzyw i owoców oraz karteczek z ich nazwami. Zadaniem dziecka, które zgłosi się do wykonania zadania, jest dopasowanie obrazka do podpisu. . Na koniec dzieci jeszcze raz chórem odczytują wszystkie podpisy i dzielą nazwy warzyw na sylaby i głoski.
Chętne dzieci wybierają po jednym produkcie z piramidy i proponują sposób jego wykorzystania, podają nazwy potraw, metody przyrządzania.
- Co zbieramy latem, a co jesienią? – pogadanka, wykonanie zadań w „Kartach pracy”.
. Latem zbieramy: czereśnie, jagody, maliny, truskawki. Pomidory, ogórki, rzodkiewki, brokuły, marchewki, pietruszki można zbierać i latem, i jesienią. Dłużej na zbiory muszą poczekać dynie, kartofle, buraki. Następnie dzieci wykonują zadania w „Kartach pracy”: nazywają warzywa i owoce przedstawione na obrazku, kolorują tylko te zbierane latem, opisują ilustrację przedstawiającą kobietę pracującą w ogrodzie, nazywają warzywa na ilustracji, zaznaczają różnice między obrazkami. Następnie dzieci omawiają zawartość talerzy przedstawionych na obrazku, zaznaczają na piramidzie żywieniowej produkty, z których przygotowano posiłki, klasyfikują produkty na zdrowe i niezdrowe. Na koniec dzieci rysują na kartkach z bloku piramidę z produktów, które dziś jadły.
6.CO ZJEM JUTRO –projektowanie na kartce papieru całodniowego posiłku
Dzieci dzielą kartkę z dużego bloku rysunkowego na pięć części. Numerują je cyframi od 1 do 5, oznaczającymi kolejne posiłki w ciągu dnia. Pod cyframi przyklejają zdjęcia odpowiednich produktów wycięte z gazetek reklamowych. Projektując posiłki, starają się pamiętać o zasadach zdrowego odżywiania .Zwracamy uwagę na konieczność spożywania pięciu posiłków w ciągu dnia.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
7.Zobacz filmik o zdrowym odżywianiu
https://www.youtube.com/watch?v=Omptclo1-AM
https://www.youtube.com/watch?v=lXo_eC3y6Ho
https://www.youtube.com/watch?v=5FV7kmVTnTE
8.Posłuchaj i naucz się piosenki
https://www.youtube.com/watch?v=1bmJ4Zlj_B4
9.Zabawa dla niejadka i nie tylko
Hej Kochani! Mam ja dzisiaj dla Was najprawdziwszy cud nad Wisłą. No może nie aż taki, żeby kilkuletnie niejadki zaczęły w magiczny sposób jeść owoce i warzywa, taką mocą nie dysponuję, ale słowo Wam daję, że i tak będziecie oczarowani.
Narysowałam te wszystkie truskawki, fasole, wiśnie i kalafiory z myślą o dziecku, aby umilić nam czas i mimochodem nauczyć się czegoś w trakcie wspólnej zabawy. Teraz udostępniam je Wam.
36 owocowo-warzywnych kart możecie pobrać sobie za miłe słowo. Pliki pdf w dwóch wersjach, czarno-białej i kolorowej, znajdziecie na samym dole tego wpisu.
Pokażę Wam także genialną owocowo-warzywną zabawę, którą „zajadamy” się od kilku tygodni. Istnieje spora szansa, że Wasze dzieci również oszaleją na jej punkcie.
36 ilustrowanych kart do zabawy i nauki
Kilkulatki mogą ćwiczyć z nimi nazewnictwo, poznawać warzywa i owoce, ćwiczyć rozróżnianie kolorów, segregować je według rodzajów, kształtów, smaków lub znanych Wam potraw. Jeśli wydrukujecie sobie dwa komplety, możecie grać nimi w Memo, czyli grę pamięciową, w której zadaniem jest odnajdywanie par. Możliwości jest naprawdę sporo i jestem pewna, że sami znajdziecie niejedno zastosowanie.
Karty warto wydrukować na grubszym papierze lub zalaminować. Wersję czarno-białą możecie samodzielnie pokolorować, co dla entuzjastów będzie dodatkową atrakcją. Wersja kolorowa sprawę Wam ułatwia, z nią wystarczy tylko przyciąć karty i zabawa gotowa.
Zasady tej zabawy są bardzo proste. Dziecię losuje lub wybiera jeden owoc lub warzywo, powtarza za mną jego nazwę, jeśli go nie zna, potem wybiera z ciastoliny kolory, których trzeba użyć i nazywa je wszystkie.
Lepienie warzyw i owoców to głównie moje zadanie, ale od czasu do czasu dziecię przyjdzie mi z pomocą lub zapragnie coś poprawi. Podobieństwo do warzyw i owoców z obrazka bywa często umowne. Kiedy nie mamy jakiegoś koloru, musimy go sobie wyobrazić i zastąpić innym.
Dziecię ugniata, tnie wszystko na małe kawałeczki i wrzuca do wiaderka. Zupa jest gotowa, kiedy przynajmniej 3/4 wiaderka zostaje zapełnione i to wcale nie są moje wytyczne. Następnie podniebienie całej rodziny jest pieszczone tym wykwintnym bukietem. Nieważne czy rodzina akurat je, śpi, czy korzysta z toalety. Każdy musi posmakować. Wy też nie macie wyboru. Pobierajcie karty, przygotujcie własną porcję ciastoliny i bierzcie się za gotowanie.
Zabawa pycha, mówię Wam ;)
Owoce i warzywa. Karty do pobrania:
Życzę miłej i owocnej zabawy .Czekam na zdjęcia
16.06.2020
Domowe przedszkole
Dziś ostatni temat związany ze zwierzętami, a od jutra rozpoczynamy tematy letnio - wakacyjne, które bedą nam towrzyszyły już do samego końca.
Przeliczamy zwierzęta w gospodarstwie wiejskim
Głuchy telefon – zabawa doskonaląca percepcję słuchową. Dziecko przekazuje szeptem na ucho rodzicowi nazwę zwierzęcia. Rodzic głośno podaje nazwę. Następnie rodzic przekazuje szeptem dziecku nazwę zwierzęcia, a dziecko wypowiada je głośno. Proponowane nazwy zwierząt: chomik, króliczek, świnka, kaczuszka.
Policz na jednym wdechu – ćwiczenia oddechowe. Rodzic prosi, aby dziecko wzięło głęboki oddech i policzyło na jednym wdechu od 1 do 10. Po chwili znów bierze głęboki oddech i liczy na jednym wdechu od 10 do 1.
Gospodarstwo Pana Janka – zabawa dydaktyczna, poszerzanie zasobu słownictwa. Rodzic poleca dziecku wycięcie zwierząt z „Wyprawki” i ułożenie parami młodych osobników z dorosłymi. Dziecko przygląda się obrazkom, opisuje je i nazywa przedstawione na nich zwierzęta dorosłe i młode: pies – szczenię, owca – jagnię, indyk – indyczę, koza – koźlę, kot – kocię, krowa – cielę, gęś – gąsiątko, świnia – prosię. Podaje też nazwy innych zwierząt i ich młodych, np. koń – źrebię, kaczka – kaczątko. Gdzie jest więcej? – zabawa matematyczna, porównywanie liczebności zbiorów. Rodzic prosi, aby dziecko ułożyło osobno wycięte obrazki dorosłych zwierząt i osobno – ich młodych, policzyło oba zbiory i sprawdziło, czy w każdym jest tyle samo obrazków. Rodzic pyta, jaki znak należy postawić między zbiorami zwierząt. Dziecko układa z patyczków między zbiorami znak równości. Następnie rodzic prosi, aby dziecko ułożyło z jednej strony zwierzęta, które mają cztery nogi, a z drugiej – zwierzęta, które mają dwie nogi, policzyło oba zbiory, powiedziało, których zwierząt jest więcej i ułożyło odpowiednio patyczki. Na koniec dziecko układa zbiór zwierząt mających pazury i zbiór zwierząt nie mających pazurów. Rodzic zmienia jeszcze kilkukrotnie liczebność obu zbiorów, polecając odłożyć na bok lub dodać określone zwierzęta. Dziecko za każdym razem przelicza zbiory i układa patyczki we właściwy sposób.
Układamy obrazek – zabawa matematyczna utrwalająca pojęcia określające położenie elementów w przestrzeni. Dziecko rysuje na kartce dom, z prawej strony domu w pewnej odległości drzewo, a z lewej strony kałużę i dalej od domu budę, po czym układa obrazki zgodnie z treścią opowiadania rodzica: Koza stoi z prawej strony drzewa, a jej młode – z lewej. Kot wszedł na dach domu, a kocię siedzi pod oknem. Pies i szczenię siedzą z lewej strony budy, a cielę stanęło po przeciwnej stronie. W kałuży tapla się prosię. Obok domu stoi świnia i patrzy na małego kotka. Zabawę można powtórzyć kilka razy, zmieniając opisy położenia zwierząt lub rysunek tła. Na zakończenie dziecko opisuje i nazywa przedstawione na rysunku zwierzęta dorosłe i młode: pies – szczenię, owca – jagnię, indyk – indyczę, koza – koźlę, kot – kocię, krowa – cielę, gęś – gąsiątko, świnia – prosię. Podaje też nazwy innych zwierząt i ich młodych, np. koń – źrebię, kaczka – kaczątko. Wykorzystujemy obrazki z „Wyprawki” - „Gospodarstwo pana Janka”.
Odgłosy zwierząt – zabawa ruchowa z elementem ortofonicznym. Rodzic gra na tamburynie (lub klaszce), a dziecko swobodnie biega po pokoju. Na przerwę w muzyce zatrzymuje się. Rodzic pokazuje obrazek zwierzęcia, którego głos ma naśladować. Przykładowe zwierzęta:
kura – ko, ko, ko;
indyk – gul, gul, gul;
gęś – gę, gę, gę;
kaczka – kwa, kwa, kwa;
krowa – muu, muu, muu;
koza – mee, mee, mee;
prosię – kwik, kwik, kwik;
owca – bee, bee, bee.
Możecie tez posłuchać odgłosów zwierząt:
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/BYK-KROWA-CIELAK.pdf
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/KNUR-%C5%9AWINIA-PROSIE-CHLEWIK.pdf
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/BARAN-OWCA-JAGNI%C4%98-ZAGRODA.pdf
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/KOGUT-KURA-KURCZ%C4%84TKO-KURNIK.pdf
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/INDYK-INDYCZKA-INDYCZ%C4%98TA.pdf
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/KOZIO%C5%81-KOZA-KO%C5%B9L%C4%98.pdf
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/KACZOR-KACZKA-KACZ%C4%84TKO-STAW-1.p
Kolejka – zabawa matematyczna, utrwalanie liczebników porządkowych. Dziecko wykorzystuje narysowany wcześniej obrazek i zwierzęta z „Wyprawki”. Rodzic opowiada, że zwierzęta w gospodarstwie Pana Janka chciały porozmawiać ze swoim gospodarzem, więc ustawiły się w kolejce do domu. Zadaniem dziecka jest ułożenie zwierząt w takiej kolejności, jaką podaje rodzic:
Pierwsza stanęła krowa. Druga stanęła świnia. Trzecia stanęła koza. Czwarta stanęła owca. Piąty stanął indyk. Szósty stanął pies. Siódmy stanął kot. Ósma stanęła gęś. Dziewiąte stanęło gąsiątko. Dziesiąte stanęło szczenię. Jedenaste stanęło prosię. Dwunaste stanęło jagnię. Zwierzęta nie mogły się jednak dogadać w kolejce i zaczęły zmieniać miejsca. Krowa zamieniła się z psem. Która jest teraz krowa? Kot zamienił się z gąsiątkiem. Który jest teraz w kolejce? Jagnię zamieniło się ze szczenięciem. Które jest teraz jagnię? A szczenię – które? Indyk wepchnął się na początek kolejki, a świnia poszła na sam koniec. Która w kolejce jest teraz owca? Jagnię stanęło za swoją mamą, a szczenię za swoją. Na którym miejscu stoi teraz indyk?.
Matematyka rolnika – rozwiązywanie zadań w „Kartach pracy”, s. 72-73 . Dziecko wykonuje zadania matematyczne: przelicza warzywa i określa, których jest najwięcej, a których najmniej; łączy świnki z warzywami, tak, aby każda świnka miała tyle samo warzyw każdego rodzaju; rozmieszcza krowy na łąkach, tak, aby na każdej łące było o jedną krowę więcej; liczy duże i małe kaczki i zapisuje działanie dodawania; koloruje wskazane kaczki, porównuje zbiory kaczek i wstawia odpowiedni znak matematyczny.
Dodatkowo dla chętnych kilka innych zabaw matematycznych:
https://www.matzoo.pl/klasa1/wiecej-mniej_4_334
https://www.matzoo.pl/zerowka/ile-przedmiotow_50_353
https://www.matzoo.pl/klasa1/matmemorki-12-elementow_44_390
Zwierzęta z plasteliny – działania plastyczne doskonalące sprawność manualną. Dziecko lepi zwierzęta, dorosłe i młode, zwracając uwagę na ich wielkość i kolor. Rodzic zachęca, aby wykonało i dokleiło wszystkie drobne szczegóły: uszy, oczy, rogi, ogon. Podpowiedzi znajdziecie w linkach poniżej.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
https://www.youtube.com/watch?v=MHFIjSmd_nA
https://www.youtube.com/watch?v=_9mtHANZi6M
https://mojedziecikreatywnie.pl/2015/08/jak-ulepic-zwierzatka-z-plasteliny-krok-po-korku/
Może macie ochcotę na ćwiczenia ręki?
To na dziś wszystko. Dbajcie o siebie i trzymajcie się zdrowo.
Pozdrawiam Was serdecznie. 15.06.2020
BEZ ZWIERZĄT ŚWIAT BYŁBY SMUTNY
1. Kotek i myszka – tradycyjna zabawa ruchowa ze śpiewem.
Czarna krowa w kropki bordo – zabawa ruchowa z elementem ćwiczeń artykulacyjnych, rozpoznawanie kolorów.
Uczymy dzieci popularnej rymowanki, zwracając uwagę na prawidłową wymowę wszystkich słów:
Czarna krowa w kropki bordo
gryzła trawę, kręcąc mordą
i dawała mleko koloru…
Następnie wypowiada rymowankę wraz dziećmi, zmieniając na końcu kolor mleka, np. …koloru niebieskiego. Zadaniem uczestników zabawy jest znalezienie w sali przedmiotów w podanym kolorze.
Znam te zwierzęta – oglądanie książek i albumów poświęconych zwierzętom, odczytywanie i zapisywanie nazw zwierząt.
Dzieci oglądają książki o zwierzętach, wyszukują ich nazwy i zapisują je na kartkach. Na koniec sprawdzamy, kto znalazł i zapisał najwięcej nazw zwierząt.
2. Skąd się bierze mleko? – pogadanka.
Pokazujemy dzieciom szklankę z mlekiem i pytamy, co to jest, skąd to mleko się wzięło i czy na pewno od krowy. Jeśli dzieci nie wiedzą, wyjaśniamy , że inne zwierzęta takie jak kozy i owce, też dają mleko, które może pić człowiek. Następnie prosimy, aby dzieci pomyślały jak to mleko powstaje i co się z nim dzieje, zanim trafi do sklepu. Po wysłuchaniu odpowiedzi dzieci wyjaśniamy: Najczęściej mleko, które pijemy pochodzi od krowy. Nie jest ważne, jaka to krowa, czy łaciata, czy czerwona, czy czarna. Ważne, aby gryzła trawę i ją przeżuwała. Latem o trawę łatwo, gorzej jest zimą. Wtedy krowa je siano, kiszonkę i inne pasze. Krowę można wydoić ręcznie albo za pomocą dojarki elektrycznej. Z dojarki mleko trafia do pojemnika, w którym się chłodzi. Z pojemnika zabiera mleko cysterna i zawozi je do mleczarni. W mleczarni mleko jest badane, aby sprawdzić, czy ma dobrą jakość. Później jest pasteryzowane lub sterylizowane, czyli za pomocą odpowiedniej temperatury niszczy się w nim to, co mogłoby spowodować jego zepsucie. Później mleko rozlewane jest do kartonów i zawożone do sklepów.
3. Czy to jest zrobione z mleka? – zabawa dydaktyczna, karta pracy
Pokazujemy dzieciom kartoniki z nazwami różnych produktów. Zadaniem dzieci jest odczytanie nazwy produktu i odgadnięcie, czy produkt ten zrobiono z mleka, czy nie. Propozycje produktów: kefir, budyń, lody, twarożek, jajko, żółty ser, masło, makaron, mąka, serek topiony, jogurt, parówka, ryż.
Na koniec dzieci wykonują zadania w „Kartach pracy” s. 70: porządkują historyjkę obrazkową o powstawaniu mleka, nazywają produkty spożywcze, odgadują, z czego powstały i otaczają pętlą te, które postały z mleka.
4. Gdzie krowa ma ogon? – zabawa doskonaląca pamięć wzrokową, nazywanie kierunków w przestrzeni.
Pokazujemy duży rysunek krowy bez ogona. Dziecko staje przed rysunkiem i przygląda się przez chwilę. Następnie zawiązujemy mu oczy i wręczamy krowi ogon zrobiony ze sznurka . Zadaniem dziecka jest umieszczenie ogona w odpowiednim miejscu. Pozostałe dzieci mogą podpowiadać, używając tylko zwrotów określających kierunki: w prawo, w lewo, w górę, w dół.
5. Trzy kurki – nauka rymowanki na pamięć, recytowanie z modulowaniem głosu, rysowanie szlaczka.
Uczymy dzieci rymowanki z „Kart pracy” na pamięć. Wszystkie dzieci recytują tekst chóralnie, modulując odpowiednio głos, zgodnie z poleceniem rodzica:
Mówimy szeptem, jakbyśmy opowiadali komuś tajemnicę.
Mówimy bardzo wystraszonym głosem, jakbyśmy bali się jakiegoś potwora.
Mówimy jak roboty.
Mówimy tak, jakbyśmy opowiadali komuś piękną bajkę.
Mówimy tak, jakbyśmy byli bardzo śpiący i zmęczeni.
Na koniec dzieci powtarzają wierszyk indywidualnie, rysując jednocześnie szlaczek w „Kartach pracy”,s. 70.
6. Co je domowe zwierzątko – swobodne wypowiedzi dzieci na temat posiadanych zwierząt, czytanie tekstu w „Kartach pracy”, rysowanie zwierzątek.
Dziecko czyta tekst o Olku i jego zwierzętach. Najpierw dzieci czytają samodzielnie, po cichu, później na głos. Prowadzący sprawdza poziom rozumienia tekstu, pytając, jakie zwierzęta ma Olek i co się stało z jego chomikiem. Tekst powinien być inspiracją do swobodnych rozmów o zwierzętach domowych dzieci. Chętni opowiadają o swoich zwierzętach, podają ich imiona, opisują, jak się nimi zajmują, jakie mają obowiązki. Na koniec każde dziecko rysuje swoje zwierzę lub zwierzę, które chciałoby mieć, albo takie, które najbardziej mu się podoba.
7. Gąski, gąski do domu – zabawa słowno-ruchowa z elementem bieżnym.
8. Wylosuj sylabę – zabawa dydaktyczna usprawniająca funkcje słuchowe. Odgadywanie nazw zwierząt na podstawie pierwszej sylaby. Rozkładamy kartoniki z sylabami. Zadaniem dziecka jest wybranie jednego z kartoników, podanie go rodzicowi i wymyślenie nazwy zwierzęcia, która zaczyna się na daną sylabę. Nie muszą to być koniecznie zwierzęta gospodarskie, ale wszystkie, jakie dzieci znają. Proponowane sylaby: „ko”, „ku”, „kro”, „mo”, „o”, „ka”, „in”, „kró”, „ma”, „ry”, „pa”, „bo”, „ża”, „ty”, „ży”, „re”.
9.Zwierzaki-dziwaki – zabawa plastyczna rozwijająca wyobraźnię. Nadawanie nazwy swoim zwierzakom-dziwakom.
Przygotowujemy konturowe rysunki zwierząt. Każdy rysunek przecina na pół (ważne, aby każdy rysunek w miejscu przecięcia miał taką samą szerokość). Dzieci wybierają sobie dwie różne połówki i sklejają ze sobą na odwrocie za pomocą taśmy klejącej, tworząc zwierzaki-dziwaki. Następnie każde dziecko koloruje swój rysunek i nadaje zwierzęciu nazwę. Wszyscy wspólnie przygotowują wystawę gotowych prac i opowiadają o swoich zwierzętach.
10Posłuchaj i zobacz ,a nawet możesz się nauczyć
https://www.youtube.com/watch?v=5R9KpCC3W_E
https://www.youtube.com/watch?v=QPqALIknKwY
https://www.youtube.com/watch?v=OztjbBgpFQc
11. Fimiki dla chętnych
https://slideplayer.pl/slide/55974/
https://www.youtube.com/watch?v=oGzjL1FsZf8
12. Praca plastyczna KROWA lub INNE ZWIERZĄTKO Z PAPIERU
https://www.youtube.com/watch?v=MYop_njXRHs
https://www.youtube.com/watch?v=URl28aLRXkg
http://maluchwdomu.pl/2015/05/origami-zwierzatka-z-wiejskiego.html
13.Ćwiczenia słowno graficzne
Portret pieska – ćwiczenia słowno-graficzne, rysowanie pieska z jednoczesnym wypowiadaniem wiersza.
Dzieci dostają kartki i kredki, słuchają rymowanki recytowanej przez rodzica. Następnie prowadzący powtarza rymowankę, jednocześnie rysując psa na tablicy. Podkreśla, że zwierzę należy narysować szybko, dokładnie w czasie wypowiadania rymowanki.:
Mój pies i ja
Jedna kreska, druga, kreska, (rodzic rysuje szyję psa)
Narysuję zaraz pieska.
Krągły tułów, cztery nogi
Piesek gotów jest do drogi.
Jeszcze ogon do machania,
głowa, uszy do słuchania,
mały nosek, oczka dwa.
Pies już biegnie, za nim – ja.
Anna Pawłowska-Niedbała
W kolejnym etapie zabawy dzieci rysują, a rodzic recytuje. Gdy pies jest już gotowy, rodzic pyta, kogo obok niego brakuje, kto za nim biegnie. Na zakończenie każde dziecko rysuje siebie. Jeżeli ktoś ma ochotę, może dorysować też pozostałych członków rodziny.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
https://www.youtube.com/watch?v=UXuhPl9vjAEŻYCZĘ
ŻYCZĘ WAM WSPANIAŁEJ ZABAWY I NAUKI.
10.06.2020
Literkowa farma
* "Gąski, gąski do domu" - zabawa słowno- ruchowa z elementem bieżnym /jeśli zechcą się zabawić wszyscy domownicy/.
* "Litery"- utrwalenie poznanych liter. Dziecko obrysowuje na kartce swoją dłoń. Na czubku każdego palca zapisuje dowolną literę. Następnie próbuje wymyślić zwierzęta, których nazwy rozpoczynają się tymi literami. Jeśli znajdzie takie zwierzę, rysuje je obok dłoni.
* "W zagrodzie"- zestaw ćwiczeń /powtórka wczorajszych/
* "Gdzie mieszkają zwierzęta gospodarskie?"- pogadanka z elementem zabawy ortofonicznej i ćwiczeń słowotwórczych. Opowiadamy dziecku o zwierzętach gospodarskich i ich domach. Opisując zwierzęta zachęcamy dziecko do słowotwórczego wysiłku i podawania nazw pomieszczeń dla zwierząt. Prosimy dziecko o naśladowanie ich głosów. W miarę możliwości pokazujemy zdjęcia zwierząt i budynków gospodarskich. Przykładowe opisy:
Mieszkaniem konia jest stajnia. Ma tam miękkie siano do jedzenia i wodę do picia.
Krowa mieszka w oborze. Śpi i odpoczywa na sianie. Żeby mogła najeść się świeżej trawy, gospodarz prowadzi ją na pastwisko.
Świnia mieszka w chlewiku, czyli niskim, murowanym domku z małym okienkiem. Jedzenie dostaje w korycie. Je wszystko i dużo. Mówi się, że jest wszystkożerna.
Kury, kaczki, gęsi i indyki też mają swoje domki. Kury mieszkają w kurniku. Lubią dziobać ziarno i grzebać pazurami w ziemi. Kaczki mieszkają w kaczniku. Lubią pływać w stawie, w czym pomaga im błona między palcami. Jedzą ziarno, otręby i ziemniaki. A jak nazywa się miejsce, w którym gospodarz trzyma swoje indyki i gęsi? (indycznik i gęśnik).
Owce mieszkają w owczarni, dużym murowanym domu, w którym mieści się kilkadziesiąt lub nawet kilkaset zwierząt, ale najbardziej lubią paść się na łąkach, skubać świeżą trawę i pić dużo wody.
Mieszkaniem kozy jest… koziarnia. Kozy lubią skubać trawę, ale nieopatrznie mogą zjeść prawie wszystko, nawet ścierkę.
Króliki to małe, futrzane zwierzątka mieszkające w klatce na podwórku. Ich ulubione przysmaki to marchewki i kapusta.
Pszczoły mieszkają w ulu.
- Filmiki pokazały wam, jak to jest na wsi, w gospodarstwie rolnika, jakie tam można usłyszeć odgłosy. Dziecko próbuje naśladować głosy wiejskich zwierząt oraz ich sposób poruszania się.
* "Czy to jest możliwe?"- zabawa dydaktyczna zainspirowana treścią wiersza Agnieszki Frączek pt. "Podróż", wyjaśnienie różnicy między fikcją a rzeczywistością.
Podróż
Zabrał kiedyś pewien Maniek
swoją żonę Czesię
do miasteczka pod Poznaniem,
które Kórnik zwie się.
Spakowali różne graty,
waliz wzięli osiem,
zapomnieli tylko mapy,
lecz mieli to w nosie.
Bo bez mapy, jak wiadomo,
życie jest ciekawsze,
a gdy trzeba, to o pomoc
poprosi się zawsze.
Ludzie pomagali chętnie.
Choć bywało czasem,
że im jakoś dziwnie mętnie
wskazywali trasę…
Mimo wszystko po pół roku
dotarli do celu.
Przywitało ich: „Ko-ko-ku!”
kur i kurcząt wielu.
Dziwne…
Pokój zamówili w hotelu Pod Różą,
a na miejscu otrzymali
jedną grzędę kurzą.
Jedną grzędę?
A to psikus!
Pod Poznaniem?
Tak, w kurniku…
Agnieszka Frączek Źródło: Agnieszka Frączek, „Podróż” [w:] „Jedna literka a zmiana wielka”, Wydawnictwo Literatura, Łódź 2015
Po przeczytaniu zadajemy dziecku pytania sprawdzające rozumienie jego treści: Jak nazywa się małe miasto pod Poznaniem? Czego nie spakował Maniek na wycieczkę? Czy Maniek z żoną dojechał do miasta Kórnik? Gdzie trafił Maniek? Kto mieszkał w tym kurniku?.
Na koniec podsumowujemy wypowiedzi dziecka: To, co pisarz opisuje w książce to fikcja, to coś, co powstaje w jego głowie, więc może być bardzo prawdziwe i może być też zupełnie fantastyczne. W książkach można opisywać zdarzenia, które nie mogą mieć miejsca w życiu, takie jak zamieszkanie w kurniku i postacie, które nie istnieją w rzeczywistości, takie jak wróżki czy krasnoludki. I to jest właśnie w książkach ciekawe, że zapisana jest w nich ludzka wyobraźnia, która może wszystko.
* " Jak kura pazurem"- wyjaśnienie znaczenia popularnych powiedzeń zawierających słowo "kura".
Podajemy popularne powiedzenia zawierające słowo "kura" prosząc, aby dziecko wyjaśniło ich znaczenie własnymi słowami. Podpowiadamy dopiero, kiedy dziecko samo nie może dojść do właściwej odpowiedzi. Pisać jak kura pazurem – pisać brzydko i niewyraźnie. Kura znosząca złote jajka – coś, co przynosi szybki, łatwy i duży zysk; na czym można się wzbogacić. Chodzić spać z kurami – chodzić spać o wczesnej porze.
* "Zwierzę na literę..."- ćwiczenie słuchu fonematycznego, wyróżniania głosek w nagłosie /na początku/ nazw zwierząt. Wykorzystujemy w zabawie wczorajsze obrazki zwierząt. Rozkładamy je przed dzieckiem, prosząc, aby podało obrazek przedstawiający zwierzę, którego nazwa zaczyna się na podaną głoskę.
- Wykonanie zadań w Kartach pracy - KP-4, str.68-69.
* "Ile głosek?"- zabawa doskonaląca funkcje słuchowe.
Podajemy nazwy zwierząt, dziecko dzieli je na głoski i układa w rzędzie tyle klocków, ile jest głosek w podanej nazwie . Proponowane nazwy zwierząt: koza, kotek, krowa, gąska, kaczuszka, baranek, króliczek.
* "Kotek i myszka"- tradycyjna zabawa ruchowa że śpiewem. Jeśli rodzina jest liczniejsza, zaproście wszystkich do tej zabawy, podczas której śpiewamy:
Uciekaj myszko do dziury,
by cię nie złapał kot bury.
Bo jak cię złapie kot bury,
to cię obedrze ze skóry.
* "Myszka lubi ser"- zabawa plastyczna, doskonalenie sprawnego wycinania nożyczkami. W żółtej kartce, z której będzie ser, dziecko wycina dziury. Pokazujemy dziecku, jak wyciąć dziurę w kartce, żeby nie rozciąć pozostałej części papieru (na środku odrysowane go od szablonu koła należy na kilka sekund docisnąć palec zamoczony w wodzie; gdy papier namiętnie, łatwo przez niego przecisnąć nożyczki i rozpocząć wycinanie po narysowanej linii). Kartkę z wyciętymi dziurami dziecko przykleja do czarnego kartonu. Z szarego kółka tworzy stożek ( pokazujemy, jak lekko zginając koło, znaleźć jego środek i w którym miejscu naciąć koło, aby zrobić stożek). Dziecko przykleja swój stożek do "żółtego sera", rysuje na nim flamastrem oczy i wąsy, dokleja małe szare uszy. Na koniec wycina z szarego papieru długi, wąski ogon i przykleja go tak, jakby wystawał z dziurki obok myszki.
* Posłuchajcie piosenki i spróbujcie się jej nauczyć
http://www.przedszkoletymbark.pl/grupy-przedszkolne/czterolatki-k/piosenki-i-wierszyki,209.html
Pytania do piosenki:
- O czym była ta piosenka?
- Jakie zwierzęta mieszkają na wiejskim podwórku?
- Czy zwierzęta są wesołe, czy smutne?
- Jakie wydają odgłosy?* "Zagadki z zagrody"- zabawa dydaktyczna doskonaląca kompetencje słownikowe. Przykładowe zagadki:
– dobre ma zwyczaje, ludziom mleko daje (krowa);
– w nocnej ciszy łowi myszy (kot);
– ma długie uszy i futerko puszyste, ze smakiem chrupie sałaty listek (królik);
– dzięki niej na zimę masz czapkę i szalik, gdy pojedziesz w góry, ujrzysz ją na hali (owca);
– w akwarium pływa, mówią, że to … (ryba);
– zakrzywionym dziobem skrzeczy niesamowite rzeczy (papuga);
– o ziarenka prosi, pyszne jajka znosi (kura);
– w przytulnym kurniku, krzyczy: „Kukuryku!” (kogut);
– gdy wychodzisz z domu, on na ciebie czeka, kiedy wrócisz znowu, cieszy się i szczeka (pies);
– cztery kopytka, rogi i bródka, zjadła całą kapustę z ogródka (koza)
* "Budujemy zagrodę" - zabawa konstrukcyjna. Z różnego rodzaju dostępnych klocków dziecko stara się zbudować wiejską zagrodę / można również wykorzystać sprzęty domowe - jeśli mama pozwoli/.
Życzę wam wspaniałej zabawy! Poczujcie się , jakbyście byli na wsi, w końcu, wkrótce wakacje!
09.06.2020
Domowe przedszkole
Co słychać w gospodarstwie
Zestaw ćwiczeń „W zagrodzie”
Chodzą sobie kury –Dziecko maszeruje po pokoju, rytmicznie wypowiadając rymowankę:
Chodzą sobie kury wszędzie,
zaraz usiądą na grzędzie…
Rodzic dopowiada: …po trzy. Dziecko bierze trzy wycięte kury i kładzie je razem grupkach po trzy. Prostuje plecy, robi skrzydełka. Na hasło Chodzą kury! dziecko szybko wstaje i maszeruje dalej. Rodzic za każdym razem podaje inną liczbę kur na grzędzie.
Koci grzbiet –Dziecko w klęku podpartym opuszcza głowę i robi głęboki wdech, wypychając kręgosłup do góry. Wytrzymuje kilka sekund, następnie unosi głowę ku sufitowi i wygina kręgosłup do dołu. Wytrzymuje kilka sekund. Ćwiczenie powtarzamy 5 razy.
Mały piesek – Dziecko dostaje większy klocek, w pozycji klęku podpartego rzuca go jedną ręką przed siebie, przemieszcza się do niego nie zmieniając pozycji i rzuca go dalej.
Hop w zagrodzie –Dziecko kładzie swój klocek w dowolnym miejscu na podłodze, następnie przemieszcza się po pokoju i przeskakuje przeszkody, starając się przeskoczyć jak najwięcej z nich.
Na prawo, na lewo –Dziecko w siadzie skrzyżnym prostuje plecy, kładzie klocek na głowie i zrzuca go z głowy, przechylając ją zgodnie z poleceniem rodzica: na prawo, na lewo, do przodu, do tyłu itd. Plecy pozostają cały czas nieruchomo.
Zwinięty w kłębuszek –Dziecko w siadzie skrzyżnym, kładzie klocek przed sobą na podłodze, po czym próbuje zwinąć się w kłębek tak, aby czołem dotknąć do leżącego klocka.
W górę i w dół –Dziecko kładzie się na plecach, nogi lekko rozstawione, ręce leżą rozłożone swobodnie za głową, klocek leży na brzuchu. Dziecko z zamkniętymi oczami oddycha powoli i głęboko, unosząc klocek w górę.
Jakie to zwierzę? – zabawa rozwijająca kompetencje językowe. Rodzic przygotowuje obrazki zwierząt. Dziecko wybiera jeden obrazek, nie pokazuje go i opisuje własnymi słowami, jak wygląda przedstawione na nim zwierzę. Zadaniem pozostałych uczestników zabawy jest odgadnięcie nazwy zwierzęcia. Propozycje obrazków: krowa, koń, osioł, mysz, kot, pies, świnia, kura, gęś, pszczoła, królik, owca, koza, kogut, indyk. Te same obrazki mogą być omawiane kilka razy (każde dziecko może podać inne szczegóły wyglądu, inny opis).
Możecie teraz zobaczyć filmik
https://www.youtube.com/watch?v=5cT69xkHVh8
oraz zobaczyć jak wyglądają wiejskie zwierzęta i jak napisać ich nazwy
https://www.youtube.com/watch?v=-njNzJZ-388
Posłuchajcie też odgłosów zwierząt
https://www.youtube.com/watch?v=hNSYN4ZHMOU
Możecie wykonać też poniższe karty pracy.
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/WIEJSKA-ZAGRODA-KARTY-PRACY.pdf
Rolnik – kto to taki? – pogadanka na temat pracy rolnika. Rodzic pyta, czym zajmuje się rolnik. Dziecko swobodnie opowiada o wszystkim, co wie na temat jego codziennej pracy, obowiązków, pojazdów i narzędzi, których używa. Rodzic dopowiada niezbędne informacje, podsumowuje wypowiedzi dziecka i kończy rozmowę pytaniem, czy praca rolnika jest ważna i czego nie byłoby bez rolników. Przydatne informacje:
Rolnik, to osoba, która uprawia ziemię. Przygotowuje ziemię do sadzenia, wysiewa nasiona, dogląda wzrostu roślin, pielęgnuje i zabezpiecza rośliny przed szkodnikami, zbiera plony i je sprzedaje. Praca rolnika jest ciężka, uzależniona od pory roku i od pogody. Rolnik musi wiedzieć, jaką ma glebę i co w niej najlepiej wyrośnie, jakich użyć nawozów i jakich maszyn do określonej uprawy. Rolnik korzysta w swojej pracy z różnych maszyn i pojazdów, takich jak ciągnik, kombajn, siewnik, sadzarka, rozrzutnik do obornika, brona do spulchniania ziemi. Rolnicy dbają o to, aby ludzie mieli co jeść. Bez ich pracy nie byłoby chleba, ciasta, pizzy, frytek, surówek i sałatek, makaronu, warzyw do zupy, popcornu, cukru, sezamków, oleju i oliwy, ketchupu i sosu pomidorowego. Rolnicy bardzo często oprócz uprawy ziemi hodują także zwierzęta. W swoich gospodarstwach mogą hodować kury, krowy, konie, świnie, kaczki, indyki, króliki. Ponieważ zwierzętami trzeba zajmować się codziennie, rolnicy nie mają wolnej soboty ani niedzieli, a najwięcej pracy mają latem czyli w wakacje, bo wtedy dojrzewają plony.
Praca rolnika – obejrzyj film edukacyjny
https://www.youtube.com/watch?v=nhBm9se9M4o
„Co robi rolnik?”- zabawa słownikowa. Dziecko dopowiada możliwe zakończenie zdań:
Rolnik od rana …..
Rolnik dba o….
Praca rolnika jest…..Zobaczcie skąd się bierze chleb - Od ziarenka do bohenka
https://www.youtube.com/watch?v=99wOP1R-9r8
https://www.youtube.com/watch?v=ywS5YL9m6pI
Od ziarenka do bochenka – ćwiczenia słownikowe , KP cz.4, str. 66. Dziecko opisuje obrazki historyjki, ustala prawidłową kolejność obrazków i wkleja brakujące. Na koniec opowiada całą przedstawioną historię. Rodzic zwraca uwagę na poprawną budowę zdań. Dziecko opowiada, w których etapach powstawania chleba uczestniczyło, który jest mu znany. Rodzic może też poprosić dziecko o uzasadnienie, dlaczego obrazkowa historyjka nosi tytuł „Od ziarenka do bochenka”.
Pszczoły – pożyteczne zwierzęta – pogadanka, poznanie ciekawostek o życiu pszczół. Rodzic pyta dziecko, czy pszczoły to rośliny czy zwierzęta. Prosi, aby dziecko opisało pszczołę zgodnie z własną wiedzą, powiedział, co robi i gdzie mieszka. Następnie rodzic podaje kilka ciekawostek o pszczołach, ilustrując swoją wypowiedź zdjęciami lub obrazkami. Wyjaśnia znaczenie słowa „pasieka”.
Pszczoły to niezwykłe zwierzęta. Małe, ale bardzo pożyteczne i wyjątkowe. Pokryte są ogromną ilością włosków. Podczas, gdy przeciętny człowiek ma na głowie ok. 100 tys. włosów, mała pszczółka ma ich na swoim ciele 3 miliony. Jedna pszczoła może przez całe swoje życie wyprodukować 1/12 łyżeczki miodu. To bardzo mało. Na szczęście pszczół jest bardzo dużo. Żyją w rojach. Jeden rój to około 20 tysięcy pszczół, choć zdarzają się i większe. Pszczoły porozumiewają się między sobą za pomocą tańców i wydawania dźwięków. W czasie lotu ten drobny owad wykonuje około 400 ruchów skrzydełkami na sekundę. Żeby pszczoły zebrały nektar na jeden kilogram miodu, muszą odwiedzić 4 miliony kwiatów. Miód jest jedną z niewielu substancji, która odpowiednio przechowywana nigdy się nie zepsuje. Pszczoły wytwarzają go w ulu. Tam też żyją, rozwijają się i zbierają zapasy pożywienia. Teren z ustawionymi ulami to pasieka. Pasieką nazywa się również wszystkie ule danego właściciela czyli pszczelarza wraz z urządzeniami, które wykorzystuje on w swojej pracy. W ostatnich latach wiele mówi się o tym, że na świecie jest coraz mniej pszczół. Winę za to ponoszą rolnicy, którzy opryskują swoje rośliny chemicznymi środkami owadobójczymi. Co my możemy zrobić dla ochrony pszczół? Możemy wspierać rolników, którzy prowadzą ekologiczne gospodarstwa, kupując ekologiczne produkty.
Obejrzyjcie teraz film edukacyjny – Z kamerą wśród pszczół – 1 i 2 odcinek
https://www.youtube.com/watch?v=LMLSxZJTNnE
https://www.youtube.com/watch?v=PX8JKShqt9c
Przy dźwiękach trójkąta lub tamburyna biega po pokoju, udając pszczołę: naśladuje ruch skrzydełek, bzyka na przemian cicho i głośno, siada na kwiatach i wraca do ula.
Zabawa matematyczna. Rodzic przygotowuje liczmany ( klocki, patyczki) dla dziecka. Dziecko ma za zadanie ułożyć na kartce odpowiednią liczbę liczmanów a pod nimi ułożyć zadanie za pomocą cyfr i znaków.
1)W zagrodzie są: 3 świnki, 2 krowy i 2 kozy. Ile zwierząt jest w zagrodzie?
2)W kurniku mieszkają: 3 kury, 1 kogut, 4 kaczki. Ile ptaków mieszka w kurniku?
3)Koło domu chodzą: 2 czarne koty, 2 rude koty, 3 koty w prążki i 1 biały. Ile kotów chodzi koło domu?
4) W oborze są: 4 cielątka i 5 krów. Ile zwierząt mieszka w oborze?
5) Na podwórku stoi : 1 traktor, 4 przyczepy, 2 kombajny. Ile maszyn jest na podwórku?Smaczny miodek – ćwiczenia mięśni warg i języka. Rodzic prosi, aby dziecko wyobraziło sobie talerz posmarowany słodkim miodem, wylizało cały miód (wysuwanie języka z buzi, ruchy z dołu do góry), oblizało się (okrężne ruchy języka przy szeroko otwartej buzi w prawą i w lewą stronę), zlizało miód z brody, spróbowało zlizać miód z nosa, wyczyściło językiem policzki, podniebienie i dziąsła, chwilę na przemian pomlaskało i pocmokało. Na zakończenie dziecko może spróbować prawdziwego miodu.
Letni ogród – projekt plastyczno-techniczny. Dziecko maluje wnętrze pudełka po butach na niebiesko. Stawia pudełko na krótszym boku. Na spodzie przykleja ul – oklejone papierem kolorowym pudełko po zapałkach, z narysowanym wejściem. Obok ula przykleja zgniecioną zieloną krepinę. Z żółtego kartonu wycina tułowia i głowy pszczół, rysuje czarne paski, dokleja im skrzydełka z białego papieru lub kalki technicznej czy folii. Szpikulcem lub grubą igłą wykonuje w ciele pszczoły małą dziurkę, przez którą przewleka włóczkę. Samo musi określić, jak długa włóczka jest mu potrzebna. Koniec włóczki przyczepia do górnego boku pudełka za pomocą taśmy klejącej. W ten sposób pszczoły swobodnie zwisają nad ulem. Rodzic może dodatkowo przyszyć włóczkę za pomocą zszywacza, bo taśma klejąca pod wpływem obciążenia może się odklejać. Zieloną krepinę dziecko ozdabia kwiatami samodzielnie narysowanymi i wyciętymi z kolorowego papieru.
Plaster miodu – aktywność plastyczna, stemplowanie i malowanie farbami. Dziecko próbuje uzyskać obraz przypominający plaster miodu. Maluje dosyć gęstą farbą folię bąbelkową i odbija ją na kartce. Gdy odbite tło wyschnie, może domalować na nim pszczoły.
(Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
Dla chętnych - możliwość ułożenia puzzli
https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/zwierzeta/122403-farma-na-wsi
Może macie ochotę posłuchać piosenki o kurze?
https://www.youtube.com/watch?v=QPqALIknKwY
To tyle na dziś. Do zobaczenia jutro. Trzymajcie się zdrowo. Pamiętajcie o zdjęciach
08.06.2020
ROZWIĄZUJEMY ŁAMIGŁÓWKI MATEMATYCZNE1.
Głowa – ramiona – zabawa ruchowa.
Kolorowe rytmy – zabawa matematyczna doskonaląca spostrzegawczość i myślenie.
Układamy rytm, korzystając ze sportowych akcesoriów (szarf, woreczków i krążków, lub innych|/ Przykład: zielony krążek, dwie żółte szarfy, trzy zielone woreczki i znów zielony krążek, dwie żółte szarfy, trzy zielone woreczki. Zadaniem wskazanego dziecka jest odtworzenie obok tego samego rytmu ale ze zmianą kolorów. Zasady zmiany kolorów przedstawiamy w postaci kolorowych kółek i strzałek, np. żółty niebieski; zielony czerwony; niebieski czerwony; czerwony żółty.
Losowanie – kodowanie – zabawa matematyczna kształtująca myślenie logiczne. Przygotowujemy cztery pojemniki, do każdego wkłada karteczki w liczbie większej niż liczba dzieci –osób. W pierwszym pojemniku są kartki z cyframi od 1 do 9, w drugim z kolorami (w kolorach dostępnych kredek), w trzecim – z kształtami (kwadrat, prostokąt, trójkąt, koło, trapez, elipsa w czwartym – ze strzałkami oznaczającymi wielkość (mała, duża). Każde dziecko podchodzi do pojemników, wybiera z każdego po jednej kartce, przerysowuje symbole w górnej części swojej kartki, oddziela rysunki kreską i rysuje pod spodem figury, które są zgodne z zakodowanym w symbolach opisem. Po skończeniu pracy dziecko odnosi karteczki do odpowiednich pojemników, rodzic miesza je i uczestnik zabawy wybiera nowy zestaw symboli. Na koniec dzieci mogą sprawdzić, czy zdarzyły się dwa identyczne zestawy symboli.
Zapamiętaj ten rytm – zabawa matematyczna, doskonalenie umiejętności tworzenia i przekształcania rytmów oraz kodowania. Dzieci rozkładają 20 szarf w dużym kręgu, tak żeby można było przejść z jednej szarfy do drugiej i w niej stanąć. Układ szarf powinien odzwierciedlać rytm kolorystyczny: czerwona, zielona, żółta, niebieska. Gdy koło z szarf jest gotowe, ustalamy z dziećmi zasady, np. w czerwonej szarfie robimy trzy przysiady, w zielonej – trzy razy podskakujemy, w żółtej – trzy razy klaszczemy, w niebieskiej – robimy obrót. W zabawie jednocześnie bierze udział pięcioro dzieci. Każde staje w czerwonej szarfie i zaczyna na hasło: Start. Trudność polega na tym, że nie można się pomylić, nawet jeśli inne osoby wykonują ćwiczenia wolniej lub szybciej i robią w danym momencie co innego.
Uzupełnianie ćwiczeń w Karcie Pracy, str. 56-57
Zakodowane informacje – kodowanie, karty pracy.
Dzieci wklejają obrazki zgodnie z podanym kodem, w którym figura geometryczna oznacza liczbę osób, a kolor pola – płeć. Po uzupełnieniu tabeli dzieci analizują jej zawartość i odpowiadają na pytania: W której kolumnie są tylko dziewczynki? Czy jest kolumna tylko dla chłopców? Ile jest dzieci, które skaczą? Ile jest par dzieci?.
Następnie dzieci kolorują rysunek zgodnie z podanym kodem. Wyjaśniamy, że zanim przystąpią do kolorowania, muszą dokonać obliczeń w zakresie dodawania i odejmowania. Dopiero po uzyskaniu wyniku działania mogą sprawdzić, jakiego koloru powinny użyć do wypełnienia danego pola.
Co jest w środku? – zajęcie ćwiczące koncentrację uwagi i skupienie, rozpoznawanie przedmiotu dotykiem.
Dzieci siadają w kręgu i podają sobie woreczek. Każde wkłada rękę do worka przez wąski otwór i próbuje odgadnąć, co w nim jest. Gdy odgadnie, podaje worek następnej osobie. Zasadą jest zachowanie absolutnej ciszy podczas całej zabawy. W worku może być drobny przedmiot związany ze sportem: piłka pingpongowa, okulary do pływania, lotka do gry w badmintona, gwizdek. Kiedy woreczek wróci do rodzica , dzieci podają nazwę przedmiotu, który rozpoznały.
Sam koduję – zabawa matematyczna. Dzieci, zainspirowane zabawą „Losowanie – kodowanie”, samodzielnie wymyślają i wykonują plansze do kodowania. Konsultują swoje pomysły z rodzicem lub kolegami i koleżankami. Mogą prosić rodzica , aby rysował to, co przedstawiły w postaci symboli, albo bawić się w parach.
(Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
ZABAWY W KODOWANIE
https://koduj.gov.pl/mdk-video/
https://karolowamama.blogspot.com/2019/04/zakodowane-zwierzeta-cz-2-karty-do.html
http://www.kreatywniewdomu.pl/2018/04/kodowanie-przez-kolorowanie.html
Gry i zabawy matematyczne
1) Wstająca liczba
Dzieci siedzą w kole i każde z nich otrzymuje małe przedmioty. Rozdajemy 1,2,3, itd. przedmiotów. Mówimy cyfrę –np. 3 i mają szybko wstać te dzieci, które mają 3 przedmioty. Otwierają dłoń i sprawdzamy. I podajemy kolejna liczbę itd.
2) Zgaduj-zgadula
Zagraj z dzieckiem w prostą grę. Pozwól dziecku trzymać w dłoniach od 2 do 10 przedmiotów i potrząsać nimi (monety, guziki lub inne małe przedmioty, które przy potrząsaniu powodują hałas). Potrząsając nimi dziecko powie: „Zgadnij, ile ich mam!” Trzeba zgadnąć, iloma przedmiotami dziecko potrząsa (sądząc po odgłosie). Następnie ty potrząsaj przedmiotami, a dziecko niech zgaduje. Po każdej zgadywance sprawdź, ile było przedmiotów licząc je.
3) Matematyczna błyskotliwa wrona
Dzieci siedzą w kole. Na środku leży pudełko z kilkoma przedmiotami. Następnie wybieramy jedno dziecko, które staje się wroną. Wrona chodzi wokół dzieci, mówiąc wierszyk: „Chodzi sobie wrona, wrona bez ogona, bystrym okiem zerka, co zabrać z pudełka”. Inne dzieci zasłaniają oczy, wrona zabiera przedmiot lub kilka przedmiotów z pudełka i wskazuje jakieś dziecko i mówi takie zdanie: „Powiedz, np. Kasiu, powiedz mi, ile rzeczy zabrała wrona Ci?”. Wybrane przez wronę dziecko, odpowiada, czego brakuje w pudełku.
4) Matematyczne wyliczanki:
Jabłko, gruszka i daktyle –klaśnij w ręce razy tyle (3 razy)
Kapusta i ogórek –tyle razy podskocz w górę (2 razy)
Marchewka, pietruszka, bób –tyle razy przysiad zrób (3)
Kalarepka i mak –za uszy 2 razy się złap.
5) Firankowa chusta matematyczna
Stoimy w kręgu, wszystkie dzieci trzymają firankę przypominającą chustę Klanza. Na firankę wrzucamy miękkie przedmioty –piłeczki, misie itd. wraz z całą grupą liczymy przedmioty, które są na chuście. Zadaniem grupy jest jednocześnie trzymając chustę tak nią ruszać, aby wyrzucić z chusty przedmioty np. umawiamy się z dziećmi, że ma pozostać na chuście np. 5 przedmiotów
6.. Przyczepianie kamerek
Do kartki z wydrukowaną cyfrą dziecko przypina tyle klamerek do bielizny, ile wskazuje cyfra. Grzbiety klamerek możemy pokolorować na taki kolor jak cyfra na kartce. To ułatwi sortowanie.
7. Nauka z muzyką
W naukę liczenia przez zabawę włączmy również zmysł słuchu. Ile razy uderzyłam łyżką w garnek? Ile razy klasnęłam? Ile razy klepnęłam cię w kolano czy plecy?
8. Szczypce w ruch
Do tej zabawy potrzebne nam są pojemniki w postaci wytłoczek po jajkach albo foremek na muffiny, szczypce do grilla czy cukru w kostkach i dowolne drobne elementy. Na dnie pojemnika kładziemy karteczki z cyframi, a zadaniem dziecka jest włożyć do niego tyle przedmiotów, ile wskazuje cyfra. W tej zabawie świetnie sprawdzają się guziki, kamyki czy małe pompony pasmanteryjne.
Życzę wspaniałej zabawy z matematyką
05.06.2020
Zabawy na placu zabaw
* "Kolorowa piłka" - rysowanie kredkami. Dziecko szuka w całym domu okrągłych przedmiotów, które można obrysować na kartce. Sprawdza, czy dany przedmiot mieści się na kartce, czy nie jest za duży. Narysowane koło ozdabia różnymi wzorami i szlaczkami. Na koniec liczy, ile kolorów jest na każdej narysowanej piłce.
* "Co to za piłka?"- porównywanie wyglądu, wielkości i ciężaru piłek. Opowiadamy dziecku, że do różnych sportów potrzebne są różne piłki. Piłki te różnią się wielkością, ciężarem, materiałem, z którego są zrobione, a nawet kształtem, bo nie wszystkie są okrągłe /piłka do rugby/. W miarę możliwości prezentujemy różnego rodzaju piłki/ilustracje z książek, z internetu itd./. Piłki mogą być do: koszykówki, piłki nożnej, siatkówki, piłki ręcznej, tenisa ziemnego, tenisa stołowego, squasha, rugby, baseballu, golfa. Dziecko próbuje odgadnąć, w którym sporcie są one wykorzystywane, opisują ich cechy, porównują wielkość wielkość, ciężar i wygląd.
Piłka /oprócz tej do rugby/ jest k u l ą. Dziecko wyszukuje z otoczenia przedmioty w kształcie kuli.
* "Jedzie rowerek"- zabawa ruchowa wzmacniająca mięśnie brzucha. Dziecko leży na plecach, unosi w górę nogi i naśladuje pedałowanie, mówiąc: Jedzie rowerek na spacerek, jaki z tyłu ma numerek? Na słowo "numerek", przestaje pedałować i siada po turecku. Podajemy jakąś liczbę / nie większą od 20/. Dziecko głośno liczy, aż policzy do podanej liczby. Następnie znowu się kładzie i pedałuje dalej.
* "Sport to zdrowie"- zestaw ćwiczeń.
- "Pokonaj przeszkodę"- ćwiczenie z szarfą /apaszką/. Dziecko maszeruje po kole, trzymając przed sobą szarfę. Na hasło: Stop! rozciąga przed sobą trzymaną w dłoniach szarfę i przechodzi nad nią. Idzie dalej trzymając szarfę za sobą. Na kolejne hasło: Stop! - przechodzi nad szarfą tak, aby z powrotem znalazła się z przodu.
- "Podaj szarfę"- ćwiczenie mięśni brzucha. Dziecko leży na plecach, ręce układa wyprostowane za głową. Trzyma w dłoniach zwiniętą szarfę. Na hasło: Zmiana!- powoli.podnosi ręce i nogi, wkładając szarfę między stopy i powoli opuszcza nogi. Za drugim razem szarfa wędruje w odwrotnym kierunku.
- "Połączeni" - zabawa ćwicząca współpracę w parach ( zapraszamy do zabawy rodzica). Stojąc w parze obok siebie wkładamy jedną nogę do szarfy (lub apaszki zawiązanej w koło) na wysokości kostki. Próbujemy iść z naciągniętą szarfą, tak, aby nie spadła ona na podłogę.
- 'Złap ogon"- zabawa ruchowa. Przyczepiamy sobie "ogonek", wkładając jeden koniec szarfy z tyłu za spodnie lub spódniczkę. Na hasło: Złap ogon! - biegnąc próbujemy wyrwać sobie nawzajem ogony.
* "Sporty zespołowe" - pogadanka połączona z zabawą konstrukcyjną. Rozmawiamy z dzieckiem o sportach zespołowych, które zna. Pytamy, co jest w tych sportach ważne /zasady, współpraca, dążenie do wspólnego celu, wspieranie się, gra fair, umiejętności, talent/ oraz który z nich najbardziej mu się podoba i dlaczego. Można też spytać, kim jest kibic i jakie ma znaczenie udział kibiców w meczach i innych zawodach, jeśli dziecko było kiedyś na meczu, to co mu się najbardziej podobało. Potem proponujemy wykonanie zabawki - boiska do gry w piłkę /pracujemy razem z dzieckiem/. W krótszych bokach kartonowego pudełka po butach /od spodu/ wycinamy nieduże prostokątne bramki. Wnętrze pudełka wyklejamy zielonym papierem. Do dłuższych wewnętrznych boków pudełka dziecko przykleja uśmiechnięte buzie kibiców, narysowane na małych papierowych kółkach. Na "murawie" naklejamy białe pasy, wyznaczające części boiska. Na koniec wykonujemy małą piłkę zgniatając kawałek kartki. Zabawa polega na trafieniu w bramkę przeciwnika poprzez dmuchanie na piłkę.
*"Leżąca ósemka"- układamy na podłodze ósemkę, np. ze sznurka. Dziecko zachowując równowagę stara się kilkakrotnie po niej przejść.
* "Sportowe zadania"- pogadanka. Pytamy dziecko, które sporty związane są z szybkim ruchem i czy zna jakieś sporty, które nie wymagają tak intensywnego ruchu. Należą do nich: szachy, brydż, łucznictwo, golf, bilard, kręgle. Często w tego typu sportach ważniejsza jest precyzja ruchu i skupienie niż szybkość.
- Zadania w Kartach pracy - KP-4, str. 54- 55. W trakcie wykonywania zadań - krótka gimnastyka przy recytacji rymowanki podanej na str. 54.
* "Biegam, biegam"- zabawa bieżna. Ilustrujemy ruchem słowa piosenki śpiewanej na melodię "Panie Janie". Na słowo: Stop zatrzymują się i pozostają w ciszy i bezruchu, dopóki nauczyciel nie zaintonuje kolejnej zwrotki.
Chodzę, chodzę, chodzę, chodzę (dzieci idą),
Hop, hop, hop, hop, hop, hop (podskakują w miejscu),
Biegnę, biegnę, biegnę, biegnę, biegnę, biegnę (biegną),
Teraz stop, teraz stop (zatrzymują się bez ruchu).
Pływam, pływam, pływam, pływam (idą, wykonując rękami ruch, jakby pływały żabką),
Hop, hop, hop, hop, hop, hop (podskakują w miejscu),
Biegnę, biegnę, biegnę, biegnę, biegnę, biegnę (biegną),
Teraz stop, teraz stop (zatrzymują się bez ruchu).
Latam, latam, latam, latam (idą, naśladując rękami ruch skrzydeł),
Hop, hop, hop, hop, hop, hop (podskakują w miejscu),
Biegnę, biegnę, biegnę, biegnę, biegnę, biegnę (biegną),
Teraz stop, teraz stop (zatrzymują się bez ruchu).
Po każdej kolejnej zwrotce, na hasło "stop!"- dziecko zatrzymuje się i pozostaje w ciszy i bezruchu, dopóki nie zaintonujemy kolejnej zwrotki.
* "Planujemy letnią olimpiadę"- wspólnie z dzieckiem zastanawiamy się jakie konkurencje i w jakiej kolejności powinny się pojawić na przedszkolnej olimpiadzie /gdyby mogła dojść do skutku/. Ustalamy, jakie pomoce i jaki sprzęt sportowy będą potrzebne do każdej zabawy, w którym miejscu odbędą się poszczególne konkurencje. Zastanawiamy się nad sposobem punktowania. Ustalamy, kto i za co ma być odpowiedzialny. Rodzic zapisuje wszystko na kartce, a dziecko może dorysować odpowiednie piktogramy, żeby patrząc na spis przypomnieć sobie, co zostało ustalone. Propozycje konkurencji: slalom z pachołkami; bieg do szarfy i przechodzenie przez szarfę, powrót na czworakach; przechodzenie przez tunel, bieg do pachołka i powrót; przeskoki obunóż przez tor wykonany z leżących obręczy; wyścigi w workach; wyścigi w parach; przeciąganie liny; rzuty do celu; bieg do materaca, przeturlanie się po materacu i powrót na jednej nodze; bieg z przeskakiwaniem przez przeszkody, np. makarony do pływania rozstawione na pachołkach; chodzenie po linie z woreczkiem na głowie; wyścig na piłkach do skakania.
* "Moja flaga"- rysowanie z wykorzystaniem szablonów. Dziecko ma dyspozycji połówkę kartki z bloku i szablony figur geometrycznych lub klocki. Odrysowuje ołówkiem figury, komponuje z nich dowolne wzory, tworząc własną flagę na olimpiadę. Każdą figurę rysuje po śladzie flamastrem i ozdabia i ozdabia różnymi szlaczkami. Krótszy bok kartki trzeba posmarować klejem i nawinąć na patyczek od szaszłyka.
* "Co już wiemy o sporcie?"- podsumowanie wiedzy dziecka. Jakie znacie sporty, w których ważna jest szybkość? Jakie znacie sporty, w których ważna jest precyzja ruchu? Jakie znacie sporty, w których rywalizują między sobą dwie drużyny? Co obowiązkowo należy założyć, gdy wybieramy się na rowerową wycieczkę? Jaki strój obowiązuje na basenie? Kiedy nie wolno pływać w basenie? Co symbolizują koła na fladze olimpijskiej? Co to znaczy grać fair play?
Dla rozruszania ciała przed olimpiadą /ale również dla dobrej kondycji/ proponuję wam trochę ćwiczeń, w których poprowadzą was filmiki:
* "Przeczytaj i przynieś" - zabawa językowa doskonaląca umiejętność czytania. Rozkładamy przed dzieckiem kartki z wyrazami /napisanymi dużą czcionką/ powiązanymi tematycznie ze sportem. Przykładowe wyrazy: „piłka”, „rower”, „rolki”, „skakanka”, „rakietka”, „tenis”, „sport”, „skłon”, „zawody”, „bramka”, „boisko”, „medal”, „skok”, „bieganie”, „pływanie”, „olimpiada”.
Podajemy dziecku konkretny wyraz, który po odszukaniu, odczytaniu, dziecko wskazuje.
* "Gramy w gumę"- zabawa ruchowa. Jeśli dysponujemy gumą do skakania i odpowiednią liczbą osób /3/- to udanej zabawy! / z koniecznością zachowania ostrożności, ponieważ uderzenie puszczoną gumą może zaboleć/.
Możecie też skorzystac z którejś z poniższych propozycji:
* Pamiętajcie, dzieci, że : "Sport - to zdrowie!" A więc dużo ruchu i zdrowia wam życzę!
(Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
04.06.2020
SKACZEMY, PŁYWAMY,BIEGAMY
1. Nawiązując do sportowego DNIA DZIECKA i nie tylko, każdy z was zapewne nieraz miał upadek czy to z roweru czy biegając. Dzisiaj przypomnimy sobie zasady bezpieczeństwa podczas uprawiania sportu lub zabawy .
Dzieci wypowiadają się o sportowym ekwipunku, który zapewnia bezpieczeństwo i chroni przed urazami podczas biegania, jazdy na rowerze, wspinania się na skałki, jazdy na rolkach, deskorolce czy hulajnodze. Podkreślamy , że bezpieczeństwo jest bardzo ważnym aspektem uprawiania sportu i że należy pamiętać o używaniu odpowiedniego sprzętu. Opowiadamy o sposobach ochraniania ciała przed urazami, korzystając z dostępnych ilustracji lub internetu: Do jazdy na rolkach, wrotkach, hulajnodze przydadzą się: kask ochraniający głowę, nakolanniki, nałokietniki. Do jazdy na rowerze i do wspinaczki obowiązkowo trzeba założyć kask. Jeśli chcemy biegać, trzeba pamiętać o dobrych, wygodnych butach. Do gry w piłkę dobrze jest zaopatrzyć się w korki, specjalne buty, które chronią zawodników przed poślizgnięciem się na murawie. Karatecy na swoje treningi zakładają specjalne ochraniacze na nogi i napięstniki.
INFORMACJA DLA RODZICÓW https://www.youtube.com/watch?v=R_-WlSQK2eI
Film dla dzieci https://www.youtube.com/watch?v=enxQVTcuoNs
Kolorowanki –wybierz i pokoloruj https://www.superkid.pl/kolorowanki-sporty-letnie
https://www.superkid.pl/kolorowanki-sport
2. Żaba i żabka – rozmowa zainspirowana wierszem A. Frączek pt. „Żaba i żabka”.
Pokazujemy żabę (jeśli nie dysponuje żadną – może wykonać samodzielnie z papieru techniką origami) i pytamy, co może mieć wspólnego żaba ze sportem. Jeśli dzieci nie znają stylu pływackiego zwanego żabką, opowiadamy o nim, pytamy, kto umie pływać i czy ktoś był kiedyś na basenie. Dzieci opowiadają o swoich doświadczeniach i demonstrują ruchem i gestami znajomość pływackich stylów. Czytamy wiersz:
Żaba i żabka
Krąży żaba po basenie,
Denerwuje się szalenie,
Bo dżentelmen w czepku w kratkę
Chlapie CHLAP! Trenując żabkę,
Pani w ciasnym kostiumiku
Rusza się jak struś w kurniku,
Szkrab w brodziku dziko hopsa…
To nie żabka! To styl mopsa!
Krąży żaba po basenie,
Denerwuje się szalenie,
Oburzenia nie ukrywa:
– Kto tych ludzi uczył pływać?!
Róbcie tak jak ja! No, gazem!
– Może jednak innym razem
Wysłuchamy Pani rad…
– W słowo jej ratownik wpadł.
– Dzisiaj bowiem, droga pani,
Strój ma pani… hm… do bani.
Żaba się zdziwiła tak,
Że aż wyjąkała: – Kwak…?
Więc ratownik jej tłumaczy:
– Niechże pani zerknąć raczy,
Wokół pływa ludzi setka…
Tylko pani jest bez czepka!
– Właśnie, właśnie – rzekł ktoś z tłumu.
– I co gorsza, bez kostiumu!
Agnieszka Frączek
Źródło: Agnieszka Frączek, „Żaba i żabka” [w:] „Książki dla małych i dużych. Wiersze cz. I”, Wilga, Warszawa 2012
Następnie rozmawiamy z dziećmi o treści wiersza, zadając pytania: Dlaczego żaba była oburzona? Kto zwrócił uwagę żabie? Czego żaba nie założyła?. Kontynuujemy rozmowę, opowiadając o zasadach panujących na basenie. Inspirujemy dzieci do tworzenia dłuższych wypowiedzi, zadając pytania: Czy wolno pływać bez czepka? Czy można chlapać na innych? Czy można pływać, gdy nie ma ratownika? Po co na basenie jest ratownik? Czy wolno śmiać się z kogoś, kto nie umie pływać? Jaki strój obowiązuje na basenie?.
https://www.google.com/search?q=%C5%BCaba+obrazek&client=firefox
3. Pokazujemy dzieciom ilustracje różnych przedmiotów lub rysuje proste obrazki (dzieci mogą się wtedy bawić, kto pierwszy odgadnie, co rodzic rysuje). Zadaniem dzieci jest podanie nazwy czynności, zaczynającej się na pierwszą sylabę przedstawionego obrazka. Propozycje obrazków: ryba (rysowanie), malina (malowanie), płyta (pływanie), latawiec (latanie), biedronka (bieganie), pinezka (pisanie), skakanka (skakanie), goryl (gotowanie), mydło (myślenie, mycie,
Trąf– trąf – zabawa językowa z wykorzystaniem piłki.
Dzieci uczą się popularnej wyliczanki:
Trąf, trąf, Misia, Bela, Misia, Kasia, konfacela,
Misia A, misia Be,
Misia, Kasia, konface.
Kiedy już opanują tekst, stają w kręgu i podają sobie piłkę w rytm wypowiadanej rymowanki: najpierw bardzo wolno, potem coraz szybciej. Kto wypuści piłkę z rąk, ten siada w miejscu, w którym stał. Między stojącymi dziećmi powstają coraz większe odstępy i coraz trudniej złapać piłkę.
Policz sylaby – zabawa dydaktyczna rozwijająca funkcje językowe, karta pracy.
Rozkładamy na dywanie kartoniki z sylabami. Zadaniem dzieci jest połączenie kartoników w pary, tak aby powstały wyrazy. Kartoniki z pierwszą sylabą powinny być w innym kolorze, niż kartoniki z drugą sylabą. Przykładowe wyrazy dwusylabowe związane ze sportem: pił–ka, wrot–ki, kor–ki, ba–sen, sta–dion, me–ta, bram–ka, des–ka, siat–ka, mas–ka, ro–wer, gwiz–dek, nar–ty, li–na, but–la, płet–wy, faj–ka, pło–tek. Gdy dzieci połączą w pary wszystkie sylaby, odczytują głośno wyrazy i podają nazwy sportów, z którymi są związane. Warto zwrócić uwagę dzieci na wieloznaczność wielu z tych wyrazów. Na koniec dzieci wykonują zadania w „Kartach pracy”: nazywają czynności wykonywane przez dzieci i wklejają podpisy, podają własne pomysły czynności, które mogą wykonywać dzieci. Następnie łączą sylaby i odczytują powstałe wyrazy oraz dopasowują podpisy do obrazków i kolorują postacie według wzoru.
Glowa– ramiona – zabawa ruchowa.
Gdzie się skryła żabka – zabawa typu ciepło – zimno z wykorzystaniem figurki żaby.
Przypominamy o zasadzie gry i nie podpowiadaniu szukającym, gdzie ukryta jest żabka. Po odnalezieniu figurki dzieci mogą opisywać jej położenie, stosują określenia: na prawo od, pod, za itp.
- Zasady – pogadanka na temat zasad obowiązujących w sporcie.
Przypominamy dzieciom wiersz pt. „Dzień dobry”. Dzieci utrwalają tekst, powtarzając go kilkukrotnie. Następnie pytamy , czyw sporcie obowiązują zasady, jakie to są zasady, co to znaczy gra fair play (podczas gry czy zawodów przestrzega się przyjętych zasad, nie dąży się do zwycięstwa za wszelką cenę, nie oszukuje się), czym jest niedozwolony doping (stosowanie zabronionych środków w celu wzmocnienia swoich możliwości, wytrzymałości), co to jest dyskwalifikacja (wykluczenie uczestnika lub zespołu z zawodów za niedozwolone działania, np. doping, za nieprzestrzeganie zasad, za nieuczciwe zachowanie). Dzieci próbują ustalić, czy zasady obowiązujące w sporcie można przenieść do codziennego życia, do wspólnych gier i zabaw w przedszkolu.
5. Poznanie litery „ą”.
Pączek – bączek – zabawa dydaktyczna doskonaląca percepcję słuchową.
Nakręcamy bączek i pytamy, co to jest, prosimy też o podanie wszystkich głosek w nazwie „bączek”. Zwracamy uwagę na głoskę „ą” i pytamy o inne słowa zawierające tę głoskę. Następnie proponujemy zabawę: dzieli dzieci na cztery zespoły. Dla każdego zespołu kręci bączkiem. Każda drużyna ma tyle czasu na podanie jak największej liczby słów zawierających głoskę „ą”, ile kręci się bączek. W razie problemów podpowiadamy słowa, np. „pączek”, „kącik”, „wąsy”, „wstążka”, „prąd”, „cążki”, „krążek”, „kąsać”, „trąbka”, „trójkąt”, „mąka”. Następnie prezentujemy literę „ą”, omawiamy jej budowę i pokazujemy sposób pisania.
Ząb – dąb – zabawa językowa.
Dzieci określają, na którym miejscu słyszą głoskę „ą” w podanych przez rodzica wyrazach: pąk,
mąka, trąba, gąska, bąk, drąg, prąd, pamiątka, kurczątko. Następnie układają rymy do słów z głoską „ą”, np.: pąk – bąk, trąba – bomba, kurczątko – zwierzątko, ząb – dąb, wąż – mąż. Na koniec dzieci wykonują zadania na kartach pracy: łączą zdjęcia z właściwymi podpisami, otaczają pętlami literę „ą” w podpisie do obrazka, układają historyjkę o gąsce, kolorują rysunek i dorysowują do niego elementy, które pojawiły się w historyjce.
(Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
6. BĄCZEK praca plastyczna –zobacz i zrób https://www.youtube.com/watch?v=-qxk14r9wkI
ŻYCZĘ WSPANIAŁEJ ZABAWY I PRACY. PROSZĘ WYŚLIJ ZDJĘCIA.
03.06.2020
Domowe przedszkole
Jako pierwsza swoją relację z zawodów sportowych, przesłała Lenka, która uzyskała wspaniałe wyniki! Pochwaliła się również filmikami, ze swoich zmagań sportowych. Brawo! Moje gratulacje
Zdjęcia ze swoich zabaw na świeżym powietrzu przesłały również Julka i Maja. Bardzo dziękuję za zdjęcia. Pozdrawiam Wszystkie "Jarzębinki" Warto być wysportowanym
* "Głowa, ramiona" - zabawa ruchowa, ilustrowanie piosenkij ruchem. Śpiewanie i ilustrowanie ruchem piosenki (na melodię "Siekiera, motyka"). Za pierwszym razem śpiewamy powoli, za każdym kolejnym - coraz szybciej.
Gimnastyka to podstawa. Głowa, ramiona, kolana, pięty
Sport dla wszystkich ważna sprawa. Kolana, pięty, kolana, pięty,
Ręce w górę, w przód i bok, Głowa ramiona, kolana, pięty,
Skłon do przodu, przysiad, skok. Oczy, uszy, usta nos.
* "Wdech i wydech" - ćwiczenia oddechowe. Głęboko wdychamy powietrze nosem, rozkładajác ręce na boki i przesuwając je do tyłu. Zatrzymujemy powietrze na kilka sekund i wydychamy, robiąc skłon, pozwalając przez chwilę zwisać rękom bezwładnie. Ćwiczenie powtarzamy trzy razy.
* "Sportowe czasopisma" - oglądanie czasopism o tematyce sportowej, wyszukiwanie ilustracji, nazw dyscyplin sportowych, opisywanie zdjęć ze zwróceniem uwagi na stroje sportowców i ich sprzęt. Szukanie informacji na temat nieznanych dziecku dyscyplin.
* "Sport to zdrowie!"- zestaw ćwiczeń porannych.
- "Pokonaj przeszkodę"- ćwiczenie z szarfą /apaszką/. Dziecko maszeruje po kole, trzymając przed sobą szarfę. Na hasło: Stop! rozciąga przed sobą trzymaną w dłoniach szarfę i przechodzi nad nią. Idzie dalej trzymając szarfę za sobą. Na kolejne hasło: Stop! - przechodzi nad szarfą tak, aby z powrotem znalazła się z przodu.
- "Podaj szarfę"- ćwiczenie mięśni brzucha. Dziecko leży na plecach, ręce układa wyprostowane za głową. Trzyma w dłoniach zwiniętą szarfę. Na hasło: Zmiana!- powoli.podnosi ręce i nogi, wkładając szarfę między stopy i powoli opuszcza nogi. Za drugim razem szarfa wędruje w odwrotnym kierunku.
- "Połączeni" - zabawa ćwicząca współpracę w parach ( zapraszamy do zabawy rodzica). Stojąc w parze obok siebie wkładamy jedną nogę do szarfy (lub apaszki zawiązanej w koło) na wysokości kostki. Próbujemy iść z naciągniętą szarfą, tak, aby nie spadła ona na podłogę.
- 'Złap ogon"- zabawa ruchowa. Przyczepiamy sobie "ogonek", wkładając jeden koniec szarfy z tyłu za spodnie lub spódniczkę. Na hasło: Złap ogon! - biegnąc próbujemy wyrwać sobie nawzajem ogony.
* "Jakie sporty znamy?"- rozmowa kierowana. Pokazując dziecku przedmioty związane ze sportem (np. piłkę, okulary lub maskę do.pływania, skakankę itd.) pytamy dziecko, co te przedmioty majá ze sobą wspölnego. Inspirujemy dziecko do spontanicznych wypowiedzi o sporcie: jakie zna sporty, ktöre z nich uprawia, które chciałoby uprawiać, które chciałoby uprawiać, które dyscypliny lubi i dla czego, czy uprawianie sportu jest łatwe, co jest potrzebne do uprawiania sportu, czy człowiek odnosi jakiekolwiek korzyści z uprawiania sportu, czy uprawianie sportu może być niebezpieczne albo niezdrowe. Dziecko dzieli się swoimi doświadczeniami, opowiada o sportach, które uprawia lub ogląda w telewizji. Podkreślamy fakt, jak ważny dla zdrowia jest ruch w każdym wieku.
* "Dyscypliny sportowe"- zabawa pantomimiczna. Pokazujemy dziecku ilustracje przedstawiające różne dyscypliny sportowe.
- https://eurotest.pl/392-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/393-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/396-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/397-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/398-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/399-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/400-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/401-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/402-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/403-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/404-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/405-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/406-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/408-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://eurotest.pl/409-thickbox_default/sporty-olimpijskie.jpg
- https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2016/12/sportyzimowe10.jpg
- https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2016/12/sportyzimowe7.jpg
- https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2016/12/sportyzimowe6.jpg
- https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2016/12/sportyzimowe5.jpg
- https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2016/12/sportyzimowe3.jpg
- https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2016/12/sportyzimowe1.jpg
Przygotowujemy karteczki z nazwami sportów. Dziecko losuje karteczkę, odczytuje nazwę i pokazuje daną dyscyplinę za pomocą ruchu i gestów. Rodzic odgaduje, jaką dyscyplinę dziecko wylosowało. Może nastąpić zmiana ról. Przykłady dyscyplin: kolarstwo, tenis, piłka nożna, koszykówka, siatkówka, jeździectwo, kulturystyka, łucznictwo, pływanie, karate, łyżwiarstwo, skok w dal, skok wzwyż, rzut dyskiem, bieg, szermierka, hokej, wioślarstwo.
* "Nasz wolny czas"- pogadanka. Dziecko próbuje odpowiedzieć na pytania:
Co to jest wolny czas, jak można go spędzać?
Czy sport jest dobrym sposobem na spędzanie wolnego czasu?
Jak nie powinno się spędzać wolnego czasu?.
- Zadania w Kartach pracy - KP-4, str.50 i 51. Przed wykonaniem zadania drugiego na str.51 opowiadamy dziecku o symbolice kół olimpijskich, które oznaczają poszczególne kontynenty: niebieskie - Europę, czarne - Afrykę, żółte -Azję, czerwone - Amerykę, zielone - Australię oraz pokazujemy wymienione kontynenty na mapie lub globusie. Podajemy również dodatkowe informacje o fladze olimpijskiej, która jest jednym z najważniejszych symboli olimpijskich, wciągana jest na maszt na stadionie olimpijskim podczas ceremonii otwarcia pozostaje tam przez całe igrzyska. Olimpiada ma również swoje motto, które brzmi: „Szybciej – wyżej – silniej” i oznacza dążenie sportowców do bycia coraz lepszymi w swoich dyscyplinach.
* "Zabawy na słońce i deszcz"- zabawy ruchowe przy piosenkach
Już za niedługo będzie lato, więc spróbujcie nauczyć się tej piosenki, opowiedzcie jej treść, wymyślcie jakiś własny układ ruchowy. No i oczywiście słów uczymy się na pamięć! Przynajmniej raz dziennie będziecie ją sobie przypominać - zgoda? W piosence występuje: Pitagoras. Wyszukajcie, proszę w internecie lub encyklopedii, kto to był i z jaką dziedziną wiedzy kojarzy się jego postać. Może spróbujecie narysować Pitagorasa oraz wykonać ilustrację do piosenki?
* "Sportowa gra planszowa"- wykonanie planszy do gry rodzinnej. Dzieci przygotowują grę planszową. Pola w grze odrysowują od dwuzłotowych monet. Zaznaczają miejsce startu i metę. Pozostałe pola numerują. Sposób wykonania planszy i materiały plastyczne dzieci wybierają same według własnego uznania. Mogą rysować kredkami i flamastrami, wycinać gotowe elementy z czasopism, doklejać elementy wycięte z papieru kolorowego. Gra powinna opowiadać o sporcie, a zadania do wykonania na oznaczonych polach powinny być ćwiczeniami gimnastycznymi (określona liczba podskoków obunóż, skłonów, przysiadów, pajacyków, obrotów, podskoków na jednej nodze).
* "Dzień dobry"- zabawa językowa wspierająca kształtowanie umiejętności społecznych.
Dziecko uczy się na pamięć krótkiej rymowanki o zwrotach grzecznościowych. Tekst można powtarzać wielokrotnie, podając sobie piłkę w kręgu, zgodnie z tempem recytowania. Można też zaproponować dzieciom recytowanie na różne sposoby: miło i z uśmiechem, stanowczo, jak robot, jak duch, szeptem lub wymyślanie melodii do wiersza i prezentowanie swoich pomysłów rodzicom.
Dzień dobry.
Dziękuję.
Poproszę.
Przepraszam.
Pozdrawiam serdecznie.
Serdecznie zapraszam.
Ach, jakie to miłe.
Pamiętaj koniecznie,
do wszystkich i zawsze
odzywać się grzecznie.
Anna Pawłowska-Niedbała
*Biegam, biegam" - zabawa bieżna.
* Skoki w dal" - zabawa ruchowa.
Oczywiście, przy ładnej pogodzie, proponuję wam te zabawy na świeżym powietrzu.
(Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji).
* Proponuję wam jeszcze obejrzenie filmu z udziałem lubianych przez was Bolka i Lolka, zatytułowanego "Sportowcy".
* Jakie są wasze wrażenia z wczorajszego świątecznego dnia? Chcielibyście, aby Dzień Dziecka bywał częściej?
Czy udało się wam rozpoznać panie, które przygotowały wczorajszą niespodziankę dla was? Czy pamiętasz tytuł bajeczki czytanej przez twoją panią? Może warto jeszcze raz posłuchać całość.
02.06.2020
W tak wspaniałym dniu, jakim jest Dzień Dziecka, życzę Wam, kochane "Jarzębinki", słońca na niebie i w serduszkach, miłości i radości w rodzinie i wśród przyjaciół, wspaniałych przygód i zabaw, grzeczności, dobrych serduszek, mądrych główek, pracowitych rączek i dużo zdrówka! Kochane dzieci
Z okazji Waszego święta, jak tradycja naszego przedszkola każe, zapraszamy Was na Święto Sportu. Chociaż w tym roku „szalejący” wirus rozłączył grupy, dziś wszyscy będziemy robić to samo, jakbyśmy byli w naszym przedszkolu, w naszej sali. Przebierzcie się w wygodny strój sportowy, zapytajcie rodziców czy przygotowali dla Was potrzebne na dziś przedmioty i za chwilę zaczynamy. Możecie do naszych zawodów zaprosić rodzeństwo i oczywiście rodziców, bo kiedy jest rywalizacja, zabawa jest fajniejsza!
- Na dobry początek zaczniemy rozgrzewką, jak zawsze przed wysiłkiem fizycznym. Dzisiejsza rozgrzewka będzie przy muzyce, bo chcemy się dziś weselić!
- No i zaczynamy. Najpierw slalom. Wybierzcie 8 swoich dowolnych zabawek – mogą być klocki – i rozłóżcie je w linii prostej. Oddalcie je od siebie, bo będą zastępowały pachołki, między którymi będziemy biegać slalomem. Pamiętajcie, że w waszych mieszkaniach nie ma tyle miejsca co w naszej sali, ale wszędzie trzeba tak samo uważać. Każdy z uczestników powinien pokonać slalom 2-3 razy. Start!
- Myślę, że nikt się nie zmęczył i jesteśmy gotowi do następnej konkurencji. Teraz skok w dal. Połóżcie na podłodze sznurek przygotowany przez mamę. Za sznurkiem powinno być dość dużo wolnego miejsca. Stańcie przed nim. I hop….. Rodzice lub rodzeństwo pomogą Wam zmierzyć odległość. Każdy powinien skoczyć 2-3 razy. Porównajcie kto skoczył dalej?
- Zmęczeni? Na pewno nie. A gotowi na kolejną konkurencję? Potrzebne będą 2 osoby do trzymania sznurka (w razie braku, zawsze można z jednej strony przywiązać do krzesła). Zaczynamy od wysokości pasa (trzymać sznurek oczywiście), tak, żeby dziecko musiało się pochylić przechodząc pod sznurkiem. Uwaga – nie wolno żadną częścią ciała ani garderoby dotknąć sznurka! Po przejściu, obniżamy sznurek trochę, a dziecko przechodzi ponownie. Zabawę przerywamy, kiedy dziecko dotknie sznurka. Wtedy następuje zmiana i teraz będzie przechodziło rodzeństwo lub rodzic. Zabawa trwa do momentu, gdy wszyscy uczestnicy potrącą sznurek.
- Wypadałoby zrobić krótką przerwę, aby rodzice za bardzo się nie zmęczyli i wytrwali do końca. Zapraszamy do zabawy przy muzyce
- Po przerwie pora wrócić do ćwiczeń. Połóżcie dwie zabawki na podłodze. Jedna będzie miejscem startu, druga miejsce nawrotu. Bierzemy dużą łyżkę (taką, którą jecie zupę), układamy na niej cytrynę (jajko ugotowane na twardo, piłeczkę do ping ponga itp.). Trzymając łyżkę z cytryną w ręce, idziemy tak szybko jak nam się uda od miejsca startu, przy drugiej zabawce zawracamy do pierwszej zabawki. Nie jest ważny czas, tylko żeby cytryna nie spadła. Gotowi? Start!
- Następna konkurencja będzie spokojniejsza. Ustawiamy pudełko (skrzynkę, koszyk itp.). W pewnej odległości od niego ustawiamy sznurek. Bierzemy piłkę i staramy się wrzucić ją do kosza. Każdy uczestnik powinien rzucać 3 razy, ale odległość od pudełka za każdym razem powinna być większa.
- W trakcie kolejnej konkurencji wykorzystujemy ponownie zabawki jak w biegu z łyżką. Pierwsza to start, druga – nawrót. Ty razem nie będziemy biegać tylko poruszać się na czworakach, od startu – do nawrotu i z powrotem. Każdy uczestnik powinien pokonać trasę 2-3 razy (3x dziecko, 2x rodzic).
- Zapraszamy ponownie do zabawy przy muzyce. Tym razem zapraszamy do zumby!
- Ostatnią konkurencją dzisiejszą będzie bieg, a właściwie to maraton biegowy. W tym roku szkolnym nie mieliśmy szansy biegać i pobijać rekordy w przedszkolu, ale nic straconego – możecie to zrobić w domu, a najlepiej na podwórku. Tak jak zawsze biegamy jak długo damy radę, możemy, chcemy. Można robić odpoczynki. Ważna jest ostateczna ilość. Liczymy ile razy dziecko pokonało trasę i mnożymy przez jej długość. Oczywiście zliczamy też długość przebytą przez rodzeństwo lub chętnych rodziców . Pochwalcie się wynikami, abyśmy mogli jak co roku sprawdzić czy nasze przedszkolaki znowu pobiły swój rekord!
- A skoro jesteście już na podwórku to weźcie ze sobą urządzenia do puszczania baniek i zakończcie tą pierwszą część wspaniałymi bańkami, wypuszczanymi jak najwyżej w niebo, aby były z daleka widoczne. Możecie np. się postarać aby bańki puszczać o godz. 12.00.
- Po bardzo intensywnym początku pora chyba nieco odetchnąć. Wszystkie Wasze panie na pytanie Co dzieci lubią najbardziej robić w przedszkolu – odpowiedziały doświadczenia. Skoro tak, to właśnie teraz pewne doświadczenie możecie wykonać. Zbliża się lato. W innym czasie już myślelibyśmy o wakacjach i o tym gdzie je spędzimy. A ponieważ dzisiaj ma być jak zawsze, to myśląc o wakacjach, to doświadczenie przeniesie nas na chwilę nad morze. Zrobimy morze i meduzę. Gotowi?
To kliknijcie w poniższy link i zróbcie swoje morze i meduzę - w butelce!
http://kreatywnadzungla.pl/2018/07/morskie-eksperymenty-dla-dzieci.html
No i co? Udało Wam się zrobić swoje własne morze? A meduza wyszła? Przyślijcie koniecznie zdjęcie, żebyśmy i my mogli to zobaczyć!
- Myślicie, że to już koniec? O nie! No chyba, że ktoś już nie ma siły. Lub ochoty. Jeśli jednak macie chęć, to zapraszamy Was do zabawy farbami. Weźcie większą kartkę (największą jaką macie w domu), przygotujcie farby i wszystko co Wam wpadnie w ręce (i może ewentualnie się zniszczyć – musicie zapytać mamy – pamiętajcie!). Może to być płatek kosmetyczny mamy, patyczek do czyszczenia ucha, widelec, sznurek, kawałek nitki, korek jeśli gdzieś jest, klocek, folia bąbelkowa, jeśli została z jakiejś paczki, wata, materiał, niepotrzebny kabelek, wykałaczka i co sobie wymyślicie tu może was ograniczyć wasza wyobraźnia no i oczywiście możliwości. Bo musicie to znaleźć. Tym co zgromadzicie możecie spróbować malować na kartce. Ale nie trzeba tego robić tak jak pędzlem. Można też stemplować, pocierać, lekko lub mocno dotykać. Jak kto ma ochotę. Ciekawe co za praca Wam wyjdzie? A może ktoś nie ma ochoty na takie malowanie i woli coś innego? Nie ma problemu. Dzień Dziecka to dzień który już z nazwy jest słoneczny jak dziecięce buzie. Dlatego możecie zrobić – nie słońce, bo to by było za łatwe, nawet dla maluchów. Możecie namalować tęczę. Ale nie tradycyjnie – pędzlem. Użyjcie własnych dłoni jak stempelków i z dłoni stwórzcie najwspanialszą tęczę! Oczywiście czekamy na zdjęcia waszych prac, żeby móc je podziwiać!
- Ufff. Ale tego dzisiaj było. Macie jeszcze ochotę na więcej? Może się cos znajdzie! Ale najpierw nagrody!!! Na początek – za wspaniały udział w zawodach sportowych i maratonie – MEDAL!!! Niestety nie możemy Wam go wręczyć. Musicie go sobie wydrukować
A za udział we wszystkich zabawach i zajęciach sportowych i nie tylko – DYPLOM!!!!!!
Niestety nie możemy Wam go wręczyć. Musicie go sobie ponownie wydrukować
- No i jeszcze piosenka o prawach dziecka
A dla chętnych i lubiących pichcić przepis na ciasto jogurtowe
A kto jeszcze nie oglądał dzisiaj naszych Aktualności, to niech koniecznie tam zajrzy. Czeka tam na Was niespodzianka!!!
01.06.2020
Drodzy Rodzice
Ponieważ tradycyjnie Dzień Dziecka w naszym przedszkolu tradycyjnie jest dniem sportowym, nie inaczej będzie w tym roku. Chociaż od dwóch miesięcy jesteśmy odosobnieni, w tym dniu połączymy siły i zrobimy wszyscy to samo, aby znów poczuć się jak jedna społeczność przedszkolna. Oprócz innych dyscyplin i atrakcji, chcemy zorganizować tradycyjny już u nas „Maraton”, dlatego prosimy rodziców o wyznaczenie trasy (na podwórku – jeśli będzie pogoda, lub w domu – w razie deszczu) i zmierzenie jej. W poniedziałek, kiedy dziecko będzie ją pokonywało, będzie łatwiej zmierzyć odległość pokonaną przez dziecko. Odległość prosimy podać wychowawcom (sms lub mail), a my obliczymy czy po raz kolejny pobiliśmy nasz przedszkolny rekord!
Prosimy również o przygotowanie dla dziecka na poniedziałek:
strój sportowy,
kosz lub skrzynkę,
piłkę,
łyżkę,
cytrynę (może być też piłeczka ping pongowa lub jajko ugotowane na twardo),
kilka kawałków linki (sznurka, wstążki itp.), w tym jeden długi
butelka plastikowa (raczej mniejsza) z zakrętką
trochę oleju spożywczego
niebieski barwnik spożywczy lub niebieska farba
brokaty (bardzo wskazane)
farby plakatowe,
większą kartkę (np. A3).
DOM NASZYCH MARZEŃ
1. Wesołe minki chłopca i dziewczynki – utrwalenie dodawania.
Przygotowujemy buzię z namalowanymi piegami, a pod nią działanie matematyczne – dodawanie, przy czym zamiast cyfr przypina puste okienka. Zadaniem przedszkolaków jest policzyć piegi na jednym i drugim policzku i ułożyć działanie dodawania oraz obliczyć wynik – ile piegów ma chłopczyk. Zabawa powtórzona jest kilkakrotnie, przy czym za każdym razem na policzkach jest inna liczba piegów. Można również umawiać się, że raz jest to buzia chłopca, a raz – dziewczynki. Dziecko otrzymuje buzię bez piegów. Pokazujemy działanie dodawania, a zadaniem dzieci jest dorysować piegi na policzkach tak, jak pokazuje działanie. Można również dać każdemu dziecku inne działanie.
Źródło: Alicja Małasiewicz, „Aby polubić matematykę”, Harmonia, Gdańsk 2006
Wyginam śmiało ciało – zestaw ćwiczeń porannych.
2. Wymarzony dom – zabawy dramowe.
Dzieci przyjmują wygodną dla siebie pozycję do marzeń. Przy muzyce relaksacyjnej zapraszamy dzieci do zamknięcia oczu i wyobrażenia sobie, że będą kiedyś dorosłe i będą mieszkać w swoim wymarzonym domu. Zachęcamy aby wyobraziły sobie, jak idą po tym domu. Dzieci zabierają wszystkich na spacer po swoim wymarzonym domu. Podczas spaceru odpowiadają na pytania: Gdzie jesteś? Co tam robisz? Co znajduje się dookoła ciebie? Jakie widzisz przedmioty? Który najbardziej ci się podoba? Co widzisz za oknem? Czy ten widok ci się podoba? Dlaczego? Kto oprócz ciebie jest teraz w tym domu? Kto mieszka z tobą w tym domu? W jakim kolorze są ściany? Jak czujesz się w tym domu? Dlaczego? Czy chcesz tam zostać? Dlaczego?. Każdy przedszkolak otrzymuje kartkę w kształcie cegiełki. Jego zadaniem jest podać słowo, które kojarzy mu się ze słowem „rodzina”. Osoby, które potrafią, zapisują słowa na swoich cegiełkach, tym, które mają z tym kłopot, pomaga rodzic. Każdą zapisaną cegiełkę przypinamy tak, aby utworzyły dom (dach został przypięty wcześniej). Następnie przypinamy okna, na których zapiszemy słowa podane przez dzieci. Przedszkolaki podają nazwy uczuć panujących w rodzinie, które są ważne dla dobrej atmosfery. Na koniec dzieci odczytują wszystkie słowa – cegiełki i słowa – okna oraz wypowiadają się na temat: Po czym poznajemy, że w rodzinie panuje miłość?.
Każde dziecko otrzymuje kartkę z jednym zdaniem: połowa dzieci z pytaniami dotyczącymi domu i rodziny, druga połowa – z odpowiedziami na te pytania. Dzieci zapoznają się ze swoimi zdaniami. Te osoby, które mają pytania, kolejno je odczytują. Dziecko, które ma odpowiedź na przeczytane pytanie, odpowiada, czytając ją. Np. Co mama lubi robić po pracy? Mama po pracy lubi spacerować. W ten sposób dzieci dobierają się w pary i siadają w wyznaczonym miejscu.
Każda para losuje z miseczki kartonik z nazwiskiem, np. Borkowie, Nowakowie, Kowalscy itp., przy czym każde nazwisko powtarza się dwu- lub trzykrotnie. Para odczytuje swoje nazwisko i odszukuje pozostałych członków rodziny, tzn. te osoby, które wylosowały to samo nazwisko. Rodziny siadają w kołach i zastanawiają się, dyskutują, ustalają, od czego/ kogo zależy, aby wspólny dom był taki, jaki sobie wymarzyliśmy. Na zakończenie dzielą się swoimi pomysłami z pozostałymi dziećmi.
3. Moja rodzina i ja – projekt plastyczny.
Przedszkolaki grupują się zgodnie z przynależnością do określonej rodziny, ustaloną podczas zajęć „Wymarzony dom”. Dzieci wykonują rodzinne zdjęcia. Członkowie każdej rodziny ustalają, kto kim jest: mamą, tatą, babcią, synem itp. Odpowiednio do przyjętej roli każde z dzieci otrzymuje żeton z właściwym napisem. Po rozdzieleniu ról dzieci planują, jak będzie wyglądało ich rodzinne zdjęcie i ustawiają się zgodnie z ustaleniami. Zdjęcia wykonuje rodzic za pomocą prawdziwego aparatu lub telefonu. Na zakończenie wszyscy wspólnie oglądają zdjęcia rodzinne, np. na ekranie komputera czy w postaci prezentacji z rzutnika, lub albumu.
„Zdjęcie mojej rodziny” każde dziecko narysuje własną rodzinę w ramce Wyprawki. Każde dziecko ozdabia ramkę według własnego pomysłu. Gotowe portrety rodzinne dzieci przypinają na tablicy poniżej tytułu. Na zakończenie podziwiają prace, wypowiadają się na temat tego, jak ważna i potrzebna dla każdego jest rodzina. Wspólnie śpiewają piosenkę „Nie ma jak dom”.
Możecie skorzystać z kolorowanek, przedstawiających rodzinę:
https://media.istockphoto.com/vectors/happy-family-outline-vector-id522849993
https://i.pinimg.com/originals/42/ff/71/42ff71daaec6c57238a5f07c46994d78.jpg
https://i.pinimg.com/originals/34/8c/a4/348ca46469d23cf34ef850c6db6eb0d4.jpg
https://dada.pl/wp-content/uploads/2018/02/Spacer-z-rodziną.jpg
4. Posłuchaj , zaśpiewaj i wykonaj zadanie
https://www.youtube.com/watch?v=7Zh-4tJw_rA
https://www.youtube.com/watch?v=OpRTsApxNX0
https://www.youtube.com/watch?v=WecjIzN-WME
https://www.youtube.com/watch?v=X0dD7TJkbjg
5. Filmik dla Ciebie https://www.youtube.com/watch?v=58V52JdiwPA
6. Niezwykłe rodziny – zabawa językowa – rodziny wyrazów.
Rodzic nawiązuje do rodzinnych fotografii z poprzednich zajęć i opowiada dzieciom o tym, że w języku polskim też są rodziny – rodziny wyrazów. Tak jak rodziny mają wspólne nazwisko, tak wyrazy w rodzinie mają wspólną część. Zaprasza do poznania rodziny słowa „dom”. Przypina słowo „dom” na tablicy, a przedszkolaki układają je z rozsypanki literowej. Rodzic wyjaśnia, że do rodziny słowa „dom” należą te wszystkie wyrazy, które mają to słowo w swoim brzmieniu. Pokazuje, jak można utworzyć kolejny wyraz tej rodziny – przypina do wyrazu „dom” kolejne litery tak, aby powstał wyraz „domofon”. Dzieci podają następne wyrazy, które ich zdaniem mogą należeć do tej rodziny. Po podaniu kolejnych przykładów układają przy swoich wyrazach odpowiednie litery, aby powstały wskazane wyrazy. Przy każdym ułożeniu zabierają lub wymieniają litery, natomiast wyraz „dom” pozostaje bez zmian. Proponowane wyrazy: domek, domowy, domki, domownik, domownicy, udomowiony, bezdomny, domostwo, domator. Rodzic przypina kolejne proponowane przez dziecko wyrazy na tablicy tak, aby cząstki „dom” znajdowały się jedna pod drugą. Powinny być zaznaczone, np. podkreśleniem lub innym kolorem.
Przedszkolaki mogą tworzyć więcej rodzin wyrazów, jeżeli ich umiejętności na to pozwalają. Przykładowe rodziny to:
klucz – kluczyk, klucznik, kluczowy, kluczyć;
kwiat – kwiatek, kwiatowy, kwiatuszek; sznur – sznurek, sznurować, sznurowadło, sznurówka, zasznurować, rozsznurować;
film – filmować, sfilmować, filmowy, filmowiec, filmik.
4. Praca plastyczna
Mój wymarzony dom – zabawy twórcze – tworzenie wymarzonego domu wybranym sposobem – rysowanie, wycinanie, wykorzystanie elementów z kolorowych gazet, technika kolażu itp.
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
Życzę wspaniałej zabawy
29.05.2020
Wkoło naszego podwórka domów stoi czwórka
Rodzina owadów – składanki origami. Rodzic pokazuje obrazki motylka i biedronki wykonane techniką origami z kół. Mówi, jak trzeba składać koła i układać je w wybraną kompozycję. Zaprasza dziecko do samodzielnego wykonania zaprezentowanych lub wymyślonych przez siebie owadów. Przedszkolak z przygotowanych kół składa i przykleja swoje owady na zielonym arkuszu – łące. Po wypełnieniu łąki owadami opowiada, jakie owady mieszkają na jego łące.
https://wczesnoszkolni.pl/technika-wykonania/inspiracje-prace-kolek-origami (żaba)
http://edufunkids.com/pszczola-praca-plastyczna/ (pszczoła)
https://mamatosiaczka.blogspot.com/2017/05/mrowka-z-koek-projekt-zwierzaki-cudaki-3.html (mrówka)
http://www.origami.art.pl/kolka-w-swietlicy (motyl, ślimak)
Obok domu się spotkamy, bo podwórko wspólne mamy – przeliczanie, dopełnianie zbiorów. Rodzic inicjuje rozmowę o tym, gdzie mieszkają dzieci, czy mają podwórko, sąsiadów, innych kolegów w domu lub mieszkaniu obok itp. Układa przed dzieckiem kwadrat ze wstążek lub sznurka, nici itp. – to będzie podwórko. Przy każdym boku kwadratu dziecko układa konturowy dom z dowolnie wybranych klocków. Jak na każdej ulicy, domy muszą mieć numery. Obok domów układa z klocków wskazaną cyfrę 1, 2, 3 lub 4. Rodzic „na podwórku” układa 6 kół (będą grały rolę dziewczynek) i 4 trójkąty (chłopców). Zadaje dziecku pytania typu: Ile dzieci bawi się na podwórku? Ile bawi się dziewczynek, a ilu chłopców?. Odpowiadając na pytania, dziecko wybiera właściwą cyfrę i podnosi ją do góry. Przy kolejnym pytaniu: O ile jest więcej dziewczynek niż chłopców? układa działanie odejmowania i oblicza wynik np. 10 – 4 = 6. Odczytuje działanie. Dzieci wracają do swoich domów na kolację – rodzic podaje informacje, jak powinny się rozejść dzieci. Dziecko rozdziela dzieci do domów zgodnie z instrukcją rodzica:
w każdym domu mieszka po tyle samo chłopców (rozdzielenie po jednym chłopcu do każdego domu); w domu nr 1 mieszka jedna dziewczynka,
w domu nr 3 mieszka o jedną dziewczynkę więcej niż w domu nr 1,
w domu nr 2 mieszka tyle samo dziewczynek co w domu nr 3,
w domu nr 4 mieszka o jedną dziewczynkę mniej niż w domu nr 2.
Po rozdzieleniu wszystkich dzieci sprawdza, w których domach mieszka więcej dzieci, a w których mniej, w których mieszka po tyle samo dzieci, w których domach mieszka tyle samo dziewczynek i chłopców, a w których mieszka więcej dziewczynek. Lody na podwieczorek – rodzic stawia kartkę z napisem „Lody” w jednym rogu podwórka. Aby kupić lody, trzeba ustawić się w kolejce. Dziecko będzie ustawiać mieszkańców swojego domu w kolejce po lody według instrukcji rodzica typu:
Pierwsza w kolejce stoi dziewczynka z domu nr 4,
drugi jest chłopiec z domu nr 3,
potem stoi rodzeństwo z domu nr 1 itd.
Wszystkie dzieci muszą zostać ustawione w kolejce. Rodzic trzyma w ręce etykietki z lodami lub kolorowe żetony. Zadaniem dziecka jest rozdać lody, które kupiły dzieci.
Lody truskawkowe kupiło trzecie dziecko od prawej strony,
lody jagodowe – drugie dziecko od lewej strony,
miętowe – pierwsze dziecko w kolejce itd. aż do rozdania lodów wszystkim dzieciom.
Rodzic rozkłada dwie kartki: żółtą (piaskownica) i niebieską (basen). Opowiada, że dzieci po podwieczorku przyszły pobawić się w basenie i w piaskownicy. Pokazuje cyfrę i mówi, że tyle dziewczynek bawi się w piaskownicy. Dziecko odczytuje cyfrę i układa w piaskownicy wskazaną liczbę dziewczynek. Tak kierujemy zabawą, aby część dzieci bawiła się w piaskownicy, część pływała w basenie, a część pozostała na podwórku. Korzystając z zestawu cyfr, dziecko pokazuje liczbę będącą odpowiedzią na zadane pytanie:
Ile dzieci bawi się w piaskownicy?,
Ile dzieci bawi się w basenie?.
Aby odpowiedzieć na kolejne pytania, dziecko układa dodawanie i oblicza wynik:
Ile dzieci nie bawi się w piaskownicy? (liczba dzieci w basenie dodać liczbę dzieci na podwórku);
Ile dzieci nie pływa? (liczba dzieci w piaskownicy dodać liczbę dzieci na podwórku).
Po ułożeniu działania i obliczeniu wyniku odczytuje zapis i podaje odpowiedź.
Na karcie pracy dziecko realizuje zadania kolejno.
Żabi skok w przód i w bok – zabawa ruchowa.
Domowe przyjemności i domowe obowiązki – zabawy językowe. Dziecko opowiada o tym, czy wypełnia w domu jakieś obowiązki, jeżeli tak, to jakie one są. Rozmawia o tym, że wypełnianie obowiązków jest ważne dla wszystkich członków rodziny, gdyż pomagamy sobie nawzajem. Rodzic zaprasza dziecko do gry „Domowe przyjemności i domowe obowiązki”. Dziecko kładzie przed sobą planszę „Zabawa w czytanie – czasowniki” (1) wyrazami do góry. Obok planszy układa obrazki z zestawu „Zabawa w czytanie – czasowniki” (2). Rodzic wyjaśnia zasady. Gra polega na zakrywaniu napisu odpowiadającym mu kartonikiem. Rodzic losuje pasek, który zawiera wybraną liczbę kropek i jeden z symboli, które znajdują się na krawędzi planszy np. trzy kropki i niebieskie serduszko. Zadaniem dziecka jest odczytać słowo na polu wskazanym przez kod, odszukać odpowiadający mu obrazek i przykryć pole. Rodzic umawia się z dzieckiem, że na wykonanie zadania jest określony czas, jak nie zdąży – traci możliwość zakrycia Jak dziecko zakryje cały pionowy rząd pól, woła: Mam! na znak ukończenia gry
Podwórkowe zabawy ze skakanką. Propozycje zabaw: skakanie przez skakankę; przeskakiwanie przez skakankę trzymaną i obracaną przez rodzica; skakanie przez skakankę trzymaną i obracaną przez oboje rodziców.
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
Może ktoś miałby ochotę narysować swoją rodzinę i podzielić się z kolegami i koleżankami swoją pracą? Zachęcam do tego serdecznie, zwłaszcza, że w tym tygodniu właśnie o rodzinie rozmawiamy.
Coś do czytania:
To już wszystko na dziś. Trzymajcie się zdrowo. Do jutra
28.05.2020
KUCHENNE PRZYGODY DLA ZDROWIA I URODY
1. Gra w zielone – zabawa o charakterze gry towarzyskiej.
Przedszkolaki stają na obwodzie koła. Wybrane dziecko zajmuje miejsce w środku i trzyma piłkę, najlepiej zieloną. Rzuca do pierwszego dziecka i mówi: Grasz w zielone?, dziecko odrzuca i mówi: Gram, rzuca do następnego i mówi: Masz zielone?, dziecko odrzuca i mówi: Mam, dokładając wyraz związany z kolorem zielonym, np.: Mam – trawa, Mam – farba, Mam – bluzka itp. Dziecko, któremu nie uda się wymyślić skojarzenia z kolorem zielonym, daje fant, np. kapeć. Zabawa powinna zatoczyć koło kilka razy. Na zakończenie przedszkolaki wykupują fanty, realizując wymyślone przez kolegów zadania, np. śpiewają piosenkę, skaczą pięć razy itp.
Wyginamśmiało ciało – zestaw ćwiczeń porannych. https://www.youtube.com/watch?v=0mJ2iFgRh-g
2. Dla zdrowego naskórka maseczka z ogórka – ćwiczenia słownikowe, prawidłowe określanie cech za pomocą przymiotników, karta pracy.
Zapraszamy dzieci do rozwiązania zagadki smakowej. Wcześniej na talerzu, pod serwetką ukryte ogórki pokrojone w kostkę i nabite na wykałaczki. Dzieci zamykają oczy, a rodzic wkłada do buzi dziecka kosteczkę ogórka. Gdy wszyscy zostaną poczęstowani, próbują odgadnąć, co zjedli.
Przedszkolaki wypowiadają się na temat ogórka, stosując przymiotniki, np. ciemnozielona skórka, jasnozielony w środku, podłużny, smaczny, zdrowy, szklarniowy, gruntowy. Wybrane dzieci wyciągają z przykrytego serwetą koszyczka warzywo lub owoc, np. pomidor. Zadajemy pytanie Czy to jest ogórek?. Zadaniem dziecka jest odpowiedzieć i uzasadnić swoje zdanie, np.: Nie, bo nie jest zielony i nie jest podłużny. Zabawa toczy się do momentu wylosowania ogórka, który powinien być tak ułożony, aby był wyciągnięty jako jeden z ostatnich.
Przedszkolaki podają sobie ogórek jak mikrofon i podają rymy do słowa „ogórek”. Jeżeli same nie potrafią wymyślić słowa rymującego się, mogą powtórzyć za rodzicem. Przykłady słów: chórek, córek, czwórek, garniturek, kangurek, kapturek, kocurek, komórek, kosturek, mazurek, mundurek, murek, nurek, pagórek, pazurek, piórek, płetwonurek, podpórek, sznurek, Turek, wiórek, żurek.
Rodzic prowadzi z dziećmi rozmowę o zastosowaniu ogórka w gospodarstwie domowym, opowiada o jego właściwościach zdrowotnych w diecie, a także walorach kosmetycznych. Zaprasza do zrobienia maseczki dla mamy. Na stoliku przed dziećmi rozkłada składniki – tarty ogórek, jogurt i sok z cytryny. Podaje przepis na maseczkę: 1 tarty ogórek, 2 łyżki jogurtu, 1 łyżka soku z cytryny. Chętne dzieci podchodzą kolejno i wkładają do miseczki wymienione składniki, następnie wszystko mieszają i maseczka jest gotowa. . Do każdej mamy podchodzi dziecko, które będzie nakładało maseczkę. Osłania jej ubranie ręcznikiem, a następne nakłada maseczkę. Podajemy instrukcje i demonstruje czynności – pokazuje, jak nakładać maseczkę delikatnie, starannie, omijając okolice oczu. Maseczka powinna pozostać na twarzy kilka chwil. W tym czasie rozmawiamy z dziećmi, jak przygotować dla mamy w domu taką niespodziankę. Rozdajemy również karteczki z przepisem na maseczkę, zatytułowanym „Dla zdrowego naskórka maseczka z ogórka”. Mogą samodzielnie przygotować maseczkę albo podarować przepis mamie.
Przedszkolaki, które nakładały maseczki, teraz za pomocą płatków kosmetycznych zmywają je z twarzy. Mamy opowiadają, jakie mają wrażenia po takiej naturalnej kuracji.
Chętne dziecko dzieli na sylaby wyrazy „maseczka” i „naskórek”, wyróżnia pierwsze sylaby. Sylabami „ma” i „na” oznaczamy dwa koszyki. Dzieci kolejno segregują owoce i warzywa oraz zioła i przyprawy (lub obrazki) do koszyków. Najpierw dzielą nazwę na sylaby, wyróżniają sylabę „ma” lub „na” i jej miejsce w słowie, a następnie wkładają warzywo, owoc, zioło lub przyprawę do odpowiedniego koszyka. Z rozsypanki wyrazowej dobierają podpisy i sprawdzają poprawność wykonania zadania. Przykładowe owoce i warzywa: malina, pomarańcza, cytryna, żurawina, jeżyna, ananas, jarzębina, makadamia, tarnina, cynamon, kurkuma, majeranek.
Na karcie pracy dzieci nazywają obrazki i czytają wyrazy oraz łączą je z właściwymi sylabami. Następnie piszą litery po śladzie i łączą je w pary.
- Rodzina Kowalskich – ćwiczenia w czytaniu, karta pracy.
Dzieci samodzielnie czytają tekst, otaczają pętlami wszystkie imiona. Następnie wklejają pod ilustracjami imiona członków rodziny i kolorują ich ubrania zgodnie z poleceniem.
Ojciec ogórek, mama i córka wykrojone z ogórka – zabawy plastyczno-konstrukcyjne.
Na stolikach leżą przygotowane tacki z ogórkami, plastikowe noże, wykałaczki, patyczki do szaszłyków, deski do krojenia. Nauczyciel zaprasza dzieci do wykonania rodziny Ogórkowian. Każde dziecko może wykonać jedną lub więcej postaci tej niezwykłej rodziny. Mogą to być osoby, zwierzęta, wymyślone postacie itp. Aby wykonać postać, trzeba wyciąć z ogórka potrzebne kształty, np. dłuższe kawałki, grubsze plastry, paski, trójkąty lub inne wymyślone przez dzieci. Do łączenia elementów zostaną wykorzystane wykałaczki lub patyczki do szaszłyków. Również za pomocą wykałaczek można zrobić w skórce oczka, usta, guziki lub inne elementy postaci. Przygotowujemy stolik przykryty zielonym papierem lub bibułką i stawia etykietkę z napisem „Ogórkowianie”. Na zielonym tle rozkłada małe tekturki lub małe białe papierowe serwetki, na których zostaną ustawione wykonane postacie.
Po zakończonej pracy wszyscy podziwiają rodzinę Ogórkowian. Można również wymyślać dla nich imiona lub nazwy oparte na słowie „ogórek”, np. Ogórkowniczek, Ogóreczka, Ogórlalka.
Uwaga: Ustalamy z dziećmi obowiązkowe zasady bezpiecznego posługiwania się narzędziami.
4. Wyścigi kamyków – zabawy z elementem współzawodnictwa.
Na chodniku lub boisku rysujemy w dwu rzędach kilka kół jedno obok drugiego – to trasy. Dzieci ustawiają się w rzędach na początku tras. Każdy przedszkolak otrzymuje kamyk. Wręczamy pierwszemu dziecku w każdym rzędzie patyk. Zadaniem każdego zawodnika jest przesuwać patykiem kamyk, ale tak, aby nie wypadł z toru (jeżeli wypadnie – dziecko musi rozpocząć trasę od początku). Po dotarciu do końca trasy pierwsza osoba z drużyny przekazuje patyk następnemu dziecku. Wygrywa ta drużyna, która szybciej pokona trasę.
5. Propozycje dodatkowe
Poznanie litery „ó”, „Ó”.
Wiewióreczka kuchareczka – zapoznanie z literą „ó”, „Ó”.
Zapraszamy dzieci na spotkanie z gościem – wiewiórką Józefiną, która przyszła dziś do dzieci z pełnym koszykiem. Prowadzący animuje pacynką wiewiórki; Józefina prosi dzieci o pomoc w przygotowaniu zdrowych kanapek dla jej licznej rodziny. Opowiada, że wszystkie potrzebne składniki przyniosła ze sobą. Wyjmujemy z kosza chleb, masło, chipsy, gumy do żucia, cukierki, pomidory, ogórki, szczypiorek oraz inne zdrowe i niezdrowe produkty. Wiewiórka prosi o pomoc w wyborze składników. Proponuje chleb z chipsami i próbuje przekonać dzieci do tego pomysłu. Przedszkolaki prowadzą dialog z wiewiórką. Na koniec wspólnie dochodzą do wniosku, że dla rodziny wiewiórki najlepsze będą zdrowe, wesoło wyglądające kanapki.
Zapraszamy dzieci do wykonania kanapek, pokazuje, jak ozdobić kromki chleba warzywami, np. układając z ogórka i rzodkiewki twarz lub żaglówkę. Dzieci mają do dyspozycji pokrojone pieczywo, masło i warzywa.
Po skończonej pracy dzieci oglądają zdjęcia ogórka i wiewiórki. Zwracamy uwagę na głoskę „u” w ich nazwach, przypomina literę „u”, prezentuje małą i wielką literę „ó”, wyjaśnia, że w języku polskim głoską „u” zapisujemy na dwa sposoby; pod zdjęciami umieszcza podpisy. Przedszkolaki wskazują położenie nowej litery w tych wyrazach i odczytują je. Następnie na karcie pracy łączą wyrazy ze zdjęciami, czytają podpis rysunku i otaczają pętlami litery „ó”. Potem układają historyjkę o wiewiórce i dorysowują niezbędne elementy, aby dopełnić rysunek.
Na zakończenie zajęć dzieci kolejno wcielają się w rolę wiewiórki ze swojej historyjki, animują pacynkę i prezentują opowieść.
Kiedy wszyscy chętni już wystąpią, dzieci przystępują do degustacji kanapek.
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
Zabawy kulinarne – z wykorzystaniem ogórka, np. wesołe kanapki.
Obrazki z ogórka – komponowanie obrazków z plasterków ogórka, pasków skórki itp.
6. Piosenka OGÓREK ZIELONY
https://www.youtube.com/watch?v=i0Zh8q2BK-8
7. Pokoloruj
http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/warzywa/ogorki
8. Quiz o warzywach
https://www.e-kolorowanki.eu/quiz-dla-dzieci-warzywa-i-owoce/
9. Filmy dla dzieci o ogórkach
https://www.youtube.com/watch?v=KhZgNSMk2Tg
UDANEJ ZABAWY –DO JUTRA, POZDRAWIAM WSZYSTKICH
27.05.2020
"Jarzębinki" dla Mamy
Razem z moją mamą! Święto naszych Mam
Dziś Mam naszych wielkie święto,
więc im wszystkim wraz śpiewamy:
Niech nam żyją, niech nam żyją,
ukochane nasze Mamy!
Za ich pracę, trudy, znoje,
za ich noce nieprzespane -
niech nam żyją, niech nam żyją,
nasze Mamy ukochane!
* Dzisiaj jest święto najukochańszej osoby na świecie - twojej Mamusi! Ledwo tylko otworzysz oczka, od razu obdarz mamę najpiękniejszym z uśmiechów! Potem mocno Ją przytul, ucałuj, złóż życzenia i obiecaj: grzeczność.... Niech to będzie wasz wspólny cudowny dzień! To nic nie szkodzi, że za oknem pada deszcz, jeśli M Mama poczuje, jak bardzo Ją kochasz, to w Jej sercu rozbłyśnie słońce - piękniejsze od tego, które mogłoby być na niebie! A jeśli Mama będzie szczęśliwa /i to dzięki tobie/, to zobaczysz, że to będzie CUDOWNY DZIEŃ ! Bo taki właśnie jest Dzień Matki!
W tym dniu każdy i mały, i duży ma okazję podziękować swojej Mamie za to, że dzięki niej znalazł się na świecie, że się o niego troszczyła /i nadal troszczy!/, że go wychowała /nadal wychowuje/, za jej ogromną MIŁOŚĆ!
DZIĘKUJĘ CI MAMO MOJA KOCHANA !
* "Śniadanie dla Mamy" - jeśli może pomóc jakiś inny członek rodziny w przygotowaniu śniadanka dla mamy, to super! Ale jeśli nikogo innego nie ma w domu, to mama z pewnością chętnie dziecku pomoże, bo przecież najważniejsze są dobre chęci i okazane serce! /nie radzę zabierać się do pracy samodzielnie, bo to mogłoby się niestety skończyć katastrofą!/.
Oto propozycje fajnego, a zarazem pysznego śniadanka dla Mamy:
https://images.app.goo.gl/VqfGheMuBWSBk4NT7
Jeśli nie zdążycie przygotować Mamie śniadanka, to może to być podwieczorek, albo nawet kolacja! /możecie np. nie mieć potrzebnych składników rano/.
Na podwieczorek proponuję zrobić przepyszny deser - słodki, ale bez cukru! / Bo przecież te nasze mamy, chociaż są najpiękniejsze na świecie, to zawsze się odchudzają!/.
W filmiku pani Dorotka przygotowuje go dla swojej rodziny, a dziecko z pomocą kogoś dorosłego może go przygotować z okazji Dnia Mamy - dla całej Waszej rodziny! Smacznego!
A po takich pysznościach, trochę "wygibasów" z mamą!
* "Pięknie się kłaniamy i mamę witamy"- dziecko przedstawia Mamie swój przygotowany dla Niej program artystyczny. Najpiękniej jak potrafi recytuje wierszyk o mamie, śpiewa piosenkę /lub kilka/, wręcza wykonane przez siebie upominki. Nie zapominamy o całusach!
Przed występem dziecko pięknie się ubierze -samo! /Mama również!/i przygotuje dla Mamy wygodne miejsce do siedzenia.Oto kilka propozycji laurek dla mamy,/ jeśli jeszcze ich nie zrobiliście/
I DYPLOM dla twojej SUPER MAMY!
(Źródło:eduzabawy.com, Wydawnictwo Nowa Era)
* "Portret mojej mamy"- wykonanie portretu mamy dowolną techniką, ale z zachowaniem proporcji w budowie ciała, z uwzględnieniem koloru oczu i włosów Mamy, jej ulubionego stroju.
Możemy też zrobić dla swojej Mamy mandalę - obraz w kole.
https://www.e-kolorowanki.eu/mandale/mandala-okragla-serca-m/
http://bystredziecko.pl/tag/walentynki/
https://www.e-kolorowanki.eu/mandale/mandala-okragla-wartwowa-m/
* "Lista wyzwań do zrobienia w Dniu Mamy"- dziecko / z pomocą dorosłego/ ustala taką listę i w ciągu całego dnia rzetelnie stara się wypełnić wszystkie zadania / nie zapominając oczywiście o grzeczności!/
A to taka podpowiedź
* "Słodki buziak od misia"- jeśli mamy w domu więcej członków rodziny- zapraszamy ich do zabawy. Włączamy radosną muzykę, w rytm której podajemy sobie z rąk do rąk - misia. Gdy muzyka milknie na chwilę, osoba trzymająca akurat misia podchodzi do Mamy i daje jej słodkiego, misiowego buziaka. Jeśli misiek był u mamy, ona decyduje, kogo ucałuje.
* "Dzieci i mamy"- masażyki. Dziecko kładzie się na brzuchu, mama przyklęka lub siada obok i wykonuje na plecach dziecka gesty według instruktażu:
Deszczyk kapie: kap, kap, kap, (stukanie opuszkami palców w plecy)
Idą dzieci człap, człap, człap. (chodzenie po plecach całymi dłońmi)
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu, (masowanie pleców w dół ruchem zygzakowym)
Idą dzieci: tup, tup, tup. (chodzenie po plecach palcami)
Świeci słońce oho, ho, (rysowanie dłonią kół)
Dzieci skaczą: hop, hop, hop. (naśladowanie podskoków dwoma palcami każdej ręki)
Gdy nadchodzi wieczór już, (chodzenie po plecach palcem wskazującym i środkowym)
Dzieci kładą się do snu. (głaskanie pleców ruchem okrężnym)
Następnie - zamiana ról.
Źródło: Bolesław Kołodziejski, „Utulanki, czyli piosenki na dziecięce masażyki”, wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2011
* "Łańcuszek uczuć"- dziecko i mama odrysowują na kartkach wzajemnie swoje dłonie /dziecko- mamy, a mama - dziecka/. Każda osoba wycina narysowaną przez siebie dłoń i rysuje na niej serduszko, jako symbol wzajemnej miłości. Mama dopisuje na dłoniach nazwy uczuć, które ona lub dziecko zaproponują jako te, które wynikają z więzi matczyno - dziecięcej, np. miłość, troska, cierpliwość, wyrozumiałość, radość, chęć pomagania itp. Następnie łączymy dłonie zszywaczem w łańcuszek wspaniałych uczuć.
* "Taniec z moją mamą" - przy ulubionej piosence lub muzyce instrumentalnej zapraszamy Mamę do wspólnego tańca.
* Do tekstu powyższej rymowanki zabawmy się w zabawę paluszkową /do tekstu wykonujemy stosowne gesty/. Można modyfikować zabawę, zmieniając ostatni wers rymowanki, np. na: ze wszystkimi tańcowała - okrężny ruch dłoni, w okienko pukała - pukanie zgiętym palcem o drugą dłoń, bajeczek słuchała - zamykanie i otwieranie otwartych dłoni do siebie jak otwieranie i zamykanie książki.
* Teraz trochę popracujmy - wykonanie zadań w Kartach pracy - KP-4, str. 46 - 47
" Na majówkę, na wędrówkę"- zabawa równoważna z elementami ćwiczeń przeciw płaskostopiu. Rozkładamy na podłodze woreczki (mogą być np. skarpetki) w odległości niewielkiego kroku od siebie. Dziecko na bosaka staje koło jednego "kamyczka"(woreczka, skarpetki). Zabawa polega na przechodzeniu z kamyka na kamyk - w różnych kierunkach.
* "Majowy deszczyk"- zabawa z elementem przysiadu. Na podłodze w kilku miejscach rozkładamy klocki. Wychodzimy na majowy spacer, spacerując omijamy klocki. Na hasło: Majowy deszczyk - przysiadamy przy klocku i uderzamy w niego palcami /jak w bębenek/, naśladując padający deszczyk.
* Majowy deszczyk za oknem nastraja nas do jeszcze większej wzajemnej czułości. Pamiętajmy o "przytulasach" w ciągu całego dnia. Niech to będzie piękny i szczęśliwy dzień dla wszystkich Mam, dla dzieci, dla całej rodziny!
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
Kochane Mamusie, bądźcie zawsze zdrowe i szczęśliwe!
26.05.2020
Domowe przedszkole
MOJA MAMA HODOWCA
Kto to jest hodowca? - to ktoś kto planuje opiekę nad wzrostem i rozwojem zwierząt lub roślin; lub też: zwierzęta czy rośliny będące pod taką opieką.
Co można hodować? - rosliny, zwierzęta, ryby.
Dzisiaj mam dla Was kolejne o czarodziejskiej mamie, autorstwa Joanny Papuzińskiej.
JAK NASZA MAMA HODOWAŁA POTWORA
Siedzieliśmy przy kolacji, ale było jeszcze widno, bo to się stało w sierpniu. I nagle usłyszeliśmy jakieś łomoty i straszne wrzaski. A potem jakby słoniowy tętent. A potem, złamał się płotek i do ogródka wpadł jakiś nieznajomy zwierz, wielki prawie jak nasz dom. Podbiegł do ściany i przytulił się do niej, jakby chciał się ukryć. Swój ogromniasty, żółwiowaty łeb wsadził przez otwarte okno do naszej kuchni i położył na stole. Trząsł się cały ze strachu. I miał się czego bać, bo za nim leciała gromada ludzi z kijami, drągami i kamieniami.
- Smok! Smok! - wrzeszczeli oni. - Zabić go! Zastrzelić! Wśród tych ludzi kręcił się także nasz pan od przyrody. Wyrywał im z ręki kije. Coś tłumaczył, ale mało kto go słuchał. Jakiś duży chłopak zamierzył się kamieniem prosto w łeb biednego, przestraszonego zwierza.
- Mamo, to gad przedpotopowy? - wyszeptał nasz najstarszy brat.
- Mamo, nie daj go zabić! - wrzasnął nasz najmłodszy brat. I wtedy nasza mama wybiegła na ganek. Okazało się, że kiedy potrzeba, nasza mama umie krzyczeć głośniej niż najpotężniejszy głośnik uliczny. - Łobuzy! - zawołała nasza mama. - Zabijać im się zachciało. Zrobił wam jaką krzywdę czy co? Nie słyszeliście o ochronie przyrody? To nie przyroda! Zostawcie go w spokoju! A zresztą to jest mój ogródek i proszę mi się tu nie kręcić! Wszyscy jakoś ucichli. Więc nasz pan od przyrody wysunął się z tłumu i powiedział tak:
- Słuchajcie, ludzie! Takie zwierzęta jak to – gady przedpotopowe - żyły bardzo dawno na świecie. Nazywały się dinozaury. Żywiły się roślinami, nikomu nie robiły krzywdy. I bardzo dawno wszystkie wyginęły, teraz nie ma już ich wcale. Nie mam pojęcia, jakim cudem ten jeden znalazł się nagle w naszym mieście, ale skoro już jest, nie możemy pozwolić, żeby zginął. Tę sprawę muszą zbadać uczeni przyrodnicy. Żywy dinozaur! Taka okazja zdarza się raz na sto tysięcy lat! Zaraz idę zadzwonić w tej sprawie do Warszawy! I stało się tak, że kiedy pan skończył mówić, w ogródku nie było już prawie nikogo. Bo wszyscy się zawstydzili i poszli do domów. Pan pobiegł na pocztę do telefonu. A nasza mama już stała przy oknie w kuchni i karmiła dinozaura sałatą.
- Biedaczku - mówiła do niego - jeszcze się trzęsiesz ze strachu! Nie bój się, nie damy cię skrzywdzić. A on zjadał sto siedemnastą główkę sałaty i łypał na mamę swoimi małymi poczciwymi oczkami. Mieszkał u nas przez trzy dni. Mama nazwała go Kubusiem. Był bardzo spokojny, tylko jadł okropnie dużo i gdyby nie to, że wszystkie dzieci z naszej ulicy znosiły dla niego trawę i gałęzie, szybko zabrakłoby dla niego jedzenia.
- Czy nie przesadzasz, Marysiu? - pytał tata po powrocie do domu. - Wyrwałaś dla tego zwierzaka całą sałatę z ogródka!
- O, nie szkodzi! - mówiła mama. - Taka okazja trafia się raz na sto tysięcy lat. Obejdziemy się bez sałaty. A czwartego dnia przed nasz dom zajechała ogromna ciężarówka, żeby zabrać Kubusia do specjalnego pomieszczenia, jakie zostało dla niego przygotowane w zoo. Było nam go szkoda, ale wiedzieliśmy, że tak będzie dla niego najlepiej. Tylko Kubuś widocznie myślał inaczej, bo nie dał się w ogóle załadować na samochód. Wlazł tam dopiero wtedy, kiedy mama go zawołała, a panowie przyrodnicy zaczęli mamę prosić, żeby odwiozła z nimi Kubusia, bo może być w drodze niespokojny. No i mama pojechała. Wróciła na drugi dzień, powiedziała, że Kubuś ma tam, gdzie zamieszkał, dużo miejsca na spacery i jedzenia pod dostatkiem. Tylko że nie nazywa się Kubuś, a dinozaur z Makowic. Bo nasze miasto nazywa się Makowice, a on stąd pochodzi.
Źródło: Joanna Papuzińska, „Nasza mama czarodziejka”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1982
Po wysłuchaniu opowiadania przedszkolak wypowiada się, kogo hodowała mama, dlaczego mama była jak hodowca, kto prosił mamę o pomoc i dlaczego.
Jesli ktoś chciałby wysłuchać audiobooka, to mozna go znaleźć na tej stronie:
https://www.youtube.com/watch?v=R_mjrUeAkiA
No i kolorowanka mamy czarodziejki:
https://www.superkid.pl/cwiczenia-do-lektur-nasza-mama-czarodziejka
Etiudy pantomimiczne: Co jeszcze umie wyczarować mama?
◦ Dziecko według własnego pomysłu przedstawia scenki pantomimiczne o zdolnościach swojej mamy. Rodzice i ewentualnie rodzeństwo odgadują, co potrafi robić mama.
Utrwalenie poznanych liter – czytanie wyrazów napisanych przez mamę. Pisanie, rysowanie palcem w powietrzu, na kartce z pamięci liter, które wypowiada mama.
Wykonamy ciekawą pracę plastyczną – dinozaury - do wyboru przez dzieci.
http:// https://pl.pinterest.com/pin/291819250840184555/
https://ekodziecko.com/dinozaury-z-rolek-po-papierze-toaletowym-2
https://eduzabawy.com/materialy-tematyczne-do-druku/luty/dzien-dinozaura/szkielet-dinozaura/
Możecie też wykonać eksperyment z wodą, pod tytułem "Kwiatki dla mamy". Zachęcam Was do wykonania doświadczenia, podczas którego przygotowane kwiatki z papieru rozkwitają na wodzie (szablony kwiatków możecie pobrać w poniższym pliku). Przygotujcie niespodziankę dla swojej Mamy z okazji jej święta!
Obejrzyjcie poniżej filmik z instrukcją:
https://www.youtube.com/watch?v=S-f1HYJFViQ&feature=youtu.be
Zastanawiacie się, dlaczego tak się dzieje. Już wyjaśniam: ponieważ kwiatki z papieru nasiąkną wodą i pod wpływem ciężaru rozchylą się. Podpowiadam – nie używajcie kartek technicznych, im cieńsza kartka tym kwiatek lepiej i szybciej otwiera swoje płatki. Jeśli ktoś chce, może podzielić się z nami efektami pracy.
Dla chętnych malutki quiz ze znajomości opowieści o mamie:
1. W jaki sposób mama z bajki "Nasza mama czarodziejka" odczarowała wielkoluda?
- użyła magicznego zaklęcia
- ukłuła go igłą
- przygotowała mu specjalną miksturę do wypicia
2. O co zahaczył księżyc z bajki "Nasza mama czarodziejka", na skutek czego utrącił sobie rożek?
- o wierzchołek góry
- o wysoką wieżę
- o antenę telewizyjną
3. Czego mama z bajki "Nasza mama czarodziejka" użyła, aby zreperować księżycowi utrącony rożek?
- plasteliny
- gliny
- ciasta
4. Jak mama z bajki "Nasza mama czarodziejka" nazwała oswojonego potwora-dinozaura?
- Kubuś
- Piotruś
- Jacuś
5. Jak nazywa się miasto z bajki "Nasza mama czarodziejka", w którym mieszka mama czarodziejka?
- Mysłowice
- Makowice
- Maciejowice
6. Co zostało skradzione samotnej sośnie z bajki "Nasza mama czarodziejka"?
- szyszki
- igły
- cień
7. Na czym mama czarodziejka z bajki "Nasza mama czarodziejka" ze swoją rodziną latała nad miastem w swoje imieniny?
- na poduszkach
- na dywanach
- na miotłach
Komu z Was udało się zdobyć 7 punktów? Brawo dla wszystkich
Poprawne odpowiedzi na końcu dzisiejszych zadań.„Kolory mojej mamy” – rodzic rozkłada kolorowe krążki (wycięte z kolorowego papieru lub pokolorowane) na dywanie. Dziecko wybiera jakiś kolor i uzasadnia jego wybór, mówiąc:
Staję na kolorze…, który…, np.
– podoba się mojej mamie,
– przypomina sukienkę mojej mamy,
– pasuje do oczu mojej mamy,
– przypomina kapelusz mojej mamy,
– nie pasuje do mojej mamy.
„Bukiet dla mamy” – zabawa matematyczna. Na stole rodzic układa ilustracje przedstawiające wazony z kropkami (1–10). Zadaniem dziecka jest ułożenie w wazonach tylu kwiatów, ile wskazuje liczba kropek. Następnie dziecko układa wazony w kolejności od najmniejszej liczby kwiatów do największej lub od największej do najmniejszej.
„Portret mamy” – narysuj lub namaluj najładniej jak potrafisz, portret swojej mamy. Przyjrzyj się mamie dokładnie (jaki ma kolor włosów, jakiej są długości, kolor oczu, jak wygląda jej uśmiech), a potem spróbuj oddać to na kartce. Może postarasz się zrobić to tak, żeby mama nie widziała? Będzie to wspaniałą niespodzianką dla niej, w dniu jej święta.
Chętni mogą poćwiczyć wirtualnie swoje matematyczne umiejętności
Warszawska Opera Kameralna udostepnia dla dzieci kolorowanki, puzzle czy łamigłówki. Możecie się pobawić pod tym linkiem:
https://repertuar.operakameralna.pl/gdyoperadrzwiotwiera-2/
Odpowiedzi: 1(2); 2(2); 3(3); 4(1); 5(2); 6(3); 7(1);
25.05.2020
Domowe przedszkole
Rodziny duże, rodziny małe - wszystkie wspaniałe!
* "Jaka to melodia?"- zabawy muzyczne. Odtwarzamy z płyty lub z nagrań wcześniej przysłanych, fragmenty melodii znanych dzieciom piosenek. Dziecko po rozpoznaniu piosenki zaczyna ją śpiewać.
* "Na majowej łące" - powtarzamy zestaw ćwiczeń porannych z tego tygodnia.
* "Idzie, idzie maj!"- rozwiązywanie krzyżówki. Umieszczamy przed dzieckiem arkusz z narysowanymi polami krzyżówki. Pola, w których będzie hasło, powinny być pokolorowane. Podajemy kolejno zagadki do rozwiązania:
1. W powietrzu się unosi, ludzi z miejsca na miejsce przenosi.
2. Gdy do przedszkola przychodzimy, to się w niej bawimy.
3. Idzie maj, szumi...
4. Na wielkim ekranie rodzinne oglądanie.
5. Kierownica i dwa koła, jeździć można dookoła.
6. Czarny lub biały z komina uchodzi, czystemu powietrzu na pewno zaszkodzi.
Po odgadnięciu hasła dziecko układa lub wpisuje litery w kolejnych polach danego rzędu. Po ułożeniu wszystkich haseł odczytuje hasło- rozwiązanie - wyraz MAJOWY
Dziecko wymyśla ciąg dalszy, czyli co może być majowe, np. majowy deszczyk, majowy weekend, majowy kwiat.
* "Moja rodzina"- dziecko opowiada o swojej rodzinie: wymienia jej członków, nazywa stopień pokrewieństwa, opisuje relacje w rodzinie, zajęcia poszczególnych członków rodziny, z kim spędza najwięcej czasu, jaki rodzaj wspólnych zajęć najbardziej lubi itd. Zwracamy uwagę na poprawność wypowiedzi dziecka - pełnymi, rozbudowanymi zdaniami, z użyciem bogatego słownictwa, odpowiednich form gramatycznych.
* "Na rodzinnym pikniku" - dywanowa gra planszowa, do której zapraszamy całą rodzinkę. Rozkładamy na dywanie krążki /mogą być np. kartki/, które stanowią pola do gry. W każdym krążku znajduje się wybrany obrazek ( np. z Wycinanek), ten sam może być powtórzony kilkakrotnie, lub sylwety stokrotek. W pierwszym krążku znajduje się napis "dom" - i to będzie pole startowe, w ostatnim jest napis "piknik" - i to będzie meta. Każdy uczestnik gry, po kolei, rzuca kostką i przesuwa swój pionek- koszyczek, /np. klocek / o tyle pół, ile wskazuje kostka. Po zatrzymaniu się na polu z kwiatami zabiera do koszyczka jedną stokrotkę. Jeżeli zatrzyma się na polu z obrazkiem, czytamy instrukcję, a gracz ją realizuje. Przykładowe obrazki i instrukcje:
mrówka – uwaga, mrowisko – omijasz je, idziesz trzy pola do przodu;
rzeczka – uwaga, rzeczka – szukasz mostu, stoisz jedną kolejkę;
rower – dostałeś rower – możesz szybciej dotrzeć na piknik, przeskakujesz 5 pól do przodu;
plecak – masz ciężki plecak – musisz odpocząć, tracisz dwie kolejki;
koszyk piknikowy – zatrzymałeś się na posiłek – tracisz kolejkę.
Wygrywa ten, kto pierwszy dotrze na piknik.
-° Po dotarciu wszystkich uczestników na piknik, dziecko "wije wianek" dla mamy że stokrotek - nakleja kwiaty na pasek papieru, na koniec skleja pasek i nakłada mamie na głowę.
-° "Wianuszek"- zabawa kołowa. Rodzina spaceruje po kole, w środku którego jest mama w wianku. W trakcie spaceru mówimy: "Kwiatek i kwiatuszek, zrobimy wianuszek, jak mamusia go ponosi, da go temu, kto poprosi!". Na słowo "poprosi" mama przekazuje wianek następnej osobie. Zabawa toczy się do momentu, aż wszystkie osoby z rodziny przymierzą wianek.
* "Zabawy z rodziną na łące, podczas pikniku". Zdajemy się na inwencję dziecka podczas wymyślania zabaw i ćwiczeń ruchowych.
Podpowiedzią mogą być piosenki, przy których można się wspólnie pobawić.
* Czas na zadania w Kartach pracy - KP-4, str. 42- 43.
* "Na majówkę, na wędrówkę" - zabawa równoważna z elementami ćwiczeń przeciw płaskostopiu. Rozkładamy na podłodze woreczki (mogą być np. skarpetki) w odległości niewielkiego kroku od siebie. Dziecko na bosaka staje koło jednego "kamyczka"(woreczka, skarpetki). Zabawa polega na przechodzeniu z kamyka na kamyk - w różnych kierunkach.
* "Rodziny wkoło nas"- twórczość plastyczna. Dziecko zastanawia się jakie rodziny zna, jakie żyją wkoło nas, o jakich słyszało, jakie rodziny widziało w różnych sytuacjach, może odwiedzało. Zapraszamy do narysowania wybranej rodziny. Dziecko nie dzieli się swoim pomysłem, aby praca była jak najbardziej autorska. Ma to być rodzina, o której dziecko chciałoby opowiedzieć po zakończeniu pracy, np. Ja narysowałem rodzinę, u której mieszkaliśmy, jak byliśmy na wakacjach na wsi. Ja narysowałam rodzinę z Afryki, bo oglądałam taki program w telewizji. W rozmowie prosimy dziecko, aby wyjaśniło, co to jest rodzina, czy jest ważna, czy są rodziny mniej lub bardziej ważne. Rozmowę należy spuentować wnioskiem, że wszystkie rodziny są ważne i potrzebne, i te na wsi, i te w mieście, te duże i te małe, że również wszyscy w rodzinie są ważni i potrzebni, nikt nie jest lepszy ani gorszy, ważniejszy ani mniej ważny.
* "Rodzinne granie, rodzinne słuchanie"- stwarzamy sytuację do wspólnych, rodzinnych zabaw, gier, np. planszowych. Inicjujemy wspólne czytanie, słuchanie ulubionych utworów muzycznych itp./staramy się wykluczyć telewizję!/.
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Drogie dzieci, mam nadzieję, że pamiętacie o Święcie waszych Mam, które będzie już za 3 dni. Jak tam wasze upominki, laurki, czy wierszyk i piosenki już "opanowane"? Proszę, cały czas powtarzajcie je sobie! Miłego weekendu życzę całej rodzince!
22.05.2020
Domowe przedszkole
MOJA MAMA DETEKTYW
Czyj to cień? – ćwiczenia percepcji wzrokowej i zdolności kojarzenia.
Przedszkolaki rozsypują przed sobą obrazki i ich cienie. Zadaniem dzieci jest połączyć w pary obrazek i odpowiadający mu cień. Po ułożeniu obrazków dzieci szukają skojarzeń łączących przedmioty z ich mamami, np.: jabłko – Moja mama gotuje pyszny kompot jabłkowy albo Mama zawsze obiera dla mnie jabłko ze skórki.
Jak nasza mama szukała złodzieja – zabawy logiczno-matematyczne, karta pracy. Rodzic zaprasza do wysłuchania kolejnej opowieści o niezwykłej mamie czarodziejce.
Jak nasza mama szukała złodzieja
Tam, gdzie byliśmy na wakacjach, rosła w polu samotna, rozłożysta sosna. Lubiliśmy siedzieć w cieniu tej sosny i słuchać, jak mama nam czyta.
Ale któregoś dnia, gdyśmy tam przyszli, pod sosną nie było w ogóle cienia, tylko wszędzie słońce i słońce.
– Nieszczęście – zaszumiała sosna na nasze przywitanie – ssskradziono mi cień! Mój najwspanialszy na śśświecie cień! Ratujcie mnie! Szszukajcie, łapcie złodzieja!
Chcieliśmy jak najszybciej biec na pomoc sośnie, ale mama spokojnie siadła sobie pod drzewem i zaczęła wypytywać:
– Kogo podejrzewasz?
– Szszaraki! Przez całą noc harcowały tu jak szalone! Skrzyczałam je, bo nie dawały mi zasnąć. Obraziły się i poszły sobie. Na pewno zabrały ze sobą cień, żeby zrobić mi na złość! Nie mogłam tego zauważyć, bo przecież mój cień widać tylko wtedy, kiedy jest jasno!
– A wczoraj? – pytała mama.
– Dzień był pochmurny, twego cienia też nie mogłaś widzieć. Może przychodził tu ktoś wczoraj i zabrał go!
– Ależ wczoraj nie było nikogo, z wyjątkiem babci Grzelakowej – tej, co sprzedaje serki. Schowała się tu przed deszczem. To musiały zrobić szaraki! – upierała się sosna.
– Zobaczymy – powiedziała nasza mama, podnosząc się z trawy.
– Chodźmy do babci Grzelakowej!
Babcia Grzelakowa była akurat w domu.
– Dzień dobry – powiedziała nasza mama. – Czy moglibyśmy obejrzeć sobie ten wasz duży koszyk do noszenia serów? Chłopcy mają zamiar upleść taki sam i chcielibyśmy się przyjrzeć, jak jest zrobiony.
– A proszę, weźcie go sobie z sionki. Teraz jest już wprawdzie stary i połamany, ale kiedyś był to naprawdę piękny koszyk.
Mieliśmy bardzo niemądre miny, gdy postawiliśmy babciny koszyk na zalanym słońcem podwórku. Cień, który rzucał koszyk, był cieniem rozłożystej sosny!
Odczepiliśmy cień od koszyka i poszliśmy oddać go sośnie. Zanim przymocowaliśmy go z powrotem, minęło tyle czasu, że trzeba było szybko biec na obiad.
– Skąd to wszystko wiedziałaś, mamo? – wypytywaliśmy po drodze. – Skąd wiedziałaś, że cień jest u babci?
– Już dawno zauważyłam, że koszyk babci Grzelakowej jest w wielu miejscach popękany i połamany. Kiedy sosna powiedziała, że babcia ukryła się pod nią przed deszczem, pomyślałam sobie, że może cień zaczepił się o któryś z pękniętych prętów koszykai babcia zabrała go ze sobą do domu. Jakoś mi się nie chciało wierzyć w te zające, które ukradły cień.
– Ojej! – zawołał nasz starszy brat. – Powinnaś, mamo, pracować w policji i tropić prawdziwych złodziei!
– A dlaczego, mamo – zapytał nasz młodszy brat – powiedziałaś babci nieprawdę, że chcesz zobaczyć koszyk, bo my będziemy pleść taki sam?
– Po pierwsze – odrzekła mama – nie chciałam babci martwić. Gdyby się dowiedziała, że zabrała sośnie cień, byłoby jej przykro. Przecież zrobiła to niechcący. A po drugie – czy to nieprawda, że chcecie zrobić taki sam koszyk dla babci, zamiast tego, który już jest połamany? Wujek na pewno chętnie wam pokaże, jak to się robi!
Źródło: Joanna Papuzińska, „Nasza mama czarodziejka”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1982
Po wysłuchaniu opowiadania przedszkolaki wypowiadają się, kto to jest detektyw, dlaczego mama była jak detektyw, komu była potrzebna pomoc detektywa i dlaczego.
Zabawy w detektywa.
I. Czyj to cień? Przedszkolaki stają przed białą planszą/ekranem lub gładką ścianą. Rodzic ustawia w odpowiedniej odległości od ekranu lampę i kieruje jej światło na ekran. Chętne dzieci kolejno wymyślają, jak można ułożyć swoje dłonie lub całe ręce tak, aby ich cień przedstawiał wybraną postać lub rzecz. Pozostałe przedszkolaki odgadują, co przedstawia cień.
II. Zgadnij, kogo szukam? Rodzic rozkłada na dywanie ilustracje różnych postaci (np. wycięte z kolorowych gazet). Jedno z dzieci opisuje słowami postać: jak wygląda, co robi na ilustracji, kim jest itd. Zadaniem pozostałych dzieci jest odgadnąć, o jaką osobę chodzi. Ilustracja osoby odszukanej wypada z puli.
III. Gdzie są lalki? Rodzic ukrywa w różnych miejscach sali lalki i przygotowuje instrukcję dotarcia do nich. Dziecko czyta dzieciom ogłoszenie Ali: Podczas przeprowadzki zgubiłam moje lalki, było ich 8. Chyba wypadły z samochodu, pomóżcie mi je znaleźć. Mieszkam na ulicy Skowronków 10. Bardzo tęsknię za moimi lalkami. Ala. Rodzic przekazuje dzieciom informację, że na drugi dzień po wywieszeniu ogłoszenia Ala dostała odpowiedź i czyta ją dzieciom: Widziałem twoje lalki, napisałem Ci, którędy musisz iść, abyś mogła je odszukać i pozbierać. Pozdrawiam, sąsiad Tomek. Rodzic prezentuje dzieciom instrukcję i wyjaśnia znaczenie symboli – strzałka w górę oznacza poruszanie się do przodu, strzałka w dół – do tyłu, strzałka skierowana w prawo lub w lewo oznacza, że trzeba skręcić w tym kierunku. Instrukcja uzależniona jest o wielkości i urządzenia sali. Dziecko porusza się według instrukcji do momentu odnalezienia pierwszej lalki, przynosi ją na dywan. Rodzic pyta: Ile lalek zgubiła Ala? Chętne dziecko wyszukuje w rozsypance cyfr ósemkę i kładzie przed lalką. Przedszkolaki określają, czy odnalazły już wszystkie lalki, a jeżeli nie, to ilu jeszcze brakuje. Dziecko, które szukało jako pierwsze, przekazuje instrukcję następnej osobie i poszukiwania trwają dalej. Po znalezieniu każdej kolejnej lalki dzieci układają ją obok poprzedniej, określają, ile znalazły i ilu jeszcze brakuje.
IV. Poszukiwanie kwiatków. Rodzic w różnych miejscach pokoju rozkłada połówki kwiatów w różnych kolorach, wielkościach i kształtach. Kwiaty zostały przecięte na połowę według pionowej lub poziomej osi symetrii. Dzieci rozchodzą się po pokoju . Każdy szuka dla siebie jednej połówki. Następnie wszyscy siadają wokół rozłożonych połówek i szukają tej, która razem z ich częścią stworzy kwiat.
W „Kartach pracy” dzieci rysują w ramce elementy tak, jak wskazuje instrukcja, a następnie kończą obrazek według własnego pomysłu.
Na kolejnej stronie dzieci uzupełniają brakujące elementy w zbiorach tak, aby było ich tyle, ile wskazuje cyfra, dorysowują brakujące części obrazków.
Co się ukryło, co się zgubiło, dokończ, dorysuj, aby całe było – ćwiczenia graficzne.
Rodzic pokazuje dzieciom kartki z liniami. Każda kartka została wcześniej złożona na pół tak, żeby powstało zagięcie tworzące linię środka. Na jednej połowie kartki narysowane są konturowe połówki rysunków, np. kwiatu, motyla, serca. Rysunek końcami styka się z linią środka. Rodzic opowiada, że mama czarodziejka przygotowała dla dzieci zagadki rysunkowe. Trzeba uważnie przejrzeć się każdej linii, przyłożyć lusterko do linii środka w kierunku narysowanego wzoru i zobaczyć, co ukryło się na obrazku. Dzieci samodzielnie dorysowują drugą część obrazka (lustrzane odbicie) i uzupełniają dodatkowymi elementami według własnego pomysłu.
Propozycje dodatkowe
Poznanie liczby „20”.
Rodzic umieszcza na stoliku gąbki nasączone farbą i kartkę z bloku. Każde dziecko moczy kciuk w gąbce i odbija jego ślad na kartce. Gdy wszystkie odciski znajdą się na kartce, nauczyciel wiesza ją na tablicy. Prowadzi z dziećmi rozmowę o niepowtarzalności odcisków palców, a także niepowtarzalności cech charakterystycznych tylko dla danej osoby.
W kolejnej zabawie każde dziecko obrysowuje swoją dłoń i rysuje na niej jakiś znak szczególny, po którym będzie można ją rozpoznać, np. pierścionek, zegarek, znamię. Dzieci siedzą w kole i oglądają rysunki, starając się zapamiętać znaki szczególne. Następnie jedna osoba odchodzi z kręgu, a wybrane dwoje dzieci zamienia się rysunkami. Osoba wraca, ogląda wszystkie prace i zagaduje, kto się zamienił. W innej wersji zabawy dzieci mogą odgadywać zmianę położenia rysunków albo podawać imiona właścicieli.
Do następnej zabawy dzieci dobierają się w pary i siadają naprzeciw siebie. Zabawa polega na sprawdzeniu, czy wszystkie dłonie mają taki sam kształt i tyle samo palców. Dzieci unoszą dłonie (jedno dziecko prawą, drugie lewą) i liczą swoje palce – łączą je po kolei, zaczynając od kciuka. Następnie tworzą nowe pary i powtarzają czynność z drugą ręką. Rodzic pyta: Ile każdy ma palców u rąk? Dzieci, z rozsypanki cyfr i znaków, układają i odczytują zapis: 5 + 5 = 10. W podobny sposób liczą palce u stóp i układają zapisy. Wspólnie dzieci obliczają liczbę palców u nóg i rąk, układają zapis 10 + 10 = … Dzieci podają liczbę, a rodzic pokazuje i omawia wygląd liczby „20”. Dzieci układają i odczytują zapis.
Na karcie pracy dzieci liczą i kolorują koraliki, wklejają właściwy zapis. Rysują po śladzie dłonie i stopy, liczą, ile palców razem mają ludzie.
Teatrzyk cieni – wycinanie przez dzieci dowolnych sylwet, wymyślanie i przedstawianie teatru z wykorzystaniem lampki i ekranu (jak podczas zajęć głównych), tworzenie dialogów postaci i poruszanie przygotowanymi kukiełkami.
2. Filmik DZIEŃ MAMY
https://www.youtube.com/watch?v=kcez1b3t_Dw
3. „Korale dla mamy”: zabawa matematyczna; nawlekanie na sznurek kolorowych koralików lub makaronu zgodnie z poleceniami, np.: dwa czerwone, trzy żółte, przeliczanie koralików, porównywanie długości ( doskonalenie sprawności manualnej, przeliczanie elementów, dokonywanie pomiaru długości).
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
21.05.2020
Domowe przedszkole
Moja mama jubilatka
*"Na majowej łące"- zestaw ćwiczeń porannych / z poniedziałku/ - do których zapraszamy i dzieci, i mamy!* "Poduszeczka mała do uszka szeptała"- zabawy językowe, ćwiczenie orientacji przestrzennej. Zapraszamy dziecko do "słuchania poduszki", albowiem wasza poduszka, którą trzymasz w ręce umie szeptać tylko słowa z głoską "sz". Trzeba przyłożyć do niej ucho, aby usłyszeć takie słowo. Rodzic kładzie ucho na poduszce i wymyśla pierwsze słowo z "sz", np. koszyk.
Podaje poduszkę dziecku, które naśladuje gest i wymyśla kolejne słowo, jakie "wyszeptała" poduszka.
Jeżeli dziecko ma problem z podaniem takiego wyrazu, pomagamy mu za pomocą pytań naprowadzających, np. służy do ścierania stolików - szmatką, czeszemy nią włosy - szczotka, wieszamy w niej ubrania - szafa, pójdziesz do niej po wakacjach - szkoła, przezroczysta w oknie - szyba. Dziecko wybiera położenie poduszki i określa swoje położenie względem niej, np. Stoję za poduszką, nad poduszką, obok poduszki.
* "Czar dla mamy" - próby czytania tekstów ze zrozumieniem. Dziecko słucha czytanego opowiadania "Czar dla mamy" z książki "Naszą mama czarodziejka".Czar dla mamy
Od rana do wieczora gospodarowaliśmy w kuchni, a mama odpoczywała. Były to jej imieniny, a u nas w domu jest taki zwyczaj, że tego dnia mama nie może nawet dotknąć się żadnej roboty. Usiedliśmy do kolacji przy odświętnie nakrytym stole. Czekaliśmy na tatę, który znów na kilka dni wyjechał i właśnie dziś wieczorem miał wrócić. Opowiadaliśmy sobie różne historie. Najwięcej mówił, jak zawsze, nasz najstarszy brat. Wyczytywał on z gazet wszystko o nowych wynalazkach i maszynach, a potem opowiadał nam to.
– Czy słyszeliście o poduszkowcach? – zapytał. Nie słyszeliśmy o tym nigdy, więc nasz najstarszy brat opowiedział nam o nowych latających pojazdach, które tak właśnie się nazywają. Naszej mamie najbardziej podobało się to, że poduszkowce latają nisko nad ziemią, nie tak jak samoloty.
– Wyobrażacie sobie? Toby dopiero było przyjemnie przelecieć się nad samym miastem w taki piękny wieczór jak dzisiejszy! Zobaczyć je z góry, jakby się było gołębiem lub jaskółką! Chciałabym, żeby nam się coś takiego zdarzyło. Nie musiałby to nawet być poduszkowiec, wystarczyłaby zwykła poduszka! W tej samej chwili, gdy mama wypowiedziała to życzenie, nasz tapczan jęknął, stęknął. Wieko podniosło się. Wyskoczyły z niego po kolei nasze poduszki i zawisły w powietrzu.
– Szalona okazja! – ucieszyła się mama. – Widać to jakiś prezent imieninowy dla mnie. Siadajmy! Lecz nim wdrapaliśmy się na poduszki, w drzwiach stanął tata. A trzeba powiedzieć, że nasz tata nigdy nie przepadał specjalnie za czarami.
– Co tu się dzieje? – zawołał. – Co znowu wyrabiacie?
– Wybieramy się na spacer! – krzyknął nasz najmłodszy brat. – Siadaj z nami!
– O, nie! Macie coraz bardziej szalone pomysły! Co powiedzą ludzie, gdy zobaczą cię, Marysiu, fruwającą nad rynkiem? Tymczasem z tapczanu wyskoczyła już piąta poduszka i leciała prosto na tatę. – Nic z tego! – powiedział tata. – Zresztą będzie mi potem dokuczał reumatyzm, jak mnie za bardzo przewieje. Lećcie sobie sami, skoro już musicie. Cztery nasze poduszki, gdyśmy tylko na nich siedli, wypłynęły przez okno na dwór. Wyminęliśmy krzaki jaśminu, kwitnące w ogródku, i zaczęliśmy wznosić się do góry. Gdy byliśmy na wysokości czubków topoli, coś nagle zafurczało za nami. To doganiał nas tatuś na swojej poduszce.
– Niech tam, ja z wami! Przecież dziś imieniny mamy! I dalej polecieliśmy już wszyscy. Naokoło była ciemna, ciepła, pachnąca noc. Poszewki i falbanki furkotały na wietrze, tak jakby każda poduszka miała swój motorek. Tuż, tuż pod nami migotało światełkami nasze miasto. Widać było w mroku domy, dzwonnicę, park, naokoło – pola, a dalej czarne plamy lasów.
– Patrzcie, dopiero teraz widać, że mieszkamy naprawdę w małym miasteczku – powiedziała mama.
– Patrzcie, tymi poduszkami można sterować! – zawołał tata. – Kiedy rozpinam marynarkę, wiatr stawia większy opór i leci się wolniej. Kiedy zapinam – to szybciej! Zaczęliśmy wszyscy próbować. W ten sposób okrążyliśmy rynek.
– Uwaga! – krzyknął tata. – Musimy już wracać! Poduszki opadają! Rzeczywiście nasze pojazdy opuszczały się coraz niżej. Ledwo, ledwo udało nam się dojechać na nich do ogródka. Dotykaliśmy nogami ziemi. Potem musieliśmy już wziąć poduszki pod pachę i wejść z nimi po schodach.
– Nic nie szkodzi! – rzekł tata do mamy. – Uważam, że była to całkiem niezła przejażdżka. Udał ci się, Marysiu, ten czar!
– Kiedy to nie ja czarowałam! – sprzeciwiła się mama. – Ja się nie znam na takich wynalazkach. Całą drogę właśnie zastanawiam się, kto to? Mama przyjrzała się nam po kolei.
– No, który i jak to zrobił? – zapytała, jak wtedy, gdyśmy coś przeskrobali.
– Ja – przyznał się nasz najstarszy brat. – Pamiętacie baloniki, które kupowaliśmy na defiladzie? Te, co same leciały do góry? Wypuściłem z nich gaz i napompowałem nim poduszki. Tylko za bardzo się śpieszyłem, nie zaszyłem dobrze poduszek i dlatego gaz zbyt wcześnie uciekł. Chciałem zdążyć przed powrotem taty, ale mi się nie udało.
– Właśnie, że ci się udało – powiedziała mama. – Nie widzisz, że tata nareszcie przekonał się do naszych czarów?
Źródło: Joanna Papuzińska, „Nasza mama czarodziejka”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1982
Po wysłuchaniu opowiadania dziecko mówi, co się wydarzyło, jaką niespodziankę przygotował syn dla mamy, jak cała rodzina spędziła mamy święto. Wypowiada się na temat własnych doświadczeń związanych ze zwyczajami obchodzenia urodzin lub imienin członków rodziny.
-° Zapraszamy dziecko do zabawy w podróż poduszkowcem. Dziecko siada na poduszce- jaśku i wyruszamy i wyruszamy podziwiać świat z góry. Wyobrażamy sobie, co można zobaczyć latając między domami, nad miastem, nad lasem itp. Sygnałem do rozpoczęcia podróży może być odgłos samolotu odtworzony z nagrania lub dźwięk do niego podobny. W czasie trwania dźwięku dziecko siedzi skrzyżnie na poduszce i z rękami rozłożonymi pochyla się na boki - leci poduszkowcem. Gdy odgłos ucichnie, opowiada, gdzie leci i co widzi, np. Lecę nad familokami, widzę tatę i dziecko, jak grają w piłkę; lecę nad lasem, widzę wystraszonego zajączka; lecę nad chmurami, wyglądają jak zaspy śniegu. Liczba powtórzeń zależy od kreatywności i zaangażowania dziecka, warto powtórzyć ją kilkakrotnie.
-° Pokazujemy dziecku kolejne wyrazy: tata, brat, dłoń, tańce, mama, domek, miłość, radość, siostra, zabawa, miasto, balon, drabina, smutek, list, czary. Zadaniem dziecka jest wybranie tych, które pasują do wysłuchanego uprzednio opowiadania. Po wybraniu wszystkich wyrazów pasujących do opowiadania dziecko zastanawia się, jak można je pogrupować. Podaje swoje propozycje i odpowiednio przesuwa wyrazy, np.:
- osoby: tata, brat, mama, siostra
- uczucia: miłość, radość
- czynności: tańce, zabawa, czary
Pomagamy czytać dziecku trudniejsze wyrazy.
- ° Zadania w "Kartach pracy"- KP-4, str. 38-39.
* "Wyprawa poduszkowcem"- zabawa ruchowa. Dziecko "na poduszkowcu" lata /biega/ pomiędzy sprzętami domowymi, uważając, żeby nie dotknąć żadnego z nich.
* "Jesteś mamo skarbem mym"- utrwalenie piosenki oraz zabawy rytmiczne i ruchowe do.piosenki.
* "Baloniku nasz malutki"- klasyfikowanie i segregowanie według określonej cechy, ćwiczenie motoryczne aparatu mowy, przeliczanie. W nawiázaniu do dzisiejszego opowiadania, dziecko wypowiada się na temat tego, jak syn wykorzystał balony do przygotowania czaru dla mamy. Następnie dajemy dziecku balonik, który ono stara się samodzielnie nadmuchać. Balon zawiązujemy i pozwalamy dziecku przez chwilę swobodnie nim się pobawić: podrzucać, turlać, machać itp. Na sygnał dziecko siada skrzyżnie trzymając balon przed sobą oburącz i opowiada o swoim balonie ( jaki ma kolor, czy udału mu się nadmuchać duży czy mały balon, jak balon się zachowywał w powietrzu itp.
- Na małych karteczkach dziecko rysuje siedem balonów różnej wielkości ( każdy balon na osobnej kartce). Następnie układa je według wielkości baloników - od największego (tata, drugi co do wielkości- mama), do najmniejszego ( od najstarszego do najmłodszego dziecka). Dziecko stosuje określenia: największy- najmniejszy, najstarszy - najmłodszy.
W następnej zabawie opowiadamy, co robią członkowie rodziny, a dziecko manipulując balonami, wykonuje czynności:
- Rodzice idą do pracy - dziecko wstaje i z odpowiednimi balonami przechodzi na wyznaczone miejsce- to praca
- Najstarsze i średnie dzieci idą radośnie do szkoły - dziecko, podskakując, przenosi się na wyznaczone miejsce- to szkoła
- Najmłodsze dzieci w przedszkolu bawią się w kółeczko - dziecko kręci się w kółko, w miejscu, w którym jest umowne przedszkole.
- Dziecko opowiada o kolorach balonów posługując się liczebnikami porządkowymi, np.. Pierwszy balon - tatuś, jest zielony, drugi- mamusia, niebieski, trzeci - najstarsze dziecko, fioletowy, i tak- aż do ostatniego balonika - najmłodszego dziecka.
- Teraz dziecko zabiera swój prawdziwy balonik, podrzuca go w górę i stara się dmuchaniem utrzymać go jak najdłużej w górze.
* Zabawy z balonami mogą być różne, według pomysłu i wyboru dziecka ( ruchowe, plastyczne, tematyczne itp.)
* Jak wam idzie nauka wiersza dla mamusi? Powtarzajcie go w każdej wolnej chwili, nie zapominając też o piosence. Do "zobaczenia" jutro!
Macie ochotę obejrzeć coś ciekawego? Myślę, że zasłużyliście!
Z reguły dzieci uwielbiają, kiedy mama śpiewa! A kiedy mogą pośpiewać razem z mamą - są szczęśliwe! Więc może jeszcze to?
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
20.05.2020
MOJA MAMA CZARODZIEJKA
1. Obraz nitką malowany – zabawy twórcze.
Na stolikach w miseczkach leżą kłębki wełny i szpulki nici. Przedszkolaki odcinają dowolnie kawałki nici i układają z nich obrazki. Zabawę można przeprowadzić na trzy sposoby.
Wariant I. Dzieci układają obrazki na tle kolorowej kartki, opowiadają, co przedstawiają ich obrazki
Wariant II. Podkładkę pod obrazek stanowi kawałek papieru ściernego, na którym nitki trzymają się i można obrazek przenosić i pokazywać.
Wariant III. Przedszkolaki smarują klejem ślad pod nitkę na kolorowej kartce (np. cienkim pędzelkiem) i przyklejają nitkę za pomocą szpatułki lekarskiej lub patyczka od lodów, ewentualnie drugim końcem pędzelka.
Środki dydaktyczne: kłębki wełny i szpulki nici oraz w zależności od wariantu odpowiednio papier ścierny, kolorowe kartki, klej, pędzelek, patyczek od lodów
2. Jak nasza mama odczarowała wielkoluda – ćwiczenia w prawidłowym różnicowaniu liter podobnych, wykonywanie zadań na podstawie przeczytanego tekstu, karta pracy z książki „Nasza mama czarodziejka” czyta dzieciom kolejne opowiadanie.
Jak nasza mama odczarowała wielkoluda
Pośrodku naszego miasta jest park. Pośrodku parku – zjeżdżalnia, drabinki i boisko do grania w piłkę. Tam zawsze chodzimy się bawić. Aż tu nie wiadomo skąd zjawił się kiedyś w mieście wielkolud. Od razu zajął cały park dla siebie. Na bramie wywiesił tablicę: Nikomu nie wolno tu wchodzić, choćby nie wiem co”. Całymi dniami wylegiwał się na trawnikach, a wszystkie dzieci musiały bawić się na ulicy. Któregoś dnia nasz najmłodszy brat rzucił piłkę tak mocno, że przeleciała przez ogrodzenie i wpadła do parku. Wielkolud złapał ją i nie chciał nam oddać. Wróciliśmy do domu z płaczem. Wtedy nasza mama wpadła w złość.
- No, nie – powiedziała – ja już dłużej tego znosić nie będę! - i poszła do parku. nawet dorośli panowie, bali się tego wielkoluda. Ale nasza mama – nie. Podeszła do niego bliziutko i zawołała:
- Nie pozwalam dokuczać małemu dziecku! A ponieważ zobaczyła, że wielkolud ma kurtkę rozerwaną na plecach, powiedziała jeszcze:
- Taki duży, a wygląda jak obdartus! Jak panu nie wstyd! Proszę zaczekać, wezmę igłę z nitką i zaszyję dziurę! Bo naszą mamę okropnie denerwuje, kiedy ktoś jest nieporządnie ubrany. Więc posłała nas po igłę i nici, przystawiła do pleców wielkoluda drabinę ogrodniczą i zaczęła mu cerować kurtkę. Szyła, szyła, aż nagle drabina zachybotała się i nasza mama niechcący ukłuła wielkoluda igłą.
- O, przepraszam – powiedziała, bo wielkolud syknął. Ale wielkolud syczał dalej. Mama zobaczyła, że przez dziurkę zrobioną igłą powietrze ucieka z niego jak z przedziurawionej opony. Kurczył się i kurczył, a po pięciu minutach stał się zwyczajnym chłopakiem – mniej więcej takim jak ja.
- Bardzo dziękuję! – powiedział do mamy. - Pani mnie odczarowała! Ja byłem bardzo zarozumiałym chłopcem i ciągle chodziłem nadęty. Zdawało mi się, że jestem najmądrzejszy, najpiękniejszy i najważniejszy na świecie. Od tego nadymania robiłem się się coraz większy i większy, aż w końcu stałem się wielkoludem. Z początku podobało mi się to nawet, bo byłem największy i najsilniejszy. Ale co z tego? Nikt mnie nie lubił, nikt nie chciał się ze mną bawić. Teraz wiem, że lepiej być zwyczajnym chłopcem i nie nadymać się. Mogę wrócić do domu. Do widzenia! A tutaj jest piłeczka!
I znów w naszym mieście stało się wesoło i bezpiecznie jak zawsze. Znów mogliśmy spędzać całe dnie w parku. Ale od tej pory nasza mama boi się, żeby któreś z nas nie zamieniło się w wielkoluda. Dlatego ma zawsze naszykowaną miseczkę z mydłem i słomką do puszczania baniek. Gdy tylko któryś z nas zacznie sobie myśleć, że jest „naj... naj... naj...” i nadymać się – mama daje mu słomkę i mówi:
- Masz, popuszczaj sobie trochę baniek mydlanych. To ci dobrze zrobi, wydmuchasz z siebie całą zarozumiałość. Bo zdaje mi się, że jesteś za bardzo nadęty!
Joanna Papuzińska, „Nasza mama czarodziejka”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1982
Po wysłuchaniu opowiadania dzieci opowiadają, co się wydarzyło, kim był wielkolud, dlaczego stał się wielkoludem, jak mama go odczarowała, co to znaczy być zarozumiałym, jaki mama miała sposób, aby jej dzieci nie stały się zarozumiałe. Dziecko otrzymuje słomkę i kubeczek z miksturą do puszczania baniek. Zapraszamy do zabawy w puszczanie baniek. Podczas zabawy każdy zastanawia się, czy nie powinien wydmuchać z siebie odrobiny zarozumiałości. Zabawa może mieć charakter konkursu na największą bańkę, lub np. zawodów, komu uda się zrobić najwięcej baniek. Po zabawie z bańkami dzieci oceniają, czy to dobry pomysł, aby co jakiś czas dla dobrego wychowania puszczać bańki. Wypowiadają się na temat dobrych pomysłów swoich mam na zabawę z dziećmi.
W koszyku znajdują się litery „m” i „w” drukowane i pisane, wielkie i małe. Dzieci losują z koszyka po jednej literze, nazywają ją i opisują, np. wielka pisana litera w. Dzielą się na dwie grupy zgodnie z wylosowanymi literami: m – mamy i w – wielkoludy. Zabawa polega na tworzeniu par z liter i obrazków przygotowanych na dywanie. Z każdej grupy podchodzi kolejno jedno dziecko i wybiera obrazek, którego nazwa rozpoczyna się taką samą literą, jaką dziecko wylosowało. Na wyszukanie obrazka dzieci mają określony czas, np. 10 sekund. Na zakończenie wszyscy wspólnie sprawdzają, która grupa ułożyła więcej par. Na karcie pracy dzieci nazywają obrazki, wyróżniają głoski w nagłosie i łączą obrazki z właściwymi literami. Następnie czytają i wklejają sylaby.
Rodzic rozmawia z dziećmi na temat domowych czynności, które wykonują ich mamy i zadań, w których dzieci pomagają. Następnie każde chętne dziecko opowiada o swojej mamie, opisuje jej wygląd, sposób ubierania, ulubione kolory. Na karcie pracy dzieci czytają wypowiedzi i kończą rysować i kolorować portret mamy.
Środki dydaktyczne: KP4 s. 36–37, słomki, pojemniki z płynem do puszczania baniek mydlanych, kolorowe sznurki, obrazki, których nazwy rozpoczynają się głoskami „m”, „w”, litery „m”, w”, drukowane i pisane, małe i wielkie (po jednej dla każdego dziecka), blok rysunkowy
3. Upominek dla mamy – wykonanie torebki na prezent.
Dzieci biorą swoje słonie z masy solnej i kończą wisiorki dla mam. Każdy wybiera sobie kolorowy sznureczek, składa na pół, złożonym końcem przewleka przez otwór w tułowiu słonia (wkładając od tyłu), a w przewleczoną pętelkę wkłada obie końcówki sznureczka i zaciąga, aż pętelka zamknie się na korpusie słonika. Gotowe wisiorki przedszkolaki odkładają.
Przygotowujemy większe i mniejsze kwadraty z kolorowego papieru, nożyczki, klej (wielkość kwadratów uzależniona jest od wielkości wykonanych wisiorków). Rozmawiamy z dziećmi o różnych sposobach pakowania upominków. Pokazujemy przykładowe torebki na prezenty, ozdobny papier, pudełeczka itp. Zaprasza dzieci do samodzielnego wykonania torebki na prezent, w którą zapakują przygotowane przez siebie wisiorki dla mam. Prezentuje kolejne czynności:
– większy kwadrat należy wąsko (na szerokość około 2 cm) zagiąć wzdłuż jednego z boków;
– złożyć kwadrat na pół tak, aby brzeg poprzedniego zagięcia i brzeg kwadratu równo do siebie przylegały;
– posmarować klejem wąskie zagięcie i skleić z brzegiem kwadratu;
– dolne brzegi torebki zagiąć razem na szerokość około 3 cm i skleić; – zagiąć otwarte brzegi torebki razem na szerokość około 3 cm;
– wyciąć nożyczkami z małego kwadratu ozdobny element, który posłuży do zamknięcia torebki;
– otworzyć zagięte brzegi torebki i schować wisiorek do środka, zagiąć ponownie;
– przykleić ozdobny element tak, aby przytrzymywał zagięty brzeg.
Przedszkolaki samodzielnie realizują zadanie według instrukcji. Do wykonania elementów zamknięcia można wykorzystać dziurkacze ozdobne.
Środki dydaktyczne: torebki na prezenty, ozdobny papier, pudełeczka prezentowe, większe i mniejsze kwadraty z kolorowego papieru, nożyczki, klej
4.Propozycje dla chętnych
Poznanie litery „ń”.
Rodzic inicjuje rozmowę o czytaniu lub opowiadaniu bajek w domu, np. przed snem. Dzieci opowiadają, jaka jest ich ulubiona bajka, kto najczęściej im czyta, kiedy. Rodzic opowiada dzieciom o Joasi, której mama codziennie przed snem czyta bajki. Każdego wieczora przynosi grubą książkę, w której są różne bajki i opowieści. Joasia ogląda obrazki, a mama czyta niezwykłe historie. Czasem Joasi śnią się piękne bajki, wtedy rano rysuje swoje sny. Jednym z bohaterów bajki, której słuchała Joasia, był koń. Dzieci dzielą się swoimi wspomnieniami na temat bajek, w których występowały konie.
Następnie każdy przedszkolak dostaje od rodzica fragment obrazka przedstawiający konia. Wybrane dziecko kładzie swój fragment na środku dywanu. Kolejno podchodzą osoby, których kartoniki pasują do poprzedniego, i kładą je na właściwe miejsca. Zabawa toczy się do momentu ułożenia sylwety konia.
Dzieci z rozsypanki literowej wybierają pierwsze dwie litery potrzebne do zapisania słowa „koń” i przypinają pod ilustracją. Określają, jaką głoskę słychać na końcu. Rodzic pokazuje i omawia wspólnie z dzieckiem i wygląd małej drukowanej litery „ń”. Zwracamy uwagę dzieci na fakt, że prezentuje tylko małą literę „ń”, ponieważ wielka litera „ń” w języku polskim nie występuje. Rodzic przypina nad rozpoczętym wyrazem kartonik prezentacyjny, a dzieci z liter „n”, „m”, „w”, „ń” wybierają właściwą i kończą układać wyraz „koń”. Następnie podają synonimy nazwy zwierzęcia, np. ogier, rumak, wierzchowiec.
Rozsypujemy na dywanie kwadratowe kartoniki z wyrazami zawierającymi literę „ń” – które imitują kostki cukru, przysmak koni. Przykładowe wyrazy: „dłoń”, „koń”, „bańka”, „słoń”, „jesień”, „jeleń”, „bańki”, „badań”, „cień”, „cierń”, „płyń”, „dosuń”, „drań”, „fruń”, „płomień”, „leń”, „stopień”, „skroń”, „stań”, „kamień”, „końce”, „słońce”, „tańce”. Dzieci podnoszą dowolną kartkę, odczytują wyraz i „karmią” konika – wieszają karteczkę pod jego pyskiem.
Dzieci z innymi osobami łączą się w pary, jedno z dzieci zakłada szarfę imitującą lejce. Drugie dziecko staje za nim i chwyta lejce. Kiedy rodzic wystukuje rytm galopu konia, pary poruszają się w różnych kierunkach, naśladując jazdę na koniu. Gdy odgłos ustanie, odpoczywają, a potem zamieniają się w parach rolami.
Koń Miko – ćwiczenia na karcie pracy.
W „Kartach pracy” dzieci łączą każde zdjęcie z właściwym podpisem. Nad rysunkiem konia czytają podpis i otaczają pętlą literę „ń”. Przypominamy dzieciom, jak Joasia rysowała swoje bajkowe sny, i zaprasza dzieci do wymyślenia bajki o koniku z ilustracji. Dzieci kolorują konia i dorysowują elementy, które pojawiły się w ich bajce. Chętne dzieci opowiadają pozostałym swoją bajkę.
Środki dydaktyczne: KP4 s. 86, ołówek, kredki, litera „ń” do prezentacji, rozsypanka literowa, sylweta konia podzielona na fragmenty (najlepiej tyle, ile jest dzieci), kwadratowe kartoniki z wyrazami zawierającymi literę „ń”, szarfy, bębenek
Pomocna dłoń – obrysowywanie i wycinanie po konturze własnej dłoni, rysowanie na jej odwrocie, jak dzieci mogą pomóc mamie w domu.
Wierszyk, który wam wczoraj obiecałam, napisała pani Mika Czelar i nosi tytuł:
"Dla Mamy". Mam nadzieję, że już dzisiaj zaczniecie się go uczyć, powtarzać codziennie, to na Dzień Mamy - będzie " jak znalazł!"
Dla Mamy
Ze wszystkich kwiatów światachciałbym /chciałabym/ zerwać..... słońce
i dać je potem tobie,
złociste i gorące.
Słoneczko jest daleko,
ale się nie martw, mamo,
narysowałem /narysowałam/drugie....
Jest prawie takie samo!
Teraz cię wycałuję, jak mogę najgoręcej,
bo tak cię kocham bardzo,
że już nie mogę więcej!
* Ta piosenka przypomni wam o tym, co jeszcze macie dla mamy zrobić.*Sama prawda o twojej mamie jest w tej piosence! Mam rację! Naucz się którejś z piosenek! A może podoba ci się więcej? "Jarzębinki" są bardzo muzykalne i bardzo kochają swoje mamy, więc.....
Życzę udanej zabawy
19.05.202
Domowe przedszkole
Mama jest najważniejsza To jest oczywista sprawa! W tym tygodniu właśnie o Mamie będziemy mówić .....
Dzisiejszy temat brzmi:
Moja mama ratowniczka
* "Co robi moja mama?"- stosowanie czasowników, układanie zdań. Rozsypujemy kartoniki z czasownikami z "Wycinanek" -"Zabawa w czytanie - czasowniki" (obrazkami do dołu). Dziecko kolejno losuje obrazki i czyta znajdujące się tam czasowniki. Układa zdanie z tym czasownikiem, ale tak, aby zdanie opisywało mamę. Np. czasownik "rysuje" - "Moja mama często ze mną rysuje obrazki". Jeżeli dz. wylosuje czasownik, który już pojawił się wcześniej, musi ułożyć inne zdanie niż poprzednie. Zwracamy uwagę na budowanie pełnych, rozwiniętych zdań.
* "Na majowej łące" - zestaw ćwiczeń porannych.
1. "Witamy kwiaty"- zabawa orientacyjno - porządkowa. Dziecko przy muzyce porusza się swobodnie pomiędzy rozłożonymi na podłodze przedmiotami. Gdy muzyka milknie, staje przy najbliższym przedmiocie i przybiera pozy, naśladując kwiaty. Zab. powtarzamy kilkakrotnie.
2. "Witamy biedronki" - zabawy z elementami podskoku obunóż. Rzucamy kostką, dziecko wykonuje tyle podskoków, ile wskazuje kostka - "maluje" kropki na skrzydełkach biedronki.
3. "Witamy motyle" - zab. z elementami siadu klęcznego i wymachu ramion. Słuchając muzyki / jeśli było by to możliwe - odgłosów przyrody/, dziecko porusza się między rozłożonymi przedmiotami naśladując rękami fruwanie motyli. Gdy muzyka cichnie - staje przy najbliższym przedmiocie, wykonuje siad klęczny, opuszcza dłonie na uda - motylki przysiadają na kwiatkach, składają skrzydełka i odpoczywają. Kilkakrotnie powtarzamy.
4. "Witamy ślimaki" - zab. z elementem marszu. Dziecko mówiąc rymowankę: "Ślimak, ślimak, pokaż rogi, dam ci sera na pierogi" - maszeruje po kole w prawą stronę. Mówiąc drugą część rymowanki: "Jak nie sera, to kapusty, od kapusty będziesz tłusty"- maszeruje w lewo.
5. "Witamy zapachy" - ćwiczenia oddechowe. Dziecko w leżeniu na brzuchu podpiera dłońmi.głowę. Przed nim leży przedmiot, np. klocek. Wykonuje głęboki wdech nosem i wydech ustami - wącha kwiaty na łące.
6. "Witamy ptaki" - zab. relaksacyjna. Dziecko przechodzi do leżenia na plecach, swobodnie układa ciało, zamyka oczy, słucha odgłosów ptaków.
Dziecko wyobraża sobie, że w zabawach na łące towarzyszy mu mama /a może rzeczywiście?/
* "Jak mama uratowała księżyc" - słuchanie opowiadania Joanny Papuzińskiej z książki " Nasza mama czarodziejka".
Jak nasza mama zreperowała księżyc
Mama opowiadała potem, że obudziła się w nocy, bo księżyc świecił jej prosto w twarz. Wstała z łóżka, aby zasłonić okno. I wtedy usłyszała, że ktoś pochlipuje na dworze. Więc wyjrzała oknem, ciekawa, co tam się dzieje. I zobaczyła, że księżyc świeci na niebie z bardzo smutną miną, a po brodzie osłoniętej małą, białą chmurką, płyną mu łzy.
– Co ci się stało? – spytała nasza mama. – Dlaczego płaczesz?
– Buuuuu!... – rozpłakał się wtedy księżyc na cały głos – chciałem zobaczyć, jak wygląda z bliska wielkie miasto, spuściłem się na dół, zaczepiłem o wysoką wieżę i obtłukłem sobie rożek! Księżyc odsłonił białą chmurkę i mama zobaczyła, że ma odtrącony dolny róg. Wyglądał zupełnie jak nadłamany rogalik.
– Co to będzie! – lamentował księżyc. – Kiedy zrobię się znów okrągły, będę wyglądał jak plasterek sera nadgryziony przez myszy! Wszyscy mnie wyśmieją!
– Cicho – powiedziała mu mama. – Cicho, bo pobudzisz dzieci. Chodź tu na balkon, połóż się na leżaku i poświeć mi, a ja spróbuję wymyślić jakąś radę na twoje zmartwienie. Księżyc podpłynął do balkonu i ułożył się ostrożnie na leżaku. A mama założyła szlafrok, pantofle i poszła do kuchni. Cichutko wyciągnęła stolnicę, mąkę, jaja, śmietanę i zagniotła wielki kawał żółciutkiego ciasta. Z tego ciasta ulepiła rożek, taki jakiego brakowało księżycowi.
– Siedź teraz spokojnie – powiedziała – to ci przyprawię ten twój nieszczęsny rożek. Okleiła mama księżycowi brodę ciastem, równiutko i wylepiła taki sam rożek, jak ten, co się obtłukł. Potem wzięła jeszcze parę skórek pomarańczowych i skórkami, jak plastrem, przylepiła ciasto do księżyca.
– Gotowe! – powiedziała. – Za kilka dni rożek ci przyrośnie i będziesz mógł te plasterki wyrzucić. Ale pamiętaj, na drugi raz nie bądź gapą, omijaj sterczące dachy i wysokie wieże. Przecież mogłeś się rozbić na kawałki!
Źródło: Joanna Papuzińska, „Nasza mama czarodziejka”, Nasza Księgarnia, Warszawa 1982
- Po wysłuchaniu opowiadania dziecko opowiada, co się wydarzyło, jak mama uratowała księżyc, jak mu pomogła.
°"Co by było, gdyby...?" - zabawy językowe i logiczne. Rodzic zaprasza dziecko do podawania wielu pomysłów, również żartobliwych. Następnie prowadzi rozmowę z dzieckiem o mamach: Czy są ratowniczkami, w jakich sytuacjach ratują dzieci, kiedy im pomagają? Czy dzieci też mogą być ratownikami dla mam, czy mogą im pomagać?.°"Kwiaty dla mamy"- potrzebne "Kolorowe klocki" z "Wycinanek"i patyczki, np. takie, jak do szaszłyków. Dziecko z kart kodowych do korowych klocków układa według własnego pomysłu kwiat z figur wyznaczonych kodem graficznym, tak, aby utworzyć bukiet. Jako łodyżki wykorzystujemy patyczki. Przykładowe zestawy modowe:
- duże, małe, czerwone , koła;.
- duże, małe, czerwone, kwadraty, koła.
Zadania w "Kartach pracy" - KP-4, str.34-35.
* "Księżyc"- ilustracyjna zab. ruchowa. Dziecko siedzi w siadzie klęcznym, głowa pochylona jak najniżej - księżyc zaszedł, nadszedł dzień. Rodzic bardzo wolno, nastrojowo recytuje rymowankę z towarzyszeniem "Sonaty księżycowej" Ludwiga van Beethovena, dziecko naśladuje księżyc: "Księżyc jak rogalik po niebie się snuje"- układa ze swojego ciała księżyc na dywanie, "Albo jak bułeczka nad domami wędruje" - porusza się po kole, wirując wokół własnej osi z rozpostartymi rękami. Gdy muzyka cichnie, księżyc ponownie zachodzi.
W linku - "Sonata księżycowa"* "Dla mamy, na szczęście! "- zabawy plastyczne. Rozmawiamy z dzieckiem o tym, jak można okazać wdzięczność mamie. Może by tak zrobić dla Mamy upominek? Czego użyła mama, aby naprawić księżyc? - ciasta. Czy wy potraficie zrobić ciasto do lepienia? Spróbujemy zrobić kolorową masę solną. Jaki upominek dla mamy można z tego zrobić? Może jakiś "symbol szczęścia", np.serduszko, koniczynka, słoń.Może wykonacie wisiorek w kształcie słonia? Przygotowanie: w pojemnikach znajdują się mąka, sól i woda, obok mały kubeczek, patyczek do szaszłyków, farby płynne lub rozrobione plakatówki, miseczka do zagniatania, kawałek tekturki na podkładkę, zabawkowy wałek do ciasta lub okrągły klocek.
Co trzeba zrobić, aby wykonać masę solną, a potem z niej wisiorek? Instrukcja: nabrać malutki kubek mąki i wsypać do miseczki do zagniatania, nabrać połowę tego samego kubka soli i dosypać do mąki, dolać ¼ kubka płynnej farby, zmieszać wszystko w miseczce, a następnie zagnieść. Należy delikatnie dolewać wody, jeżeli masa jest zbyt sucha i nie skleja się, ugniatać dotąd, aż masa będzie zwarta i nie będzie kleiła się do rąk. Po wyrobieniu masy należy rozwałkować ją zabawkowym wałkiem lub okrągłym klockiem na kawałku tekturki, ewentualnie rozgnieść palcami na niezbyt cienki placek – około 1 cm grubości. Korzystając z patyczka, głęboko wciskając go w masę, tak aby dotykał podkładki, należy narysować kształt słonia. Po narysowaniu/ wycięciu słonia trzeba oddzielić zbędną masę solną. Z kawałków pozostałej masy dziecko formuje uszy słonia i je przykleja. Patyczkiem należy delikatnie narysować oko, a w górnej części tułowia słonia wykonać otwór – na sznureczek. Po wykonaniu wisiorek pozostaje na tekturce do wyschnięcia. Można także zapiec je w piekarniku. Po wyschnięciu lub upieczeniu można spryskać wisiorek lakierem do włosów lub lakierem bezbarwnym w sprayu – wtedy efekt będzie jeszcze ładniejszy i trwalszy. Jeżeli dziecko będzie miało kłopot z samodzielnym narysowaniem konturu słonia, można przygotować szablon do obrysowania, ewentualnie skorzystać z gotowych foremek do wyciskania ciastek.
* "O czym opowiadały kwiaty na majowej łące?"- improwizacje ruchowe do muzyki. Zabawa polega na tworzeniu opowieści o kwiatach z wykorzystaniem muzyki- "Sonaty księżycowej" oraz wstążeczek z kolorowej bibuły lub apaszek. Dziecko wymyśla historię i ilustruje ją ruchem z towarzyszeniem muzyki. Przykład opowieści i ilustracji ruchowej do muzyki:
Dziecko będzie kwiatem, a płatkami będą wstążeczki z kolorowej bibuły. Przedszkolak wybiera dla siebie wstążeczki z bibuły według własnego upodobania i trzyma je w dłoniach. Zabawa polega na tworzeniu opowieści o kwiatach. Dziecko wymyśla historię i ilustruje ją ruchem z towarzyszeniem muzyki. Dziecko gdy usłyszy pierwsze dźwięki muzyki – rozpoczyna snucie nastrojowej opowieści i jednocześnie ilustruje ją ruchem lub gestem. Przykład opowieści i ilustracji ruchowej do muzyki:
Wieczorem wszystkie kwiaty na łące zasnęły (przysiad, głowa schowana w kolanach, ręce na głowie), rankiem powoli podnosiły swoje kielichy, aby przywitać nowy dzień (dziecko powolutku rozchyla ręce, podnosząc głowę), wiaterek kołysał ich delikatnymi łodyżkami (dziecko kołysze się na prawo i lewo z rękami rozchylonymi na boki, lekko potrząsa wstążkami), wiatr był coraz mocniejszy (dziecko pochylając się w różnych kierunkach, macha wstążkami w górze), kwiaty lubią taki taniec z wiatrem (obraca się wkoło własnej osi z rozpostartymi rękami).
Zachęcamy dziecko do uruchomienia wyobraźni. Opowieść może mieć charakter realistyczny, bajkowy, fantastyczny, ważne, ważne aby pozwoliła dzieciom na jak największą kreatywność. Opowieść może np. nosić tytuł: "Co przydarzyło się małej stokrotce na łące?", albo "O czym szumiały drzewa w lesie?"
* "Kwiatki, bratki i stokrotki" - lepienie dowolnych form kwiatowych, płaskich i przestzennych z pozostałej kolorowej masy solnej.
* " Dzień Mamy" jest 26 maja, a więc w przyszłym tygodniu. Proponuję wam nauczenie się na pamięć piosenki i wierszyka, w prezencie dla Mamy. Podaję do wyboru 3 piosenki, a wierszyk podam wam jutro. Myślę też, że każde dziecko dla swojej kochanej Mamy wykona piękną laurkę, którą po wręczeniu mamusi w dniu Jej święta sfotografujecie i przyślecie na naszą stronkę.(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
18.05.2020
Domowe przedszkole
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Domowe przedszkole
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
Wielki turniej o zawodach
* Znamy już tak dużo zawodów! Ale jest ich o wiele więcej! Myślę, że nasze zajęcia o tym, co ludzie mogą robić, jak i gdzie pracują, rozbudziły waszą ciekawość?!?
No, to mały sprawdzian!
* "Jaki to zawód?"- niestety nie jesteśmy razem, w naszej grpie i nie możecie między sobą rywalizować, jak na prawdziwym turnieju. Możecie jadnak sprawdzić samych siebie! To do dzieła!
- Oto zagadki dla was /za każdą prawidłową odpowiedź dziecko otrzymuje punkt - klocek/:
Informatyk Gdy komputer się zawiesi, zatnie lub zepsuje,
ten pan szybko go naprawi i zaprogramuje.
Pisarz Jest ktoś, kto potrafi pisać piękne zdania
i tworzyć z nich książki lub opowiadania.
Dziennikarz Jeździ w różne miejsca, często podróżuje.
Ważne informacje ludziom przekazuje.
Weterynarz W białym fartuchu ze słuchawkami.
Zajmuje się fachowo chorymi zwierzętami.
Ratownik Na plaży lub basenie wszystkich obserwuje.
Bezpieczeństwa w wodzie uważnie pilnuje.
Kontroler W autobusie i tramwaju podchodzi na chwilę.
Sprawdza czy pasażerowie mają ważny bilet.
Pogodynka Miła pani na ekranie, mapy pokazuje co dzień.
Na nich jest namalowane, co słychać w pogodzie.
Aktor Spotkasz go w niezwykłym miejscu, gdzie jest scena i kurtyna.
Gdy podniosą ją do góry, on swój występ już zaczyna.
Sprzątaczka Jej praca potrzebna zawsze jest i wszędzie.
Gdzie będzie pracować, tam i czysto będzie.
Kelner Gościom w restauracji karty dań rozdaje.
Potem zamówione potrawy podaje.
Fryzjer Z pomocą nożyczek, szczotki i grzebienia,
wygląd naszych włosów czaruje i zmienia.
Piłkarz Zawód bardzo popularny, marzy o nim każdy chłopak.
Lecz, niektórzy tylko mogą całe życie piłkę kopać.
Kierowca Gdy miejski autobus przejeżdża ulicą,
możesz go zobaczyć – jest za kierownicą
Krawcowa Chcąc pięknie wyglądać, panowie i panie,
szyją sobie u niej, na miarę ubranie.
Strażacy Przyjeżdżają szybko, stawiają drabinę.
Zawsze dzielnie walczą z pożarem i dymem.
Górnik Przez cały rok ciężko pod ziemią pracuje.
Na początku grudnia Barbórkę świętuje
Piekarz Świeżutkie pieczywo w sklepie jest od rana.
Jak myślisz, kto w nocy piecze je dla nas?
Aptekarz Miły pan lub pani za ladą w aptece,
sprzedaje ludziom leki na receptę.
Kwiaciarka Na placu lub rynku siedzi sobie pani.
Przed nią stoją kosze z pięknymi kwiatami.
Listonosz Chodzi z dużą torbą, trudne ma zadanie.
Zajmuje się co dzień listów doręczaniem.
Sprzedawca Gdy wejdziesz do sklepu, ta miła osoba,
spyta, co chcesz kupić i wszystko ci poda.
Policjanci Gdy na skrzyżowaniu światła się zepsują,
w białych rękawiczkach ruchem aut kierują.
Źródło: http://rodzice.net/news/zagadki-dla-dzieci/zawody. php (dostęp 2 października 2018 r.)
Po zakończonej konkurencji dziecko przelicza swoje punkty.
Konkurencja 2: Rodzic opowiada o jakimś zawodzie ( do której grupy należy, jakie czynności się wykonuje itp.). Zadaniem dz. jest odgadnąć, jaki to zawód. Jeżeli mu się uda, otrzymuje 3 punkty.
Konkurencja 3: Dziecko losuje nazwę jakiegoś zawodu, odczytuje ją (samodzielnie lub z pomocą), a następnie pokazuje za pomocą ruchu i gestów. Wybieramy 2 zawody. Po wykonaniu zadania dziecko otrzymuje 2 punkty.
Konkurencja 4: Rodzic wypowiada zdania na temat zawodów. Dziecko określa, czy zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Za każdą prawidłową odpowiedź otrzymuje punkt. Przykładowe zdania:– Szewc kieruje autobusem.
– Dziennikarz pisze artykuły.
– Listonosz sieje listy.
– Kierowca szyje ubrania.
– Pilot prowadzi samolot.
Konkurencja 5: Dziecko otrzymuje otrzymuje woreczek z różnymi narzędziami, przyborami charakterystycznymi dla wybranych zawodów (lub ich ilustracjami). Dziecko wyjmuje przedmiot i podaje i podaje zawód związany z danym narzędziem. Otrzymuje tyle punktów, ile zawodów udało mu się poprawnie skojarzyć. Przykładowe narzędzia: koperta - listonosz, szpatułka - lekarz, płatek kosmetyczny - kosmetyczka, strzykawka - pielęgniarka, węgielek - górnik, zeszyt szkolny - nauczyciel, igła - krawcowa itd.
Konkurencja 6: Dziecko układa z liter nazwy zawodów. Zdobywa tyle punktów, ile nazw ułoży prawidłowo.
Podsumowanie wyników. Dziecko sprawdza, jakie cyfry rodzic zapisał i układa z cyfr dodawanie wieloskładnikowe. Oblicze, ile punktów zdobyło ( może się wspierać klockami). Za znakiem równości układa z cyfr obliczony wynik. Brawo Znawco zawodów! (za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji" )
* Po turnieju proponuję wam trochę ruchu przy piosenkach o zawodach. Czy już je poznaliście?https://youtu.be/BKAw3y1HKuE
https://youtu.be/lpLGpfK_pmMhttps://youtu.be/rxrRICY9CEc
https://youtu.be/coyNWjKXjDE* Pora na zabawę! Proponuję wam zabawę w pracę w jakimś (wybranym) zawodzie, np. " U lekarza", "W sklepie", " W bibliotece" itd.
https://www.superkid.pl/dzieci-dzieciom-zwariowane-zawody
http://edufunkids.com/kucharz-praca-plastyczna-z-wykorzystaniem-talerzyka-papierowego/
https://pracaplastyczna.pl/index.php/zawody-ludzi
Udanej zabawy wam życzę!
15.05.2020
13.05.2020
Domowe przedszkole
Kto szyje ubrania?
* "Mierzy w szerz, mierzy wzdłuż i sukienkę szyje już"- zabawy z centymetrem krawieckim. Dziecko ogląda centymetr krawiecki, opowiada do czego służy, jak wygląda, jak odczytać na nim długość. Mierzymy dziecko tak, jak krawcowa i mówimy, np. Masz w pasie 40 cm, w biodrach 50 cm. Następnie dziecko za pomocą centymetra mierzy wybrany element w pokoju, zapisuje pomiar i przedstawia wyniki, np. Stolik ma długość 90 cm (pomagamy w odczytaniu większych liczb).
* "Kim będę?"- powtórzenie wczorajszych ćwiczeń porannych.
* "W pracowni krawcowej" - co robi krawcowa, ćwiczenia słownikowe oparte na prawidłowym stosowaniu czasowników.
- Na początek proponuję wam wizytę w prawdziwej pracowni krawieckiej razem z Misiem Kuleczką.
-Podobało wam się? Posłuchajcie teraz wypowiedzianych głoskami wyrazów i spróbujcie je odnaleźć: n-o-ż-y-cz-k-i, c-e-n-t-y-m-e-t-r, ż-e-l-a-z-k-o, i-g-ł-a. Przynosząc rozpoznany przedmiot dziecko wymienia czynności, jakie można wykonać korzystając z niego, np. nożyczkami wycinać, ciąć; centymetrem mierzyć, żelazkiem prasować. Kto pracuje takimi narzędziami? - wypowiedzi dziecka na temat roli krawcowej.
- "Jak powstają ubrania?" - w pracowni krawieckiej. Rodzic umieszcza napis: "pracownia krawiecka"i pionowo cyfry od 1 do 7. Na podstawie sukienki wspólnie z dzieckiem ustala kolejne czynności, jakie powinna wykonać krawcowa, aby uszyć ubranie. Po ustaleniu każdej czynności układamy przy kolejnych cyfrach piktogram.
Krawcowa wybiera jaki krój będzie miała sukienka i z jakiej tkaniny będzie uszyta. Rodzic prezentuje dzieciom katalogi strojów i przykładowy wykrój, np. z gazet przeznaczonych do domowego szycia. Piktogram: kontur sukienki.
Krawcowa rysuje wykrój na tkaninie. Rodzic pokazuje, jak układa się wykrój na tkaninie i obrysowuje kredą krawiecką, aby potem wyciąć po śladzie. Przedszkolaki siadają na obwodzie koła jedno za drugim i na plecach kolegi rysują „wykrój sukienki”. Piktogram: wykrój rękawa lub innej części sukienki.
Krawcowa tnie po narysowanym śladzie. Przedszkolaki kładą się na plecach i uniesionymi nogami wykonują nożyce. Piktogram: nożyczki.
Krawcowa fastryguje wycięte części sukienki. Rodzic składa dwa kawałki tkaniny i pokazuje, jak się fastryguje. Przedszkolaki „fastrygują”, wykonując kilka podskoków obunóż do przodu. Piktogram: igła i nitka.
Krawcowa szyje. Rodzic pokazuje maszynę do szycia – prawdziwe urządzenie lub ilustrację – i opowiada o jej funkcji. Dzieci ustawiają się jedno za drugim i „szyją” poruszają się tip-topami (ustawiają stopy jedna za drugą tak, aby pięta pierwszej dotykała palców drugiej). Piktogram: litera M lub maszyna.
Krawcowa mierzy. Rodzic opowiada, jak wygląda i po co się odbywa przymiarka. Piktogram: niekompletna sukienka, np. bez jednego rękawa.
Krawcowa prasuje uszytą sukienkę. Dzieci siadają na obwodzie koła jedno za drugim i na plecach kolegi „prasują” – przesuwają otwartymi dłońmi naprzemiennie w górę i w dół. Piktogram: rysunek żelazka.
Wybrane dziecko wymienia kolejne czynności krawcowej. Z rozsypanki wyrazowej dzieci wybierają napisy oznaczające kolejne czynności i przypinają obok odpowiednich piktogramów.
Dziecko wymienia kolejne czynności krawcowej. Z rozsypanki wyrazowej wybiera napisy oznaczające kolejne czynności i układa obok odpowiednich piktogramów. Następnie ogląda ilustracje na karcie pracy KP-4, str.28 i stara się wymienić jak najwięcej czynności, które kojarzą się z tym, co widzi na obrazku, np. latawiec lata, unosi się, faluje; pani gotuje, miesza, próbuje; pan prasuje, uśmiecha się; malarka maluje; chłopiec pije, dmucha, trzyma; dziewczynka rysuje, pisze itp. Następnie odszukuje w wyklejance podpisy i wkleja pod właściwymi zdjęciami.
- "Niteczka"- zabawa ruchowa. Dziecko tworząc "nitkę", chwyta za ręce obecnych domowników lub może wykorzystać do zabawy pluszaki. Śpiewa piosenkę. Podczas pierwszej zwrotki dz. kieruje nitkę tak, aby zwinąć ją do środka - "nawijany nitkę na szpulkę", podczas drugiej zwrotki następuje odwijanie nitki.
Nitko, nitko, hej niteczko, Nitko, nitko, hej niteczko,
Zawijaj mi się w kółeczko, Zawijaj mi się w kółeczko,
w ładny kłębek mi się zwiń, leciuteńko się odwiń,
tylko mi się nie zerwij. tylko mi się nie zerwij
- "Szycie literek"- układanie wzorów liter z nici i igły, pisanie liter po śladzie w liniaturze. Dziecko otrzymuje kawałek nici (odpowiednio grubej, aby wygodnie było z niej układać) oraz dużą grubą igłę. Przypominamy o zasadach bezpiecznego posługiwania się igłą i zapraszamy do zabawy - szycia liter. Kolejno pokazujemy wybraną literę drukowaną, a dziecko układa z nitki i igły literę pisaną, np. literą t - laseczka z nitki, kreseczka z igły . Do układania należy wybrać te litery, które są na karcie pracy w liniaturze - KP-4, str.29. Po zabawie dziecko na karcie pracy rysuje po śladzie nitki właściwymi kolorami, przykleja sylaby i je czyta. Następnie kończy rysowanie szlaczków i pisze po śladzie litery. Obok liter są wolne miejsca, w których dziecko może napisać litery samodzielnie. Na zakończenie wymyśla nazwy czynności, które rozpoczynają się daną literą.
* "Jak projektant projektuje, tak modelka pokazuje" - projektowanie strojów. Przygotowujemy dziecku strony z gazet z ilustracjami ubrań, katalogi mody, wydruki ze sklepów wysyłkowych, reklamy sklepowe itp. oraz nożyczki i kartkę z bloku rysunkowego. Rozmawiamy z dzieckiem nt. zawodu projektanta mody, wyjaśniamy, na czym polega jego praca. Zapraszamy dz.do zabawy w projektanta. Jego zadaniem będzie wybrać i wyciąć z przygotowanych ilustracji elementy strojów i zaprojektować własną kreację damską lub męską, a następnie przykleić swój projekt na kartce z bloku. Brakujące elementy, np.dłonie postaci, czy głowę można dorysować lub również wyciąć z gotowych ilustracji. Rozmowa z dz. otym, co się dzieje, gdy zaprojektowane ubrania są już uszyte i gotowe - trzeba je zaprezentować. Rozmawiamy o pokazach mody i zawodzie modelki, modela.
- "Na wybiegu"- dziecko prezentuje wykonany przez siebie projekt, trzymając go przed sobą i poruszając się tak, jakby właśnie miało na sobie zaprojektowany strój. Pokazowi mody może towarzyszyć odpowiednio dobrana muzyka.
* "Poznanie litery "ć", ”Ć"- "Zawód aktor- lalkarz".
Dziecko rozwiązuje rebus: litery "ak" + rysunek toru kolejowego (aktor). Rodzic rozmawia z dzieckiem o zawodzie aktora i dziedzinach sztuki, w których możemy go zobaczyć (teatr, film). Opowiadamy również o pracy aktorów teatralnych niewidocznych dla publiczności – lalkarzy, prezentuje lalki lub ich zdjęcia. Przykładowe informacje: Praca lalkarza polega na animowaniu lalką teatralną. Aktor jest często ukryty, np. za parawanem, a czasem występuje razem z lalką na scenie. Główne rodzaje lalek teatralnych to pacynka, kukiełka, jawajka, marionetka, lalka cieniowa.
Następnie przedstawiamy krótki dialog ćmy Cecylii z Księżycem wykorzystując teatrzyk cieni. Cecylia smuci się, że musi oglądać świat tylko nocą, chociaż najpiękniejszy jest w dzień. Księżyc spaceruje z ćmą i pokazuje jej uroki nocy, np. gwiazdy, świetliki, koncertujące świerszcze, sowę. (Dialog można nagrać wcześniej dyktafonem). Na koniec przedszkolaki wypowiadają się na temat treści teatrzyku, dzielą się swoimi wrażeniami z przedstawienia.
Prezentujemy kolorową ilustrację ćmy, dzieci głoskują nazwę i wyróżniają pierwszą głoskę. Następnie oglądają wielką i małą literę „ć”, porównują z literą „c”. Z rozsypanki wyrazowej wybierają wyraz „ćma” i umieszczają pod ilustracją. Pozostałe wyrazy ponownie czytają i klasyfikują ze względu na miejsce litery „ć”: na początku, w środku, na końcu. Przykładowe wyrazy: „ćma”, „ćwikła”, „ćwir”, „zaćma”, „zaćmienie”, „kość”, „pić”, „gość”, „płakać”, „gonić”, „liść”. Dziecko może wymyślić jeszcze inne wyrazy.
* "Ćmy"- zabawa ruchowa. Dz.- ćma wiruje po okręgu lub wokół własnej osi. Kiedy rodzic włączy latarkę (lub lampę), ćma leci do światła i wiruje jak najbliżej, gy światło gaśnie - odlatuje dalej.
* Zadania na karcie pracy - KP-4, str.85.
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
12.05.2020
Witam Was, moi drodzy w kolejnym tygodniu, w którym będziemy poznawać różne zawody, a więc nasze zajęcia będą zatytuowane: " Zawody naszych rodziców". Dobrej zabawy Wam życzę!
Kto buduje dom?
* "Kim będę?"- zestaw ćwiczeń porannych.
- Mama lub tata na melodię "Krakowiaczek jeden..." śpiewa tekst "Kim będę?" Ewy Matejczyk. Dziecko włączą się do śpiewu powtarzalnego refrenu / w razie niedyspozycji głosowych rodzica, może być recytacja/. W czasie każdej zwrotki dziecko pokazuje ruchy i gesty ilustrujące ruchy charakterystyczne dla danego zawodu. Wszyscy mogą te ruchy powtórzyć. Pomiędzy zwrotkami dziecko porusza się po kole cwałem bocznym / nucąc melodię krakowiaka/. Gesty i ruchy można zmieniać zgodnie z inwencją dziecka. Można również dodawać inne zawody wymyślając wspólnie rymowany tekst.
„Malarz” – zabawa z elementami ćwiczeń rozmachowych.
Ja jestem malarzem, obrazy maluję,
Gdy będą gotowe tobie podaruję.
Wszyscy też pracujmy chętnie i wesoło!
Praca jest potrzebna dla nas wszystkich w koło. (ruchy rozmachowe całą ręką w powietrzu – malowania pędzlem)
„Fryzjer” – zabawa z elementami ćwiczeń manualnych.
Ja jestem fryzjerem, włosy myję, czeszę.
Jak fryzura piękna to się bardzo cieszę.
Wszyscy też pracujmy chętnie i wesoło!
Praca jest potrzebna dla nas wszystkich w koło. (naśladowanie czesania grzebieniem, obcinania nożyczkami)
„Lotnik” – zabawa z elementami biegu.
Ja jestem lotnikiem, latam nad chmurami.
Blisko i daleko pomiędzy miastami.
Wszyscy też pracujmy chętnie i wesoło!
Praca jest potrzebna dla nas wszystkich w koło. (poruszanie się w różnych kierunkach z rozłożonymi rękami)
„Kucharz” – zabawa z elementami wymachu rąk.
Ja jestem kucharzem i smacznie gotuję.
Ulubiony obiad chętnie przygotuję.
Wszyscy też pracujmy chętnie i wesoło!
Praca jest potrzebna dla nas wszystkich w koło. (naśladowanie mieszania chochlą w garnku raz lewą, raz prawą ręką)
„Kierowca” – zabawa bieżna z elementami skrętu tułowia.
Ja jestem kierowcą i ludzi przewożę.
Do pracy, do domu szybko ich dowożę.
Wszyscy też pracujmy chętnie i wesoło!
Praca jest potrzebna dla nas wszystkich w koło. (poruszanie się w różnych kierunkach, naśladowanie rękami kręcenia kierownicą)
„Murarz” – zabawa z elementami wymachów rąk. Ja jestem murarzem i domy buduję.
Wysokie i niskie pięknie wykonuję.
Wszyscy też pracujmy chętnie i wesoło!
Praca jest potrzebna dla nas wszystkich w koło. (przeplatanie rąk jedna nad drugą naśladująca układnie cegieł)
* "Wszyscy dla wszystkich" - poznawanie specyfiki różnych zawodów, budowanie spójnej wypowiedzi. -Wysłuchanie wiersza Juliana Tuwima "Wszyscy dla wszystkich" i rozmowa na jego temat.
Możecie wykorzystać poniższy audiobook
https://www.youtube.com/watch?v=SM_wKJ0roQQ
lub poniższy wiesz:
Wszyscy dla wszystkich
Murarz domy buduje,
Krawiec szyje ubrania,
Ale gdzieżby co uszył,
Gdyby nie miał mieszkania?
A i murarz by przecie
Na robotę nie ruszył,
Gdyby krawiec mu spodni
I fartucha nie uszył.
Piekarz musi mieć buty,
Więc do szewca iść trzeba,
No, a gdyby nie piekarz,
Toby szewc nie miał chleba.
Tak dla wspólnej korzyści
I dla dobra wspólnego
Wszyscy muszą pracować,
Mój maleńki kolego.- Po wysłuchaniu wiersza dziecko odpowiada na pytania, o kim, oczym był wiersz, formułuje wnioski wynikające z puenty wiersza o równej ważności wszystkich zawodów. Wyjaśniamy pojęcie "zawód" rozumiane jako praca, jaką wykonują dorośli /wcześniej do tego przygotowani - wyszkoleni/ i za którą otrzymują wynagrodzenie. Możemy wykorzystać ilustracje, przedstawiające: dach, okno, ściany, drzwi, schody itp. Dziecko odkrywa odwrócone tyłem obrazki i nazywa je. Na podstawie odkrytych obrazków wnioskuje, jaka całość z nich powstanie - dom. Stara się złożyć je w całość. Ze słów napisanych na karteczkach: dom, moda, dama, domek, mur, okno, komin - wybiera te, które pasują do ilustracji i układa obok niej.
- "Jak powstaje dom?"- zapraszamy dziecko do poznania zawodów, które są konieczne, aby powstał dom. Przy każdej zabawie wyjaśniamy, na czym polega praca w danym zawodzie.
° "Architekt"- dz.ogląda i omawia projekty domów, np. w katalogach gotowych projektów.
° "Murarz"- dziecko buduje z klocków mur, przestrzegajác zasad układania cegieł.
° "Hydraulik"- dziecko współpracuje z rodzicem przy składaniu rur - sklejaniu taśmą rolek po papierze toaletowym lub ręcznikach papierowych tak, aby się stykały /układamy z nich rurociąg, który biegnie prosto, zakręca, może mieć odnogi do różnych pomieszczeń itp.
° "Elektryk"- w warunkach przedszkolnych: dziecko z kłębkiem wełny będzie elektrykiem, który rozkłada przewody elektryczne. Podaje końcówkę wełny rodzicowi i rozwijając kłębek, próbuje kolejno zawiązać nić wokół krzeseł, lub fotela, różnych przedmiotów znajdujących się w domu. Po zawiązaniu nitki na jakimś przedmiocie, dziecko mówi Pstryk.
° "Dekarz"- dz. otrzymuje kwadraty - dachówki / można wykorzystać dowolne klocki w tym kształcie lub klocki z Wyprawki/. W ułożonym z włóczki, na dywanie kontórze dachu dziecko układa kwadraty zachowując zasadę układania dachówek: każda następna dachówka zachodzi lekko na poprzednią.
° "Malarz"- na zmianę z dzieckiem turlamy sobie wzajemnie po plecach rolkę po papierze toaletowym, tak, jakbyśmy malowali ścianę wałkiem.
- Po zakończonej zabawie dz. opowiada, jakie zawody poznało.
- Porozmawiajcie teraz z dzieckiem o zawodach, jakie wykonujecie wy - rodzice, a może dziadkowie.
Przedszkolak przygląda się zdjęciom dzieci przedstawionym w Kartach pracy str. 26-27. Zapraszam do wysłuchania, jak dzieci opowiadały o swoich rodzicach i odgadnięcia, jakie zawody wykonują. Rodzic czyta wypowiedzi dzieci, a przedszkolaki obok zdjęć wklejają odpowiednie ilustracje rodziców wykonujących poszczególne zawody. Następnie przygląda się sytuacjom pokazanym na zdjęciach, analizuje ich treść i łączy zdjęcia z osobami, do których można się zwrócić o pomoc. Opowiada, na czym polega praca osób przedstawionych na zdjęciach.
Kim będę, kiedy dorosnę? – zabawy plastyczne. Rodzic pyta dziecko, kim chciałyby być w dorosłym życiu. Przedszkolak rysuje na kartce z bloku, kim chciałyby zostać w przyszłości. Wypowiada się na temat wybranych dla siebie zawodów, jak się nazywają, jakie czynności wykonują, dlaczego wybrało taki zawód itp.
Co robi kucharz? – zabawy muzyczno-rytmiczne. Rodzic pokazuje pantomimicznie czynności charakterystyczne dla zawodu kucharza, np. wlewa wodę do garnka, kroi, miesza, próbuje itp. Zadaniem dziecka jest odgadnąć, o jaki zawód chodzi. Gdzie możemy spotkać kucharza (np. w przedszkolnej kuchni, w restauracji, w hotelu). Po czym uczy się wyliczanki „Wesoły kucharz”.
Wesoły kucharz w kuchni pracuje,
smacznie i zdrowo dla nas gotuje.
Raz, dwa, trzy i kucharzem będziesz ty!
Ewa Matejczyk
Kuchenna orkiestra –zapraszam do zabawy, w której instrumentami będą akcesoria kuchenne:
łyżki drewniane i łyżki metalowe – uderzanie o siebie,
pokrywki – uderzanie jak talerzami perkusyjnymi,
sitko i widelec – pocieranie trzonkiem widelca o dno sitka,
garnek i łyżka – uderzanie trzonkiem łyżki o dno garnka jak w bębenek.
Dziecko recytuje wiersz i gra odgłosami perkusyjnymi zgodnie z rytmem wyrazowym.
W kuchni dzisiaj zamieszanie,
smacznej zupy gotowanie. grają wszystkie instrumenty
Brokuł, cebula, burak, papryka,
w dużym garnku szybko znika. gra garnek
I między ziarenka fasoli,
ogórek zielony też się gramoli. gra sitko
Jak się warzywa tam spotkają,
swoje smaki wmieszają. grają łyżki
Tak powstaje bardzo zdrowa,
pyszna zupa jarzynowa. grają wszystkie instrumenty
Ewa Matejczyk
Jestem architektem, projektuję swój wymarzony dom – rysowanie domów. Na arkuszu papieru dziecko rysuje ulice. Wycina swój dom i nakleja wzdłuż wybranej ulicy. Dorysowuje drzewa, przejścia dla pieszych itp. Tworzy osiedle wymarzonych domów. Może wymyślić nazwę dla swojego osiedla np. Osiedle Wymarzone.
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
I jeszcze kilka filmików dla Was
I piosenki:
11.05.2020
Domowe przedszkole
Naszą grupowa biblioteczka
* "Półki w bibliotece"- wykonywanie obliczeń, łączenie książki z odpowiednią półką. Układamy z pomocą dziecka sześć półek /pasków papieru/ z liczbami od 1 do 10. Półka z najwyższym numerem jest na górze, z najniższym – na dole. Każde dziecko otrzymuje książkę – sylwetę z zapisanym na nim zadaniem np. 9 – 1, 4 + 2, 7 + 3, 10 – 6, 0 + 3, 7 – 4, 6 + 3, 9 – 8. Zadaniem dzieci – bibliotekarzy jest wykonanie działań i ułożenie książek na półkach oznaczonych właściwymi liczbami. Dzieci dokonują obliczeń, manipulując patyczkami lub guzikami.
* "Zabawy z bohaterami bajek" - ostatnie powtórzenie ćwiczeń porannych
* "Przygoda w bibliotece" - słuchanie fragmentu opowiadania Doroty Smoleń, rozmowa na temat jego treści.
Opowiadanie jest skierowane szczególnie do dzieci , które rozpoczną pierwszą klasę już od września, ale młodsze dzieci również mogą posłuchać.
Jaś Pierwszoklasista i połykacz liter
Pewnego dnia po lekcjach poszedłem do biblioteki i zobaczyłem, że pani Jola jest bardzo zmartwiona.
– Dziwne rzeczy się dzieją z książkami – powiedziała, gdy zapytałem, czemu jest smutna. – Jakby ktoś wymazywał z nich litery.
Pokazała mi „Koszmarnego Karolka” z pustymi stronami – rzeczywiście, wszystkie litery zniknęły!
– Ale jak to możliwe?
– Nie mam pojęcia – westchnęła pani Jola.
– Wczoraj znalazłam trzy egzemplarze z tyłu za regałami na podłodze, dziś rano leżały tam kolejne dwa.
Dziwna sprawa. Dlaczego ktoś wymazuje litery z książek? I kiedy to robi? Zamyślony wróciłem do świetlicy.
– Chłopaki, jest sprawa do wyjaśnienia.
– Zagadka?
– Tajemnica?
– Trzeba przeprowadzić śledztwo.
Szybko opowiedziałem im, czego się dowiedziałem w bibliotece. Chłopaki nie mogli uwierzyć.
– Bujasz.
– Po co ktoś miałby wymazywać litery z kartek książki?
– Właśnie to musimy ustalić.
Następnego dnia były wywiadówki, po południu w szkole było dużo ludzi i zamieszania. Nikt nie zauważył, gdy bliźniacy wzięli z dyżurki klucz do biblioteki. Drzwi zaskrzypiały cicho, gdy wchodziliśmy. W bibliotece było ciemno, nie chcieliśmy zapalać światła, żeby nie spłoszyć intruza. Schowaliśmy się za biurkiem pani bibliotekarki, skąd mieliśmy widok na drzwi. Przez dłuższą chwilę nic się nie działo. Potem Michał zaczął się kręcić.
– Kiedy on przyjdzie?
– Skąd mam wiedzieć?
– A jak będzie silniejszy od nas?
– Przecież nas jest czterech, damy mu radę.
– No racja.
Dalej nic się nie działo. Nagle coś chrapnęło tuż obok. Zerwaliśmy się przerażeni. Zaspany Piotrek ziewnął i wzruszył ramionami.
– No co? Nie wyspałem się dzisiaj, a tu tak cicho, ciemno, ciepło…
Siedzieliśmy tak jeszcze chwilę, a czas ciągnął się jak guma do żucia. Nagle usłyszeliśmy jakiś szelest dobiegający zza regałów, z samego końca biblioteki. Podkradliśmy się tam po cichu. Ktoś tam był, szeleścił i mlaskał w ciemności.
– Mmmm… Mmmm… Mniam…
Na trzy, cztery zapaliliśmy latarki.
W kącie siedział bardzo wystraszony, mrużący oczy stwór – wyglądał jak owłosiona piłka, a w rozdziawionej z zaskoczenia paszczy widniały dwa rzędy ostrych białych zębów. Na jednym z nich wisiało czarne kółko. W chudych łapkach dziwne stworzenie trzymało „Baśnie” Andersena otwarte na stronie, która do połowy była pusta. Też byłem zaskoczony, i chyba nie mniej wystraszony niż ten dziwny potwór, ale na szczęście nie byłem tu sam.
– Kim jesteś? Co tu robisz? – zapytałem ostro, biorąc się pod boki.
– Eee… – stwór nerwowo przełknął ślinę, nie spuszczając z nas wzroku. – Jestem Połykacz Liter. Niedawno się tu przeprowadziłem…
– Tu? Do biblioteki?
– No tak, to najlepsze miejsce na świecie. Pełno jedzenia… Tyle słodkich samogłosek, wytrawnych spółgłosek i jeszcze te pyszne chrupiące ogonki… – Połykaczowi Liter głośno się odbiło.
– Ale to są książki! Jak zjesz wszystkie litery, to nie będziemy mieli czego czytać!
– To nie możecie grać w gry na komputerze albo na komórkach? – zdziwił się Połykacz Liter, dłubiąc w zębach. – Po co wam książki? Popatrzyliśmy na siebie zdumieni. Co za pytanie!
– Z książek można się dużo nauczyć – powiedział Paweł.
– Czytanie jest bardzo przyjemne – dodał Łukasz.
– Chcę zostać pisarzem, ale najpierw muszę dużo przeczytać, żeby wiedzieć, o czym pisali inni – dodał Piotrek.
– W każdym razie nie zgadzamy się, żebyś zjadał litery z naszych książek, koniec i kropka! – podsumowałem stanowczo. Połykacz Liter popatrzył na nas zasmucony.
– To co ja będę jadł?
– Możemy przynosić ci kanapki – zaproponował Łukasz. Stworzenie przewróciło oczami.
– Przecież powiedziałem, że jestem Połykaczem Liter, a nie kanapek!
– A może… – zaczął Paweł.
– Owoce, warzywa, nabiał, mięso… odpadają – przerwał mu Połykacz Liter, rozglądając się dokoła – tylko litery, żywię się literami. Przecież nie skażecie na śmierć głodową biednego małego Połykacza? – spojrzał na nas oczami jak kot ze „Shreka”. Westchnęliśmy ciężko. No pewnie, książki książkami, ale gość musi coś jeść.
– Wiem! – krzyknął nagle Łukasz. – Jesz po prostu litery, tak? Nie muszą to być litery z książek. Byle były litery?
– No taa, przecież mówiłem – odparł niewyraźnie Połykacz Liter, ruszając szczękami. Zabrałem mu Andersena, zanim zdążył zjeść następną stronę.
– Słuchajcie – gorączkował się Łukasz. – Mam świetny pomysł! Będziemy mu przynosić stare gazety i gazetki reklamowe!
– Doskonały plan! – pokiwali głowami chłopcy.
– Pasuje Ci? – spytałem Połykacza Liter.
– Pewnie, byle dużo i często.
– Ale obiecujesz, że nie będziesz już zjadał liter z książek?
– No jak umowa, to umowa! – nadął się Połykacz Liter. Od tej pory codziennie przynosimy mu starą prasę i reklamowe gazetki. Czyste kartki odnosimy do świetlicy i rysujemy na nich. Pani bibliotekarka odetchnęła z ulgą, bo litery przestały znikać z książek, choć nie powiedzieliśmy jej o Połykaczu Liter, tak na wszelki wypadek. Mogłaby się obawiać, że złamie umowę, bo nadal mieszka w szkole – przeprowadził się do magazynku przy sali gimnastycznej, na szczęście daleko od biblioteki. Kiedyś Michał przyniósł mu stare zeszyty i okazało się, że Połykacz Liter jeszcze nigdy nie próbował ręcznie pisanych liter. Bardzo mu przypadły do gustu, mówi, że czuje w nich głębię smaku – widać, że nigdy nie pił atramentu. Zatem bliźniacy często przynoszą mu swoje dzienniczki, a on wyjada z nich uwagi nauczycieli.
Źródło: Dorota Smoleń, – „Jaś Pierwszoklasista i połykacz liter”, Centrum Edukacyjne „Bliżej przedszkola”, Kraków 2013
Pytania do dziecka : Kto był bohaterem opowiadania? Gdzie dzieje się akcja książki? Jakie zdarzenia miały miejsce w bibliotece? Kto postanawia pomóc pani Joli bibliotekarce i w jaki sposób? Jak zakończyło się śledztwo dzieci? Kto zjadał literki z książek? W jaki sposób dzieci uratowały książki z biblioteki? Co czuł Połykacz Liter, zjadając literki pisane przez ludzi?.
Rodzic zaprasza dzieci do kaligrafowania liter – prezentu dla Połykacza Liter. Dzieci zapisują znane litery oraz wyrazy.
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
* " Kolorowe książki" - powtórzenie wczorajszej zabawy ruchowej.
BAJKOWE ZAGADKI
Poniżej znajdziecie kilka zagadek, które dotyczą poszczególnych bajek. Zagadki przygotowane są w formie karteczek, które należy porozcinać, tak by dzieci mogły sobie samodzielnie wylosować zagadkę.
DZIEŃ POSTACI Z BAJEK – ZAGADKI
Z JAKIEJ TO BAJKI?
To również są zagadki (obrazkowe i słowne) tylko tym razem przedszkolaki muszą odgadnąć z jakiej bajki pochodzi dany przedmiot lub cytat. Tak jak poprzednio materiały przygotowałam w formie karteczek do losowania.
DZIEŃ POSTACI Z BAJEK – Z jakiej to bajki… cytaty
DZIEŃ POSTACI Z BAJEK – Z jakiej to bajki… przedmioty
BAJKOWE PUZZLE
Zadaniem grup jest jak najszybsze ułożenie obrazka i podanie poprawnego tytułu bajki. Nie będę dodawała takich obrazków, wystarczy wydrukować obrazek z daną bajką, a następnie pociąć go na części.
BAJKOWE ZADANIE
Możecie również pobawić się w odnajdywanie drogi z lasu, przedszkolaki niczym Jaś i Małgosia po śladach okruszków (okruszki możecie zastąpić np. kuleczkami z bibuły) mogą dotrzeć do kolejnego zadania… jakim jest pomoc Kopciuszkowi.
Przebieranie grochu… czyli zadanie Kopciuszka, który chciał iść na bal. Do zadania przygotujcie miseczki z kilkoma rodzajami grochu (ważne, aby były małe i duże) zadaniem dzieci jest jak najszybsze przebranie groch.
DRODZY RODZICE podsumowując tygodniowe zajęcia na temat NASZE ULUBIONE KSIĄŻKI -zabawy, opowiadania i nauka wydrukujcie dla dzieci DYPLOM
DZIEŃ POSTACI Z BAJEK – DYPLOM (Dzień postaci z bajek)
* " Półki w bibliotece" - wykonywanie obliczeń z nowymi działaniami matematycznymi.
* " Piłka parzy" - zabawa ruchowa. Dziecko biega po wyznaczonym terenie, a rodzic rzuca mu pod nogi piłkę lub kilka piłek. Dz.przeskakuje je w biegu tak, aby żadnej nie dotknąć, nie "sparzyć się".
* " Zabawy teatralne"- wystawianie dowolnej bajki, np. z wykorzystaniem kukiełek.
* " Posiłek dla Połykacza Liter" - układanie wyrazów.
* " Czytanie pod chmurką" - czytanie książek na wolnym powietrzu.
* "Skakanie przez skakankę" - najlepiej na podwórku.
* Proponuję wam jeszcze filmowe bajeczki. No, i do "zobaczenia" w przyszłym tygodniu! Serdecznie was pozdrawiam!
* l przeganiamy "wirusa" głośno śpiewając
08.05.2020
Domowe przedszkole
Z wizytą w bibliotece
* "Moje ulubione postaci z bajki" - rysowanie ulubionej postaci. Dziecko na arkuszu papieru w formie książki rysuje swojego ulubionego bohatera - zwracamy uwagę na właściwe rozplanowanie pracy na kartce. Po skończonej pracy dziecko opowiada, kogo przedstawia rysunek i dlaczego ta postać jest jego ulubioną.
* "Zabawy z bohaterami bajek"- ćwiczenia poranne na ten tydzień / z poniedziałku/.
* "Ile książek jest na półce?" - liczenie książek na półkach. Rozkładamy przed dzieckiem 4 półki ( paski papieru w czterech kolorach) z książkami. Liczba książek na każdej półce jest inna.
°Dz. liczy książki na poszczególnych półkach i układa tyle samo liczmanów /np. klocków, kredek/. Podaje wynik. Wybiera i przyporządkowuje odpowiednią liczbę. Następnie porównuje, na której półce jest najwięcej książek, na których - mniej lub tyle samo. Układa działania z zastosowaniem znaków matematycznych: >, <, =. ° Dz. układa na półkach tyle książeczek, ile wskazuje liczba. Na planszy z pięcioma symbolicznymi półkami, oznaczonymi liczbami, np. 2, 8, 4, 7, 10, dziecko układa tyle książek ( prostokątów, wykałaczek, guzików), ile wskazuje liczba. Jeśli rodzic w obliczeniach znajdzie błąd, podaje informację o ewentualnych pomyłkach, np.: Jest jeden błąd, policz jeszcze raz. Dz. wyrabia nawyk samokontroli, samodzielnego poprawiania błędów.
° Zadania w Kartach pracy - KP-4, str. 24.
* "Wypożyczamy książki" - zabawa tematyczna. Dziecko samodzielnie układa treść zadania, np.
– Miałem 9 książek, wypożyczyłem jeszcze 1. Ile teraz mam książek?
– Ola w swojej biblioteczce ma 10 książek, ale 5 pożyczyła Basi. Ile ma teraz książek?
– Mama uwielbia czytać. Ma 10 książek, 8 oddała do biblioteki. Ile jej zostało?
.Następnie manipuluje syiwetami książek lub liczmanami, układa zapis za pomocą cyfr i znaków i podaje wynik.
° Zadania w Kartach pracy - KP-4, str. 25.
* Zapraszam was do biblioteki - obejrzyjcie wspólnie filmiki, które przypomną wam nasze wizyty w Bibliotece Publicznej. Na pewno też zatęsknicie za odwiedzinami w Bibliotece. Czy wiecie, że jutro - 8 maja jest Dzień Bibliotekarza? Pomyślmy ciepło o naszych paniach bibliotekarkach
* Z pewnością lubicie książki! Jedni potrafią już czytać książeczki samodzielnie, inni czekają na poczytanie przez rodziców, ale jestem pewna, że dla wszystkich /małych i dużych/ czas spędzony z książką jest niezwykle przyjemny. Bo przecież książka - to nasz najlepszy przyjaciel. Nigdy cię nie skrzywdzi, nie pokłóci się z tobą, nie obgada .,. A zawsze pocieszy, poprawi humor, wiele nauczy, zabierze cię tam, gdzie być może w rzeczywistości nigdy nie pojedziesz.... Więc kochaj książki, jak najlepszych przyjaciół, pamiętając zawsze o zadach właściwego obchodzenia się z nimi!
* Podczas czytania książki niezwykle przydatna jest "zakładka" /bo przecież nie wolno zaginąć rogów!/. A najfajniejsza zakładka to taka, którą samodzielnie zaprojektujesz i wykonasz z zastosowaniem różnych technik plastycznych. Oto kilka podpowiedzi:
http://100zrobtosam.blogspot.
com/2013/10/usmiechniete- zakadki.html https://kreatywnediy.pl/
zakladki-do-ksiazek/ https://malinowaplaneta.pl/
jak-zrobic-zakladke-do- ksiazki-dla-dziecka/ https://www.mamawdomu.pl/2018/
07/narozne-zakladki.html http://www.
kreatywnywychowawca.pl/ zakladki-do-ksiazek/ * "Poznajemy liczbę ~ 18 ~" - rozumienie, czym jest liczba "18", porównywanie liczb w zakresie 18.
° "W bibliotece książek bez liku" - zapoznanie i zabawy z liczbą "18". W nawiązaniu do biblioteki układamy w szeregu książki. Dziecko liczy i określa, ile ich jest, podaje odpowiedź: 17 książek. Dokładamy do zbioru jeszcze jedną, większą książkę. Po powtórnym przeliczeniu, dziecko określa, że jest ich teraz 18. Prezentujemy liczbę "18" - dz. opisuje jej wygląd, podaje, podaje z jakich cyfr się składa. Następnie: idzie do biblioteki - robi 18 kroków/głośno licząc/, 18 razy klaszcze, skacze, uderza dłonią w podłogę.
° "Książeczki w figurach"- zab. dydaktyczna. Dziecko na sylwetach otwartych książek układają figury według poleceń, Rodzic rozkłada sylwety otwartych książek, a dzieckona ich stronach układa figury według poleceń, np.: Po lewej stronie ułóż 10 kwadratów, a po prawej 8 kół. Po lewej 7 trójkątów, a z prawej 11 trójkątów. Dziecko manipuluje figurami, określa, po której stronie figur jest więcej, a po której mniej, dodaje wszystkie figury i określa, ile jest ich razem. Następnie tworzy książeczkę z figurami: na kartkach – stronach książki, odzwierciedla liczbę elementów od 0 do 18.
° Zadania w Kartach pracy - KP-4, str. 92.
* Obejrzyjcie teraz animowaną bajkę - powinniście znać różne wersje tego samego utworu - książkę, teatr, film.
* Może spróbujecie samodzielnie, ale zapewne z pomocą rodziców /w książkach, encyklopedii lub w internecie, poszukać informacji o życiu i twórczości któregoś z wybitnych polskich autorów wierszy i opowiadań dla dzieci, np. Jana Brzechwy, Juliana Tuwima, Ludwika Jerzego Kerna, Ewy Szelburg- Zarembiny, Doroty Gellner itd.
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
07.05.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
" Czytamy nasze ulubione bajki "
* "Moja ulubiona książka" - swobodna rozmowa. Dziecko opowiada o swoich ulubionych książkach, podaje ich tytuły, imię głównego bohatera, treść książki, najciekawszą przygodę /zwracamy uwagę na wypowiedź dziecka pełnymi zdaniami /. Warto również podać nazwisko autora książki. Następnie dziecko odpowiada na pytania: Czy sam czytasz książki?, Lubisz to?, Kto z dorosłych czyta ci najczęściej?, O jakiej porze dnia?, Jak się czuje dziecko, gdy czyta mu dorosły?
"Zabawy z bohaterami książek" - powtórzenie ćwiczeń porannych z poniedziałku.
* "W królewskiej bibliotece " - zab. dydaktyczna. W królewskiej bibliotece jest bardzo dużo książek. Kładziemy cztery półeczki /paski papieru/ oznaczone cyframi od 1 do 4 oraz książki- szablony książek z naklejonymi wyrazami. Zadaniem dz. jest ustawienie książek na półkach według liczby sylab w tytule. Przykładowe wyrazy: wyprawa, zamek, korona, smok, bajka, zbroja, worek, dom, kot, sowa, zebra, zegar, warcaby, telewizor, papuga, balonik, koralik, margaretka. Po ułożeniu wszystkich książek, wybieramy losowo pięć z nich, a dziecko na podstawie wyrazów tworzy historyjkę.
- Zadania w Kartach pracy - KP-4, str.22.
* "Kolorowe książki" - zabawa ruchowa. Dz.biega w dowolnych kierunkach z szablonami kolorowych książek, na których naklejone są wyrazy. Na podany sygnał dz. ustawia "książki" na półkach według określonego kryterium: - zgodnie z pokazaną liczbą, np.: po 10, 8, 3; - według koloru, np. czerwony, zielony, niebieski;. - według liczby sylab w wyrazie, np. jedno-, dwu-, czterosylabowe. ° Za każdym razem instrukcja jest inna.
* "Rozmawiamy o postaciach bajkowych" - ćwiczenia w prowadzeniu dialogów. Rozkładamy przed dz. kukiełki, np. z Wyprawki / mogą być z teatrzyku cieni; ewentualnie mogą być zabawki, np. pluszaki/. Dziecko wybiera postać, o której będzie mówić. Rodzic wybiera drugą dla siebie i prowadzicie rozmowę o swoich bohaterach. Przykładowy dialog: – Cześć! Co czytasz?
– Bajkę o królu Kraku, który zbudował Kraków. A ty?
– Bajkę o królewnie Lence, która miała wielkie zmartwienie.
– Dlaczego?
– Bo nie wiedziała, czy cieszyć się, że będzie miała braciszka, czy nie.
– Jak zakończyła się historia?
– Wesoło. Uwierzyła, że młodsze rodzeństwo wcale nie jest takie złe i można z nim robić wiele ciekawych rzeczy.
– Też muszę ją przeczytać.
- Zadanie w Kartach pracy - KP-4, str. 23.
* "Książka" - zab. twórcza. Rodzic bierze do rąk książkę i wykonuje nią określone ruchy, np. obraca książkę w różnych kierunkach, przewraca strony, wznosi ją do góry, na dół, robi z niej daszek. Dziecko naśladuje ruchem całego ciała ruchy książki, np. obracanie książki - dz. obraca się wokół własnej osi lub turla się na podłodze, odwracanie kartek - rozkładanie i składanie rąk lub wymachy, ruszanie książką do góry na dół - podskok i zeskok na ugięte kolana, daszek - marsz z rękoma nad głową.
* "Rymowanie i czytanie" - zabawy z rymami. Czytamy dziecku dowolną rymowaną bajkę, omawiamy jej treść zapraszamy do rymowania. Dz. dobiera w pary obrazki z Wyprawki " Karty obrazkowe do zabawy w rymy" i podaje dodatkowy wyraz do rymu.
* "Książeczka" - piosenka, której słów uczymy się na pamięć jak wiersza.
W książeczce płynie rzeczka,.
w książeczce szumi las.
W prześlicznych twych książeczkach.
tysiące przygód masz.
Książeczka cię zawiedzie na stronę szczyty skał,
z niej możesz się dowiedzieć,
gdzie niedźwiedź zimą spał.
Jak świerszczyk grał na skrzypkach,
jak morzem płynął śledź,.
i co zrobiła Wikcia,
by same szóstki mieć.
Więc chroń i szanuj książki
i kartek nie rwij też!
Wpierw dobrze umyj rączki,
a potem książkę bierz!
- Proszę aby dziecko zinterpretowało słowa tej piosenki i pytało o to, czego nie rozumie.
* "Moja książeczka"- dziecko rysuje swoją książeczkę, wymyślone opowiadanie, wykonuje okładkę z tytułem i autorem/może być naklejone zdjęcie dziecka/. Można wykonać składaną książeczkę harmonijkową. Dz. może zilustrować treści poznanych utworów literackich.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; Dzieciaki w akcji)
* Na dziś proponuję wam do obejrzenia filmiki z waszymi lubianymi bajkami.
*Fajnej zabawy wam życzę! Do jutra!
06.05.2020
Opowiadamy nasze ulubione bajki
* "Bajki o zwierzętach" - wyszukiwanie w czasopismach i książkach ilustracji związanych z określonym tematem, ze zwierzętami. W swojej biblioteczce oraz w domowej biblioteczce rodziców dziecko poszukuje ilustracji o zwierzętach, w tym szczególnie o koniach.
* "Koniki" - ćwiczenia usprawniające motorykę narządów mowy ( warg, języka ), ćwiczenia ortofoniczne. Zabawy z wykorzystaniem lusterek, dzięki którym dziecko samo będzie kontrolowało prawidłowość wykonywania ćwiczeń. Dziecko wykonuje następujące ćwiczenia:
– parskanie – wprawianie ust w drganie
– gwizdanie parę razy na jednym tonie
– kląskanie językiem
– ściąganie warg do „u” i cmokanie
– wydawanie komend kierowanych do koników: wio – do ruszania, prr – do zatrzymania, (można także zastosować dodatkowe komendy: hetta – w prawo, wiśta – w lewo, nazad – do tyłu)
– powtarzanie dźwięków związanych z poruszaniem się konia: pa-ta-taj, człap-człap
– stukot kopyt o bruk: stuk-puk, stuk-puk
– naśladowanie rżenia: ihaa, ihaa
* "Zabawy z bohaterami bajek" - wczorajszy zestaw ćwiczeń porannych.
* "Moje ulubione książki o zwierzętach"- swobodna rozmowa z dzieckiem o książkach, których tematyka dotyczy zwierząt. Spróbujcie stworzyć książkę - atlas zwierząt. Potrzebne będą obrazki zwierząt /mogą być rysunki wykonane przez dzieci, zdjęcia z gazet, naklejki/ oraz litery. Dziecko nazywa każde zwierzę i dopasowuje do litery,którą rozpoczyna się jego nazwa. Propozycja obrazków: f - foka, l - lis, k - koń, t - tygrys, z - zebra, g - gołąb, b- baran, m - małpa, r- rak, o - ośmiornica, a - antylopa, d - delfin, w- wiewiórka, p - papuga, s - słoń. Zabawa może przyjąć formę memo. Wówczas obrazki są zakryte, odkrywamy je kolejno, losując dwa obrazki ( zwierzę i literę).
* "Zaprzęgi"- zab. ruchowa. Dziecko wybiera literę lub obrazek z poprzedniej zabawy. Biega w rytm muzyki, na przerwę w muzyce zatrzymuje się i dobiera parę - literę do obrazka. Zabawa trwa do momentu utworzenia wszystkich par. - Na zakończenie dz. nakleja pary na kartki, a mama łączy wszystkie strony sznurkiem, tworząc atlas. W kolejnych dniach atlas można uzupełniać.
* "Koniki i podkowy" - zab. dydaktyczna. Rozkładamy przed dzieckiem "koniki", na których znajdują się sylaby, np. ca, cu, cy, co, da, de, di, do, du, dy, ta, te, to, ty, tu. Takie same sylaby znajdują się też na rozłożonych "podkowach". Zadaniem dziecka jest odczytanie sylab i dobranie podkowy do właściwego konika.
- Zadanie w Kartach pracy - KP-4, str. 20.
* "Słowniczek obrazkowy" - przyporządkowanie obrazka literze, według zgodności w nagłosie. Można wykorzystać obrazki z "Wycinanek", np. dudek, delfin, dom, drabina, dach, dym, kura, kaczka, kogut, koń, kos, kaktus, goryl, góry, gra, gumka, gazeta, tygrys, trawa, telefon, torba, tort. Można stworzyć kartki książki na daną literę ( pary- obrazek i literę dz. nakleja na kartkę), później łączymy kartki.
- Zadania w Kartach pracy - KP-4, str. 21.
* "Skaczemy na literowym chodniczku"- zab.dydaktyczna.Przygotowujemy chodniczek z taśmy przylepnej. W kwadratowej sieci /okienka o boku 25 cm/umieszczamy litery. Przykładowy chodniczek z literami:
o
k
n
ż
t
d
l
s
m
i
a
b
e
ź
r
y
Liczba liter w chodniczku może być większa lub mniejsza. Obok rodzic rozkłada obrazki: mak, dom, kot, mama, tata, dama, mina, lalka, źrebak, baran, oko, okno, smok, żaba, bal, most, byk, ryba itp. W przypadku obrazków, których nazwy zawierają głoski „ż”, „ź” pomagamy dziecku głoskować i znaleźć właściwa literę. Dziecko losuje obrazek, a następnie skacze jak źrebak po literach odpowiadającym głoskom, które tworzą jego nazwę.
* "Poznajemy litery "ź", "Ź" małą i wielką, drukowaną i pisaną.
"Źrebak"- wysłuchanie wiersza i rozmowa na temat jego treści
„Źrebak”
Źrebak szybko biega,
źrebak szybko skacze,
źrebak jest wesoły
i nigdy nie płacze.
Hej dzieciaki, hej dzieciaki,
pohasajcie jak źrebaki.
Lepiej biegać, lepiej skakać
niźli w kącie siedzieć, płakać.
Źródło: Marta Bogdanowicz, Małgorzata Barańska, Ewa Jakacka, „Od piosenki do literki” cz. 2, Wydawnictwo „Fokus”, Gdańsk 1997
Rodzic zadaje pytania na temat treści wiersza: Co to jest źrebak? Co robi źrebak? Czy dzieci lubią wykonywać takie czynności jak źrebaki? Następnie dzieci dokonują analizy i syntezy słuchowej wyrazu „źrebak” – dzielą nazwę na sylaby, a potem za pomocą białych cegiełek układają schemat głoskowy. Określają głoskę w nagłosie i oznaczają ją w schemacie wyrazowym kolorem niebieskim. Rodzic wskazuje, iż głoska „ź” jest spółgłoską. Następnie prezentuje wielką i małą literę „ź” – drukowaną i pisaną, omawia z dzieckiem ich wygląd. Pyta, jaką inną literę przypomina („z”, „ż”), czym się od nich różni.
Zadania w Kartach pracy - KP-4, str.84.
* Teraz trochę rozrywki - proponuję wam krótkie bajeczki i piosenki.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; Dzieciaki w akcji)
05.05.2020
Domowe przedszkole
Witam Was w kolejnym tygodniu spędzonym w domu. Mam nadzieję, że jakoś sobie radzicie? Ten tydzień spędzimy z naszym najlepszym przyjacielem ...... książką! Pod hasłem "Nasze ulubione książki"
Idziemy na baśniowy bal
* Na początek proponuję wam przejrzenie waszych domowych "kącików książek", waszych półek z książkami. Przyjrzyjcie się waszym książeczkom. Czy jest im u was dobrze? Czy wszystkie ładnie wyglądają ? Czy może są takie, które mają podarte kartki, poplamione, popisane strony, pozawijane rogi, naderwane brzegi? Czy książeczki są równo ułożone? Jeśli coś jest nie tak, to - do roboty! Zniszczone książki trzeba naprawić- skleić podarte kartki, grzbiety, być może trzeba oprawić książki, np. w przezroczystą folię, obejrzeć z kurzu. Potem układamy je na półkach tak, aby tytuł był widoczny. Co możemy zrobić, aby ograniczyć zniszczenie książek?( dziecko odpowiada). To są podstawowe zasady korzystania z książek:
– przed oglądaniem książki myjemy ręce,
– nie zaginamy rogów w książkach,
– podczas czytania nie jemy posiłków,
– do zaznaczania strony, na której kończymy czytanie, używamy zakładki,
– książkę wypożyczoną z przedszkola oddajemy do biblioteczki w ustalonym czasie.
* "Zabawy z bohaterami książek"- zestaw ćwiczeń porannych.
1. "Marsz" dziecko maszeruje po kole, może być przy muzyce.
2. "Pracowity Kopciuszek" - zabawa naśladowcza. Dz. biega w różnych kierunkach, na podany sygnał naśladuje czynności wykonywane przez Kopciuszka, np. zamiatanie i szorowanie podłogi, mycie naczyń, pranie, prasowanie, szycie itd.
3. " Wilk i Czerwony Kapturek" -zab. orintacyjno- porządkowa z elementami czworakowania. Na tle wesołej muzyki dz.- Czerwony Kapturek spaceruje po lesie- wykonuje wesołe podskoki, naśladuje zbieranie kwiatów, grzybów, podziwia śpiew ptaków. Gdy zabrzmi "grożny dźwięk lub muzyka Czerwony Kapturek zastyga w bezruchu, ktoś z domowników - wilk na czworakach chodzi śladem Kapturka, węszy za zdobyczą, naśladuje czynności ostrzenia pazurów, zębów, groźne miny. Powrót wesołej muzyki jest sygnałem, iż do zabawy powraca Czerwony Kapturek, a wilk odchodzi na bok. Potem następuje zmiana ról.
4. "Alicja skacze z białym królikiem" - zab. skoczna. Dz. kuca, opiera dłonie przed sobą i naśladuje skoki królika. Kiedy na horyzoncie pjawi się Alicja /np. mama/ królik siada w siadzie klęcznum lub skrzyżnym i prowadzi rozmowę z Alicją - odpowiada na jej pytania. Zab. powtarzamy.
5. "Guliwer w krainie krasnoludków i wielkoludów" - zab. bieżna. Dziecko- wielkolud chodzi w wysokim wspięciu na palcach w rytmie ćwierćnut/marszowo/. Gdy usłyszy rytm ósemek, zmienia się w krasnoludka - biega cichutko na palcach.
6. " Marsz z rymowanką" - zab. z jednoczesnym wypowiadaniem słów rymowanki: Czyta duży, słucha mały, bo świat bajek jest wspaniały.
* " Baśniowy bal"- rozwiązywanie zagadek o postaciach bajkowych, wskazywanie tytułów bajek, z jakich pochodzą. Wybieramy się na bal z baśniowymi bohaterami. Aby odkryć ich tożsamość, należy rozwiązać zagadki:
Zwierzę słynne po wsze czasy
Z tego, że nosi obcasy. (Kot w butach)
Żona elfa, wcześniej kreta,
Kieszonkowa to kobieta,
Nie większa od naparsteczka.
A jej imię… (Calineczka)
Domek w głodnych buziach znika,
Bo to chatka jest z piernika
Jej mieszkanka tym się chlubi,
Że ogromnie dzieci lubi. (Baba-Jaga)
Nie ma schodów, ni drabiny,
Tylko warkocz zamiast liny
I pod wieżą wąska ścieżka.
Kto na szczycie wieży mieszka? (Roszpunka)
Mama kaczka aż się zlękła
Bo skorupka nagle pękła
I pokraka wyszła z jajka.
Czy już wiesz, jaka to bajka? (Brzydkie kaczątko)
Przez las ciemny wiedzie ścieżka,
babcia na jej końcu mieszka.
W lesie czeka zwierzę złe.
Kim ja jestem? Ktoś już wie? (Czerwony Kapturek)
Pierze, sprząta i gotuje,
dla macochy i jej córek.
Suknię często swą ceruje,
Bo ma na niej pełno dziurek. (Kopciuszek)
W chatce krasnoludków mieszka,
Czy już wiecie, że to… (Śnieżka)
Ta bezsenność jest paskudna,
miękkość poduch, pierzyn – złudna,
bo mnie wciąż coś w plecy gniecie
Kim ja jestem? Czy już wiecie? (Księżniczka na ziarnku grochu)
- Zadanie w Kartach pracy- KP-4, str.18.
* "Zgadnij, kim jestem? - zab. ruchowa. Dziecko pokazuje ruchem ciała, miną, gestem, zachowaniem, a także głosem wybraną postać z bajki. Zadaniem domowników jest odgadnięcie nazwy prezentowanej postaci oraz podanie tytułu bajki, z jakiej pochodzi. Potem zmiana ról. Do zab. można wykorzystać rymowankę: " Aktor"
Aktor
Dzisiaj ważne wydarzenie
Aktor będzie grał na scenie
Kogo zagra, w co się wcieli,
może nas czymś rozweseli?
(w tym momencie dziecko demonstruje wybraną postać)
Gra na scenie – trudna sprawa,
zagrał świetnie, bijmy brawa.
Anna Przepióra
Źródło: Bożena Forma, Anna Przepióra, „Poznajemy zawody"
* " Dom bez książek, todom bez okien"- słuchanie opowiadania R. Piątkowskiej , poznanie i wyjaśnienie znaczeni przysłowia, poznawanie różnego rodzaju książek.
Dom bez książek to dom bez okien
Paweł kręcił się po bibliotece, oglądając grzbiety stojących na półkach książek. Wreszcie znalazł to, czego szukał: książkę o przygodach pirata Rabarbara. Pod pachą trzymał już atlas grzybów, żeby sprawdzić, jak nazywa się to dziwne żółte coś, co wyrosło w ogrodzie pod krzakiem. Właśnie zastanawiał się, co by tu jeszcze wypożyczyć, gdy nagle na ścianie pomiędzy regałami zobaczył duży plakat. Dom bez książek to dom bez okien – przeczytał i obejrzał narysowany pod spodem całkiem ładny domek z czerwonym dachem. Z komina wydobywał się obłoczek dymu, a na progu siedział łaciaty kot. Niby wszystko było jak trzeba, tylko że ten dom, zamiast okien miał książki. Paweł podszedł bliżej, chciał odczytać tytuły, ale literki były zbyt małe i trochę zamazane. Zobaczył tylko, że na jednej okładce narysowany był słoń, a na innych Eskimos, rakieta kosmiczna i stonoga.
– Dziwne, bardzo dziwne – mruknął Paweł. – Co to za cudaczny dom? W oknach, które nie są oknami, tylko książkami, siedzi słoń z Eskimosem, a tam, gdzie powinny być firanki, leci rakieta ze stonogą. Ten plakat nie dawał mu spokoju. Może kto inny wzruszyłby ramionami i po pięciu minutach już by o tym nie pamiętał, ale nie Paweł. On myślał o plakacie przez całą drogę do domu i nic mu się nie zgadzało. Dlatego kiedy mama otworzyła mu drzwi, zamiast „Dzień dobry” usłyszała:
– Mamo, czy jak ktoś nie ma w domu żadnej książki, to nie może mieć ani jednego okna? I czy to działa też w drugą stroną? To znaczy, jak ktoś ma pełne półki książek, to ma mnóstwo okien albo nawet całe ściany ze szkła? Mama zaniemówiła z wrażenia, potem potarła sobie ręką czoło i spytała: – Pawełku, o co ci chodzi? Chwilę trwało, zanim Paweł opowiedział mamie o bibliotece, plakacie z domkiem i tym napisie o oknach i książkach.
– Dom bez książek to dom bez okien, tak to brzmiało, prawda? – spytała mama, a Paweł pokiwał głową. – To jest przysłowie i warto je zapamiętać. Bo widzisz, tu nie chodzi o te zwyczajne okna z szybami i firankami – powiedziała z uśmiechem. – Rzecz w tym, że każda książka otwiera przed nami takie niewidzialne, tajemnicze okno. Czytając, możemy przez nie spojrzeć i zobaczymy wielkie góry, sztorm na oceanie, albo norkę kreta i małpę w zoo. Rozumiesz?
– Chyba tak… – Paweł nie wyglądał na przekonanego.
– Zobacz. – Mama podeszła do okna i odsłoniła je. – Przez nasze zwyczajne okno widać dwa drzewa, piekarnię na rogu i przystanek autobusowy. A teraz otworzę dla ciebie całkiem inne okno. Musisz tylko zamknąć oczy i uważnie słuchać. Paweł usiadł wygodnie, zacisnął powieki i czekał. Przez chwilę nic się nie działo, potem usłyszał szelest kartek i mama zaczęła czytać: –
W buszu rośliny rosną, jak im się podoba. Mają wszystkie możliwe odcienie zieleni i każdego dnia jest ich jakby więcej. Plączą się ze sobą, ale nikt o to nie dba. Konary drzew splatają się i tworzą wielkie, zielone parasole, przez które nie prześwituje ani kawałek nieba. Powietrze przypomina gorący, wilgotny koc. Grzyby o śliskich kapeluszach czają się w cieniu, inne, dziwnie piękne, przywierają do grubych pni drzew. W gęstwinie rozlegają się szmery, piski i łopoty. Jest duszno i upalnie. Busz oddycha z trudem i pachnie trochę fiołkami, a trochę gnijącymi liśćmi. Mama przerwała, a Paweł jeszcze przez chwilę wyraźnie czuł ten dziwny zapach. Chciało mu się pić, jakby w pokoju zrobiło się nagle parno i gorąco. Pod powiekami naprawdę widział ten busz. Otworzył oczy, dopiero gdy mama zamknęła niewidzialne okno i odłożyła książkę na stół.
– Teraz już wiesz o jakich oknach mówi to przysłowie, prawda? – uśmiechnęła się. – Mamy ich w domu bardzo dużo. Na szczęście nie trzeba ich myć, wystarczy od czasu do czasu wytrzeć z kurzu. Pawłowi bardzo spodobała się historia o dziwnych oknach, które zamiast szyb i firanek mają kartki i kolorowe okładki. Od tej pory całkiem inaczej patrzył na półkę z książkami w swoim pokoju. A wieczorem, kiedy usadowił się wygodnie w łóżku i otworzył książkę o piracie Rabarbarze, poczuł się, jakby uchylał tajemnicze okno. Mógł się dowiedzieć, jak ten pogromca sztormów i tajfunów, a jednocześnie wielki amator grochówki, walczył ze złośliwymi rekinami. Widział pirata z fajką w zębach i beczką rumu pod pachą wędrującego po bezludnej wyspie. Potem z wypiekami na twarzy czytał, jak Rabarbar, pływając pod żaglami w kwiatki, na pokładzie „Nieustraszonego Krwawego Mściciela” opłynął świat. A kiedy nocą ucichł wiatr i żaglowiec kołysał się łagodnie na fali, zasnęli obaj. Pirat chrapał w marynarskiej koi, a Paweł we własnym łóżku.
Źródło: Renata Piątkowska, „Mądra głowa zna przysłowia”, Wydawnictwo BIS, Warszawa
To samo w formie słuchowiska:
Rodzic zadaje pytania:
O kim było opowiadanie?
Gdzie przebywał Paweł?
Jakie książki wypożyczył? (książkę o piracie, atlas grzybów)
Co zobaczył w bibliotece?
Jak wyglądał plakat?
Jaki napis był na nim umieszczony?
Kto wyjaśnił jego znaczenie?
Co znaczy przysłowie „Dom bez książek to dom bez okien”?
Jak mama wyjaśniła treść przysłowia? (każda książka otwiera przed nami niewidzialne, tajemnicze okno, czytając możemy przez nie spojrzeć, i zobaczyć to, o czym mowa w książce, przeżyć przygody, jakby się tam było naprawdę)
Jak czuł się Paweł, kiedy mama skończyła czytać? (wydawało mu się, że jest w opisanym w książce miejscu, widział busz, nawet poczuł gorące, parne powietrze)
Czy wy macie takie dziwne okna, które zamiast szyb i firanek mają kartki i kolorowe okładki?.
- Zadanie w Kartach pracy - KP-4, str.19.
* " Jak powstaje książka?"- poznawanie zawodów związanych z powstawaniem książki. Czyja praca jest potrzebna, aby powstała książka? /dziecko próbuje wymienić
Zawody związane z powstawaniem książki:
– pisarz – autor, który pisze książkę, wymyśla tekst; kiedyś teksty pisano ręcznie, później na maszynie, a obecnie na komputerze;
– redaktor – współpracuje z autorem, poprawia tekst, przygotowuje go do druku;
– ilustrator, rysownik, grafik – osoba, która wykonuje ilustracje do książki;
– drukarz – osoba, która drukuje tekst wraz z obrazkami;
– introligator – osoba, która zszywa lub skleja kartki, wykonuje okładkę twardą lub miękką;
– czytelnik – osoba czytająca książki. Następnie nauczyciel zaprasza dzieci do zabaw z ilustracją. Rodzic wydaje polecenia:
– Opowiedz, co dzieje się na obrazku (dziecko opowiada treść ilustracji wybranej z książki);
* Na karcie z "Wyprawki"- "W baśniowej krainie" dz. rysuje mazakiem po śladzie, a potem dokładnie koloruje obrazek, pamiętając o prawidłowej pozycji ciała podczas kolorowania.
* Możecie również narysować własną książeczkę ilustrującą treść znanych wam utworów literackich.
* Proponuję także kalkowanie z książek obrazków przez kalkę techniczną.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; Dzieciaki w akcji)
* Dzisiaj jest święto wszystkich strażaków, których patronem jest św. Florian. Możecie obejrzeć przygody związane z pracą strażaka.
04.05.2020
Drodzy Rodzice i Kochane Przedszkolaki!
Jesteśmy w bardzo trudnym okresie. Dookoła nas coraz więcej ludzi choruje zarażając się koronawirusem – wirusem, który nie tylko powoduje zapalenie płuc, ale tak osłabia organizm, że chorzy mają problemy z oddychaniem. Niestety wiele osób chorych umiera. Ale pomimo tego, że wirusem tym tak łatwo się zarazić, są ludzie, którzy na co dzień walczą z nim pomagając zarażonym, chorym. To pracownicy służby zdrowia. Nie ma słów, którymi można by wyrazić naszą wdzięczność za ich pracę, poświęcenie, zaangażowanie. Dlatego prosimy wszystkich przedszkolaków o włączenie się do akcji, „Nasze serca dla Służby Zdrowia”. Będzie ona polegała na zrobieniu własnoręcznie jak najpiękniejszej kartki. Nieważne jak będzie ona wyglądała, jakie będzie miała kolory. Dobrze by było, żeby był na niej napis „Dziękujemy”, może imię dziecka? Kiedy kartka będzie już gotowa, zróbcie jej zdjęcie. Może to być zdjęcie samej kartki, może trzymać ją dziecko. Buzia dziecka może być widoczna obok kartki lub kartka może buzię dziecka zasłaniać. Zostawiamy to decyzji rodziców. Zdjęcia można przesyłać na maila p. Janki, który widoczny jest powyżej. Kartki umieścimy nie tylko na stronach grup, ale również w Aktualnościach, aby pokazać jak bardzo wszyscy – w tym dzieci, jesteśmy wdzięczni pracownikom służby zdrowia za ich codzienną ciężką pracę. Zdjęcia kartek można nadsyłać do 30.04.2020.
Nasze serca dla Służby Zdrowia
Pierwsze kartki z podziękowaniami przesłały Maja i Julka Oliwier, Emilka, Karol, Lena, Malwina, Wojtek, Maja i Marzena.
* Witajcie w nowym tygodniu " Mali odkrywcy"! - taka tematyka będzie nam towarzyszyć w bieżącym tygodniu.
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dziś mamy zdjęcia Oliwiera, Emilki i Malwinki.
Mali odkrywcy wymyślają różne zabawy
* "Tropiciele śladów" - zabawa doskonaląca percepcję wzrokową. Korzystamy z wczoraj przygotowanego arkusza z obrysowanymi kształtami 8-10 przedmiotów (ten sam przedmiot nie może być odrysowany dwa razy, mogą być obrysowane przedmioty tego samego rodzaju, ale innej wielkości czy o innym kształcie, np. plastikowy talerz, kubek, ekierka, nożyczki, klucz, gumką, ołówek, foremki do ciasta, klocki, liście, książki, pędzle itp.). Przedmioty, których kształty zostały obrysowane na arkuszu papieru, są zgromadzone w jednym miejscu, aby był do nich swobodny dostęp, znajdują się tam również inne, podobne przedmioty. Arkusz jest odwrócony w taki sposób, żeby rysunki nie były widoczne. Na podany sygnał dziecko odwraca arkusz, ogląda narysowane na nim "ślady", biegnie do wyznaczonego miejsca, aby przynieść przedmioty, których kształty, według jego oceny wzrokowej, mogły być odrysowane na jego arkuszu. Przymierza przedmioty do konturów i jeśli któryś pasuje - zostawia go, jeśli nie - odnosi i szuka właściwego. Jeśli do zabawy włączą się domownicy, wtedy na zasadzie współzawodnictwa, kolejno bierzemy po jednym przedmiocie. Niepotrzebnie zabrany przedmiot trzeba odnieść na miejsce, podczas swojej kolejki. Po skończonej zab.uczestnicy otrzymują tytuł "Tropicieli śladów".
* "Gimnastyka odkrywców"- powtarzamy zestaw ćwiczeń z tego tygodnia.
* "Odkrywcy obserwują mrówki" - poznawanie ciekawostek o mrówkach. Istnieje wiele gatunków, które różnią się wielkością i kolorem; mają sześć odnóży; żyją w zorganizowanej społeczności, w której każda mrówka odgrywa przypisaną jej rolę (królowa składa jaja, robotnice budują gniazda, bronią go, zbierają pożywienie), przyczyniając się do właściwego funkcjonowania całego mrowiska; setki tysięcy mrówek żyją pod kopcem z igieł sosnowych i resztek roślin. Cały czas pracując, mieszają glebę, spulchniają ją i wzbogacają. Czasami o człowieku można powiedzieć, że jest „pracowity jak mrówka” – to znaczy pracuje chętnie, sprawnie, a jego praca przynosi efekty
* "Mrówki do pracy" - zab. ruchowa. Po jednej stronie pokoju wyznaczamy "mrowisko"/np.za pomocą gumy do skakania, sznurka itp./. Po drugiej stronie rozrzucamy np. klocki. Na hasło: "Mrówki do pracy!" dziecko na czworakach podchodzi do klocków, zabiera je /po jednym/ i popycha raz lewą, raz prawą ręką w stronę mrowiska. Po skończonej zabawie podziwia mrowisko.
* "Pracowite mrówki to my!" - zabawy matematyczne, utrwalenie umiejętności dodawania. Możemy wykorzystać sylwety mrówek w różnym kolorze. Rodzic układa zadania o mrówkach typu: • Do mrowiska przyszły 4 mrówki brązowe i 3 czarne. Ile było razem mrówek w mrowisku? Dziecko za pomocą cyfr i znaków układa zapis matematyczny: 4+3=7. Kolejne zadania wymyśla dziecko.
* "Mrówki pod lupą" - porównywanie liczebności mrówek, dopełnianie do 10. Na sylwetach lup są narysowane mrówki, na każdej lupie - inna liczba. Dziecko układa lupy w kolejności od tej z najmniejszą liczbą mrówek dotej, na której jest ich najwięcej. Następnie wybiera lupę i wskazuje, ile trzeba dodać mrówek, aby było 10. Za pomocą cyfr i znaków układa zapis matematyczny. Teraz kolej na zadania w "Kartach pracy" - KP-4, str.16.
* "Bierki"- gra. Jeśli macie w domu bierki, to pograjcie rodzinnie. Oczywiście dziecko próbuje zliczać punkty! A teraz bierki w "Kartach pracy"- KP-4, str. 17.
* "Lupy"- praca plastyczno- techniczna wg wzoru. Dzieci odrysowują na tekturze szablon lupy, który należy wyciąć. Czynność powtarzają dwa razy. Pomiędzy dwie tekturowe lupy wklejają przeźroczystą folię i sklejają części razem za pomocą kleju lub taśmy klejącej. Po sklejeniu części lupy w całość, ozdabiają ją dowolnymi sposobami: mazakami, kolorową folią samoprzylepną. Dzieci prezentują swoje lupy. Wykonamy teraz doświadczenie. Dziecko trzyma swoją lupę poziomo nad rozłożoną gazetą. Mama kroplomierzem nanosi kroplę wody na folię. Dziecko obserwuje przez lupę litery, zauważa, że woda działa jak szkło powiększające, litery stały się większe. Występuje tutaj zjawisko załamania światła w kropli wody. Dziecko bawi się swoją lupą , prowadząc doświadczenia, m.in. w swoim domowym ogródeczku.
* "Zabawy z gumą" - możemy powtórzyć wczorajszą zabawę.
* "Odkrywcy wymyślają zabawy" - dziecko podaje przykłady zabaw, w które chciałoby się bawić.
* "Zagadki" - układanie i rozwiązywanie zagadek słownych z wykorzystaniem "Kart obrazkowych do zabawy w rymy" z "Wycinanek". Wybieramy jakiś obrazek, nie pokazując go dziecku, którego zadaniem jest odgadnięcie jego nazwy poprzez zadawanie pytań, na które odpowiadamy tylko: Tak lub Nie.
* "Poznanie liczby 17"- posługiwanie się liczebnikami porządkowymi i głównymi w zakresie 17; porównywanie liczebności zbiorów. - "Który to balon z kolei?"- przeliczanie, poznanie obrazu graficznego liczby. Balony różnokolorowe i w różnych wielkościach -17(mogą być narysowane). Dziecko kolejno numeruje balony od 1 do 16 a przy 17 sygnalizuje, iż nie ma numeru do oznaczenia. Po zaprezentowaniu liczby "17", dz. opisuje jej wygląd, wskazuje, z jakich cyfr się składa i przyporządkowuje do ostatniego balonu. Następnie klaszcze, skacze, kroczy po pokoju, uderza dłonią w podłogę. Mama podaje liczbę od 1 do 17, dziecko odszukuje wzrokiem właściwy balon i opisuje jego kształt i kolor. Po kilku rundach, to mama opisuje balon, a dz. musi podać jego numer.
"Kolorowe baloniki" - dodawanie i odejmowanie w zakresie 17. Na sylwetach balonów znajdują się działania matematyczne, np. 10+7=, 17-7=, 4+5=, 7+2=, 17-5=. Dziecko dokonuje obliczeń posługując się balonami.
- "Gdzie jest więcej?"- porównywanie liczb z użyciem znaków: <, >, =. Rozkładamy dwie pętle, pod którymi umieszczamy jakieś liczby, np.17 i 10. Zadaniem dz. jest umieszczenie w pętlach odpowiedniej liczby klocków zgodnie ze wskazaną liczbą, oraz wstawienie odpowiedniego znaku pomiędzy liczbami. Dz. czyta zapis: 17 jest więcej niż 10. Inne przykłady: dwie liczby 17( dz. wstawia liczmany oraz znak pomiędzy liczbami, czyta zapis: 17 jest równe 17), 5 i 17( postępowanie jak przy poprzednich zadaniach). Czas na zadania w "Kartach pracy"- KP-4, str.91.
* Chcecie zabawić się w detektywów? Wystarczy trochę wyobraźni, dużo spostrzegawczości (bystrości) oraz cierpliwość. Może podpowiedzią będą dla was filmiki prezentujące najlepsze zagadki, łamigłówki. Życzę całej rodzinie wspaniałej zabawy!
https://youtu.be/IqLr-8o1E9A
* I jeszcze kilka eksperymentów:
* Nie zapominamy o tym, że czekają nas 3 dni świąteczne, patriotyczne: 1 maja- Święto ludzi pracy, 2 maja- Święto Flagi Narodowej i 3 maja - Święto Konstytucji 3 Maja, a jednocześnie Święto Matki Boskiej - Królowej Polski. Nie zapominajmy, że jesteśmy Polakami! Wywieśmy flagę narodową. Może całą rodziną odśpiewamy hymn państwowy, stosując właściwą postawę podczas jego śpiewania?
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; Dzieciaki w akcji)
30.04.2020
Dzieciaki odkrywają świat
* " Moje ulubione aktywności" - rozmowa o ulubionych zajęciach dzieci; co dziecko ciekawi, co chciałoby w przyszłości robić, np. podróżować, odkrywać nowe zakątki, układać kostkę Rubika, czytać książki, liczyć do miliona, jeździć samochodem, leczyć ludzi itd. Czy zdobycie tych umiejętności jest możliwe? Wszystko jest możliwe! Trzeba tylko chcieć i dużo ćwiczyć, a wtedy można osiągnąć sukces. Co nam przeszkadza w spełnianiu marzeń? (np. brak czasu, lenistwo ). Rodzic przygotowuje 3 pojemniki, w których ukryte są niespodzianki - zadania z różnych dziedzin:
1. z krainy plastyki (kolorowanki, łączenie kropek, wycinanki itp.),
2. z krainy literowej (łamigłówki, zagadki, litery do układania wyrazów, teksty do czytania),
3. z krainy matematycznej (działania liczbowe, figury geometryczne).
Mogą być również zadania z innych dziedzin, np. z krainy przyrodniczej, czy geograficznej (z mapami). Dziecko losuje i wykonuje zadania.
* " Gimnastyka odkrywców"- powtórzenie ćwiczeń gimnastycznych z poniedziałku.
* "Zdobywanie sprawności literowego detektywa" - utrwalenie poznanych liter. Zapraszamy dziecko do zdobywania odznaki literowego detektywa. Warunkiem jej otrzymania jest wykonanie zadań znajdujących się na śladzie stopy. Za każde żądanie dziecko otrzymuje literową pieczątkę ( może być wykonana z ziemniaka), np. z literami KO - Klub Odkrywców.
Zadanie 1. Odszukaj brakujące litery i obrazki – układanie liter i obrazków według kryterium zgodności w nagłosie i wygłosie. Rodzic prosi małego detektywa o pomoc w ułożeniu obrazków i liter w określony sposób. Wyznacza jeden obrazek, który rozpocznie zabawę. Zadaniem dziecka jest podanie nazwy obrazka, określenie głoski występującej na końcu i wybranie właściwej litery, a następnie dołożenie kolejnego obrazka, którego nazwa będzie się nią rozpoczynała, np.: śmigło – o – ołówek – k – krowa – a – aparat – t – traktor – r – rak – k – kot. Dziecko może opowiadać historyjkę, łącząc poszczególne obrazki w logiczną całość.
Zadanie 2. Przeczytaj wyrazy i ułóż je na linie od najkrótszego do najdłuższego. Rodzic rozkłada linę (sznurek, nitkę) oraz wyrazy. Dziecko wybiera jeden z wyrazów, czyta go i układa na linii zgodnie z przyjętą zasadą – na jednym końcu krótkie wyrazy, na drugim – długie. Przykładowe wyrazy: „lina”, „buty”, „kask”, „brawo”, „wysoko”, „gra”, „wygrana”, „zabawa”, „lupa”, „notes”, „obserwator”. Dziecko przygląda się wyrazom, zauważa, że są one ułożone od łatwiejszych do trudniejszych, a układ ten przypomina wspinanie się, rozwijanie, wykonywanie coraz trudniejszych rzeczy. Rodzic podkreśla, że każdy ma obowiązek dbania o swój rozwój, aby być coraz lepszym, posiadać coraz więcej umiejętności. Podkreśla także rolę odwagi i cierpliwości w pokonywaniu trudności.
Zadanie 3. W „Kartach pracy cz. IV, str. 14” – przeczytaj wyrazy na ściance wspinaczkowej, począwszy od dołu, i pokoloruj te, które udało ci się odczytać. Ułóż zdania z wybranymi wyrazami.
* "Zabawa z gumą do skakania"(może być sznurek, itp.) - zab.orientacyjno- porządkowa. Dziecko spaceruje z gumą w różnych kierunkach. Na podany sygnał - wykonuje ćwiczenia:
1. Podnosi gumę do góry.
2. Siada z gumą na dywanie.
3. Wchodzi do środka gumy.
4. Wykonuje dowolne figury z gumą, np. jedna ręka wyżej, druga niżej, przechodzenie przez gumę górą i dołem.
5. Stoi nieruchomo.
6. Leży na plecach, trzymając gumę w rękach.
* "Przygody Janka - detektywa" - próby samodzielnego czytania tekstu - zadania w "Kartach pracy" - KP-4, str. 15.
* "Ciepło - zimno" - szukanie ukrytych przedmiotów zgodnie z poleceniami. Słowo "ciepło" oznacza dobry kierunek szukania, "zimno" - niewłaściwy.
* "Prawda czy fałsz?"- ocenianie zgodności wypowiedzi z faktami na podstawie zdobytej wiedzy. Przykładowe zdania:
Stokrotka jest niebieska. F
Jaskółka zjada żaby. F
W piaskownicy chodzą kraby. F
Na gruszy rosną gruszki. P
Mama z mąki robi kluski. P
Sól jest bardzo słodka. F
Bocian może pić ze spodka. F
Sosna zawsze jest zielona. P
Woda w morzu jest słona. P
Pociąg jedzie po szynach. P
W orkiestrze gra drużyna. F
Węgiel jest czarny. P
Krowa daje mleko. P
Wisła nie jest rzeką. F
Słońce tylko latem świeci. F
Samolot w kosmos leci. F
Pingwiny to ptaki. P
W doniczkach rosną buraki. F
Wieloryb jest ssakiem. P
Nietoperz jest ptakiem. F
Suczka urodziła kotka. F
Grzebień jest do czesania. P
Lodówka jest do prania. F
Wawel jest w Krakowie. P
Czapkę nosi się na głowie. P
Trójkąt ma trzy boki. P
Karzeł jest wysoki. F
Lizaki są na patyku. P
Kwiaty rosną w wazoniku. F
Mąka jest czarna. F
W kłosach są ziarna. P
Na nogach się nosi buty. P
Dzień tygodnia to jest luty. F
Jeż pod ziemią żyje. F
Muszka się ogonem myje. F
Na skrzypcach się smykiem gra. P
Kaczka trzy nogi ma. F
Grzyby na polu rosną. F
Wiosna jest zawsze wiosną. P
Sosna pachnie sosną. P
Źródło: I. Dudzińska, T. Fiutowska, „W co i jak się bawić”, Didasko 1998
* Obrysowywanie konturów przedmiotów na arkuszu papieru (8- 10 przedmiotów) - przygotowanie do jutrzejszych zajęć.
* Wykonywanie odcisków palców na kartkach (dwa razy każdy palec) - dobieranie par.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; Dzieciaki w akcji)
29.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dzisiaj ogladamy zdjęcia Malwinki, Julki i Mai. Bardzo dziękuję za zdjęcia i pozdrawiam gorąco
Mali odkrywcy bawią się w detektywów
* "Detektywi" - poznanie atrybutów pracy detektywa". Można wykorzystać internetowe ilustracje - lupą, lornetka, detektyw, notes, mikroskop, ślad buta, kapelusz. Rozmowa nt. przydatności poszczególnych przedmiotów.
* "Co się zmieniło?"- zabawa dydaktyczna rozwijająca spostrzegawczość. Rozkładamy przed dzieckiem 6 - 8 różnych przedmiotów, którym ono się przygląda i je zapamiętuje. Następnie dz. się odwraca, a mama chowa 1lub 2 przedmioty. Zadaniem dz. jest odgadnięcie, co zostało schowane, i opisanie brakującego przedmiotu. Modyfikacja: zamieniamy kolejność i sposób ułożenia przedmiotów.
* "Gimnastyka odkrywców" - zestaw ćwiczeń porannych. Powtarzamy wczorajsze ćwiczenia.
* "Mali odkrywcy to my!"- odszyfrowywania imion klubowiczów. Dziecko przypomina sobie imiona swoich koleżanek i kolegów z grupy przedszkolnej, za którymi już pewnie bardzo tęskni, - to są członkowie Klubu Odkrywców. Można wykorzystać internetowe ilustracje . Ustalamy kod - każdej literze przyporządkowujemy symbol, np. lupa to litera " K", kapelusz- "E", notes- "A", lornetka - "O", ślad - "M", rękawiczka - "R", okulary - "B", długopis -"T", minka - "U". Następnie rozkładamy obrazki w odpowiedniej kolejności:
1. ślad, notes, rękawiczka, kapelusz, lupa;.
2. lupa, minka, okulary, notes;.
3. długopis, lornetka, ślad, kapelusz, lupa.
- Zadaniem dz. jest zastąpienie obrazków literami i odkodowanie imion odkrywców ( Marek, Kuba, Tomek). Następnie układa z liter swoje imię, może również ułożyć imiona ulubionych kolegów i koleżanek z grupy "Jarzębinek".
* "Ślimaki" - słuchanie opowiadania Renaty Piątkowskiej i rozmowa na jego temat.
Ślimaki
Jak ja lubię ślimaki. Zwłaszcza te duże, szare z pięknymi muszlami na grzbiecie. To są winniczki. Dwa takie spotkałem w naszym ogrodzie. Większy z nich obgryzał kwiatki, które mama posadziła kilka dni wcześniej. To, że listki i płatki przypominały teraz sito, to jego wina. Był to więc prawdziwy winniczek. Ale drugi był raczej niewinny, bo siedział w trawie i nic nie robił. Wziąłem do domu oba i wsadziłem do dużego szklanego pojemnika. Wrzuciłem tam trochę trawy i parę listków sałaty. W rogu postawiłem spodeczek z wodą. Wydawało mi się, że wszystko zrobiłem jak trzeba, więc ślimaki powinny być mi wdzięczne i szczęśliwe. A one nic. Jeden, ten postrach grządek, zabrał się za liść sałaty, a drugi wlazł do muszli i tyle go widziałem.
– Hej, co z wami? Zapukałem palcem w szybkę. – Będę was hodował, nie cieszycie się? W odpowiedzi ten większy zostawił sałatę i też schował się w muszli. Nie będzie łatwo – pomyślałem. No bo niby jak poznać, czy ślimaki się cieszą? Przecież nie machają ogonami, nie skaczą, nie mruczą, gdy są zadowolone. Ciekawe, jak one urządziły się w tych swoich muszlach?. Mają tam jeden, czy dwa pokoje? Czy dlatego chodzą tak powoli, żeby im w domkach różne rzeczy z półek nie pospadały? Te pytania nie dawały mi spokoju. Postanowiłem porozmawiać o tym z chłopakami. Okazało się, że Marek też hoduje ślimaki, ma ich cztery w słoiku po ogórkach, a Kuba powiedział, że on ma pełno ślimaków w swoim ogrodzie i że one hodują się same.
– A czy twoje ślimaki są smutne? – spytałem Marka. – Bo moje wyglądają tak jakoś poważnie.
– Czy ja wiem? – zawahał się Marek. – No, żeby śpiewały czy tańczyły, to nie widziałem. Siedzą w tym słoiku i tyle. Może i są smutne, kto je tam wie?
– Nie znacie się w ogóle na ślimakach – powiedział Kuba z miną znawcy. – One się po prostu nudzą. Najlepiej będzie, jak pozbieram kilka najładniejszych okazów w moim ogrodzie, Marek weźmie swoje w słoiku i pójdziemy do Tomka. Zapoznamy je ze sobą i zrobimy im przyjęcie. Takie z sałatą, mleczami i koniczyną. Zobaczycie, jak im się miny poprawią.
– To jest myśl – zapalił się do pomysłu Marek. – Ślimaki będą sobie szalały, a my skoczymy do kuchni, bo to będzie dobry moment, żeby coś zjeść. Dla Marka każdy moment jest na to dobry. Tak więc pomysł Kuby spodobał się wszystkim i po południu moje ślimaki miały gości. Kuba przyniósł pięć dorodnych winniczków. Właśnie miał je wpuścić do mojej pary, gdy coś go zaniepokoiło:
– Zaraz, zaraz. A jak ja potem poznam, które są moje? One wszystkie są strasznie podobne.
– Zawołasz po prostu: „Hej ślimaki, koniec imprezy! Zbierać się, wychodzimy”. I te twoje pobiegną do drzwi – kpił sobie Marek, który miał ślimaki o wiele mniejsze, brązowe z żółtymi muszelkami. – Bardzo śmieszne – mruknął Kuba i zaraz dodał: – Daj flamastry. Od razu wiedziałem, o co mu chodzi. Ja narysowałem moim winniczkom na muszelkach żółte, a Kuba czerwone kropki. Tak oznaczone ślimaki mogły się wreszcie zapoznać i powygłupiać. Daliśmy im czas do wieczora, żeby się trochę rozerwały i najadły. My jedliśmy i rozrywaliśmy się w kuchni, a potem w ogrodzie. Wieczorem chłopcy zabrali swoje ślimaki i poszli do domu. Moje dwa z żółtymi kropkami znowu zostały same. Odsunęły się od siebie jak najdalej i udawały, że się nie znają. One się chyba nie lubią – pomyślałem. – Może jeden z nich to taka Jolka, co pokazuje wszystkim język i mlaska przy jedzeniu? Tak, ten, który wygląda spod liścia, wydaje się nawet trochę do Jolki podobny – stwierdziłem i uśmiechnąłem się złośliwie. Rano, ledwo wstałem, zapukałem w szybkę i zawołałem:
– Cześć, ślimaki! To ja, Tomek. Co u was słychać? Nic nie było słychać, bo pojemnik był pusty. Ślimaki uciekły. Wybrały najkrótszą drogę do ogrodu, wprost przez otwarte okno. Szukałem ich potem na trawie i na grządkach, ale przepadły bez śladu. Jeśli ktoś spotka dwa winniczki z żółtymi kropkami na muszlach, to będą te moje. Trochę za nimi tęsknię. Chciałbym, żeby wróciły, ale tego nie da się wytłumaczyć ślimakom.
Źródło: Renata Piątkowska, „Opowiadania z piaskownicy”, Bis, Warszawa 2011
Pytania dotyczące treści opowiadania:
Kto jest głównym bohaterem?
Jakie zwierzęta lubił Tomek?
Jak Tomek wyjaśnił nazwę ślimaka winniczka?
Jak wyglądają ślimaki?
Co możecie jeszcze o nich powiedzieć?.
Dziecko opisuje wygląd ślimaków, budowę, sposób poruszania się.
Ślimaki winniczki żyją w lasach, parkach, zaroślach. Winniczki są jadalne. To przysmak Francuzów i Hiszpanów.
Dziecko układa ze sznurków muszle ślimaków, chodzą po nich na palcach, na piętach, bokiem, stopa za stopą. Zaczyna od końca i idzie do środka, a potem odwrotnie. Może chodzić w różnym tempie, np. wolno jak ślimaki.
* " Ślimakowe sylaby" - zab. dydaktyczna. Dziecko otrzymuje sylwetę ślimaka, którego muszla jest podzielona na 6 części oraz kostki do gry z sylabami:
1. kostka - blo, bli, ble, bla, blu, bly;.
2. kostka - ale, ele, Oli, ila, uli, yle;.
3. kostka - mas, mos, mys, miś, mus, mes;.
4. kostka - sam, sem, sim, sum, sym.
Można zaprosić do zabawy członków rodziny. Na środku są rozłożone sylaby. Rzucamy kostką, odczytujemy sylabę, wybieramy ją z rozsypanki i kładziemy na sylwecie swojego ślimaka. Jeśli sylaba jest już wylosowana, nic nie układamy. Zwycięzcą jest ten, kto najszybciej zapełni muszlę sylabami. Dziecko może podawać przykłady słów zawierających wyróżnione sylaby.
- Na karcie pracy KP-4, str.12 wykonujemy ślimakowe zadania.
* Litery do powyższej zabawy znajdziecie w "Wyprawce".
* "Nasze pasje" - odkrywanie pasji dziecka, praca na karcie pracy- KP-4, str. 13.
- Dziecko podaje imię na wskazaną literę oraz nazwy czynności, przedmiotów, roślin, zwierząt, które rozpoczynają się tą głoską, np. Kasia lubi kolorować, lubi książki, krokusy i koty.
* " Ślimak" - nauka rymowanki i ćwiczenia manualne.
Ślimak, ślimak pokaż rogi
dam ci sera na pierogi,
jak nie sera, to kapusty,
Od kapusty będziesz tłusty.
Następnie dzieci lepią z plasteliny długie, cienkie wałeczki i zwijają je w kształt muszli ślimaka. Z drugiego wałeczka wykonują stopę ślimaka. Ulepione ślimaki dzieci wykorzystają jako pionki w grze planszowej.
* Dla wytrwałych : " Poznanie litery <ś>, <Ś>
* " Ślimak Staś" - rozwiązywanie rebusów, poznanie liter "ś" i "Ś" drukowanej i pisanej. Dzieci rozwiązują rebus literowo-obrazkowy: obrazek śliwka („wka” skreślone) + obrazek mak. Następnie dzieci dokonują analizy i syntezy słuchowej wyrazu „ślimak” – dzielą nazwę na sylaby, wskazują, jakie inne słowo ukryło się w jego nazwie („mak”). Za pomocą białych cegiełek układają schemat głoskowy „ś-l-i-m-a-k”. Określają głoskę w nagłosie i oznaczają w schemacie wyrazowym kolorem niebieskim. Głoska „ś” jest spółgłoską. Następnie prezentuje wielką i małą literę „ś” – do jakich innych znanych liter jest podobne.Pytanie- jakie znacie wyrazy rozpoczynające się na głoskę „ś”( świnia, śliwka, , ślad, świerszcz, światła, śnieg, Śnieżka, śmigło, słoń, słońce, ślizgawka itp. oraz litery . Dzieci podają ich nazwy i głoski w nagłosie. Następnie na kartach pracy dzieci łączą każde zdjęcie z właściwym podpisem, czytają napisy i otaczają pętlą litery „ś”, wymyślają historyjkę o ślimaku Stasiu, kolorują ślimaka i dorysowują elementy, które wystąpiły w ich opowiadaniu.
KP-4, str.83.
* Wyszukiwanie wyrazów z głoską "ś” w różnym położeniu.
* Poznanie różnych znaczeń słowa ślimak: część ucha wewnętrznego ssaków, mięczak, motyw dekoracyjny w kształcie spiralnie skręconej muszli, w technice trakt komunikacyjny spiralnie pokonujący różnicę wysokości, np. na skrzyżowaniach wielopoziomowych.(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; Dzieciaki w akcji)
A na koniec, może ktoś chciałby posłuchać audiobooka o "Przygodach Detektywa Pozytywki"?
https://www.youtube.com/watch?v=1sorMbUN3tE
Lub obejrzeć jego przygody?
https://www.youtube.com/watch?v=qGbnm3Ep2Ro
28.04.2020
Jak najlepiej spędzać wolny czas?
* Na początek - "Gimnastyka odkrywców".
1. Marsz - dziecko maszeruje w marszowym rytmie wystukiwanym np. klockami.
2. Powitanie odkrywców - zabawa doskonaląca orientację w schemacie własnego ciała / zaproszenie do zabawy innych członków rodziny/. Na podane hasło zbliżamy do siebie części ciała, np. rękę i głowę, kolano i czoło, stopę i łokieć, rękę i ucho. Następnie witamy się z innymi uczestnikami zabawy, dotykając się kolejno: kolanami, stopami, rękami, dłońmi, łokciami, nosami, uszami.
3. Wspinaczki odkrywców - ćwiczenie koordynacji ruchowej, wzmacnianie mięśni rąk i nóg. Dziecko kładzie się na brzuchu na dywanie i czołga się. Przesuwa ręce i nogi do przodu najpierw z jednej strony, potem z drugiej, odpowiednio balansując ciałem. Dbamy, aby ciało znajdowało się jak najbliżej podłoża.
4. Berek goni odkrywców - zabawa bieżna. Dziecko- berek chce należeć do klubu odkrywców. Goni wszystkich, którzy uciekają. Złapany zostaje berkiem. Zab. powtarzamy kilka razy.
5. Ciekawość odkrywców - ćwiczenia mięśni grzbietu i brzucha. Dziecko leży na dywanie na brzuchu. Na sygnał na moment unosi górną część tułowia i ręce, a z dłoni wykonuje lornetkę - przygląda się otoczeniu, następnie powraca do leżenia. Powtarzamy trzy razy.
6. Marsz z jednoczesnym wypowiadaniem słów rymowanki: " Mali odkrywcy świat zwiedzają, wiele pomysłów i zabaw mają".
* "Kto pyta, nie błądzi" - inspirowanie dzieci do zadawania pytań o rzeczy, które je interesują, których nie rozumieją i chciałyby je wyjaśnić.
"Kto pyta, nie błądzi" - to przysłowie, które uczy korzystania z doświadczenia i mądrości innych ludzi. Ogromnie ważna jest umiejętność zadawania pytań i udzielania odpowiedzi. Pytamy dziecko, jakie zna pytania / Kto? Co to? Po co? Dlaczego? Jak? Który?/. Pytanie kończy się znakiem zapytania. Zabawa w układanie pytań - dziecko układa pytanie do podanego wyrazu lub obrazka, potem próbuje na nie odpowiedzieć.* "Klub odkrywców" - prowadzimy rozmowy nt. zabaw, zajęć, pomysłów własnych odkryć, talentów, wynalazków, jakie chcielibyśmy wykonać, zaprojektować, zaprezentować. Przykłady: swoje talenty artystyczne.
I. Klub badawczy – należy wykonać różne doświadczenia, np. z wodą, magnesem itp.
II. KLub detektywistyczny – należy opowiedzieć o znalezionych przedmiotach, „zapisać” obserwacje w notesie detektywa, wymyślić szyfr, przygotować zagadki do rozwiązania, zaprezentować ślady zwierząt.
III. Klub wynalazców –należy przedstawić propozycje wynalazków, np. wycieraczki boczne do samochodu, pojazdy przyszłości, poduszka usypiająca.
IV. Klub artystów – należy wykonać plakat, wyciąć litery do napisu, znak zapytania, zaprezentować swoje talenty artystyczne.
* " Bajka" - słuchanie opowiadania R. Piątkowskiej, poznawanie sposobów aktywnego spędzania czasu wolnego.
Bajka
Kiedy w domu nagle zgasło światło, a co gorsza wyłączył się telewizor, powstało wielkie zamieszanie. Rozległy się okrzyki:
– Co się stało?!
– Znowu nie ma prądu?!
– Gdzie są świeczki?!
– Auu, moje kolano! Kto tu postawił to krzesło?! Po chwili, gdy mama znalazła świeczki i zapałki, w pokoju zrobiło się trochę jaśniej. Widać było Mateuszka, który siedział nadąsany i narzekał:
– Dopiero co włączyłem komputer i zacząłem grać. Tak dobrze mi szło. Mój wojownik zdobył pierwsze punkty i nagle wszystko zgasło. Teraz cały wieczór będzie do bani. W świetle świecy widać było też Malwinkę. Bawiła się pilotem od telewizora i marudziła:
– Kurczę, za chwilę zaczyna się moja ulubiona dobranocka. Zamiast oglądać bajkę, będę tu siedzieć i konać z nudów.
– Niekoniecznie – stwierdziła mama.
– To, że nie działa telewizor i komputer wcale nie oznacza, że musicie się nudzić.
– O nie, nie. Nie będę teraz odrabiał zadań. Jest za ciemno i nic nie widzę – zapewnił Mateusz i pomyślał, że to jest jedyna dobra strona braku prądu.
– Ale ja wcale nie chcę zapędzić was do nauki – powiedziała mama. – Pomyślałam raczej, że sami możecie wymyślić jakąś bajkę na dobranoc.
– Sami? – zdziwił się Mateuszek. – A o czym miałaby być ta bajka? – O czym tylko chcecie – uśmiechnęła się mama.
– Ja już wiem! W tej bajce musi być królewna w pięknej różowej sukience i złotej koronie. Na imię może mieć tak jak ja – zaproponowała Malwinka.
– No i ta królewna – tu Mateusz spojrzał znacząco na siostrę – jest uparta jak osioł, a jak coś jej się nie podoba, to okropnie piszczy i w ogóle jest jędzowata.
– Nieprawda, królewna jest śliczna i bardzo mądra. Nawet jak czasem sobie popiszczy, to dlatego, że ma nieznośnego brata, królewicza Mateusza! – wrzasnęła Malwina.
– Bardzo dziwna dobranocka – westchnęła mama. – Macie jakiś pomysł, co było dalej?
– Dalej było tak. Piękna jak nie wiem co królewna spacerowała po ogrodzie i wąchała kwiaty – zaczęła Malwina, ale Mateusz jej przerwał i dokończył po swojemu:
– I kiedy ona się obijała, jej sprytny brat wpadł na świetny pomysł, że skoro Malwina musi czasem popiszczeć, to najlepiej, żeby została piosenkarką.
– Tak, tak – ucieszyła się Malwinka – i królewna założyła korale, buty na wysokich obcasach, wzięła mikrofon i zaśpiewała: „Były raz sobie cztery słonie, każdy kokardę miał na ogonie”.
– A brat królewny przygrywał jej na bębnie. – Mateusz stukał głośno łyżeczką w stół. – Potem jeździli na koncerty i wszyscy poddani bili im brawo. Niektórzy rzucali nawet na scenę kwiaty i pluszowe misie. – Malwinie coraz bardziej podobała się ta bajka.
– Na szczęście brat królewny bardzo głośno bębnił, więc trochę zagłuszał jej śpiew – dorzucił Mateusz.
– Mów sobie, co chcesz – tu Malwina całkiem nie po królewsku pokazała bratu język, na szczęście w ciemności nikt tego nie zauważył – ale zdjęcia pięknej królewny były we wszystkich gazetach, a ona nie robiła nic innego, tylko przez pół dnia rozdawała autografy. A przez drugie pół oganiała się od wielbicieli, którzy wpychali jej na palce pierścionki z brylantami wielkimi jak cebule. Stary król był bardzo dumny ze swej córki i kupił jej chomika. – Dziewczynka zawsze chciała mieć jakieś zwierzątko. – A królewiczowi Mateuszowi deskorolkę – dorzucił natychmiast Mateusz. – Oczywiście, stara królowa nie chciała być gorsza, więc usmażyła na kolację naleśniki z dżemem. Dwie dziurki w nosie i skończyło się. – Mateusz był dumny, że tak ładnie zakończył bajkę. Wtedy, jak na zawołanie, zaświeciła się lampa i zaszumiał telewizor.
– No to mamy już prąd. W takim razie stara królowa idzie smażyć naleśniki. – Mama podniosła się z kanapy. – Mogę liczyć na mały koncert w kuchni czy wolicie oglądać dobranockę? Chyba jeszcze się nie skończyła.
– E tam. – Malwinka wyłączyła telewizor. – Nasza bajka jest o wiele lepsza. I po chwili swoim piskliwym głosikiem śpiewała w kuchni: „Były raz sobie cztery słonie, każdy kokardę miał na ogonie”. Na nogach miała szpilki mamy i przytupywała sobie do rytmu. Mateuszek walił drewnianą łyżką w stary rondel. Wił się przy tym i potrząsał głową jak prawdziwy perkusista. A stara królowa smażyła naleśniki i smarowała je dżemem. Tylko telewizor stał w kącie obrażony, że nikt nie zwraca na niego uwagi.
Źródło: Renata Piątkowska, „Twardy orzech do zgryzienia”, Wydawnictwo Debit, Bielsko-Biała
Dziecko odpowiada na pytania: ......
Kto był bohaterem opowiadania?
Dlaczego dzieci nie mogły grać na komputerze i oglądać telewizji?
Jakie uczucia wywołała informacja o braku prądu?
Jaki pomysł miała mama na spędzenie wieczoru?
Czy tworzenie bajki sprawiło dzieciom radość?
Dlaczego tak sądzicie?
Czy można spędzić dzień bez telewizora i komputera?.
Dziecko odpowiada na pytania. Przypomina zasady mądrego korzystania z komputera i telewizora (patrz ubiegły tydzień). W „Kartach pracy” cz, IV, str.10, 11 ogląda obrazki pokazujące, jak Janek i Paweł spędzili sobotę, opowiada, co robił każdy z chłopców (Janek – jeździ na rowerze, buduje z klocków, gra w piłkę, gra z rodzicami w gry planszowe, Paweł – ogląda telewizję, gra na komputerze, tablecie, komórce) i ocenia, które formy spędzania czasu wolnego bardziej rozwijają, a które – mniej. Czyta tekst podsumowujący aktywność dzieci: To była udana sobota! O, znowu jest noc...?
Następnie opowiada jak samo spędza wolny czas. Po zakończonym zadaniu dziecko dokonuje oceny swojej pracy i otaczają pętlą właściwą buzię.
* Proponuję wam "Zabawy z rytmem".
- Grające patyczki - zabawy rytmiczne. Dziecko powtarza na dwóch dowolnych patyczkach /mogą być nawet kredki/ proste, krótkie rytmy, wystukane uprzednio przez rodzica. Następnie podczas odtwarzania dowolnego utworu dziecko podskakuje z nogi na nogę, omijając leżące na podłodze patyczki. Zabawę należy kilkakrotnie powtórzyć.- Zakodowany rytm - odczytywanie rytmów. Niektóre dźwięki są krótkie, a niektóre dłuższe. Układamy z patyczków prosty schemat rytmiczny i ustalamy, że pionowe patyczki to krótkie dźwięki(ósemki), a poziome - dłuższe (ćwierćnuty). Rytmy powinny być krótkie i nieskomplikowane. Przykłady krótkich schematów rytmicznych:
1. II - II -
2. - II -
3. II - II - IIII -.
Wyklaskujemy kolejne rytmy. Następnie dziecko może układać swoje schematy rytmiczne.
* "Pokaż czynność " - zabawa naśladowcza.- pokazujemy sobie na zmianę różne czynności, np. ćwiczenia /przysiady, podskoki/, jazdę na rowerze, czytanie książki, grę na komputerze itp. Zadaniem obserwatora jest odgadnięcie nazwy zaprezentowanej czynności; po jej podaniu następuje zamiana ról.
* " Jakie czynności nas rozwijają?" - segregowanie obrazków z czynnościami według kryterium rozwijania aktywności poznawczej. Dziecko wycina z Wyprawki konturowe obrazki przedstawiające czynności z napisami, wkłada do kopert i siada z nimi przy biurku (str. 40, cz. 1 i 2). Zastanawia się, co to znaczy dobrze lub źle spędzić czas. Podaje odpowiedź. Następnie segreguje obrazki na te czynności, które rozwijają, i te, które nie rozwijają. Dziecko manipuluje obrazkami, przydzielając je do odpowiedniej kategorii. Uzasadnia swoje decyzje.
* "Zabawa w czytanie - czasowniki " - zabawa dydaktyczna. Dziecko przygotowuje planszę do zabawy z Wyprawki oraz obrazki z czynnościami i napisami. Ogląda obrazki, czyta globalnie podpisy i układa kartoniki na kolorowych planszach.
Wersja II. Dzieci czytają wyrazy, patrzą na obrazek na odwrocie i sprawdzają poprawność odczytania. Wyrazy do czytania wskazuje rodzic – podajeą ich miejsce na planszy, posługując się kodem kropkowo-geometrycznym umieszczonym na brzegach tabeli, np. rysunek dziewczynki malującej obrazek jest na polu oznaczonym trójkątem i dwiema kropkami.
** Propozycje dodatkowe:.
Czytanie książki „Gdy Sokrates ma 5 lat” Teresy Kłys-Wojtasińskiej, dziecięce filozofowanie, odpowiadanie na trudne pytania.
Czytanie książek z pytaniem w tytule np. „Dlaczego pies goni zająca?” Ewy Szelburg-Zarembiny, „Co w rurach piszczy?” Sławomira Grabowskiego i Marka Nejmana.
Szukanie znaku zapytania we fragmentach tekstów.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; Dzieciaki w akcji)
27.04.2020
Witam Was w nowym tygodniu, w którym będziemy się zastanawiać "Jak mądrze korzystać z tecznologii?"
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dzisiaj ogladamy zdjęcia Emilki, która rozwiązuje zadania oraz Julkę i Majkę i Lenę. Bardzo dziękuję Wam za zdjęcia i pozdrawiam gorąco
Tworzymy własne programy telewizyjne
* Na początek dnia proponuję wam powtórzenie wczorajszych ćwiczeń porannych "Bawimy się z gazetami".
* " Dźwięki urządzeń" - ćwiczenia artykulacyjne. Dziecko naśladuje odgłosy urządzeń /np. telewizor, telefon/: trr, drr, dryń, dryń, pik, pik, klik, klik, sz, sz itp. Należy zwrócić uwagę na dokładną interpretację wszystkich głosek.
* " Rymowanki żyrafki Agrafki" - tworzenie rymów. Dziecko wyszukuje wyrazy zaczynające się na głoskę "ż", rodzic je spisuje. Następnie dziecko wyszukuje rymy do każdego podanego słowa. Przykładowe pary: żarówka - mrówka, żyrafa - szafa, żabka - babka, żaglówka - stalówka, motorówka, żołnierz - kołnierz, żubr - bóbr.
* " Dyktando słuchowe" - oznaczanie miejsca występowania podanej głoski. Na przygotowanym pasku papieru dziecko układa podaną literę na początku, na końcu lub na środku paska, w zależności od miejsca wybranej głoski w podanym słowie. Przykłady: głoską "p"- pranie, opaska, mop; gł." f" - firana, semafor, puf.
* " Piloty do telewizora"- utrwalenie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 10. Kładziemy przed dzieckiem trzy szablony telewizorów /mogą być 3 kartki/, na każdym znajduje się liczba, np. 10, 6, 8. Przygotowujemy również piloty /mniejsze paski papieru/, na których znajdują się zapisy dodawania i odejmowania typu:. 4+2=, 7+1=, 8-2=, 6+0=, 5+3=, 10-2=. Dziecko czyta zapisy, liczy na dowolnych liczmanach, np. klockach, kredkach, a następnie podaje wynik i przyporządkowuje pilot do danego telewizora.
* "Tworzymy własny program telewizyjny"- planowanie i prowadzenie prac związanych z przygotowaniem programu telewizyjnego. Wspólnie wymyślamy tematy programów telewizyjnych, które chcielibyśmy obejrzeć w domowej telewizji. Wybieramy temat najbardziej dla dziecka atrakcyjny, zgodny z jego zainteresowaniami. Przykładowe programy:
1. Sportowy - dziennikarz/ sprawozdawca oraz sportowcy pokazujący swoje umiejętności ;
2. Muzyczny - dziennikarz muzyczny oraz muzycy, piosenkarze, tancerze;
3. Informacyjny - przedstawienie aktualnych wiadomości/ wydarzeń z życia rodziny;.
4. Kulinarny - przedstawienie dania dnia, jego przygotowanie, nakrycie do stołu, degustacja, podanie przepisu; 5. Prognoza pogody - prezenter.
Do zabawy zapraszamy całą rodzinę. Należy przygotować studio i opracować plan działania, zaprojektować logo programu, zaplanować występ
* "Domowa telewizja przedszkolaka"- zabawa w nagrywanie programów telewizyjnych. Rodzic filmuje przygotowany program, następnie odtwarza nagranie. Po projekcji prowadzimy rozmowy na temat obejrzanego programu.
* Proponuję tym dzieciom, które jeszcze nie uzupełniły Kart pracy nr 3, wykonanie zadań na str. 87 i 88.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
W Internecie można znaleźć wiele stron z grami komputerowymi., są bezpieczne i możecie skorzystać. Pamiętajcie o zachowaniu zasad korzystania z komputera.
http://www.necio.pl/gry/konstruktor/gra
http://www.necio.pl/gry/klawiatura
http://www.necio.pl/gry/strzałki/gra
http://www.necio.pl/gry/sieciaki
http://www.necio.pl/gry/kolorowanka
http://www.necio.pl/gry/porządki-ajpi
24.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dzisiaj mogę Wam zaprezentować zdjęcia Emilki, która rozwiązuje zadania, Oliwiera wykonującego ćwiczenia oddechowe oraz Julkę i Majkę, ktore malują plakat z okazji Dnia Ziemi. Bardzo dziękuję za zdjęcia i pozdrawiam gorąco
W świecie gier komputerowych
* " Bawimy się gazetami" - ćwiczenia poranne.
1. "Kupujemy gazetę"- marsz. Dziecko maszeruje po pokoju do "kiosku" po gazetę, pozdrawiając mijanych domowników/ z wyznaczonego miejsca zabiera gazetę/.
2. "Czytamy gazety" - zabawa twórcza. Dziecko obejmuje obiema rękami rozpostartą gazetę ( jak do czytania ) i wolno chodzi w różne strony udając czytanie. Jednocześnie kątem oka zerka na boki, aby nie wpaść na jakieś sprzęty. Dziecko może czytać na głos ( wymyślony tekst ), zmieniając natężenie głosu i tempo zgodnie ze wskazówkami /np. głośno, cicho, szeptem, normalnym głosem, wolno, szybko, stakatto- szybko sylabizując/.
3. "Zmieniamy gazety"- zab. orientacyjno - porządkowa. Dziecko rozkłada gazetę na podłodze. Słucha rymowanki, wykonując zawarte w niej polecenia:.
- Na mojej gazecie stoję sobie,.
- na mojej gazecie siedzę sobie,.
- na mojej gazecie leżę sobie,
- a teraz robię miejsce tobie.
Ostatni wers rymowanki jest sygnałem do poszukania innej gazety/zamiana z kimś z domowników/. Można zmienić treść rymowanki, wprowadzając inne czynności, np. - na mojej gazecie przysiad robię, mostek robię, na jednej nodze stoję.
4. "Omiń gazetę" - zab. skoczna. Dziecko swobodnie biega w różnych kierunkach. Na sygnał przeskakuje przez rozłożone gazety.
5. "Gazetowa paczka" - zab. z elementami czworakowania. Dziecko kładzie sobie gazetę na plecach i na czworakach chodzi w dowolnych kierunkach, pilnując, aby gazeta nie spadła na podłogę.
6. "Gazetowy pojazd" - ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dziecko siada na gazecie i odpychając się nogami i rękami, przesuwa się e dowolny sposób w różnych kierunkach. Następnie może położyć się na brzuchu i także przesuwać w dowolnych kierunkach, ale za pomocą rąk.
7. "Marsz z gazetą" - uspokojenie ciała. Dziecko kładzie poskładaną wcześniej gazetę na głowie i maszeruje we wspięciu na palcach po pokoju. Potem odkłada gazetę w wyznaczone miejsce.
* " Zakodowany obrazek" - kolorowanie obrazka według umownego kodu. Zadanie w Kartach pracy, KP-4, str, 8.
- Jakie zwierzę znajduje się na obrazku? (kameleon). Obejrzyjcie film o tym zwierzątku.Zwróćcie, proszę, uwagę na oczy kameleona. Mają one szczególną budowę: powieka przykrywa całą gałkę oczną, pozostawiając tylko okrągły otwór na źrenicę; oczy mogą poruszać się niezależnie od siebie – dzięki temu kameleon bardzo dobrze widzi i bez odwracania głowy może obserwować otoczenie. Poza światłem widzialnym dla człowieka, oczy kameleona odbierają również ultrafiolet. Zwierzęta te mają skórę, która kolorem jest dostosowana do środowiska i ma różnego rodzaju wypustki (kameleon żyjący w dżungli jest zielony, a wypustki na jego skórze udają liście – dlatego łatwo ukrywa się wśród roślin). Kameleony zmieniają barwę, żeby komunikować się między sobą albo żeby odstraszyć przeciwnika. Kolor skóry świadczy również o ich zdrowiu i samopoczuciu (zestresowane są ciemniejsze). Zmiana barwy służy też termoregulacji. Kiedy jest zimno, zwierzę ciemnieje (wtedy skóra pochłania więcej promieni słonecznych), gdy jest ciepło, staje się jaśniejsze (skóra odbija światło). Kameleon jest powolny i trudno byłoby mu polować, gdyby nie miał bardzo długiego języka, rozszerzonego na końcu i pokrytego lepkim śluzem. Wyrzucany z ogromną szybkością, pozwala pochwycić pokarm znajdujący się w sporej odległości
* " Spotkanie z kameleonem" - kodowanie, podawanie instrukcji słownej, poruszanie się według wskazówek. Na podłodze rozkładamy sieć kwadratową 10× 10 cm, w lewym górnym rogu umieszczamy postać kameleona /narysowaną przez dziecko/, a na wybranych polach sylwety innych zwierząt, np. lemury /lub inne, które dz.narysuje/. Rodzic podaje instrukcję, jak ma się poruszać kameleon, aby dojść do lemura, np. 4 kratki w dół, 3 w prawo itd. Dziecko przesuwa sylwetę kameleona wg podanej instrukcji. Zabawa trwa tak długo, aż kameleon dojdzie do wszystkich lemurów. Potem może nastąpić zmiana ról.
- Wersja 2. Na sieci kwadratowej umieszczamy w dowolnych miejscach kolorowe kółka, sylwetę kameleona w lewym dolnym rogu. Rodzic pokazuje układ kolorów, np. żółty, czerwony, fioletowy, szary, zielony - to pola, do których musi kolejno dojść kameleon. Zadaniem dziecka jest podanie instrukcji poruszania się kameleona. Gdy kameleon dojdzie do wybranego koloru, dziecko próbuje określić jego nastrój, emocje, które kojarzą się z danym kolorem. Można też na polu z kolorem położyć sylwetę kameleona w tym samym kolorze.
* " Figurowe sudoku" - gra dydaktyczna w Kartach pracy, KP-4, str,9.
* " Telewizor"- praca plastyczno- techniczna wykonanie telewizora z pudełka. Etapy wykonania: - oklejenie tekturowego pudełka papierem kolorowym, - wycięcie z kartki ekranu, - narysowanie obrazu na ekranie, - naklejenie ekranu na sylwetę telewizora, - dorysowanie mazakami przycisków do regulowania odbiornika, - narysowanie pilota do telewizora na prostokątnym kartoniku z bloku.
* "Programujemy roboty"- chodzenie pod dyktando, zabawa wyrabiająca orientację w schemacie własnego ciała. Dziecko biega w dowolnych kierunkach, na podany sygnał zatrzymuje się i wykonuje polecenia, np. Idź dwa kroki do przodu, kucnij, cztery kroki do tyłu, dwa w lewo, jeden w prawo, trzy podskoki, jeden skłon, cztery kroki w prawo, jeden do przodu, trzy przysiady, itp.
* Dawniej i dziś"- wyszukujemy w domu różne współczesne urządzenia elektroniczne, np. telefon komórkowy, laptop, radio, telewizor, komputer, kalkulator. Dziecko zastanawia się, jak kiedyś przekazywano sobie informacje /listy, telefon stacjonarny, maszyna do pisania, liczydło itp./, co czym zostało zastąpione? Urządzenia te są nośnikami informacji, dzięki nim szybciej dochodzą do nas informacje, oszczędzamy czas na inne działania.
* " Nowa liczba '16' ".
* Kolekcja gier komputerowych- przeliczanie w zakresie 16. Dziecko wymienia swoje ulubione gry komputerowe, następnie te, które zna. Układa 15 klocków różnego rodzaju i kolorów jeden obok drugiego- symbolizują różne gry. Opisuje jak wygląda "gra" czwarta, dziesiąta, piętnasta itd. Następnie dokładamy do zbioru piętnastoelementowego jeszcze jeden klocek -"grę", tworząc zbiór szesnastoelementowy. Dziecko przelicza, podając wynik- 16.
* Pokaż liczbę 16" - prezentowanie liczby różnymi sposobami. Dziecko pokazuje liczbę "16" na kilka sposobów: 16 razy klaszcze, skacze, wykonuje przysiady, stuka ręką o stolik itp. Następnie dziecko układa z lewej strony 10 kredek, a z pawej- 6. Stwierdza, że jest ich razem: 16. "16 " jest liczbą składającą się z jednej dziesiątki i sześciu jedności.
* Liczenie rakiet i gwiazd"- zab.matematyczna w Kartach pracy - KP-4, str. 90.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
23.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dzisiaj mogę Wam zaprezentować zdjęcie Emilki, która rozwiązuje wczorajsze zadania. Bardzo dziękuję za zdjęcia i pozdrawiam gorąco
Ach, ta telewizja
* "Mój ulubiony program telewizyjny" - dziecko wypowiada się pełnymi zdaniami na temat różnych programów telewizyjnych przeznaczonych dla dzieci. Opowiada, które programy są dla niego interesujące, opisuje, co lubi oglądać, a czego nie lubi. Rodzic może zapisać, które z wymienionych programów dziecko najchętniej ogląda, np. filmy, bajki dla dzieci, reklamy, dobranocki, programy muzyczne, sportowe. Następnie dziecko powinno się zastanowić ile czasu dziennie spędza przed telewizorem i komputerem, powinno określić granicę czasowe oglądania telewizji /przy pomocy rodzica/. Można stworzyć tygodniowy kalendarz przeżyć, w którym dziecko rysuje, jakie programy oglądało w danym dniu, tygodniu i ile czasu spędziło przed szklanym ekranem.
"Telewizor" - słuchanie i omówienie wiersza Stanisława Grochowiaka.
Telewizor
Z telewizorem trzeba rozważnie,
Wybierać to, co naprawdę uczy.
Albo to, co śmieszy.
Masz bowiem w sobie własny ekran: wyobraźnię,
I ją to właśnie uczyń Czarodziejką zwykłych rzeczy.
Dzbanek na stole, co światłami pryska,
Autobus w deszczu, lśniący niby okoń,
Smuga, którą zwełnia na niebie odrzutowiec...
To są również filmy, dziwne widowiska,
Naciesz nimi oko, Innym to opowiedz.
Jedni cię obśmieją: „Sam widziałem... eee tam”,
Inni się zadziwią: „On chyba poeta”.
A tyś po prostu fajny jest chłopaczek,
Co lubi trochę mądrzej
Niż inni popatrzeć.
Źródło: Stanisław Grochowiak, „Telewizor”, [w:] tegoż, Biały bażant, Warszawa 1977
Rodzic pyta dziecko:
O czym był wiersz?
Do kogo były kierowane słowa wiersza?
Jakiej rady udziela autor wiersza?
Przed czym ostrzega? (przed nad miernym oglądaniem telewizji)
Co to jest wyobraźnia? (zdolność do przywoływania i tworzenia w myślach obrazów, wyobrażeń)
Czy telewizja może zastąpić wyobraźnię?
Jak należy traktować telewizję? (rozsądnie, nie wolno pozwolić, aby zawładnęła naszymi myślami i uczuciami).
* " Jak nie telewizor, to co?"- zabawa pantomimiczna. Dziecko wymyśla propozycje spędzania wolnego czasu, następnie prezentuje swoje pomysły domownikom, w formie zagadek przedstawionych ruchowo, np.zabawy z piłką, czytanie książki, budowanie z klocków, zabawy z rodziną.
* "Literowa telewizja" - czytanie i segregowanie wyrazów. Dziecko przyporządkowywuje do trzech "ekranów telewizora"/mogą być to białe kartki/ napisy związane z urządzeniami elektronicznymi:
– ekran telewizyjny oznaczony jednym guzikiem wskazuje, iż kładziemy tam wyrazy jednosylabowe, np. „gra”, „kod”, „link”, „film”;
– ekran z dwoma guzikami – kładziemy tam wyrazy dwusylabowe np. „radio”, „tablet”, „smartfon”, „program”, „laptop”; – ekran z trzema guzikami/przyciskami – tu kładziemy wyrazy trzysylabowe np. „komputer”, „telefon”, „gazeta”, „antena”, „internet”.
* "Co lubią oglądać dzieci?" - dobieranie ilustracji do zdań- karta pracy - KP-4, str, 7.
* " Zasady korzystania z telewizji"- wspólne spisanie reguł. Przykładowe pomysły:
– Telewizor włączamy pod nadzorem osoby dorosłej.
– Czas poświęcony oglądaniu telewizji powinien wynosić 30 minut.
– Utrzymujemy odpowiednią odległość od ekranu telewizora.
– Oglądamy programy przeznaczone dla dzieci – informacja jest umieszczona w lewym górnym rogu. – Nie oglądamy telewizji nocą, a wieczorem podczas oglądania włączamy lampkę.
– Gdy jest ładna pogoda, wybieramy pobyt na świeżym powietrzu, a nie na siedzenie przed telewizorem.
* " Maszt telewizyjny" - rozmowa na temat anteny telewizyjnej, jej budowy, zabawy konstrukcyjne. Maszt, to antena do przekazywania sygnałów telewizyjnych lub radiowych do odbiorników naziemnych, jej wysokość wynosi ok.200m. Dziecko próbuje skonstruować maszt z klocków o różnych sposobach łączenia. Budowla powinna być trójwymiarowa, z zachowaniem równowagi - szerszą podstawa, większe klocki na dole, mniejsze na górze. Po wykonaniu zadania dziecko wypowiada się na temat swojej wieży, a także trudności, jakie napotkało podczas jej wznoszenia.
*" Film" - tworzenie filmu rysunkowego. Dziecko wybiera bohatera filmu. Może nim być dowolna postać, np. żabka Żaneta lub żyrafka Agrafka. Sylwetkę bohatera wielkości 6-8 cm / wcześniej narysowaną i wyciętą/, dziecko przykleja na kartkę. Wymyśla fragment opowiadania, a następnie rysuje go na kartce z postacią. Swobodny tekst dziecka rodzic spisuje na odwrocie kartki. Potem poszczególne kartki są układane w ten sposób, żeby stykały się krótszymi bokami, i sklejane. W ten sposób powstaje taśma filmowa. Można z pudełka tekturowego zrobić telewizor z wyciętym ekranem oraz miejscami na umieszczenie "kliszy". Przekładając film można wspólnie z dzieckiem stworzyć słownik obrazkową opowieść " Przygody żyrafki Agrafki" lub "Przygody żabki Żanety". Dziecko opowiada treść przedstawioną na obrazach.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
Dzisiaj nasza planeta ma święto! Obchodzimy Dzień Ziemi! Czy macie jakiś pomysł, co możecie zrobić dla Ziemi, a więc dla dobra nas wszystkich? A może ktoś chciałby zrobić sobie ciekawy eksperyment. Wybuchową kulę ziemską. Do jej zrobienia potrzebujemy: talerz, wapno musujące, barwniki do jajek, pipetę (kroplomierz lub łyżeczkę), wodę. Na środku talerza robimy coś w rodzaju kółka z tabletek wapna. Jednak nie zapełniamy całego talerzyka. Następnie posypujemy wapno barwnikami do jajek – zielonym i niebieskim. Teraz już wystarczy pipetą (kroplomierzem lubopcjonalnie łyżeczką) nabierać wody i polewać wapno. Tworzy się nam piękna kula ziemska. Ten eksperyment znajdziecie tutaj:
Dla chętnych dzieci mam także kolorowankę:
Kolorowanka_-_Dzien_Ziemi.docx
Zachęcam również do obejżenia filmu:
Edukacja Ekologiczna - Strażnicy Ziemi: https://www.youtube.com/watch?v=1PThAnyReK4&t=88s
22.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dzisiaj mogę Wam zaprezentować zdjęcia Malwinki, Majki, Julki, Emilki i Oliwiera. Bardzo Wam dziękuję kochani za zdjęcia i pozdrawiam gorąco
Mądrze korzystamy z komputerów i tabletów
* " Lubię zabawy z komputerem"- rozmowa z dzieckiem na temat korzystania z komputera.
Posłuchajmy opowiadania znalezionego w internecie:
Żaba
Jak ja lubię żaby, zwłaszcza nieduże, zielone, z żółtymi brzuszkami. Jedna taka mieszkała u dziadka w ogrodzie. Najczęściej siedziała w cieniu pod krzakiem, kumkała sobie, łapała muchy i wytrzeszczała oczy. Czasami taplała się w kałuży, w której było więcej błota niż wody, ale żabie wcale to nie przeszkadzało. Nazwałem ją Mundzia, bo nic innego do niej nie pasowało. Bardzo chciałem, żeby Mundzia przychodziła do mnie, jak zawołam: „kum, kum”, ale ona w ogóle mnie nie słuchała. Nie chciała też podawać łapy i ciągle uciekała, gdy próbowałem powozić ją autkiem. A ja nie mogłem jej złapać, bo Mundzia była zielona, śliska i sprytna. Wreszcie wpadłem na świetny pomysł. Znalazłem nieduży kamyk i kawałek sznurka. Żaba, nie podejrzewając niczego, kumkała sobie pod krzakiem – tam ją dopadłem i przywiązałem jej do pleców kamyk. Był na tyle ciężki, że nie mogła już tak szybko przede mną uciekać. Wyglądała bardzo śmiesznie, jakby miała na grzbiecie plecak. Byłem z siebie niezwykle zadowolony. – Do jutra, Mundziu! – zawołałem i pobiegłem do domu, bo zrobiło się późno. Oczywiście opowiedziałem o wszystkim dziadkowi i zdziwiłem się, że wcale mnie nie pochwalił. Powiedział tylko: – Idź już spać, wnusiu, a o żabie porozmawiamy jutro. Jednak następnego dnia wcale nie miałem ochoty na rozmowy. Obudziłem się bardzo wcześnie, bo było mi okropnie niewygodnie. Coś było nie tak, ale nie wiedziałem co. Leżałem na brzuchu i czułem się tak, jakby na plecach usiadł mi słoń. Dopiero gdy z trudem wstałem, zobaczyłem, że do pleców mam przywiązany spory kamień. Od sznurka bolały mnie ramiona, ale nie mogłem rozwiązać węzła i pozbyć się ciężaru. – Dziadku! Dziadku! – zawołałem. – Pomóż mi! Zdejmij to ze mnie! – Dlaczego? – zdziwił się dziadek, który pojawił się w drzwiach mojego pokoju. – Przecież to świetny pomysł. Z takim kamieniem na plecach nigdzie mi nie uciekniesz. Wtedy wszystko zrozumiałem. Chodziło o Mundzię. – Zdejmę ci go za chwilę – obiecał dziadek – bo teraz pewnie spieszysz się do ogrodu. Ktoś tam na ciebie czeka. Prawda? – Tak, ale… – Pobiegłem za dziadkiem, który wcale nie chciał słuchać tego, co miałem mu do powiedzenia. Kamień okropnie uwierał mnie w plecy, gdy szukałem Mundzi. Wreszcie znalazłem ją pod krzakiem. Nie wyglądała najlepiej. Szybko rozwiązałem sznurek i wyrzuciłem kamyk za płot. Polałem żabkę wodą i zaniosłem na brzeg kałuży. Nie chciała kumkać, w błocie też taplała się niemrawo, w końcu schowała się gdzieś w trawie. Wtedy dziadek rozwiązał sznurek i zdjął ze mnie kamień. Z trudem się wyprostowałem, a on wymasował mi plecy i powiedział: – Mam nadzieję, że zapamiętasz sobie tę nauczkę, wnusiu. – Oj, na pewno – jęknąłem. – No, to teraz pora na śniadanie – stwierdził dziadek. Na szczęście o żabie już więcej nie wspomniał. Nie musiał, bo ja i tak nie mogłem przestać o niej myśleć. Bałem się, że obrażona poszła sobie do innego ogrodu. Na szczęście po kilku dniach Mundzia pojawiła się pod krzakiem. Wytrzeszczyła na mnie oczy i powiedziała: – Kum – co zabrzmiało jak „cześć”. – Kum, Mundziu, kum – przywitałem się. – Fajnie, że jesteś, bo wiesz, ja nie chciałem ci zrobić nic złego – przyznałem zawstydzony. – I łapy też nie musisz podawać, jak nie chcesz. Tylko przychodź tu jak dawniej. – Kum, kum – zgodziła się żaba i wlazła do swojej kałuży. – Dziadku, dziadku! Mundzia wróciła! – zawołałem i z radości okręciłem się na pięcie. Nie mogłem tylko pojąć, dlaczego ona woli siedzieć w tym błocisku, zamiast pojeździć sobie moją piękną, czerwoną wyścigówką. Przecież to jest najnowszy model z otwieranymi drzwiami i zapasowym kołem. Wszyscy koledzy mi jej zazdroszczą. Ale jak to wytłumaczyć żabie?
Źródło: Renata Piątkowska, „Piegowate opowiadania”, Wydawnictwo BIS
Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat opowiadania, zachęca go do dzielenia się własnymi wnioskami. Przykładowe pytania:
Kto jest bohaterem opowiadania?
Kim była Mundzia?
Gdzie mieszkała żaba?
Na jaki pomysł wpadł chłopiec?
Jak czuła się żaba?
Czy dziadek pochwalił zachowanie wnuczka?
Co się stało następnego dnia?
Dlaczego dziadek przywiązał kamień chłopcu?
Czy znacie przysłowie „Nie czyń drugiemu, co tobie niemiłe”?
Czy sprawdziło się ono w tym przypadku?
Jak należy traktować zwierzęta?
Jak zakończyła się przygoda żabki i chłopca?
Co wiecie o żabach?
- Zapraszam teraz do zabaw z literami:.
1. Układamy wyrazy z liter, najpierw krótkie, potem coraz dłuższe, np.ul, but, nora, kamyk.
2. Żabki do stawu, żółwie na kamyk - zab. dydaktyczna. Na stole lub na dywanie rozkładamy ”żaby"/mogą to być zakrętki po napojach oraz niebieskie kartki papieru imitujące stawy. Na sylwetach stawów i na "żabach" znajdują się sylaby z literą "u", np. : lu, mu, ku, ul, un, up. Obok rozkładamy sylwety "żółwi"/np. cukierki/ oraz kamyków/wycięte z papieru/, na których również znajdują się sylaby, ale z literą "e", np.: es, et, ne, de, er, me. Zadaniem dziecka jest wybranie "żaby" lub "żółwia", odczytanie sylaby i dobranie identycznej sylaby na sylwecie stawu lub kamyka. Po zabawie dziecko wykonuje zadanie na karcie pracy: nakleja sylaby na liście i kamienie wg podanego kryterium, czyta sylaby w różnym tempie i łączy te same sylaby - KP-4, str.4.
* " Żabka" - zabawa skoczna, naśladowcza. Na podłodze wyznaczamy "staw" dla żabki. Dziecko - żabka przyjmuje pozycję kuczną, ręce wyprostowane między kolanami opierają się o podłogę. Na sygnał: "Żabka na spacer" - żabka wychodzi na spacer, wyrzuca ręce do przodu, a następnie wykonuje skok nogami. Na hasło: "Uwaga, bocian!"- wskakuje do stawu. Zabawę powtarzamy minimum 3 razy.
* " Gdzie jest żabka?"- wskazywanie źródła dźwięku. Mama na zmianę z dzieckiem chowa się i naśladuje głośno kumkanie żaby. Druga osoba uważnie słucha i odnajduje schowaną "żabkę".
- Możecie teraz wspólnie potańczyć, jak bociek z żabą, do piosenki "Żabie kroki"
* " Literowe tablety"- wykonujemy zadanie w "Kartach pracy"- KP-4, str.5..
* "Jak mądrze korzystać z komputera?" - zabawa dramowa. Dziecko zaprasza do zabawy pozostałych domowników - przedstawiamy scenki ukazujące wady lub zalety korzystanie z komputera.
Historia I. Dziecko gra na komputerze, przychodzi mama i woła na obiad, dziecko mówi: Zaraz i dalej bawi się na komputerze, sytuacja powtarza się kilka razy, nawołuje tata, brat, dziecko ignoruje prośby i dalej gra.
Historia II. Dziecko gra na komputerze, przychodzą koledzy i wszyscy razem wychodzą na podwórko, bawią się na powietrzu.
Historia III. Nauczyciel zadaje dzieciom zadanie: poszukać informacji o życiu żab. Dzieci przychodzą do domu, zasiadają do komputera z mamą i szukają potrzebnych materiałów.
Historia IV. Dziecko gra bardzo długo na komputerze, źle się czuje, boli je głowa, oczy. Idzie z rodzicem do okulisty.
Dziecko ocenia zachowanie bohaterów scenek, wskazuje, kto właściwie korzystał z komputera, a kto robił to w sposób niewłaściwy. Podsumowujemy, ustalając, że komputer ma zalety i wady.Zalety: pomaga w nauce, pozwala znaleźć informacje o świecie, wady: osłabia się wzrok, brak ruchu powoduje wady postawy, zbyt mało czasu poświęcamy na kontakty z ludźmi – rodzicami, kolegami, nie wychodzimy na podwórko.
Wspólnie z dzieckiem określamy zasady mądrego korzystania z komputera. Przykładowe zasady: – Komputer włącza tylko osoba dorosła. – Czas poświęcony zabawie przy komputerze wynosi 15 minut. – Przyjmujemy prawidłową postawę ciała podczas siedzenia przy komputerze. – Utrzymujemy odpowiednią odległość oczu od monitora. – Możemy grać tylko w gry przeznaczone dla dzieci. – Nie wchodzimy na strony internetowe bez zgody i obecności rodziców. – Gdy jest ładna pogoda, wybieramy pobyt na świeżym powietrzu, a nie na siedzenie przy komputerze.
* "Jaką liczbę wskazuje komputer?" - zabawa matematyczna, kodowanie i dekodowanie, dodawanie w zakresie 10. Dziecko na kartce w formacie A-4 - "monitorze komputera" układa figury geometryczne zgodnie z podanym kodem. Kod z kartoników i cyfr: kwadrat -1, trójkąt - 2, koło - 3. Dziecko układa: jeden kwadrat, dwa trójkąty, trzy koła. Na pytanie, jaką liczbę pokazał komputer, dziecko zamiast odpowiedzi kładzie na monitorze cyfrę 6. Następny kod: kwadrat - 2, trójkąt - 2, koło - 6. Inna wersja: dorosły podaje cyfrę, a dziecko układa figury.
* "Kosmiczna żabka"- zapraszamy do tańca i zabawy z tą radosną żabką.
* *Dla chętnych proponuję zabawy z głoską i literką "ż, Ż" - "Żaba Żaneta". Dziecko dzieli wyraz : żaba na sylaby, głoski, układa z białych cegiełek i zaznacza głoskę "ż". Określenie, że głoska "ż” jest spółgłoską, uprzednich ćwiczeniach wymowy przed lustrem/ułożenie, warg, zębów, języka /. Zapoznanie z wielką i małą literą "ż”, drukowaną i pisaną. Do jakiej lit.jest ona podobna?. Skacząc jak żabka dziecko wyszukuje wyrazy z głoską "ż" na początku wyrazu, chodząc jak żyrafa- z wysoko wyciągniętą szyją - wyrazy z głoską "ż"- w środku wyrazu, zaś chodząc jak żółw - na końcu wyrazu.
- Teraz pora na wykonanie zadania w "Kartach pracy" - KP-4, str, 82.
** Prośba do rodziców o wyszukanie w internecie "Historii wynalazków" - przybliżenie historii komputerów, ciekawostek dotyczących ich wielkości.
** Dla chętnych: "Żabka"- w technice origami z kół. Wykonujemy na podstawie instrukcji znalezionej w internecie. Tamże szukamy ciekawostek o żabach.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era; "Dzieciaki w akcji")
* Która z zaproponowanych "żabich" piosenek była najfajniejsza? Czy próbujesz już ją śpiewać?
Możesz jeszcze ułożyć żabie puzzle
Puzzle_-_Zabawy_z_litera_Z.docx
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era, Dzieciaki w akcji)
21.04.2020
Pośród multimediów
Jak spędziliście weekend? – swobodne rozmowy. Dziecko opowiadaj jak spędziło dni wolne, w co się bawiło, jakie były jego ulubione zajęcia, czy korzystało z urządzeń elektronicznych, w jaki sposób. Dziecko wymienia urządzenia, np. komputer, laptop, telewizor, smartfon, opowiada w jaki sposób z nich korzystało.
Czasopisma dziecięce – Dziecko podaje tytuły, czasopism dziecięcych, które zna, wskazuje tematy, które je najbardziej zaciekawiły i są jego ulubionymi. Zapoznanie ze „Świerszczykiem”. Rodzic opowiada kilka słów o „Świerszczyku”, który był towarzyszem zabaw wielu dzieci, bowiem jego pierwszy numer ukazał się już w 1945 roku, a jego tytuł wymyśliła znana pisarka, Ewa Szelburg-Zarembina. Grający za kominem świerszcz miał być symbolem tego, co wiele dzieci utraciło w wojennej zawierusze – ciepła rodzinnego domu. Czasopismo to zawiera teksty do czytania, zagadki, gry, różnego rodzaju ćwiczenia itp.
Multimedia – rozwiązywanie zagadek. Po udzieleniu odpowiedzi dziecko wskazuje odgadnięty przedmiot w domu.
Włącz go, a wnet ci pokaże
Bajki, filmy, mnóstwo zdarzeń.
Taka jego jest robota – Bawić cię… gdy masz pilota.
(telewizor)Papierowa, pełna wieści,
Których setki w sobie mieści.
Ma też wersję w internecie.
O czym mowa? O…
(gazecie)Dziś powszechne urządzenia,
Kiedyś nie do pomyślenia
Żeby ludzie z wielkiej dali,
Przez coś z sobą rozmawiali.
(telefon)Gra piosenki, czasem gada,
Czasem bajki opowiada.
Możesz słuchać, gdy ma rację,
Lub po prostu zmienić stację.
(radio)Gdy to, co masz w komputerze,
Chcesz zobaczyć na papierze,
Ona chętnie ci pomoże,
Czarno-biało lub w kolorze.
(drukarka)Multimedia stanowią połączenie kilku różnych form przekazu informacji: tekstów, dźwięku, obrazów, ruchu, filmu, a służą do przekazywania informacji między ludźmi. Pytamy dziecko, jakie jeszcze urządzenia zna (np. tablety, komórki). Przypominamy również o czasopismach, które są zaliczane do mediów drukowanych
Proszę zrobić ćwiczenie cz. IV, str.3 , w pustym okienku narysujcie jeszcze inny sposób, w jaki korzystacie z mediów.
Posłuchajcie wiersza „Mój kolega komputer” Stanisława Karaszewskiego
Mam komputer supernowy
Z monitorem kolorowym,
Klawiaturą, stacją dysków
I malutką, zwinną myszką!
Mój komputer, mój komputer,
On jest super, super, super!
On najlepszym jest kolegą,
nie potrzeba mi innego!
Och! Ach! Och! Ach!
To najlepszy kumpel w grach!
Nagle, rety! Co się dzieje?!
W komputerze coś szaleje,
Wirus groźny niesłychanie
Pożarł program, połknął pamięć!
Wirus popsuł mi komputer,
Już komputer nie jest super!
Ale za to mam dobrego,
Mam kolegę prawdziwego!
Och! Ach! Och! Ach!
To najlepszy kumpel w grach.Odpowiedz na pytania:
O czym był wiersz?
Kto odpowiada w wierszu o swoim komputerze?
Co jest potrzebne, aby korzystać z komputera?
Dlaczego nazwał go najlepszym kolega?
Co się stało, gdy komputer się zepsuł?
Czy komputer może zastąpić prawdziwego kolegę?
Lepiej mieć superkomputer, czy prawdziwego przyjaciela?
Oglądamy swoje komputery i laptopy; nazywamy kolejne elementy zestawu komputerowego: komputer, klawiatura, myszka, monitor, drukarka, głośniki, gra edukacyjna. Omawiamy funkcje wszystkich elementów zestawu.
Klik – słuchaj, co zrobić – zabawa ruchowa. Dziecko stoi. Na hasło: Klik biega w różnych kierunkach, na hasło Klik, klik porusza się na czworakach tyłem, na hasło Klik, klik, klik stoi na jednej nodze w bezruchu. Zabawę powtarzamy kilka razy
Zagrożenia związane z niewłaściwym korzystaniem z komputera, laptopa – Bezpieczeństwo w sieci. Zobacz:
na YouTube i necio.pl – zabawa w internet
sieciaki.pl – zasady bezpiecznego korzystania z internetu
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
20.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Swoją "stację meteorologiczną" prezentują nam Julka i Maja, a Lena swoje wiosenne i pogodowe prace oraz tęczową rękę
Dziękuję bardzo.Jak się zachować w czasie różnej pogody?
* "Widoki w czterech porach roku" - ćwiczenie percepcji wzrokowej. Dziecko układa w całość pocięte na 10-15 części ilustracje przedstawiające 4 pory roku ( np.ze starego kalendarza lub uprzednio przez dziecko narysowane), następnie nakleja je na osobnych kartkach. - Teraz należy ułożyć pory roku we właściwej kolejności.
* To było trochę gimnastyki.
*"Godziny na zegarach" - rozpoznawanie godzin na zegarze. Oglądamy zegarek elektroniczny i wskazówkowy, na którym duża wskazówka liczy minuty, a mała pokazuje godziny. Spróbujcie odczytać godziny. Posłuchajcie komunikatów o pogodzie:
- Rozpoznawanie godzin na zegarze. Zobaczcie w domu zegar – wskazówki i tarczę zegarową. Pamiętajcie, dłuższa wskazówka pokazuje minuty, a krótsza wskazówka godziny. Zróbcie ćwiczenie - cz.3, str.80
* Zapraszam do obejrzenia filmu: " Dzień, noc i pory roku"
* " Układamy chmurki deszczowe o różnych rozmiarach" - zabawa matematyczna, utrwalenie umiejętności przeliczania, dodawania i odejmowania w zakresie 1 - 10. Układamy na chmurkach kropelki według cyfr na nich umieszczonych. - "Chmurowe działania"- układamy kropelki wg zapisu działań: dodawania lub odejmowania :.
3 + 5 =. ; 7 + 3 =
4 + 3 =. ;. 9 - 4 =.6 - 2 = ; 10- 6 =.
- W K. P. na str.81, wyznaczcie, proszę, trasę przejazdu straży pożarnej, która porusza się tylko po polach, na których wyniki działań są równe 10.
* " Czy wiesz, jak się ubrać i zachować w czasie określonej pogody?"- zabawa podobna do wczorajszej - spośród różnych ubrań dziecko wybiera te, które wskazuje symbol pogodowy. Rozmowa na temat właściwego zachowania w różnych sytuacjach pogodowych:
słońce – dzieci wymieniają zasady chronienia się przed nadmiernym promieniowaniem słonecznym (osłanianie głowy – czapkami, kapeluszami chustkami, używanie filtrów ochronnych z wysoką ochroną UV, niewychodzenie na podwórko w czasie największych upałów, szukanie cienia, nie patrzenie w stronę słońca);
śnieg i mróz – chowanie się w miejscach osłoniętych przed wiatrem, rozgrzewanie się w przypadku zmarznięcia (bieganie, rozcieranie miejsc zmarzniętych, chuchanie w dłonie), chronienie skóry przed mrozem (zakładanie rękawiczek, szalików, czapek, smarowanie twarzy kremem);
burza – zachowanie zasad bezpieczeństwa: gdy zaskoczy na otwartej przestrzeni, nie stajemy pod wysokimi drzewami, kucamy ze złączonymi nogami, nie wolno biegać i poruszać się szybkim krokiem, nie wolno spacerować po plaży (zbiorniki z wodą, a szczególnie słone morze i mokry piasek łatwo ściągają pioruny), nie wolno się kąpać w zbiornikach wodnych i otwartych basenach, w górach należy zejść z grani lub wysoko położonych wzniesień i schować się w jakimś zagłębieniu.
* "Słoneczko i chmurka"- układanie sylwet stosownie do poleceń dotyczących orientacji przestrzennej. Dziecko dostaje słoneczko i chmurkę /może je sobie uprzednio narysować i wyciąć/. Układa sylwety stosownie do poleceń:
– słoneczko na chmurce,
– słoneczko nad chmurą,
– chmurę przed słoneczkiem,
– chmurę za słoneczkiem,
– słoneczko pod chmurą,
– słoneczko obok chmury,
– słoneczko z prawej strony,
– słoneczko pomiędzy chmurami.
* " Dom pod słońcem"- słuchanie opowiadania Justyny Martynowskiej.
Dawno, dawno temu świat był bardzo dobry. Pełen radości, miłości i przyjaźni, lecz ludzie zaczęli zapominać, co to uśmiech, dobre słowo, braterstwo. Patrzyło na ten świat słońce: piękne, złote i ciepłe. Pewnego dnia postanowiło ukarać ludzi za zło, które wyrządzili sobie nawzajem. Powiedziało: – Mam was dość, żyjecie dzięki mnie, to ja wam daję siłę i chęć do życia, lecz wy tego nie wykorzystujecie dobrze. Zgasnę więc. I tak się stało. Na świecie zapanowała ciemność. Źli ludzie cieszyli się. Radowali się, mówiąc: – Bardzo dobrze się stało, po co nam ten maruda. Zaczęli żyć bez słońca, lecz nagle okazało się, że z powierzchni ziemi zniknęły rośliny (one nie mogą żyć bez słońca), potem zwierzęta (one nie mogą żyć bez roślin). Ludzie pozostali sami, głodni i zmarznięci. Cieszyły ich tylko wspomnienia o słońcu, jego cieple i radości, jaką ze sobą niosło. Znaleźli się wśród ludzi mędrcy, którzy postanowili, że będą tacy jak chciało słońce: mili, dobrzy, prawi. A ponieważ nie tylko zło bywa zaraźliwe, ale dobro też, powoli cały świat stawał się dobry. Ludzie zaczęli mieć nadzieję, znowu zaczęli wierzyć w dobro. Stworzyli wielki dom oparty na współczuciu, miłości, zaufaniu i braterstwie. Dziwny był ten dom, bo bez dachu, który chroniłby od zimna. Ludzie zaczęli błagać słońce: – Zostań naszym dachem, ciepłym i radosnym. I tak się stało. Słońce znowu zaświeciło. Przykryło dom ludzkości gorącą, wesołą tarczą dającą chęć do życia ludziom, roślinom i zwierzętom.
Justyna Martynowska
Źródło: Justyna Martynowska „Dom pod słońcem”. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź 2002
- Porozmawiajmy o treści tego opowiadania:
Kto był bohaterem opowiadania? Jak się czuli ludzie w swoim miejscu? Co sprawiało, że czuli się dobrze? Dlaczego słoneczko się pogniewało? Co zrobiło słońce? Jak odczuli to ludzie, jak odczuły to rośliny i zwierzęta? Jakie wspomnienia przywoływali ludzie? Czy ciepło może dawać tylko słońce? Czy ludzie również mogą obdarowywać się ciepłem? Jak wy rozwiązujecie swoje konfl ikty?
* "Pogodowe zagadki" - utrwalenie poznanych liter, rozwiązywanie szyfrów pogodowych, odczytywanie wyrazów z liter lub sylab.
* Jak tam wasze kalendarze pogody?
* "Pogodowe zamieszanie" - powtarzamy wczorajsze ćwiczenia gimnastyczne.
* Może zaśpiewamy sobie "Kałużowy deszcz"? Spróbujcie zrobić akompaniament wykorzystując różne części swojego ciała/dopasowujemy do tekstu/.
** Kolejny tydzień naszych spotkań na odległość za nami! Do spotkania w poniedziałek!
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
17.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Maja i Julka wykonują cikawe prace plastyczne, związane z naszymi zajęciami. Dziś prezentują nam swoje wersje tęczy oraz ćwiczenia oddechowe z kropelkami. Może ktoś z Was chciałby je w domu powtórzyć? A nasza Malwinka dzielnie rozwiązuje zadania. Brawo dziewczyny
Pogoda w różnych porach roku
* "Jaka jest rola deszczu?" - określanie pozytywnej i negatywnej roli deszczu Przykłady pozytywnej roli deszczu – jest potrzebny do podlewania roślin, do napełniania zbiorników, do picia dla zwierząt. Jeśli jest go za dużo – grożą nam powodzie. Skutki braku deszczu – susza, brak życia.
*Kropelka deszczu"- dziecko podaje skojarzenia z kroplą deszczu, np.: nuda, łzy, deszcz, kałuże, parasol, woda, życie, konewka.
* "Deszczowe kropelki"- obrysowywanie szablonu kropelki. Dziecko odrysowuje /z przygotowanego przez kogoś dorosłego szablonu/ 20 kropelek, następnie je wycina i wkłada do koperty lub jakiegoś pojemniczka. Będą to liczmany potrzebne do zajęć w kolejnych dniach.
* " Pogodowe zamieszanie" - zestaw ćwiczeń.
- " Słońce świeci - deszczyk pada" - Na hasło: "Słońce świeci" dziecko wyrusza na spacer, maszerując w dowolnych kierunkach. Na hasło: mu "Deszczyk pada"- dz.ucieka przed deszczem, chroni się, "przyklejając" plecy do ściany, szafy itp./pamiętamy o prawidłowej postawie wyprostnej/. Zabawy powtarzamy kilka razy.
- "Kropelki i chmurki" - dziecko - kropelka biega swobodnie do rytmu wystukiwanego przez mamę. Na hasło: "Obłoczek"- zatrzymuje się i delikatnie kołysze na boki. Potem ponownie staje się kropelką, na hasło: "Chmura deszczowa" - zatacza duże koło. Znów biegająca kropelka, na hasło: "Chmura burzowa" - kładzie się na brzuchu pełzając. Zab.powtarzamy kilka razy.
- " Wiatr i liście"- mama jest drzewem- stoi nieruchomo, dziecko to wiatr. Na podane hasło - wiatr biega pomiędzy drzewami (mama i różne domowe sprzęty), mama- drzewo - kołysze swoimi gałęziami wykonując luźne skłony tułowia w lewo i prawo, (można włączać i wyłączać muzykę). Gdy muzyka cichnie - wiatr przechodzi do przysiadu podpartego, a drzewo nieruchomieje. Następuje zmiana ról i kilkakrotne powtórki.
- " Omiń kałuże" - na podłodze rozkładamy kałuże ( klocki lub jakieś płaskie przedmioty). Dziecko skacze obunóż w przód, omijając kałuże. Wykonuje przeskoki elastycznie, zeskakując na ugięte kolana.- " Lodowe sopelki" - dz. biega w dowolnych kierunkach, na hasło: "Lodowy sopelek" staje nieruchomo na jednej nodze, przyjmując lodową pozę. Powtarzamy.
- Dziecko maszeruje z jednoczesnym wypowiadaniem słów przysłowia: " Kwiecień, plecień, bo przeplata: trochę zimy, trochę lata".
* "Literowe koszyki pór roku" - utrwalenie liter, wyróżnianie głosek w nagłosie /na początku wyrazu, wygłosie /na końcu/ i śródgłosie /w środku/. 4 koszyki lub inne pojemniki będą oznaczać pory roku i oznaczamy je pierwszą literą nazwy np.:
W – wiosna
L – lato
J – jesień
Z – zima
Do poszczególnych pojemników dajemy przedmioty lub obrazki zaczynające się na tę samą literę co dana pora roku np.: do pojemnika W – wkładamy WIADERKO, WSTĄŻKĘ, WŁÓCZKĘ itd. Można też narysować na kartce obrazki, w których w środku nazwy występuje głoska z danego koszyka, np. do pojemnika J – wkładamy pajac, kajak.
Na 4 kartkach papieru narysuj tyle kropel deszczu ile jest głosek w nazwie i włóż do koszyka (pojemnika) np. WIOSNA – 6 kropel do koszyka W.
* "Deszczowe kropelki"- ćwiczenie graficzne. Dziecko wymyśla, co może powstać z kropli deszczu - wykonuje ilustracje wg własnego pomysłu, zamieniając krople deszczu, w to, co mu podsunie wyobraźnia, np. kasnala, grzybka, kwiatek itd. (cz.III, str. 79)
* " Lubimy deszcz"- słuchanie, nauka, śpiewanie i zabawa ruchowa do piosenki " Kałużowy deszcz".
* "Deszczową piosenka" - zabawa taneczna z wykorzystaniem parasolki. Ostrożnie rozkłada parasolkę. Obraca ją na ramieniu, kładzie odwrócony parasol na podłodze i idzie dookoła, podnosi wysoko do góry, opuszcza itp. Na zakończenie przykuca i chowa się za swoim parasolem.
* "Jestem kroplą wody"- opowieść ruchowa. Dziecko wciela się w kroplę wody i naśladuje ruchy wymieniane w opowieści : Jesteś kropelką wody, leżysz na listku. Wygrzewasz się na słonku. Czujesz, że stajesz się lekka, unosisz się wysoko, wysoko. Jesteś teraz chmurką, płyniesz po niebie.Nagle robi się chłodniej, spadasz na ziemię jako deszczyk, odbijasz się o parapety domów, parasole ludzi... i ponownie jesteś kropelką, leżysz na listku...
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
* Teraz proponuję wam konkurs: kto wymieni, tak od razu, najwięcej nazw miesięcy? Oczywiście pory roku znacie wszystkie! Ile każda pora ma miesięcy? No, to teraz próbujemy przyporządkować każdej porze roku 3 miesiące. Zaczynamy od wiosny? Wiosna - marzec, kwiecień, maj; lato - czerwiec, lipiec, sierpień;. jesień - wrzesień, październik, listopad; zima - grudzień, styczeń, luty. Policzcie, czy liczba miesięcy zgadza się z kalendarzem.
* "Wymyśl symbol dla każdej pory roku" - narysuj duże koło, podziel je na 4 równe części, każdą oznacz pierwszą literą pory roku i narysuj symbole kojarzące ci się z tą właśnie porą.
* Teraz trochę gimnastyki! Lubicie zumbę?
Zumba Kids dla chętnych Dla rozluźnienia proponuje zabawy przy muzyce. Oto propozycja Zumby dla dzieci:
16.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dziś swoją pracę prezentuje nam Oliwier. Bardzo dziekuję za zdjęcie.
"Obserwujemy pogodę - co to jest prognoza pogody?"
*"Pogodowe zagadki"- słuchowe rozpoznawanie odgłosów wiatru, burzy, deszczu, nazywanie usłyszanych dźwięków, odtwarzanie ich za pomocą odpowiednich wyrazów dźwiękonaśladowczych, np, deszcz- kap, kap,. chlap, chlap,. wiatr - fiu, fiu, wiu, wiu,. burza - łup!,. śnieg - skrzypu, skrzyp,. grad - pac, pac, puk, puk itd.
Wiecie już, skąd ten wiatr? Możecie teraz pobawić się z wiatrem. Spróbujcie sami wymyślić zabawy (np. wiatraczki, bieganie z lekkim szalikiem, chusteczką, dmuchanie skrawków chusteczek higienicznych, waty lub piórek itp.).
* " Przysłowia wiosenne" - zabawy rytmiczne. Wyjaśnienie, że przysłowia są mądrością ludową przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Przypominamy sobie znane przysłowia związane z wiosną, np. "W marcu jak w garncu", "Kwiecień - plecień, bo przeplata: trochę zimy, trochę lata" , "Majowa Zofija bzy nam rozwija". Zwrócenie uwagi na miesiące zaliczane do wiosny - marzec, kwiecień, maj. Dziecko próbuje wypowiadać przysłowia w określony sposób: głośno, cicho, wolno, szybko, wysoko /cienkim głosem/, nisko /grubym/, że zmianą pozycji ciała( na siedząco, stojąc, leżąc, maszerując). Można wspólnie ustalić sygnały niewerbalne - ruchowe - do wydawania instrukcji. Rolę prowadzącego mogą się zmieniać.
* " O marcu, pannie Juliannie i o ptaszku" *- słuchanie opowiadania Lucyny Krzemienieckiej.
Zbudził raz marzec pannę Juliannę.
- Spójrz, jak słoneczko błyszczy poranne! Idźże czym prędzej na spacer miły, już wszystkie panny to uczyniły.
Pyta Julianna tuż przed okienkiem.
- A jaką marcu, wziąć mam sukienkę?
- Weź tę leciutką, tę w kwiatki zwiewną, pogoda ładna będzie na pewno. I kapelusik ten z różyczkami. I pantofelki – te z dziureczkami. Biegnie Julisia wesoła taka, zdejmuje lekką suknię z wieszaka. Bierze kapelusz pełen różyczek. Frr… już wybiegła. Mknie przez uliczkę i myśli sobie: „Pójdę w aleje, już się tam wiosna na drzewach śmieje”. Lecz psotnik marzec pannę dogania, chmurami szybko niebo zasłania, zerwał się wiatr i deszcz chlusnął z cebra. Panna Julianna narobi krzyku:
- Ej psotny marcu, psotny deszczyku! – Mój kapelusik, on nie na deszcze!
I frr… pobiegła przebrać się jeszcze. Wzięła parasol, czapkę na słoty.
- Na nic mi teraz marcowe psoty!
Lecz marzec psotnik pannę dogania. Szepnął coś słonku, bo się wyłania i tak przygrzewa, i tak przypieka. Z panny pot spływa, panna narzeka:
- Ej, nie na słońce grube ubiory. Ależ ten marzec do psoty skory!
Miesza jak w garncu słońce i deszcze. Pójdę się chyba przebrać raz jeszcze.
Znów się przebrała, biegnie z podwórka. Ujrzał ją ptaszek, ten w szarych piórkach, i ćwierknął głośno:- Dziwię się pannie, że piórka zmienia tak nieustannie. Ja, kiedy deszczyk mam na ogonku, wysycham sobie w marcowym słonku.
Lucyna Krzemieniecka
Źródło: Lucyna Krzemieniecka, „O marcu, pannie Juliannie i o ptaszku”
Porozmawiajmy o treści tego opowiadania:
- kto wystąpił w opowiadaniu?
- jaką przygodę miała panna Julianna?
- dlaczego marzec został nazwany psotnikiem?
- jaka pogoda była tego dnia, gdy panna Julianna wybrała się na spacer?
- które z symboli pogody wystąpiły w opowiadaniu?
- jak czuła się panna Julianna, ciągle zmieniając ubrania?
- czy spacer Julianny był udany i przyjemny?
- jak należy się ubierać, gdy mamy do czynienia ze zmienną pogodą?
- co to znaczy ubrać się na cebulkę?
- kto może nam pomóc przewidzieć, jaka będzie pogoda?
Do takiej kapryśnej pogody najlepiej jest ubierać się "na cebulkę", czyli warstwowo, aby móc zdjąć niektóre ubrania, gdy zrobi się cieplej. Przed wyjściem na zewnątrz warto sprawdzić prognozę pogody w telewizji, radiu lub telefonie korzystając ze strony internetowych. Wtedy możemy się dowiedzieć, jaka pogoda będzie się w danej miejscowości i ubrać się stosownie do zapowiedzi.
* Pogoda może nas zaskoczyć ...
* " Ubieramy się stosownie do pogody" - zab. dydaktyczna- dopasowywanie stroju do pogody. Mama czyta komunikaty na temat pogody, a dziecko wskazuje, co z wcześniej przygotowanych ubrań, należy założyć lub zabrać ze sobą. Przykładowe komunikaty:.
- Uwaga! Silne wiatry i deszcze. Niska temperatura. Zimno.;
- Spadnie niewielki deszcz. Poza tym pogoda pełną słońca. Lekki wiatr.;
- Silne słońce. Uwaga upał i wysokie temperatory.;
- Rankiem uwaga na mgły. Po południu słońce, a miejscami burze.
* "Kolorowa tęcza" - omówienie kolorów tęczy: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, granatowy, fioletowy. Wyjaśnienie, jak powstaje tęcza - w wyniku rozszczepienia światła słonecznego, które dostając się do atmosfery, napotyka na swojej drodze krople wody i przez nie przechodzi. Efektem tego jest rozszczepienie światła białego na wielobarwne widmo. Kiedy występuje tęcza?
Dziecko układa z pasków bibuły lub rysuje tęczę, przy każdym pasie umieszcza literę, którą się rozpoczyna nazwa danego koloru: cz, p, ż, z, n, g, f. Następnie wyszukuje wyrazy rozpoczynające tymi literami, np. granatowy- garnek, gra, guma ; fioletowy - flet, foka, flaga ; żółty - żaba, żyrafa, żarówka.
Obejrzyjcie bajkę:
O królu, co chciał kupić tęczę
* Poznawanie obiegu wody w przyrodzie. Po obejrzeniu filmiku, możecie spróbować narysować, co dzieje się z wodą w przyrodzie - jej obieg.
*** Tak się zapędziłam, że nie zapytałam, jak tam Wasze Święta? Chcecie narysować, namalować - przyślecie zdjęcia? A która z wielkanocnych piosenek najbardziej wpadła Wam w ucho, którą śpiewaliście całe Święta i zaśpiewacie mi, jak się nareszcie spotkamy? Tęsknię już za Wami.........
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
15.04.2020
Domowe Przedszkole
Dzis w naszym cyklu "Jarzębinki" świątecznie i przedświątecznie. Swoje zadania prezentuje nam Malwinka, Maja i Julka oraz Paweł.
Bardzo Wam dziekuję za świąteczne życzenia i za zdjęcia. Pozdrawiam gorąco wszystkich. Pani Janka
" Ach, ta pogoda - co to takiego?"
* Zagadki o pogodzie:
Ciepło z zimnem się zmówiło,
srebrne frędzle zawiesiło,
Kiedy ostry mróz przeminie,
w słońcu woda z dachu spłynie. (sopel)
Co to za ogrodnik?
Konewki nie miewa, a podlewa kwiaty i drzewa. (deszcz)
Nie widać nic od samego rana,
Ziemia jest jakby mlekiem oblana.
Lecz nie martwice się, to nie szkodzi,
Bo słońce wróci za kilka godzin. (mgła)
Gdy wczesnym rankiem na łące się znajdziesz,
może te perły w trawie odnajdziesz. (rosa)
Pada z góry, z czarnej chmury
nie śnieg, nie deszcz,
W słońcu promieniach
w wodę się zmienia.
Co to jest, czy wiesz? (grad)
Dom pszczół i Ewa, to będzie… (ulewa)
Kiedy leci – nic nie gada,
Cicho i ostrożnie siada.
Lecz o wiośnie, kiedy znika,
To dopiero szum, muzyka. (śnieg)
Huczy, świszczy, leci w pole,
Czyni w koło swe swawole,
zrywa ludziom kapelusze
i wykręca parasole. (wiatr)
Źródło: J. Stec, „Zagadki dla najmłodszych”, M.A.C. S.A. Oficyna Wydawnicza i Fonograficzna, Kielce 1995
* "Kapryśna pogoda" - słuchanie wiersza Bożeny Formy i rozmowa na jego temat.
Kapryśna Pogoda
Siedzi natura i myśli sobie.
Och ja tu zaraz porządek zrobię.
Wnet pory roku do niej przygnały
i różne aury zaplanowały.
Właśnie jest wiosna, wietrzyk powiewa,
słoneczko coraz mocnej przygrzewa.
Często śnieg z deszczem i grad popada,
jednak dni ciepłych znaczna przewaga.
Lato przychodzi zaraz po wiośnie.
Wszyscy witają lato radośnie.
Czyściutkie niebo, upały duże
zachody słońca i groźne burze.
Razem z jesienią ulewne deszcze.
Mgły wczesnym rankiem, przymrozki pierwsze.
Coraz mniej ciepła, smutno, ponuro,
słońce ukryte ciągle za chmurą.
A kiedy zima sroga przybędzie,
lekki, puszysty śnieg sypać będzie.
Siarczyste mrozy, śnieżne zamiecie,
będą panować wtedy na świecie.Rozmowa kierowana:
- kto był głównym bohaterem wiersza?
- jakie postacie wezwała do siebie natura?
- jakie aury pogodowe zaplanowano dla poszczególnych pór roku?
- opiszcie pogodę w poszczególnych porach roku według wiersza.
* "Co robisz w taką pogodę?"- zab.twórcza. Mama podaje różne rodzaje - warianty pogodowe, a dziecko pokazuje czynności, jakie wykonuje podczas takiej pogody, np, słońce - dz.biega, opala się, pływa; padający deszcz - ogląda książki, układa klocki, idzie na spacer z parasolem itp.
* "Jaka jest dzisiaj pogoda?"- zakładamy własny kalendarz pogody obserwując pogodę za oknem, określając zaobserwowane zjawiska pogodowe (na wzór kalendarza przedszkolnego). Ustalamy stałą godzinę dokonywania obserwacji. W dodatkowych informacjach (w ostatnim wierszu tabelki) może ktoś dorosły pod dyktando dziecka opisać: jak się czuliście w danym dniu, co jeszcze zaobserwowaliście? Można narysować lub wkleić zdjęcia.
* " Deszczowa muzyka" dziecko naśladuje stukając paluszkami o podłogę różne rodzaje deszczu ( kapuśniaczek, większy deszcz, ulewę, burzę). Następnie na zmianę z mamą wymyślamy i powtarzamy różne rytmy wystukując je , np. klockiem. * "Wiatr północny i słońce"- słuchanie opowiadania na podstawie bajki Ezopa.Między dwiema potęgami jakimi, były mroźny Wiatr Północny i Słońce, rozgorzał wielki spór. Każdy z żywiołów twierdził, że jest najpotężniejszy. Wicher dmuchał na chmury i zasłaniał Słońce. Słońce zaś wyglądało zza chmur i swoimi ciepłymi promieniami ogrzewało mroźne podmuchy Wiatru, sprawiając, że nie były one już tak groźne.
Jednak spór musiał zostać rozstrzygnięty. Wicher ujrzał idącego po ziemi wędrowca i zaproponował, iż ten zostanie uznany za potężniejszego, kto pozbawi człowieka jego płaszcza. Wiatr nie czekał nawet na słowa zgody od Słońca. Zaczął silnie dmuchać, próbując swoją ogromną siłą zerwać odzienie z wędrowca. Człowiek jednak z powodu mrozu jeszcze ściślej otulał się płaszczem. Wtedy, z uśmiechem na swej okrągłej twarzy, Słońce wychyliło się zza chmur. Zaczęło delikatnie ogrzewać swymi promieniami utrudzonego wędrowca. Robiło się coraz bardziej przyjemnie, coraz cieplej i cieplej. W końcu człowiekowi zrobiło się tak ciepło, że postanowił ściągnąć z siebie swój płaszcz. Słońce swoim mądrym podejściem zwyciężyło zawody i udowodniło, że prawdziwa potęga nie tkwi w brutalnej sile, lecz w łagodności, którą dzielimy się z innymi.
Mariusz Strzelecki
Źródło: www.bajkowyzakatek.eu/2012/02/bajki-naszego--dziecinstwa-ezop-wiatr.html* Spróbuj narysować lub namalować ilustrację do tej bajki.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
* Macie ochotę poćwiczyć z Kubusiem?
14.04.2020
"Pisanki, kraszanki, wielkanocny zajączek i "śmigus- dyngus".
WESOŁYCH ŚWIĄT ! "
* Dzisiaj jest Wielki Piątek , dzień pełen zadumy i refleksji, przecież to dziś jest pamiątka śmierci Pana Jezusa na krzyżu. Za nas, za nasze grzechy! Ale już z niedzielę - największe święto : Zmartwychwstanie Pana Jezusa !
Życzę Wam, kochane dzieci i całym Waszym rodzinom ogromnej radości podczas tych, trochę innych (bo w zamknięciu), Świąt Wielkanocnych. Życzę, aby radość ze Zmartwychwstania Chrystusa napełniła Wasze serca i promieniowała na wszystkich wokół, napełniając Wasze domy ciepłem i miłością. Niech wiosna zagości przy Waszym świątecznym stole, abyście wspólnie potrafili się cieszyć z pięknie udekorowanego stołu, kolorowych pisanek, baranków, zajączków, wiosennych kwiatów, no i przysmaków wielkanocnych. Niech w drugim dniu Świąt odwiedzi wszystkich "zajączek" przynosząc jakieś niespodzianki, a ”śmigus - dyngus" niech sprawi Wam wiele radości! No i przede wszystkim, życzę Wam dużo ZDROWIA - uważajcie na siebie!
* Żeby Wam się za bardzo nie nudziło, proponuję do obejrzenia kilka fajnych, wielkanocnych filmików, głównie z piosenkami (które mogą Wam towarzyszyć podczas Świąt), a także trochę różnego rodzaju zabaw :
* Na filmach macie dużo pomysłów na pisanki i kraszanki wielkanocne. Z pewnością coś dla siebie wybierzecie! Jajka mogą być przecież nie tylko malowane, ale również barwione, skrobane /te pobarwione/, oklejane...
* " W roli głównej jajko" - zabawa badawcza, poznanie budowy i własności oraz różnych postaci jaj kurzych. Dziecko bada kurze jaja : obiera że skorupek i kroi jaja ugotowane na twardo i na miękko, wybija że skorupki jajo surowe- uprzednio wymyte i wyparzone /można póżniej wykorzystać do jajecznicy/, dotyka, rozgniata, wącha, ogląda przez lupę. Podczas badań rozmawiamy na temat: Skąd się biorą jajka?Po co są?/znoszą je ptaki, z jajek wylęgają się pisklęta - ich dzieci/.
* Żeby mieć pewność, że zajączek o was nie zapomni, możecie go własnoręcznie zrobić ze skarpetki
* Żeby mieć pewność, że zajączek o was nie zapomni, możecie go własnoręcznie zrobić ze skarpetki
* No, a w drugie święto "śmigus -dyngus"!
* Śmigus - dyngus wodą chlapie!
Uciekajmy, bo nas złapie!
Śmigus - dyngus wodą pryska!
Gdy jest blisko - pryska z bliska!
Śmigus - dyngus wodą leje!
My piszczymy, on się śmieje!
Udanej zabawy!A na koniec taka zabawa:
10.04.2020
Domowe przedszkole
W ostatnim domowym przedszkolu przed świętami, Lena prezentuje nam efekty swoich ostatnich zadań oraz Anitka, która pokazuje nam jak przygotowywała laurkę. Nasze gratulacje za wytrwałość dziewczynki.
"Wielkanocne tradycje"
* "Wielkanocny stół" wiersz Ewy Skarżyńskiej.
Nasz stół wielkanocny haftowany w kwiaty.
W borówkowej zieleni listeczków skrzydlatych
lukrowana baba rozpycha się na nim,
a przy babie - mazurek w owoce przybrany.
Palmy - pachną jak łąka w samym środku lata.
Siada mama przy stole, a przy mamie - tata.
I my. Wiosna na nas zza firanek zerka,
a pstrokate pisanki chcą tańczyć oberka.
Wpuścimy wiosnę, niech słońcem zabłyśnie nad stołem
w wielkanocne świętowanie jak wiosna wesołe.
* - Jak wyglądał wielkanocny stół opisany w wierszu? Co się na nim znalazło? A czego brakowało? Co jeszcze jest na Waszym wielkanocnym stole? Opowiedz, proszę, pełnymi zdaniami, a potem możesz narysować /możesz ten obrazek wykonać podczas Świąt, kiedy zobaczysz Wasz piękny świąteczny stół/.
- Oczywiście pomoc dziecka przy nakrywaniu stołu jest bezcenna!
Przygotowując wielkanocne śniadanie, powinniśmy zachować elementy tradycji i dokonać wszelkich starań, by stół wyglądał estetycznie i wyjątkowo. Pamiętajmy, że gromadzenie się przy stole, zwłaszcza podczas świątecznych posiłków, jest pretekstem do bycia razem z rodziną, wspólnych rozmów i spędzania czasu w miłej domowej atmosferze.
* "Dobre i złe maniery" - odgrywanie scenek sytuacyjnych z udziałem członków rodziny /po odegraniu scenki należy ocenić zachowania bohaterów/. Przykładowe scenki do odegrania:
1. Tata głośno rozmawia przez telefon przy stole, nie zwracając uwagi na prośby babci i żony.
2. Mama serwuje posiłki, dzieli je po równo i, używając odpowiednich określeń, zachęca do wspólnego zjedzenie posiłku.
3. Dziecko nie chce usiąść przy stole, tłumacząc się chęcią oglądania telewizji.
4. Dziecko "głośno" je posiłek.
5. Ciocia krytykuje wszystkie potrawy, których próbuje.
- Życzę Wam wesołej wspólnej zabawy, właściwej oceny zachowania bohaterów, uważnego śledzenia proponowanych rozwiązań i miłej rozmowy na temat dobrych manier.
* Z pewnością spodobają się wam te piosenki:
To były życzenia świąteczne, a także nauka rysowania, krok po kroku, wielkanocnego koszyczka. A zajączka umiecie narysować?
To są różne propozycje! Wybierzcie najfajniejszą!
Jeszcze piosenka o zajączku - oby spowodowała jakieś "zajączkowe" niespodzianki!
09.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dziś w naszym domowym przedszkolu Maja, Julka, Lena i Oliwier.
"W Wielkanocnym nastroju"
* Nasze piękne, wiosenne, zawsze pełne radości Święta Zmartwychwstania Pana Jezusa już tuż, tuż.... W tym roku będzie nieco dziwnie... Nie wolno nam przecież wychodzić z domów, tyle cudownych wrażeń i przeżyć nas ominie (np.wyjście że święconką do kościoła - w naszej trudnej sytuacji koszyczek ze "święconką" może pobłogosławić tata lub mama; ominą nas piękne wiosenne, rodzinne spacery), jednak dzięki temu, że będziecie razem z całą rodziną, dzięki Waszej miłości - będzie pięknie! Może trochę urozmaicą Wam ten czas takie propozycje:
* "Warto pomagać" - dziecko pod kierunkiem mamy uczestniczy w świątecznych przygotowaniach: sprząta swoje zabawki, układa ubranka, ściera kurze, zamiata (posługiwanie się szmatką, zmiotką, szufelką). Może również, wg potrzeb pomagać w pracach kuchennych, w świątecznym dekorowaniu domu itp. Najważniejsza jednak jest - grzeczność! A więc - pomagać, wg wskazań rodziców, ale nie przeszkadzać! "Wspólne przygotowania do Świąt będą wielką radością, jeśli będą wypełnione grzecznością!"
Piosenka o sprzątaniu domu
* "Święconka" - Co wkładamy do wielkanocnego koszyczka? Wielkanocna symbolika :
- jajko - symbol życia, siły, miłości i płodności,.
- baranek - symbol Zmartwychwstałego Jezusa,
- chleb - symbol Ciała Chrystusa, oznaka dostatku i dobrobytu,
- chrzan - symbol siły fizycznej,.
- sól - symbol dostatku i gościnności, życiodajny minerał mający moc odstraszania zła /po poświęceniu/,
- wędlina - symbol zdrowia, i dostatku,
- bukszpan - symbol trwałości życia i nieśmiertelności.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
* Obejrzyjcie, proszę , film " Wielkanocna przygoda" z serii "Domisie"
Spróbuj komuś z domowników opowiedzieć treść tego filmu. Co było szczególnie ważne w tej bajce? Co znalazł Eryk?
* Posłuchajcie, co inne przedszkolaki mówią o Wielkanocy
* Jeszcze proponuję wam wielkanocne piosenki
* "Kartka wielkanocna" - może potrafisz sam wykonać kartkę świąteczną, wg własnego pomysłu? Może być rysowana, malowana, wyklejanka własnoręcznymi wycinankami (ważne, żeby zawierała symbole wielkanocne) . W wypisaniu życzeń może ci pomóc ktoś z domowników. Fajnie będzie podczas Świąt obejrzeć własną kartkę i odczytać życzenia!
* "Rymy" - zabawa słownikowa, dopowiadanie rymujących się wyrazów. Dziecko po zastanowieniu się wymienia wyrazy, które najbardziej kojarzą mu się że zbliżającymi się świętami ( przedmioty i obyczaje świąteczne). Następnie próbuje znaleźć do nich rymy ( jeśli w zabawie uczestniczy więcej domowników - może być naprzemiennie/, np. pisanki- wianki, Wielkanoc- dobranoc, zajączek- pączek, koszyczek- pierniczek, bazie- na razie, jajka- bajka, baranek- dzbanek itp. Na podstawie najzabawniejszych rymów można ułożyć krótkie wesołe zdania, np. Do koszyka włożę pisanki, a na głowę dwa wianki.
* "Wielkanocny zajączek" - zabawa skoczna. Dziecko na hasło: "Zajączek" porusza się naśladując skoki zająca. Słysząc hasło: "Zajączek pozuje do zdjęcia" - zatrzymuje się w bezruchu.
08.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dziś w naszym domowym przedszkolu Maja, Julka, Lena, Emilka, Franek i Adrian.
"Kto odpowiada za czystość na naszej planecie?"
* "Czysta Ziemia" - rozmowa z mamą lub tatą . Dzieci opowiadają własnymi słowami o tym, jak każdy człowiek może przyczynić się do tego, aby na świecie było czysto. Rodzic zadaje pytanie związane z segregacją odpadów, przetwarzaniu śmieci, ograniczeniu korzystania z przedmiotów jednorazowego użytku takich jak foliowe torebki, korzystaniu z roweru lub komunikacji miejskiej zamiast samochodu, naprawianiu zepsutych rzeczy zamiast kupowania nowych, gaszeniu światła gdy wychodzimy z pokoju, zakręcaniu wody gdy myjemy zęby, niezrywaniu niepotrzebnie kwiatów, niełamaniu gałęzi drzew.
Od kogo zależy, czy nasza planeta będzie czysta? - może pomogą wam w odpowiedzi te filmiki.
https://www.youtube.com/watch?v=zleExE18fqQ&feature=youtu.be
https://www.youtube.com/watch?v=I-b0z5LqhKc&feature=youtu.be
No, i chyba mamy odpowiedź na nasze pytanie! Posłuchajcie piosenki, myślę, że wam się spodoba i się jej nauczycie.
https://www.youtube.com/watch?v=pRNtFXew_VE&feature=youtu.be
I jeszcze jedna piosenka
https://www.youtube.com/watch?v=1MZovZPTP7I&feature=youtu.be
* "Posłuchaj, policz, ułóż"- zabawa dydaktyczna, liczenie usłyszanych dżwięków wykonanych na samodzielnie zrobionym instrumencie. Dziecko wykonuje pałeczkę do gry na bębenku. W tym celu przykleja do jednego końca patyczka, np.do szaszłyków pasek tekturki/najlepiej falistej/ - ok. 2 cm szerokości, następnie zwija tekturkę i przykleja jej koniec. Zrobioną w ten sposób pałeczką może uderzać w kubek po jogurcie, który będzie służył za bębenek. Do zabawy zaprasza domowników. Ktoś uderza w kubek pałeczką kilka razy, a dziecko z zamkniętymi oczami próbuje policzyć usłyszane dźwięki i ułożyć tyle samo patyczków lub innych liczmanów. Zabawę powtarzamy kilka razy. * "Pod dyktando"- zab. ruchowa utrwalająca kierunki. Dziecko porusza się po pokoju zgodnie z poleceniem: dwa kroki do przodu, jeden krok w prawo, trzy kroki w lewo, jeden do tyłu, w tył zwrot, dwa kroki do przodu itd. * "Wymyśl zadanie"- zab. matematyczna. Dziecko rozwiązuje podane zadanie na odejmowanie w zakresie 10. Przykład zadania: W koszu było 10 jabłek, dzieci zjadły 5, ile zostało? W celu dokonania obliczeń dziecko posługuje się dowolnymi Liczmański, a następnie próbuje zapisać działanie. Po kilku próbach zadanie wymyśla dziecko.
* "Moja EKO - książeczka" - na podstawie zdobytych wiadomości, obejrzanych filmików i własnych doświadczeń spróbuj wykonać własną książeczkę: złóż kilka kartek zszytych zszywaczem, zaprojektuj okładkę i wymyśl jej treść, wykonaj ilustracje, a napisy - samodzielnie lub z pomocą mamy.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
Na dziś proponuję wam dwa eksperymenty:
* "W moim czystym świecie"- dziecko opowiada, czym jest dla niego ekologia. Na koniec kończy zdanie: W moim czystym świecie ...
A kto ma jeszcze ochotę, to może obejrzy któryś z tych filmików?
07.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dziś w naszym domowym przedszkolu Maja i Julka i ich dmuchane stworki oraz rakieta Oliwiera.
Serdecznie wam dziękuję za zdjęcia z zajęć! Widzę, że niektórzy z was solidnie pracują, równocześnie świetnie się bawiąc! A pozostałe dzieci? Robicie coś, czy też "zżera" was nuda?
"Po co nam tyle koszy na śmieci?"
Witam Was w nowym tygodniu domowych zajęć! Uciążliwe jest to siedzenie w domu, co? Tęsknicie już za przedszkolem? Ja za Wami - tak! Przy tak pięknej pogodzie, bardzo często bylibyśmy na świeżym powietrzu. Proponuję więc dzisiaj taką "wycieczkę" na niby :
"Leśna wycieczka"- zestaw ćwiczeń
1. Wycieczka rowerowa - ćwiczenia mięśni brzucha. Dziecko w siadzie równoważnym naśladuje pedałowanie. A może pamiętacie naszą zabawę ze śpiewem "Rowerki"? - Nogi unieś w górę, kręć rowerki raźno, teraz twoje dłonie uwerturę klaszczą, teraz unieś głowę, tam, gdzie nie ma nas, zrób użytek z ramion - już najwyższy czas!
2. Mostek - usprawnianie koordynacji i napięcia mięśniowego . Dziecko turla się po trasie wyznaczonej, np. przez dwa równolegle ułożone na dywanie sznurki, uważając, aby nie wypaść z trasy.
3. Leśne klasy - ćwiczenie równoważne z elementem skoków. Można narysować kredą na podłodze, nakleić lub ułożyć wg pomysłu mamy 10 pół w sekwencji: jeden - dwa - jeden - dwa - jeden - dwa - jeden. Konstrukcja przypomina klasy. Dziecko skacze, robiąc rozkrok tam, gdzie są 2 pola i stając na jednej nodze tam, gdzie jest jedno pole. Dodatkowo podczas skakania głośno liczy: jeden, dwa, jeden, dwa itd. Na zakończenie w pozycji stojącej lub leżącej dziecko wykonuje kilka głębokich wdechów i wydechów, odpowiednio podnosząc i opuszczając ręce.
Odpowiedz na poniższe pytanie:
- Do jakich pojemników (kolory) wrzucamy śmieci: papier, gazety, butelki, trawę, obierki z jabłek, kubki plastikowe po deserkach, papierki po cukierkach, folia aluminiowa, stary zeszyt, karton po mleku, szklany pojemnik po kremie, koperta, papierowa torba, plastikowa torba.
- Narysuj pojemniki w odpowiednich kolorach i narysuj w każdym pojemniku rzeczy, które wrzucamy do tego pojemnika.
- Są rzeczy, których nie musimy wrzucać do pojemników, tylko zrobić coś ciekawego, np. rolki po papierze toaletowym, butelki plastikowe , słoik, pudełko po butach, kubek po jogurcie. Zastanów się co mógłbys z nich zrobć i wykonaj jedną z nich.
WAŻNE INFORMACJE
Główna zasada segregowania odpadów mówi o tym, że należy oddzielać surowce od odpadów, które nie nadają się do powtórnego przetworzenia. Oddzielamy surowce takie jak tworzywa sztuczne i metale, papier, szkło i odpady biodegradowalne. Przy wyrzucaniu śmieci należy zwrócić uwagę, czy nie są one zrobione z różnych materiałów. Karton po mleku należy wrzucić do pojemnika na tworzywa sztuczne i metale, ponieważ w środku wyścielany jest aluminium. Warto też pamiętać o tym, że ani szkła, ani plastiku czy metalu nie trzeba myć przed wyrzuceniem do pojemnika na surowce segregowane. Zostaną one umyte w sortowni. Trzeba też pamiętać o zasadzie, że nie wszystko co szklane, można wrzucić do pojemnika na szkło. Na pewno nie powędrują tam: lusterko, żarówka, żaroodporna szklanka, okulary, kryształy, ceramiczne doniczki, szyby okienne, reflektory i termometry. Natomiast do odpadów biodegradowalnych nie wolno wrzucać leków – można je wrzucać do pojemników, które znajdują się w aptekach.
PRACA PLASTYCZNA WAZON ZE SŁOIKA, potrzebne: słoik, plastelina, kolorowe koraliki, pióra, tasiemki, wstążki. Dziecko ozdabia słoik tworząc z niego kolorowy wazon.
* Podczas zajęć śpiewamy sobie naszą piosenkę: " Ziemia- wyspa zielona"
* " Czarna plama" - zabawa plastyczna. Dziecko na kartce maluje czarną plamę o niejednolitym kształcie /kleks/. Następnie przekształca swoją plamę w rysunek jakiegoś przedmiotu poprzez dorysowanie do niej elementów kredkami. Po skończonej pracy dziecko opowiada o niej domownikom / nie zapominamy o wypowiedziach pełnymi zdaniami!/.
* A może macie ochotę na taki eksperyment?
Polecam wam bajkę na YT - link poniżej
https://www.youtube.com/watch?v=5bc1THrSMdk&feature=youtu.be
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
06.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dziś w naszym domowym przedszkolu Malwinka, która sumiennie wykonuje zadania, Adrian, który prezentuje nam swojego dmuchanego stworka i Oliwier , który chciałby pokazać kolegom i koleżankom jak spędza czas w domu!
Dziękuję za zdjęcia i pozdrawiam!
"Co mają wspólnego deszcz i cytryna?"
* Obserwacja roślin w kąciku badawczym - dziecko obserwuje roślinę w doniczce oznaczonej plasterkiem cytryny, podlewaną sokiem z cytryny, oraz drugą roślinę podlewaną wodą. Starają się określić, czy widoczne są jakieś zmiany w obu roślinach.
* " Co to jest deszcz?"- spróbujcie poszukać w książkach, albumach, a może w internecie informacji o deszczu oraz ilustracji przedstawiających deszczową pogodę.
* " Po co jest deszcz?"- rozmowa zainspirowana treścią wiersza A. Frączek pt. "Deszcz" -
Deszcz
Gwałtu, rety! Co się dzieje?!!
Z nieba znów jak z cebra leje!
Deszcz przemoczył w parku ławki,
Kosz na śmieci i huśtawki,
Zrosił nowy szyld w hotelu,
A pieczarce zmył kapelusz…
Chyba zaraz humor stracę!
Gdy poszedłem z psem na spacer,
Dopadł mnie paskudny katar,
A Burkowi zmokła łata!
A w dodatku nikt dokoła
Nie rozumie mej niedoli:
Ani morze parasoli,
Ani drzewa,
Ani krzaki…
Z gniazdek wyfrunęły ptaki –
W deszczu piórka sobie myją
I deszczówkę z kałuż piją.
Klon z radości się zieleni,
a dżdżownica wyszła z ziemi…Chyba wszystkich ten deszcz cieszy!
Oczywiście oprócz pieszych…
Agnieszka Frączek
Źródło: A. Frączek, „Deszcz”, [w:] „Dobre obyczaje, czyli z przyrodą za pan brat”, Wydawnictwo Arkady, Warszawa
2007, s. 52–53Dziecko próbuje odpowiedzieć na pytania: Co robi się mokre, kiedy pada deszcz?,
Co może się stać, kiedy deszcz nas przemoczy?,
Czy wszyscy nie lubią deszczu?,
Kto się cieszy z deszczu?
* "Co wspólnego ma deszcz z cytryną?"- zabawa badawcza. Deszcz ma cechę wspólną z cytryną. Określ cechy cytryny i spróbuj określić, która cecha pasuje do deszczu. Przekrój cytrynę i wyciśnij ją do szklanki – czyli mamy już jedną wspólna cechę, i cytryna i deszcz są mokre. Spróbuj soku z cytryny – smak kwaśny. Właśnie deszcz też może mieć odczyn kwaśny. Zwykły, czysty deszcz nie jest szkodliwy dla nas, ale zanieczyszczenie powoduje, że deszcz robi się kwaśny i wówczas szkodzi przyrodzie. Opada niszczą warstwę znajdująca się na liściach. Bez tej warstwy woda bardzo szybko paruje z liści, w rezultacie czego rośliny zielone się wysuszają, zaczynają chorować, a ich liście lub igły żółkną i opadają. Kwaśne deszcze mają zły wpływ na glebę – ziemię uprawną. Jeziora również cierpią z powodu kwaśnych deszczy. Giną w nich rośliny, ryby, które potrzebują czystej wody.
* "Skojarzenia"- zab.dydaktyczna. Mama podaje przymiotnik, dziecko mówi: jak... i dodaje nazwę rzeczy, która mu się z danym przymiotnikiem kojarzy, np. mokry jak deszcz, kwaśny jak cytryna, wysoki jak wieża, gruby jak słoń, ostry jak nóż, długi jak wąż, lekki jak piórko.
* "J" jak jajko" - zabawy z głoską i literką "j". Jest wiosna, a więc przyroda na nowo budzi się do życia: rozwijają się pączki na drzewach, zakwitają coraz to nowe kwiatki, zwierzątka odświeżają swoje "mieszkanka", bądź budują nowe. Ptaszki, zarówno te, które były z nami całą zimę, jak i te, które wróciły już z ciepłych krajów, budują gniazda i składają jajka, z których po troskliwym wysiadywaniu wyklują się młode. Czy wiesz, jaką głoską zaczyna się słowo "jajko"- podziel je na głoski i sylaby. Zaznacz na niebiesko i czerwono poszczególne głoski. Czy wiesz, że głoska "j" to spółgłoska? Poćwicz jej wymowę przed lustrem. Możesz też poćwiczyć wymowę "i", które, choć podobne, jest samogłoską. Możesz polatać jak jaskółka wyszukując wyrazy zvgłoską "j" na początku, w środku i na końcu wyrazu. Jeśli mama pokaże ci literę "j"małą i "J" wielką, to możesz spróbować ułożyć je sznurków, tasiemek, sznurowadeł lub plasteliny.
* "Obserwujemy drzewa"- jeśli macie możliwość, to wyjdźcie na spacer, jeśli nie, to z balkonu lub chociaż z okna. Porównujemy wysokość drzew, grubość pni, rodzaj kory (szorstka, gładka, gruba, cienka, duch, wilgotna ). Możemy spróbować określić wiek drzewa ( młode, stare ). Może uda się wypatrzyć ptasie gniazda? Jeśli masz możliwość bycia na dworze, to przytul się do drzewa plecami i porozmawiaj z nim. Spytaj drzewo o to, co czuje, o czym myśli i czy jest coś, co człowiek mógłby dla niego zrobić.
* "Mój przyjaciel drzewo" - praca plastyczna. Na dużej kartce namaluj duże wybrane przez siebie drzewo, uwzględniając zaobserwowane jego cechy. Następnie wytnij z czasopism i doklej postacie ludzi i zwierząt oraz dorysuj różnego rodzaju elementy, tak, aby powstał plakat przedstawiający drzewo jako przyjaciela ludzi i zwierząt. Opowiedz o swojej pracy rodzinie, pamiętając o wypowiedzi pełnymi zdaniami.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
03.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Dziś w "Jarzębinkowym" domowym przedszkolu Anitka prezentuje swój Układ Słoneczny, a Maja i Julka udany eksperyment z wulkanem! Dziękuję za zdjęcia i pozdrawiam!
" Czyste powietrze - czy wiemy, czym oddychamy?"
* Co to jest powietrze? Dziecko próbuje odpowiedzieć na pytania:
- jak myślisz co to jest powietrze?
- czy ktoś z Was widział kiedyś powietrze?
- czy powietrze można zobaczyć?
Czy następujące rzeczy mają wpływ na jakość powietrza?: samochód, rower, drzewo,fabryka, pies stół, wiatr, piec. * "Co porwał wiatr?"- zabawa doskonaląca pamięć wzrokową i umiejętność klasyfikowania. Mama rozkłada różne przedmioty, a dziecko podaje ich nazwy. Zadaniem dz. jest umieszczenie po lewej stronie przedmiotów lekkich, które słaby wiatr unosi bez problemu, a po.prawej- ciężkich, które potrafi porwać tylko silny wiatr. Mama zawiązuje dziecku oczy i sama, jako "wiatr" zabiera jeden z przedmiotów, pytając "Co porwał wiatr?"Dziecko po odkryciu oczu odgaduje, czego brakuje i decyduje, na którą stronę odłożyć przedmiot. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie. *"Nadmuchane dziwaki"- zabawa plastyczna - konstrukcyjna z wykorzystaniem elementów odpadowych, rozwijająca wyobraźnię twórczą. Dziecko rysuje flamastrami na nadmuchanej jednorazowej rękawiczce, przekształcając ją w śmiesznego stworka. Możecie swój balon przykleić do plastikowego kubka lub rolki po papierze toaletowym, ozdobić piórkami, kawałkami materiałów, gazetą, włóczką albo paskami bibuły.
Prześlijcie zdjęcie swojego stworka, aby pokazać go kolegom i koleżankom.
* "Jaki to wiatr?" - dziecko biegając, naśladuje wiatr o różnym natężeniu i określa, jak można go nazwać : wietrzyk, silny wiatr, wichura, huragan.
* "Kwiatowy eksperyment"- zabawa badawcza.Ustaw dwie doniczki z kwitnącymi roślinami na parapecie okna. Na jednej z nich nic nie przyklejajcie, do drugiej przyklej samodzielnie przygotowany rysunek przedstawiający plasterek cytryny. Od tej pory kwiatek w doniczce bez obrazka podlewajcie samą wodą, a drugi kwiatek – sokiem z cytryny. Prowadźcie obserwacje, zwracając uwagę na kolor kwiatów i liści. Rysujcie zauważone zmiany w zeszycie lub na kartce. * "Bańki mydlane"- zab. badawcza na balkonie lub w miarę możliwości na dworze. Dziecko na podstawie obserwacji baniek wnioskuje o kierunku i siłę wiatru. Sprawdza taż, jak daleko może dolecieć bańka i czy dmuchanie na bańkę sprawia, że leci ona dalej.
* "Słońce i deszcz"- układanie rytmów oraz odwzorowywanie ich w formie dźwiękowej. Wspólnie przygotowujemy zestaw karteczek w kształcie koła i kropli /mogą być wycięte lub tylko narysowane/. Dziecko układa z nich rytmy. Ułożony rytm odwzorowuje w formie dźwiękowej, samodzielnie wybierając zasady kodowania, np. koło- dźwięk "ma", kropla- dźwięk "mu" lub koło- klaśnięcie, kropla- tupnięcie.
Dla chętnych ćwiczenia grafomotoryczne
Cwiczenia_grafomotoryczne_6.doc
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
Zapraszam Was o wykonania eksperymentu
01.04.2020
DOMOWE PRZEDSZKOLE
Majka i Julka układały puzzle Układu słonecznego. Wykonały również wspaniały trójwymiarowy model Układu Słonecznego
Obserwujemy nieboDzisiaj kończymy "kosmiczną" tematykę
* "Rozmowa kosmitów"- dziecko biega po pokoju, na dany przez mamę znak- podbiega do niej i dotykają się podaną częścią ciała i trwając w dotyku "rozmawiają", powtarzając sekwencje dźwięków
: cza, cza, czy, ra, ra, ru, dżu, dżu, dża, mu, mu, ma. Biegać można do rytmu wystukiwanego np. na pokrywkach.
* "Wesołe ufoludki"- lepienie z plasteliny wg własnego pomysłu.
* "Która rakieta?"- zabawa matematyczna utrwalająca pojęcia "prawa strona ", "lewa strona" i nazwy liczebników porządkowych. Dziecko z figur geometrycznych w różnych kolorach - 10 kwadratów, 10 trójkątów, 20 niewielkich prostokątów i 10 kół mieszczących się w kwadratach, układa jedna obok drugiej 10 rakiet kosmicznych , za każdym razem licząc ułożone figury. Następnie odpowiada na pytania: - powiedz, jakiego koloru jest druga rakieta z prawej strony, - jak wygląda piąta rakieta licząc z lewej strony? - dołóż okrągłe okienko do czwartej rakiety z prawej strony, - na których rakietach brakuje jeszcze okienka?- dziecko przelicza i dokłada okienka licząc od lewej strony. Po zakończeniu zabawy matematycznej dziecko przykleja rakiety wykorzystane w ćwiczeniu do arkusza papieru , np.szarego lub czero- białej gazety, dorysowuje kredkami gwiazdy, planety, meteory i ciemne tło.
* "Kosmiczne zadania"- dziecko przelicza rakiety w jednym kolorze, dodaje do nich pozostałe i zapisuje działanie; - przelicza planety i odejmuje od całości: Ziemię, Marsa i Wenus, zapisuje działanie; przelicza gwiazdy i odejmuje 6- zapisuje działanie; przelicza meteory i dodaje jeszcze 2 - zapisuje działanie. Czego jest więcej: rakiet, czy planet?- użyj znaku; czego jest więcej: planet, czy gwiazd? - użyj znaku , wszystkie zadania w odniesieniu do pracy plastycznej. * "Konstruujemy rakietę" Dzieci wykonują rakietę kosmiczną z rolki po papierze toaletowym lub papierowym ręczniku. Rolkę malują na ciemny kolor. Do jednego końca rolki przyklejają żółte, czerwone i pomarańczowe paski krepiny, do drugiego – stożek zrobiony z naciętego koła w dowolnym kolorze. Rakietę ozdabiają, naklejając wycięte z żółtego papieru księżyce i gwiazdy.
* Przypomnij sobie piosenkę " Ziemia wyspa zielona"- jakie planety są w niej wymienione?/
Nie warto mieszkać na Marsie, nie warto mieszkać na Wenus,
na Ziemi jest życie ciekawsze, powtarzam to każdemu .
Ref. Bo Ziemia to - wyspa, to wyspa zielona,
wśród innych dalekich planet,
to dom jest dla - ludzi, dla ludzi i zwierząt,
więc musi być bardzo zadbany!.
* Może spodoba ci się również ta piosenka?
Spróbujesz się jej nauczyć?
* A może zechcesz nauczyć ufoludka, którym może być ktoś z członków rodziny stosowania zdrowych nawyków higienicznych i dbania o czystość? Na zmianę pokazujemy za pomocą gestów pantomimicznie wybraną czynność higieniczną - ufoludek musi odgadnąć, nazwać i powtórzyć czynność kąpanie się, mycie zębów, rąk, czesanie się, czyszczenie uszu, obcinanie paznokci, zakładanie ubrania, wycieranie nosa, pranie, wycieranie kurzu, zamiatanie.
* Co powiesz na własną kosmiczną rakietę? Możesz ją zrobić skonstruować z różnego rodzaju klocków według własnego pomysłu. Możesz też wykonać ją z rolki po papierze toaletowym lub ręczniku papierowym, koła z papieru oraz krepiny- najlepiej żółtej, pomarańczowej i czerwonej. Rolkę pomaluj na ciemny kolor. Do jednego końca rolki przyklej żółte, czerwone i pomarańczowe paski krepiny, do drugiego stożek zrobiony z naciętego koła w dowolnym kolorze. Rakietę możesz ozdobić, naklejając wycięte z żółtego lub srebrnego papieru księżyce i gwiazdy.
Przyjemnej zabawy!
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
01.04.2020
Satelity i statki kosmiczne
* Satelity i statki kosmiczne przydatne informacje
Satelity krążą wokół planet, mogą być naturalne (takie jak Księżyc) lub sztuczne, zbudowane przez ludzi. Sztuczne satelity buduje się w celach naukowych i badawczych. Są one wyposażone w różne urządzenia do pomiaru temperatury i promieniowania. Dzięki nim możemy też oglądać telewizję satelitarną. Badanie kosmosu jest również zadaniem statków kosmicznych. Statki mogą być załogowe lub bezzałogowe. Potrafią wylądować na planecie lub księżycu. Pierwszym statkiem, który wylądował na Księżycu, był Apollo 11. Statki wyposażone są w mnóstwo komputerów, ekranów i urządzeń do oczyszczania powietrza, utrzymania temperatury, przetwarzania śmieci, oczyszczania wody, żeby można jej było ponownie użyć, a także wiele urządzeń pozwalających badać, robić zdjęcia, nagrywać to, co znajduje się na innych planetach. Znajdują się też na nich wygodne fotele, w których siedzą astronauci kierujący statkami kosmicznymi
* Zabawa dydaktyczna- podajemy nazwy różnych pojazdów kosmicznych /np.ufo/ oraz ich wyposażenia /np.fotele/ i wyszukujemy w nich głoskę"f" w różnym położeniu. "Wsiadamy do pojazdu kosmicznego" i lecąc nim wyszukujemy słowa z głoską "f" na początku, w środku, bądź na końcu wyrazu - rysujemy po jednym przedmiocie z głoską "f" w każdym położeniu. Czy "f" to samogłoska, czy spółgłoska. Zaznacz za pomocą niebieskich i czerwonych cegiełek głoski w wyrazach: fotel, UFO, paragraf, żyrafa, foka, telefon. Podziel te wyrazy na sylaby, a potem, samodzielnie - na głoski. * "Kosmiczny labirynt"- zabawa ruchowa doskonaląca umiejętność utrzymywania równowagi i precyzji ruchu - dziecko z mamą tworzy labirynt obwiązując np.wełnę z kłębka, sznurek, połączone apaszki wokół nóg krzeseł lub innych sprzętów /mniej więcej na wysokości kolan dziecka/. Zadaniem dziecka jest przejście przez labirynt tak, aby nie dotknąć nogą włóczki.
*"Kosmos"- ćwiczenia graficzne .
https://eduzabawy.com/kreatywnie-z-dzieckiem/malgorzata-wojkowska/dzien-kosmosu-karty-pracy/
"Kolorowe planety"- zabawa plastyczna doskonaląca sprawność manualną i umiejętność planowania rysunku na powierzchni kartki. Dzieci rysują planety, obrysowując na kartce z bloku rysunkowego okrągłe przedmioty różnej wielkości. Następnie kolorują nakreślone kontury i nadają swoim planetom nazwy. Na planetach rysują ich mieszkańców.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
Jeśli ktoś chciałby zobaczyć jakiś film o kosmosie, to polecam Wam takie pozycje:
Czym jest Kosmos - planety, księżyc, słońce
https://www.youtube.com/watch?v=RRKJDn_8Su0
Był sobie kosmos – zielona planeta
https://www.youtube.com/watch?v=riuwdYSqSW8
Przyroda dla dzieci
https://www.youtube.com/watch?v=FDmIkrCR4AA
Ponad 20 niesamowitych ciekawostek o kosmosie
https://www.youtube.com/watch?v=3qJOJJWR8OY
Czy po zajęciach i obejrzeniu filmików macie jeszcze ochotę na kosmiczny eksperyment? Proponuję Wam eksperyment z wulkanem;
31.03.2020
Domowe przedszkole
Dzis w naszym domowym przedszkolu kolejne zdjęcia - Julki i Majki, kwiatki od Anitki oraz zdjęcia z pracy Leny, która bardzo tęskni za przedszkolem oraz koleżankami, kolegami. Bardzo Wam dziękuję za te piękne zdjęcia
"Słońce, planety i księżyce, co to za niesamowity układ?"
" Wyprawa w kosmos" - to nasze pomysły na ten tydzień.
* " W stronę gwiazd"- zestaw ćwiczeń
- Start rakiety – Dziecko maszeruje, na hasło: Start rakiety! kuca, łączy wyciągnięte ręce nad głową, powoli wstaje, wspina się na palce, rozciągając całe ciało.
Planeta krąży – Dziecko siedzi, opierają się z tyłu na dłoniach, chwyta piłkę tylko nogami, uważa, aby piłka nie upadła na podłogę.
Gwiezdne wyścigi – Dziecko biega przy dowolnej skocznej muzyce. Na przerwę w muzyce rodzic robi klęk podparty, a dziecko przechodzi pod nim.
Błyszczące gwiazdy – Dziecko kładzie się na plecach unosi w górę wyprostowane nogi i ręce, a na hasło: Gwiazdy błyszczą powoli opuszcz je rozłożone szeroko, do pozycji przypominającej gwiazdę. Przez chwilę odpoczywa w tej pozycji i powtarza ćwiczenie.* "Co to jest kosmos?"- wypowiedzi dziecka.
Informacje: Kosmos – to wszystkie gwiazdy, Słońce, planety, galaktyki i wszystko, co jest pomiędzy nimi. Prawdopodobnie powstał z wielkiego wybuchu i nikt nie wie, jaki jest wielki. W kosmosie są miliardy galaktyk. A w każdej z nich – miliardy gwiazd. Nasza planeta Ziemia należy do galaktyki, która nazywa się Mleczna Droga. Ziemia jest okrągła i krąży wokół Słońca razem z innymi planetami. Ich nazwy to: Merkury, Wenus, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun. Jest jeszcze Pluton – planeta karłowata. Wenus jest najjaśniejszą planetą, największą jest Jowisz, Saturn ma pierścienie, a na Ziemi rozwinęło się życie. Światło potrzebne do życia daje nam Słońce. Ponieważ Ziemia cały czas krąży wokół własnej osi, czyli obraca się, przez jakiś czas światło do nas dociera, i wtedy mamy dzień, a przez jakiś czas nie dociera (bo oświetla w tym czasie inną stronę Ziemi) i wówczas nastaje noc. A gdy mamy noc, to panuje ciemność i nic nie widać, dopóki zza chmur nie wyjdzie Księżyc, naturalny satelita Ziemi, który krąży wokół niej dzięki sile grawitacji.
* Opowiadanie W. Widłaka pt. "Światło"Światło
Było ciemno. Zupełnie ciemno. A może nawet jeszcze bardziej. Tak przynajmniej wydawało się kaczce Katastrofie. A przecież wszystko zapowiadało się miło. Wzięli plecaki, zapas jedzenia, śpiwory i namiot i wyruszyli na wyprawę. Teraz plecaki leżały od strony głowy, a zapas jedzenia był nieco mniejszy (bo wcześniej zrobili ognisko, a wiadomo, że przy ognisku trzeba coś przegryźć). Katastrofa siedziała zawinięta w śpiwór i wyglądała przez małe okienko w namiocie. Okazało się zresztą, że w namiocie wszystko było małe. To akurat nie było najgorsze, bo dzięki temu mogła przytulać się jednocześnie do psa Pypcia i do Pana Kuleczki – bez żadnego proszenia, tylko tak jakby trochę przypadkiem. Najgorsza była ciemność. Katastrofa przykładała do malutkiego okienka raz jedno oko, raz drugie, a od czasu do czasu oba oczy naraz. Nic nie pomagało. Widziała tylko ciemność!
– W domu to się nigdy nie zdarza… – wyszeptała do siebie. Bo rzeczywiście w domu, nawet jeśli się nocą zgasiło
światło – na przykład już po wieczornych przytulaniach, a przed zaśnięciem – przez jakiś czas było zupełnie ciemno, a potem dawało się coś zobaczyć. Niewyraźnie, ale zawsze – szafkę, półkę, okno, Pypcia. A tu nic! Wiadomo, że szafki i półki nie było, ale Katastrofa nie widziała nawet Pypcia, który przecież leżał tuż przy niej. – A może to nie jest Pypeć? – przeraziła się nagle. Bo skąd wiadomo, co jest czym i kto jest kim, jeśli jest tak ciemno, że tego kogoś ani tego czegoś zupełnie, ale to zupełnie nie widać?
– Pypeć, to ty? – zapytała i na wszelki wypadek pociągnęła za coś, co wyglądało na ucho Pypcia. Coś, co było dalszą częścią ucha Pypcia, usiadło i powiedziało:
– Nie urywaj mi uszu, bo nie będę słyszał, co do mnie mówisz. Po czym położyło się znów i przewróciło na drugi bok. To mógł być tylko Pypeć! Katastrofie zrobiło się lżej na sercu, gdy wtedy właśnie całkiem niedaleko rozległo się donośne:
– Uhuuu, uhuuu! A potem jeszcze coś zaszumiało!
– Ach! – zawołała Katastrofa, i wybiegłaby z namiotu, ale czyjeś ręce mocno ją przytuliły, a znajomy głos
powiedział:
– Wszystko dobrze, Katastrofciu, nic się nie bój. To tylko sowa. To mówił Pan Kuleczka!
– Uff! – westchnęła Katastrofa. – Jak dobrze, że się pan obudził! Ale skąd pan może wiedzieć, że to sowa, jeśli nic nie widać? Pan Kuleczka wysunął się z Katastrofą z namiotu w ciemność, wstał i powiedział:
– Bo właśnie sowy tak hukają. A poza tym na pewno wiatr przegoni chmury i zaraz sami zobaczymy…
Katastrofa nie zdążyła zaprotestować, że to niemożliwe, bo ciemność jest zupełna, a może nawet jeszcze większa, gdy zaczęło się rozjaśniać. Pojawił się Pan Kuleczka, namiot, polana, drzewa, a na jednym z nich – rzeczywiście! – sowa, która zawołała jeszcze raz „Huuuu, huuuu”, i odleciała. Pan Kuleczka uniósł palec w niebo:
– Widzisz? Wyszedł księżyc. Katastrofa spojrzała na srebrnobiały rogalik i wyburczała:
– No dobrze, że wyszedł, ale nie rozumiem, po co w ogóle są ciemności. Pan Kuleczka pomyślał chwilę, uśmiechnął się i powiedział:
– Może po to, żeby było wiadomo, skąd przychodzi światło?
Źródło: W. Widłak, „Światło” [w:] „Pan Kuleczka, światło”, Media Rodzina, Poznań 2016, s. 22–24
Zastanówcie się teraz, co czujecie kiedy wokół panuje ciemność, kiedy nic nie widzicie i skąd może docierać nocą światło (gwiazdy, księżyc, latarnie).
* Świetliste zygzaki"- zabawa relaksacyjna wzmacniająca mięśnie gałek ocznych: Gasimy światło i zasłaniamy okna. Dziecko kładzie się na plecach. Mama za pomocą światła latarki rysuje na suficie zygzaki(w tym kręgi i leniwe ósemki). Dziecko w ciszy wodzi wzrokiem za światłem.
* "Układ słoneczny" - zabawa konstrukcyjna, układanie schematu Układu Słonecznego
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
30.03.2020
Domowe przedszkole
Mamy kolejne relacje z Waszej domowej kwarantanny. Dziś nasze bliźniaki - Julka i Majka oraz Olek i Franek
Pozdrawiam Was serdecznie i do zobaczenia w przedszkolu
Pachnąco, kolorowo, smacznie, pięknie i zdrowo
"Gra w zielone"- zabawa dla całej rodziny /rozróżnianie i nazywanie kolorów w różnych odcieniach/. Prowadzący na zmianę z dzieckiem mówi rymowankę:
P: Grasz w zielone?
D: Gram!
P: Masz zielone?
D: Mam!
Na słowa: Masz zielone? rzuca piłkę do dziecka, bądź innego uczestnika zabawy, którychwyta piłkę i po słowie: Mam! podaje nazwę przedmiotu, zjawiska, rośliny, które są zielone lub mają w sobie kolor zielony. Po kilku rundach zmiana prowadzącego.
* Wspólnie recytujemy rymowankę: Raz, dwa, trzy, zielonego szukasz ty! - wszyscy rozbiegają się w poszukiwaniu zielonych przedmiotów, po powrocie określają, jaki odcień zieleni jest na znalezionym przedmiocie, np. ciemnozielony, jasnozielony, bladozielony, oliwkowy, khaki, można też użyć porównań, np. zielony jak trawa.
* " Wiosenne ćwiczenia" Powitanie kwiatów – dziecko w siadzie klęcznym, zamyka w obu dłoniach zwiniętą apaszkę,
tworząc pączek kwiatka. Wolniutko rozchyla dłonie tak, aby apaszka powoli się rozwijała jak kwiat. Kiedy
kwiat się rozwinie, przechodzą do klęku wyprostnego, chwytają apaszkę palcami obu rąk pośrodku i machają
do słoneczka – kwiaty witają się ze słońcem.
Kwiecisty berek – zabawa bieżna. Dziecko trzyma kwiat (apaszkę) i goni drugą osobę. Po schwytaniu następuje
zamiana ról.
Ptasie powroty – dziecko wymachuje rękami i pochylając Rodzic reguluje głośność utworu: najpierw cicho, stopniowo coraz głośniej i ponownie ciszej. Dziecko odpowiednio do natężenia dźwięku wykonuje ruchy rękami i całym ciałem. Najpierw spokojnie i delikatnie, kiedy muzyka staje się głośniejsza – szybciej, intensywniej, radośniej, kiedy cichnie – zwalniają, uspokajają gesty. Gdy muzyka całkowicie ucichnie, opuszcza skrzydełka, odpoczywa – ręce wzdłuż ciała.
Wiosna śpiocha – Rodzic na tle spokojnej muzyki opowiada:
Wyobraź sobie, że jesteś zwierzątkiem, które zwinięte w kłębek zapadło w zimowy sen, i śnią mu się piękne
sny. Nadeszła wiosna. Słońce świeci coraz mocniej, nie ma już śniegu, a na drzewach rozwijają się pierwsze
liście. Powoli się budzisz się i przewracasz sie na plecy. Otwierasz zaspane oczy, powieki są jeszcze ciężkie po długim
śnie. Wolno wyciągasz do góry prawą rękę, lewą rękę, potem prawą i lewą nogę. Klęknij i wyciągnij do tyłu
prawą nogę, potem lewą nogę, a potem prawą i lewą rękę. Jesteś gotowy do pierwszego wiosennego spaceru
na czterech łapach. Oglądasz wiosenną przyrodę… Po spacerze, zmęczony, kładziesz się na plecach i przeciągasz,
wyciągasz jak najdalej nogi i ręce. Wreszcie kładziesz się wygodnie, rozluźniony, wesoły i odpoczywasz
po pierwszym wiosennym dniu.
Dziecko ruchem ilustruje opowieść nauczyciela.( bądź na tle muzyki).* Jakie zmiany są w waszych domowych, wiosennych ogródkach? Już coś się pokazało? Jeśli jeszcze niczego nie posadziliście, to już najwyższy czas! Można wykorzystać doniczki z ziemią, słoiki z wodą lub tacki z mokrą watą.
Na tackach z watą /może być kilka warstw papierowego ręcznika/ - siejemy rzeżuchę;
na słoiczkach z umocowaną za pomocą gumki recepturki gazą układamy nasiona fasoli lub grochu; w doniczkach z ziemią sadzimy fasolę,groszek, cebulę, ząbki czosnku, można posadzić sadzonki kwiatów lub posiać kwiatki, albo zboże.
Nasze obserwacje zaznaczamy w Kronice hodowli, którą zakładamy z pomocą rodziców, wg własnego pomysłu /trzeba odnotować, który to dzień hodowli i narysować zmiany/.* Wyhodowaną rzeżuchę i szczypiorek wykorzystujemy do urozmaicenia posiłków.
* Moje spotkanie z wiosną" - malujemy farbami obrazek opowiadający o wiośnie wg własnej wiedzy, osobistych wrażeń, indywidualnej wraż liwości estetycznej.
* "Wiosenne zagadki"- układamy zagadki słowne o tematyce wiosennej.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
Wiosenne kolorowanki można znaleźć na tej stronie:
https://www.e-kolorowanki.eu/wiosna-kolorowanki/
Jeśli zatęskniliście za naszym Małym Misiem Tulisiem to na stronie, której link zamieszczam poniżej, Misiowy Wujek czyta dla chętnych:
Życzę fajnej zabawy.
Trzymajcie się zdrowo i pamiętajcie - #zostańciewdomu.
27.03.2020
Bawimy się i pracujemy
Pomimo nieobecności w przedszkolu, "Jarzębinki" pracują i się bawią. Pierwsza relacja pochodzi od naszej Anitki, która spędza czas w domu wraz z bratem. Mamy też krasnala Anitki.
Wyprawa po wiosenne słońce
Biedronka – zabawa plastyczna origami – składanki z kół. Składamy równo na pół dwa czerwone koła. Czarny prostokąt pokrywamy klejem. Na jednym końcu przyklejamy czarne większe koło tak, aby jego połowa była przyklejona, a druga połowa wystawała poza prostokąt – to główka biedronki. Złożone czerwone koła przyklejamy na prostokącie złożonym brzegiem w kierunku środka prostokąta. Złożone brzegi kół powinny się ze sobą stykać i przykrywać część koła – główki. Na wierzchnich połowach kół skrzydełek przyklejamy po kilka małych kół czarnych – kropki biedronki. Lekko rozchylamy czerwone koła z kropkami – skrzydełka biedronki. Na spodniej części czarnego prostokąta można przykleić dwustronną taśmę klejącą i przykleić biedronkę w dowolnym miejscu.
A teraz dla przypomnienia trochę dodawania (pamiętajcie, że nie musicie liczyć w pamięci, wykorzystujcie palce, kredki, klocki czy cokolwiek innego)
Wiosenna matematyka
7 + 2 =
3 + 6 =
5 + 4 =
10 + 0 =
5 + 5 =
9 + 1 =
Więcej działań z dodawaniem znajdziecie na platformie Szalone liczby - link poniżej:
https://szaloneliczby.pl/dodawanie-w-zakresie-10/
Konwaliowy bukiecik – projekt plastyczny, komponowanie z różnorodnych materiałów. Przygotowanie: makaron kokardki, pocięty na połówki i na ćwiartki, białe i niebieskie farby, pędzelki, zielony papier, nożyczki, klej wikol, prostokątne tacki papierowe.
– malowanie tacki niebieskim kolorem – tło obrazka;
– pomalowanie połówek makaronu w kształcie kokardek białą farbą;
– w czasie schnięcia pomalowanych elementów rysowanie długich liści konwaliowych i łodyżki na zielonym papierze;
– wycinanie liści i łodyżek po narysowanym konturze;
– przyklejanie łodyżek do tacki i dwóch liści po obu stronach łodyżki;
– układanie kielichów konwalii z makaronu wzdłuż łodyżki i przyklejanie wikolem;
– pozostawienie prac na stolikach, aby klej dobrze związał i wysechł.
(Źródło: Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
"Wiosenne rebusy".
* Mama / jeśli ma ochotę/ może przygotować sylaby:
dla dziecka - mak, mu, lec, sło, bit, la, las, bur, ger, fa, mo, nia, ca, li, kop, ter, ba, ta, gie, na sto, ria, do, wla, tel, ba, mor, ra, gan; - sylaby
dla mamy- ha, ham, har, he, her, hi, ho, hu.
Wyrazy do ułożenia: hamak, hamulec, hasło, habit, hala, hałas, hamburger, harfa, harmonia, heca, helikopter, herbata, higiena, historia, hodowla, hotel, huba, humor, huragan.
Przed tą zabawą dziecko może /jeżdżąc na"niby" na hulajnodze wyszukiwać różne wyrazy z głoską "h" najpierw na początku wyrazu, potem w środku oraz na końcu wyrazu.
26.03.2020
Wiosenkowo, fiołkowo
1) Dzisiaj proponuję Wam wysłuchanie opowiadania o Krasnalu Hałabale. Czy znacie Krasnala Hałabałę? Posłuchajcie, proszę opowiadania pani Lucny Krzemienieckiej. Nie trzeba szukać opowiadania, zamieszczam je poniżej:
O wiośnie w lesie i wiewiórki ważnym interesie opowiadanie Lucyny Krzemienieckiej
Spał sobie Hałabała zimą, długą znużony wielce w swojej dziupli po wiewiórce na mchowej pościeli. Nóżki w czerwonych bamboszkach podwinął pod siebie i czekał aż słonko wiosenne na dobre się rozzłoci na niebie. Coraz to się poderwał, ogienek na komineczku zapalił, herbatki z lipowego kwiatu w garnuszeczku zaparzy, jagódką suszoną przygryzł albo laskowym orzeszkiem i dalej spał, i z jednego boczku na drugi się przewracał. Aż się miotełka z gęsich piórek z oburzenia trzęsła w kątku, że jej krasnal nie weźmie do zrobienia porządku. Paproszki bowiem sypały się z mchowej pościeli i nieporządek był wielki. Połowa marca już dawno minęła, a krasnal wciąż spał smacznie. Aż tu nagle któregoś dnia w południe, ktoś mu sen przerywa i stuk, puk, stuk, puk, do drzwi dziupli kołata.
- Kto tam? – pyta krasnal, pod mchową pierzynką się przeciągając. A gość na to:
- To ja, wiewiórki córka z leśnego podwórka. Moja mama nie miała przyjść sama, więc mnie przysłała do pana krasnala, żeby pan przyszedł do mamy w ważnym interesie. Mieszkamy opodal w czarnym lesie.
- Owszem powiada krasnal – pójdę, ale nie inaczej, póki się z wiosną nie zobaczę. Nie będę się przy byle pogodzie spieszył – taka już moja zasada. Przyjdź kiedy indziej, trudna rada.
- Ale proszę pana – mówi wiewiórka zatroskana – Przecież już pączki widać na głogu, a na suchej trawce na rozłogu słońce niezgorzej świeci, a młynarzowe dzieci, bazi szukają nad rzeka. Już wiosna niedaleko.
- Ależ, gdzież tam, gdzież tam –mruknął Hałabała i chrapnął.
Spał znowu jakiś czas, aż tu biegnie ktoś przez las. Biegnie ktoś zieloną drogą. Rude uszy, rudy ogon i do dziupli stuk, puk.
- Kto tam? – pyta krasnal.
- To ja wiewiórki córka z leśnego podwórka. Mama prosi, żeby pan przyszedł w ważnym interesie do naszej dziupli w czarnym lesie.
- Owszem, owszem, przyjść przyjdę, ale nie inaczej, póki się z wiosną nie zobaczę. Nie będę przy byle pogodzie nóg nadwyrężał – tak już moja zasada. Przyjdź kiedy indziej, trudna rada.
- Ale panie krasnalu – mówi wiewiórka pełna żalu – toć już baba Saba przyszła do lasu po zawilce, toć już włosy zielone wierzbom rosną ponad rzeką, wiosna już niedaleko.
Na wspomnienie o babie Sabie zerwał się krasnal z pościeli i jednym oczkiem z dziupli wyjrzał. Patrzy, a baba Saba stoi na pagórku. Fartuch ma kraciasty, a w nim jakieś kwiaty. To zawilce świeże, bieluchne, w małe powiązane pęczki. A każdy pęczuszek otulony w świeżutki meszek zielony. A baba Saba twarz, pomarszczoną jak jesienne jabłko, co się już kwartał pod jabłonką wyleżało, pod słoneczko wyciąga i mruczy;
- Od dwudziestego marca zagrzewa słonko choć starca.
- Zagrzewa, zagrzewa – mówi Hałabała i ziewa – ale to jeszcze nie wiosna, wiewiórko – rudoskórko. Fiołków jeszcze nie ma . I uraczywszy wiewiórkę tą przemową, buch, buch – krasnal na pościel mchowa i chrapnął. Spał znów jakiś czas, aż tu biegnie ktoś przez las. Zwinne, zgrabne susy, ruda kita, rude uszy. I do dziupli stu, puk!
- Kto tam?
- To ja! – woła rudas, starszy syn wiewiórczy. – niech się pan krasnal łaskawie w pościele nie kurczy i przyjdzie do mej mamy w ważnym interesie. Toć już wiosna od dawna błąka się po lesie.
- Wpierw się do wstania przymuszę, zanim nie zabrzmią fujarki pastusze! – woła krasnal. Aż tu nagle brzmi znad rzeczki głos wierzbowej fujareczki, po powietrzu leci granie – No niechże pan krasnal wstanie!
Raz, dwa, przetarł krasnal oczy i hop! Jak nie skoczy! Chwycił miotełkę z kąta i prosi:
Miotełko ty z gęsich piórek, oczyśćże mój garniturek wiosenny. Miotełeczka furku, furku po wiosennym garniturku i w mig krasnal z dziupli hyc – i biegnie na to miejsce, gdzie zwykle się z wiosenką spotykać. Przybiegł wreszcie na to miejsce, kędy las się kończy. Patrzy, słońce nad polaną w złocistej opończy. Sypie promieniami całe wiązki na młodziuchne liście i gałązki. A fiołków w trawie gromada cała.
Przystanął Hałabała i woła;
- Ej, wiosenko, nie bądź taka, przybądź do mnie, nieboraka, niechże cię zobaczę! Zapachniało mu nad głową fiołkowo, wiosenkowo, jakby nos wetknął znienacka w pachnidełka miłe, i nagle patrzy, panienka wiosenka, w konwaliowych, sasankowych sukienkach. Uśmiecha się i mówi;
- Jestem już. Każę słonku świecić, każę śpiewać ptakom, będziesz mógł po lesie chodzić, nieboraku.
- Teraz to już będę mógł! – wrzasnął Hałabała i nie żałując nóg, w te pędy do wiewiórki – rudoskórki pobiegł.
- Jakiż to ważny interes masz do mnie, ciekaw jestem ogromnie!
A wiewiórka – rudoskórka rudą główka kręci i mówi.
- Cała bieda w tym, że nie mam pamięci. Cztery dziuple w lesie miałam, a o jednej zapomniałam. Tam orzechów pełna dziupla, a tu mi się co dzień zapas uszczupla, a do nowych laskowych orzechów jeszcze daleko. Pamiętam, ze mości Hałabała był ze mną, gdym dziuple obierała: dam orzechów mości krasnalowi, jak się nad tym trochę pogłowi.
- A owszem, bardzo chętnie, wnet to sobie upamiętnię. Pierwsza dziupla była w tej sośnie, co pod nią krzywy pieniek rośnie: druga dziupla była w tej sośnie, co pod nią borówka rośnie: trzecia dziupla była w tej sośnie, co pod nią wilcze łyko rośnie, a czwarta dziupla, była w tej sosence, co to ja się pod nią często kręcę, nad pracowitością czarnych mrówek rozmyślając. I o ile mnie pamięć nie myli, to jeszcze w lutym zastałem cię w tej dziupli po obiadku sutym, jakieś się po ostatnim orzechu oblizywała w pośpiechu.
- A to ci się przypomniało, mój kochany Hałabało! – pisnęła wiewiórka.
- Prawda, prawda! Bo to mam pamięć jak u niedźwiedzia ogon – i hyc, kic, pobiegła w polankową stronę i tylko zatrzeszczały gałązki zielone.
A Hałabała stoi i myśli; „co tam będę za wiewiórką gonił bamboszki wypsuwał i o te dwa orzechy, co mi z wdzięczności przyobiecała się dopominał. Pójdę lepiej i zobaczę, co się dzieje z boćkiem klekotaczem, boć już pewnikiem z zagranicy powrócił i na stodole baby Saby klekoce”. I poszedł krasnal, a w ślad za nim szła wiosenka panienka w wiosenkowych, konwaliowych sukienkach, z fujareczką swa zaczarowaną ptaszęcymi piosenkami rozśpiewaną.
2) Spróbujcie teraz opowiedzieć, co takiego przydarzyło się Krasnalowi / po kolei/, co zmieniło się lesie wraz z nadejściem wiosny, po czym Hałabała rozpoznawał wiosnę, jaki kłopot miała wiewiórka, w czym Hałabała jej pomógł.
3) Spróbujcie podzielić słowa Hałabała na sylaby, a potem na głoski, zaznaczcie za pomocą niebieskiego i czerwonego koloru spółgłoski /niebieskie/ i samogłoski /czerwone/ w tym wyrazie.
4) A teraz prośba Krasnala:
Drogie przedszkolaki, nad moim domkiem z listków kolorowych wisiał napis: Hałabała, żeby było wiadomo, kto w nim mieszka. Ale zimowy wiatr listeczki pozrywał, pomóżcie mi naprawić moją wizytówkę. Ułóżcie z literek moje imię.
A
A
A
A
H
Ł
Ł
B
5) Ciekawe, jak wygląda Krasnal Hałabała? - może uda się Wam go narysować, namalować lub wykleić z plasteliny? A może na Twojej pracy Krasnal będzie z Wiosną w lesie? Pamiętaj proszę, praca musi być kolorowa!
Może rodzice przyślą fotografie Waszych prac?/
6) Ciekawe, kto policzy, ile i jakiego rodzaju kwiatków jest na wiosennej gazetce w naszej sali? Napiszecie działania, pomagając sobie rysunkami? :
- ile jest białych krokusów, ile fioletowych, a ile wszystkich?
- co trzeba zrobić, żeby się dowiedzieć?
- ile jest przebiśniegów, a ile pierwiosnków?
- ile jest razem tych kwiatków na głoskę "p"?
- czego jest więcej kwiatków, czy ptaszków?;
- ptaszków, czy jajeczek w gniazdku?
- przebiśniegów, czy krokusów?
- pszczółek, czy biedronek?
- bocianów, czy pszczółek?
- użyj odpowiednich znaków: < > =/.
7) Dla chętnych poniżej link z piosenką „Wiosna w błękitnej sukience”
https://www.youtube.com/watch?v=733cfng95PE
8) Zielona herbatka – parzenie i degustowanie zielonej herbaty, np z cytryną, z cytryną i pomarańczą, z cytryną i miętą, z miętą i miodem. Komu smakowała herbata, a komu herbata z dodatkami?
9) Wiosenne ćwiczenia grafomotoryczne dla tych, którym zawsze mało
https://eduzabawy.com/karty_pracy/grafomotoryka/wiosna/
(za Wydawnictwem Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
Życzę fajnej zabawy.
Trzymajcie się zdrowo i pamiętajcie - #zostańciewdomu.
25.03.2020
Przyjście wiosny
Przyjście wiosny- słuchanie wiersza Jana Brzechwy
Naplotkowała sosna,
że już się zbliża wiosna.Kret skrzywił się ponuro:
„Przyjedzie pewnie furą”.Jeż się najeżył srodze:
„Raczej na hulajnodze”.Wąż syknął: „Ja nie wierzę.
Przyjedzie na rowerze”.Kos gwizdnął: „Wiem coś o tym.
Przyleci samolotem”.„Skąd znowu - rzekła sroka -
Ja jej nie spuszczam z oka
I w zeszłym roku, w maju,
Widziałam ją w tramwaju”.„Nieprawda! Wiosna zwykle
Przyjeżdża motocyklem!”„A ja wam to dowiodę,
Że właśnie samochodem”.„Nieprawda, bo w karecie!”
„W karecie? Cóż pan plecie?
Oświadczyć mogę krótko,
Przypłynie własną łódką”.A wiosna przyszło pieszo -
Już kwiaty z nią się śpieszą,
Już trawy przed nią rosną
I szumią: „Witaj wiosno!”.- Rozmowa na temat wiersza, odnajdywanie pojazdów wymienionych w wierszu.
* Wiosenne muzykowanie spróbuj naśladować głosem i np. na sprzętach kuchennych/za zgodą mamy!/:
- klekot bociana /miarowe "kle, kle"/,
- świergot ptaków/"ćwir, ćwir",np. łyżeczka w szklance/,.
- deszczyk /kap, kap, paluszkami o stół lub podłogę/,
- łopot ptasich skrzydeł "mach, mach", wachlowanie kartkami/,
- szumiący wietrzyk/ "szuuu, szuuu, pocieranie dłonią o blat stołu/.
Spróbujmy zilustrować muzycznie /np.jak wyżej/ wiersz "Przyjście wiosny", dokładamy ruch.
- A może ktoś zechce nauczyć się wiersza na pamięć? Kto spróbuje zapamiętać cały wierszyk?
"Kolorowa wiosna" - zabawa na zasadzie: Raz, dwa ,trzy, Baba Jaga /Wiosna/ patrzy!
24.03.2020
"Jesteś z nami, wiosenko!"
Zagadka:
Słońce coraz mocniej grzeje,
na drzewach już liście rosną,
biały śnieg wraz z zimą zniknął
- widać więc, że przyszła ...,. ?
Przysłowia o marcu:
- Gdy dzika gęś w marcu przybywa, ciepła wiosna bywa.
- Kiedy w marcu plucha, to w maju posucha.
- W marcu śnieżek sieje, a czasem słonko grzeje.
- Marzec, co z deszczem chadza, mokry czerwiec sprowadza.
- Marcowa mgła - zimne lato da.
- Z marcem kłopot jest nie lada - to słonko świeci, to deszcz pada.
A jakie marcowe przysłowie już znacie? /W marcu - jak w garncu./. Ciekawe, czy wszystkie przysłowia nam się sprawdzą?
Macie ochotę na wiosenne ćwiczenia? /potrzebne nam będą jakieś kolorowe apaszki/
1. Wiosenny wiatr - pobiegamy, np. wokół stołu z apaszką uniesioną w górę.
2. Malujemy świat - trzymamy w obu dłoniach apaszkę, podnosimy ręce do góry i zataczamy nimi jak największe kręgi, raz w prawą, raz w lewą stronę.
3. Kolorowe mosty - układamy apaszkę /lub kilka/ w prostej linii i przechodzimy przez most idąc stopa za stopą.
4. Tunele - czołgamy się pod krzesłami, lub stołem.
5. Rozkwitające kwiaty - dziecko w przysiadzie zwija uściskaj apaszkę w jednej dłoni, na sygnał- powoli rozlużnia ucisk i podnosi się do góry- kwiat rośnie. Powtarzamy raz jedną, raz drugą dłonią.
6. Marsz dookoła pokoju, licząc. Na cztery dziecko krzyczy: Hej!i podnosi rękę z apaszką do góry.
Ćwiczenia możemy powtarzać przez cały tydzień.
(za Wydawnictwoem Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
Wydawnictwo Nowa Era z uwagi na zaistniałą sytuację udostępniło dla dzieci dodatkowe zadania do wykonania w domu. Dziś coś do poczytania i do ćwiczenia rączki.
Cwiczenia_grafomotoryczne_4.doc
23.03.2020
WIOSNA WOKÓŁ I W NASZAJ SALI
DOOKOŁA ŚWIATA
Gdybyśmy chodzili do przedszkola, to w tym tygodniu odbywalibyśmy podróże dookoła świata. Ponieważ wszystko na to wskazuje, że nasza przerwa nie tak prędko się zakończy. zapraszam Was na takie podróże na naszej stronie.
Dziś trzecia z nich - na Antarktydę.
Antarktyda
Na Antarktydzie żyją tylko pingwiny, a więc przypominamy sobie pląs "Pingwin" i uczymy go rodziców! : La, la, la, la,. La,la, la,la, La,la,la,la ,la,la,la - pingwin/chodzimy, jak pingwiny i wybieramy kolejne osoby do zabawy/
Pingwin na krze – zabawa ruchowa; Latem pingwiny cesarskie przebywają głównie na morzu. Polują, przygotowując zapasy tłuszczu na zimowy okres lęgowy, podczas którego nie jedzą, a odpoczywają na unoszących się lodowych krach. Spróbujcie podryfować jak pingwiny. Dzieci zajmują miejsca na kocykach w siadzie klęcznym. Następnie, odpychając się rękami po bokach kocyka, starają się przemieszczać do przodu, omijając góry lodowe – krzesła, klocki itp.
(za Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
Wyszukujemy informacji o życiu pingwinów / mogą być bajki/.
Antarktyda - malujemy pastą do zębów na ciemnym tle, może być na kartonie lub gazecie, wielkie góry lodowe morze z pływającymi krami lodowymi i pingwiny - używamy czarnej kredki.
Miłej zabawy. Do zobaczenia #zostańciewdomu
Dziś pierwszy dzień astronomicznej WIOSNY! (kalendarzowa-jutro). Mieliśmy ją w przedszkolu uroczyście powitać, najpierw przeprowadzając "Sąd nad ZIMĄ", ale przecież w naszym otoczeniu już dawno mogliśmy wiosnę dostrzec. Może narysujecie wszystkie oznaki wiosny, które zaobserwowaliście? Kto będzie miał więcej? A jak tam Wiosna w Waszych domach?
20.03.2020
Kenia
Kenia – słoneczna kraina słoni
Kenijska flaga składa się z trzech kolorów: czarnego, czerwonego z białymi krawędziami i zielonego. Na środku poziomej flagi znajduje się czerwona, biała i czarna tarcza Maasai. Tarcza Maasai jest w Kenii tradycyjnym znakiem, który symbolizuje obronę kraju. Większość kraju jest pokryta rezerwatami i parkami. Turyści przyjeżdżają tam, by podziwiać swobodnie poruszające się dzikie zwierzęta, takie jak lwy, słonie, zebry, żyrafy, gazele, lamparty, gepardy, oraz wypoczywać na wspaniałych plażach z białym piaskiem. W Kenii warto odwiedzić wyjątkowe miejsca, m.in. czternaście wodospadów w Thika, które zaliczane są do najdłuższych i najbardziej stromych w Afryce. Zamieszkujący te tereny Masajowie słyną z charakterystycznego skocznego tańca. Tańcząc, podskakują na palcach, zaś piętami nie dotykają ziemi. Ponadto Kenijczycy słyną na całym świecie z długodystansowego biegania. Często wygrywają zawody i maratony, zostają mistrzami świata.
Bogactwo Afryki tkwi w jej różnorodności. Poniżej zamieszczam opowiadanie, które wzmacniania tolerancję na inność oraz zachęca do właściwego postrzegania samego siebie.
Elmer
Było sobie raz stado słoni. Słoni młodych, słoni starych, słoni wysokich, chudych i pyzatych. Każdy z nich był inny, ale wszystkie były szczęśliwe i wszystkie miały ten sam kolor. Wszystkie oprócz słonia o imieniu Elmer. Elmer był inny. Był w kratkę żółto- pomarańczowy, czerwono - różowy, fioletowy, niebiesko-zielony, czarno-biały. Elmer zdecydowanie nie był koloru słoniowego. Ale to dzięki Elmerowi inne słonie były radosne. Czasami on żartował z nimi, a czasami to one dowcipkowały z nim. Gdy tylko w stadzie zaczynała się zabawa, widomo było, że to Elmer. Pewnej nocy Elmer nie mógł zasnąć. Zamiast spać, myślał. Myślał o tym, że ma już dosyć bycia innym. „Czy ktokolwiek słyszał o słoniu w kratkę? – zastanawiał się. – Nic dziwnego, że wszyscy się ze mnie śmieją”. Rankiem, zanim jeszcze inne słonie obudziły się na dobre, Elmer wymknął się cichutko niezauważony. Kiedy wędrował przez dżunglę, spotkał różne zwierzęta. A one już z daleka witały go: – Dzień dobry, Elmer! Elmer za każdym razem uśmiechał się i odpowiadał: – Dzień dobry! Po długiej wędrówce Elmer znalazł wreszcie to, czego szukał. Był to duży krzew. Cały pokryty soczystymi owocami w kolorze słoniowym! Elmer chwycił krzew, zaczął nim potrząsać z całych sił i trząsł tak długo, aż wszystkie owoce pospadały na ziemię. Wtedy Elmer położył się na grzbiecie i zaczął się turlać – w tę i z powrotem. Potem chwycił kiść owoców i wysmarował się sokiem owocowym od stóp po koniuszek trąby. Kiedy skończył, po kolorach: żółtym, pomarańczowym, czerwonym i różowym, fioletowym, niebieskim i zielonym, czarnym i białym, nie było śladu, a Elmer wyglądał tak samo, jak każdy inny słoń. Elmer postanowił więc wrócić do domu. W drodze powrotnej znów mijał różne zwierzęta. A one tym razem witały go słowami: – Dzień dobry, słoniu! Elmer uśmiechał się do każdego i odpowiadał: – Dzień dobry! – zadowolony, że nikt go nie rozpoznał. Kiedy Elmer dołączył do stada, słonie stały w ciszy. Żaden z nich go nie rozpoznał, gdy próbował przecisnąć się do środka stada. Po chwili Elmer poczuł, że coś jest nie tak. Tylko co? Rozejrzał się dookoła: ta sama dżungla, to samo błękitne niebo, ta sama deszczowa chmura, która pojawia się od czasu do czasu, i te same znajome słonie. Elmer przyjrzał im się dokładnie. Słonie stały zupełnie nieruchomo. Elmer nigdy wcześniej nie widział ich takich. Im dłużej patrzył na poważne i ciche zwierzęta, tym bardziej chciało mu się śmiać. Wreszcie nie wytrzymał. Uniósł trąbę i ryknął z całej siły: Buuu! Słonie aż podskoczyły i poprzewracały się z wrażenia. – O rety! – mówiły. Wtedy zobaczyły, jak Elmer skręca się ze śmiechu. – Elmer – powtarzały. – To musi być Elmer! I zaczęły się śmiać tak mocno, jak nigdy przedtem. Kiedy tak się śmiały, lunął deszcz. Krople deszczu zaczęły zmywać z małego słonia sok owocowy i kolorowa kratka znów stawała się widoczna. – Och, Elmer… – westchnął stary słoń. – Ze wszystkich twoich dowcipów ten był najlepszy! – Nie trzeba było długo czekać, żebyś pokazał nam swoje prawdziwe oblicze. Od dziś będziemy obchodzić Dzień Elmera – dodał inny słoń. – Raz w roku pomalujemy się na kolorowo, a Elmer na kolor słoniowy. I tak właśnie robią słonie. Jednego dnia w roku przyozdabiajają się i paradują. Jeśli tego dnia zdarzy ci się zobaczyć słonia w kolorze słoniowym, możesz być pewien, że to Elmer.
David McKee
Afryka, a zwłaszcza Kenia słyną z dziko żyjących wspaniałych zwierząt. Są wśród nich: słonie.
- Słoń afrykański jest największym, najcięższym zwierzęciem lądowym świata. Jednocześnie potrafi się poruszać bardzo cicho, bo chodzi na palcach. Stopy służą także do wybijania rytmu – komunikacji. Uszy pełnią rolę wentylatorów chłodzących ciało. Najważniejsza jest trąba. Służy do picia, polewania się wodą, wyrywania kępek trawy, powitań.
(za Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
Tu znajdziecie kolorowankę:
http://kolorowanki.joe.pl/malowanki-maszerujacy-slon,zwierzeta
Zadania dodatkowe:
1) Statek - wykonany z papieru, np. starej gazety, ustawiony w misce z wodą, dmuchaniem wprawiamy go w ruch - płyniemy do Afryki.
2) Pląs -"Dziesięciu Murzynków": Dziesięciu Murzynków, w spodenkach na szelkach, taką piosenkę, zaśpiewa wam: o Elena, o Elena, a buzi, buzi, buzi, o Elena, o Elena, balua, balue!
3) Afrykańska muzyka - przede wszystkim na bębnach - wykorzystujemy do gry: własne brzuszki, garnki, pokrywki łyżki i co tam mama pozwoli. Dowolnie tańczymy przy afrykańskiej muzyce.
4) Kenijskie koraliki - ćwiczenie małej motoryki. Dzieci doskonalą sprawność dłoni nawlekając na sznurki koraliki lub makaron typu rurki.
5) Królestwo zwierząt - rysujemy afrykańską dżunglę wg własnego pomysłu.
6) Karawana - czworakowanie wokół domowych sprzętów.
Miłej zabawy. Do zobaczenia #zostańciewdomu
19.03.2020
Chiny
Chiny to kraj, który znajduje się na innym kontynencie, w Azji. Teraz kilka zabaw z papierem, bo właśnie z Chin papier pochodzi.
Badanie właściwości papieru – zabawa badawcza.
- Przygotujcie miskę z wodą, zakraplacze lub łyżeczkę oraz różne rodzaje papieru: laminowany, bibuła, ścierny, kawałek tapety, serwetka (co macie w domu). Możecie wykorzystać nawet zwykłą gazetę czarno-białą oraz gazetę kolorową.
- Pierwszym z zadań będzie dokładne obejrzenie materiałów badawczych i określenie ich codziennego przeznaczenia.
- Następnie musicie sprawdzić odporność papierów na darcie ułożyć je od najmocniejszego do najsłabszego.
- W ostatniej fazie eksperymentu sprawdzamy chłonność poszczególnych papierów, kropiąc na nie wodę (zakraplaczem lub łyżeczką).
- Który papier przepuścił wodę, a który nie? Narysujcie w zeszycie lub na dowolnej kartce.
A ci, co jeszcze nie mają dosyć zadań, mogą spróbować wyrobić papier czerpany: Dawniej wykonywało się go z fragmentów wybranych drzew, krzewów, słomy ryżowej oraz szmat. Papier z lnu czy jedwabiu był bardzo drogi i mogli sobie na niego pozwolić nieliczni. Teraz wykonamy go z kawałków papieru, serwetek, gazet.
Należy podrzeć papier na małe elementy i włożyć je do miski, do której RODZIC! wlewa gorącą wodę w takiej ilości, by papier dobrze namókł. RODZIC! za pomocą miksera tworzy jednolitą masę, którą dzieci przecedzają przez sito i zdecydowanym ruchem wykładają na gazę, równomiernie rozkładając. Po przyłożeniu drugim kawałkiem gazy wałkują lub naciskają gąbką, by pozbyć się nadmiaru wody. Po delikatnym zdjęciu gazy i wysuszeniu kartka papieru czerpanego jest gotowa. Musicie pamiętać, że im cieniej rozwałkujemy warstwę masy papierowej, tym kartka szybciej wyschnie.
(za Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
Do zobaczenia #zostańciewdomu
Na tej stronie możecie się i trochę pouczyć i pobawić. Możecie powtórzyć litery i cyfry. Zapraszam.
https://www.domowyprzedszkolak.pl/cat/ucze-5
18.03.2020
Domowe zajęcia
Na początek naszych zajęć proponuję doświadczenia, które już robiliśmy w przedszkolu, pt. "Jak rośliny piją wodę". Do ich realizacji będą potrzebne barwniki spożywcze. Możecie wykorzystać barwniki do jajek, dostępne już we wszystkich sklepach. Oprócz liści kapusty pekińskiej, można użyć białego kwiatka, np. margaretki.
jak-rosliny-pija-wode-5-6-latki.mp4
(za Wydawnictwo Nowa Era "Dzieciaki w akcji")
Jeśli ktoś byłby zainteresowany, te ćwiczenia są co prawda do I klasy, ale myślę że sobie z nimi poradzicie.
I pamiętajcie - zostańcie w domu!!!
17.03.2020
Już wiosna w moim domu
Zakładamy własną hodowlę roślin w domu - własny "mini ogródek" (z pomocą mamy lub taty).
- Przygotuj 2 słoiczki (np. po dżemie lub majonezie), nalej zimnej wody - prawie do pełna, na słoik załóż kawałek gazy lub bandaża, przytwierdź gumką recepturka lub sznurkiem (gaza musi być zanurzona w wodzie). Na pierwszym słoiku umieść niewielka cebule, na drugim – kilka ziaren fasoli lub grochu.
- Słoiki ustaw na podstawkach, na oknie, systematycznie uzupełniając wodę i obserwując zmiany. Mieliśmy ogródek robić w przedszkolu, niestety wyszło inaczej…
- Do doniczki z ziemią możesz również posadzić cebulkę, ząbki czosnku, fasolkę lub groszek i systematycznie podlewać. Ciekawe, gdzie szybciej wykiełkują rośliny – w ziemi, czy w wodzie?
- Na tacce umieść mokrą watę i wysiej na nią nasiona rzeżuchy. Pilnuj, żeby wata była zawsze wilgotna! Myślę, że za kilka dni twoje śniadanka będą o wiele bogatsze we „własne witaminki”.
16.03.2020
Basen
Nasza kolejna wizyta na basenie.
Urodziny
Dziś urodziny obchodził Adrian . Dzieci wspólnie zaśpiewały "Sto lat" oraz składali życzenia solenizantowi. Jeszcze raz życzymy dużo zdrówka, uśmiechu i radości!
Zabawy na świeżym powietrzu.
Jesienny spacer „Jarzębinek”.
Biblioteka
W dniu dzisiejszym przedszkolaki miały okazję odwiedzić naszą bibliotekę. Pani Janka czytała im tam ciekawe opowiadania o jesiennej tematyce.
Dzień chłopaka
30 września w naszym przedszkolu obchodziliśmy Dzień Chłopaka. Z tej okazji w dniu chłopcy otrzymali specjalne medale dla „Super Chłopaka” oraz drobne upominki, które szczególnie ich ucieszyły. Był to dzień pełen wrażeń, radości i dobrej zabawy.
Spotkanie z policjantem
Dziękujemy za spotkanie panom Policjantom. Teraz już znamy zasady bezpieczeństwa na terenie przedszkola i poza nim.
Alarm przeciwpożarowy
W trosce o bezpieczeństwo wszystkich przedszkolaków w naszym przedszkolu w dniu 27 września został przeprowadzony próbny alarm przeciwpożarowy.
Urodziny Emilki
Dziś świętowaliśmy urodziny Emilki. Tradycyjnie dzieci wspólnie zaśpiewały "Sto lat", składały życzenia oraz zajadały się słodkościami. Emilko z okazji urodzin bądź zawsze zdrowa, uśmiechnięta i radosna!
Dzień czerwony
Dzień czerwony sprawił „Jarzębinką” wiele radości, ponieważ tego dnia dzieci zostały przyjęte do grona starszaków.
Był to dzień wielu niespodzianek, takich jak „skakaniec” oraz smakołyki.
Nasze zabawy
Sprzątanie świata
Jak co roku grupa „Jarzębinki” wzięła czynny udział w akcji sprzątania świata. Przedszkolaki zaopatrzone w rękawice i worki zaangażowały się w sprzątanie najbliższej okolicy przedszkola. Dzięki temu wokół zrobiło się jeszcze czyściej i przyjemniej.
Dzień przedszkolaka
„Każdy przedszkolak dobrze wie, że kiedy 20 wrzesień zbliża się, od najmłodszego, aż po starszaka, wszyscy świętują Dzień Przedszkolaka" Dzisiaj wszyscy wspólnie świętowaliśmy Dzień Przedszkolaka, był to dzień pełen atrakcji i wspaniałej zabawy!
Urodziny Szymona
Dziś świętowaliśmy urodziny Szymona. Dzieci wspólnie zaśpiewały "Sto lat", składały życzenia i zajadały się słodkościami.
Szymciu jeszcze raz życzymy Ci wszystkiego najlepszego!
"Jarzębinki" w ogrodzie przedszkolnym
Łapiąc ostatnie promienie letniego słońca, dzisiaj bawimy się na świeżym powietrzu.
Zabawy z firurami geometrycznymi
Przedszkolaki podczas zabawy manipulowały figurami, utrwalały kształty, kolory oraz nazwy figur geometrycznych.
W przedszkolu
Dzisiaj w przedszkolu grupa „Jarzębinki” miała okazję po raz pierwszy wspólnie pracować nad „projektem” naszej sali. Oto wytwór ich ciężkiej pracy!
Kontakty
- Przedszkole nr 6 "Pod Jarzębiną"
- 32-4311 517
- 44-230 Czerwionka-Leszczyny, ul. Wolności 11 EPUAP adres skrytki ESP: /P6Czerwionka/SkrytkaESP
- przedszkole6czerwionka@op.pl
Galeria zdjęć
Powered by aSc EduPage